Τέσσερις μορφές της Γαλλικής διανόησης

Η Γαλλία είναι μία χώρα με σημαντική συνεισφορά στην ανθρώπινη σκέψη. Από επιστήμονες, μέχρι καλλιτέχνες και διανοούμενους, έχει βγάλει πλήθος προσωπικοτήτων που διαμόρφωσαν το Ευρωπαϊκό πνεύμα. Η επίδραση της Γαλλικής διανόησης υπήρξε σημαντική και στον τομέα της φυλετικής σκέψης. Να σημειώσουμε ότι και ο ιδρυτής της επιστήμης της φυσικής ανθρωπολογίας ήταν Γάλλος, ο Paul Broca, ο οποίος ίδρυσε την Ανθρωπολογική Εταιρία του Παρισιού, που αποτέλεσε το ξεκίνημα για την μετέπειτα ακαδημαϊκή αναγνώριση και ανάπτυξη του εν λόγω επιστημονικού κλάδου. Περνάμε τώρα στις τέσσερις μορφές της Γαλλικής διανόησης που διαμόρφωσαν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το φυλετικό ζήτημα...


Ο Arthur de Gobineau υπήρξε Γάλλος διπλωμάτης και συγγραφέας, γόνος αριστοκρατών. Ήταν ο πρώτος διανοούμενος που μελέτησε συστηματικά την επίδραση της φυλής στην ιστορία και στον πολιτισμό, στο έργο του "Essai sur l'inégalité des races humaines" και μάλιστα πριν την δημοσίευση της θεωρίας του Δαρβίνου. Ο Gobineau μελέτησε ιστορικά γεγονότα και διαπίστωσε ότι η φυλή είναι αυτή που καθορίζει τα ιστορικά και πολιτισμικά δρώμενα και όχι το περιβάλλον. Τα διαφορετικά ψυχικά γνωρίσματα κάθε φυλής, οδηγούν σε διαφορετική κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική διαδρομή. Συνεπώς η φυλετική σύνθεση ενός έθνους έχει κορυφαία σημασία. Η συμβολή του Gobineau άλλαξε την ανθρώπινη σκέψη για πάντα. Από εκείνη τη στιγμή και πέρα, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τον φυλετικό παράγοντα στην μελέτη των κοινωνικών συμπεριφορών, του πολιτισμού και της ιστορίας.

Ο Georges Vacher de Lapouge ήταν Γάλλος ανθρωπολόγος. Υπήρξε ο πρώτος που μελέτησε επιστημονικά την σύνδεση της κοινωνικής συμπεριφοράς και διαστρωμάτωσης, με τον φυλετικό παράγοντα, εισάγοντας τον κλάδο της ανθρωποκοινωνιολογίας. Οι διαφορετικές φυλές έχουν και διαφορετικά ψυχικά γνωρίσματα, που προσδίδουν κάποιες εγγενείς δυνατότητες. Το αποτέλεσμα είναι, σε φυλετικά μικτούς πληθυσμούς, να υπάρχει μια τάση συσσώρευσης συγκεκριμένων φυλετικών τύπων στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα ή σε συγκεκριμένα επαγγέλματα. Παράλληλα, υπήρξε ο πρώτος που έκρουσε τον κίνδυνο της Αλπικοποίησης της Ευρώπης και ειδικά της Γαλλίας, διακρίνοντας την παθητικότητα και υποτακτικότητα του Αλπικού τύπου. Επίσης, ήταν ο πρώτος που εισήγαγε και μελέτησε την έννοια της κοινωνικής επιλογής, δηλαδή της επικράτησης ενός φυλετικού τύπου έναντι ενός άλλου, για κοινωνικούς λόγους. Με την αφθονία τροφής και κρατικής υποστήριξης, η φυσική επιλογή δεν έχει καμία επίδραση στον άνθρωπο σήμερα. Αντιθέτως είναι κοινωνικά και ιστορικά φαινόμενα, όπως πόλεμοι, οικονομική μετανάστευση, άνισοι αναπαραγωγικοί ρυθμοί, κλπ που μπορούν σε διάστημα αιώνων να αλλάξουν δραματικά την φυλετική σύνθεση μιας χώρας. Το έργο του Lapouge άνοιξε σημαντικούς δρόμους στην σκέψη περί αλληλεπίδρασης φυλής και κοινωνικής συμπεριφοράς.

Ο Numa Denis Fustel de Coulanges υπήρξε Γάλλος ιστορικός. Δεν ασχολήθηκε με φυλετικά ζητήματα, ούτε πίστευε στην σημασία της φυλής, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία του με τον Γερμανικό ιστορικό Theodor Mommsen. Ωστόσο, η συνεισφορά του ήταν έμμεση αλλά πολύ σημαντική για την καταγωγή των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων. Στο κορυφαίο βιβλίο του "La Cité antique" ο Coulanges μελέτησε το αρχαίο άστυ, επισημαίνοντας την σημασία που είχε η θρησκεία στην διαμόρφωσή του. Στα προϊστορικά χρόνια, ο αρχηγός μιας φατρίας ήταν ταυτοχρόνως πολιτικός, στρατιωτικός και θρησκευτικός ηγέτης. Η ένωση φατριών δημιουργούσε τις πόλεις, με την ένωση να αποτελεί θρησκευτικό δεσμό στην πραγματικότητα, όπου ο κοινός αρχηγός όλων των φατριών και οι αρχηγοί των επιμέρους φατριών, αποτελούσαν την πολιτική, στρατιωτική και θρησκευτική ιεραρχία. Η εξουσία μεταβιβάζονταν στον πρωτότοκο γιο ή αλλιώς στον κοντινότερο αρσενικό συγγενή. Εξηγώντας την δομή της αρχαίας θρησκείας, ο Coulanges απέδειξε ότι οι κάτοικοι μιας πόλης ήταν συγγενείς μεταξύ τους. Αυτό έχει εξαιρετική σημασία, δείχνοντας ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κοινή καταγωγή από τα προϊστορικά χρόνια. Επίσης, το έργο του αποδεικνύει ότι οι αρχικοί Ρωμαίοι, έχοντας πανομοιότυπη δομή θρησκείας και άστεως, υπήρξαν μετά βεβαιότητος απόγονοι Ελλήνων.

O Gustave Le Bon υπήρξε ο σημαντικότερος ψυχολόγος όλων των εποχών. Μελέτησε κυρίως την κοινωνική ψυχολογία, με βασική παράμετρο των μελετών του να αποτελεί ο φυλετικός παράγοντας. Διαφορετική φυλή σημαίνει και διαφορετική κοινωνική συμπεριφορά. Η κληρονομικότητα είναι ο κορυφαίος παράγοντας που επιδρά στην ψυχολογία των ανθρώπων. Τα άτομα δρουν σχεδόν πάντα βάσει κληρονομικών προδιαθέσεων και ενστίκτων και σπανίως βάσει ορθολογισμού. Όπως έλεγε, ο ορθολογισμός δημιουργεί την επιστήμη, ενώ η πίστη διαμορφώνει την ιστορία. Ανορθολογικοί παράγοντες, όπως σύμβολα, αρχέτυπα, κληρονομικές προδιαθέσεις, τελετουργία, ιδανικά, έχουν πολύ μεγαλύτερη επίδραση στην ανθρώπινη συμπεριφορά από ότι ο ορθολογισμός. Μάλιστα, η συμπεριφορά της μάζας αποτελεί αποκλειστικά απότοκο μεταφυσικών-μη ορθολογικών παραγόντων. Επίσης, διαπίστωσε ότι η εξέλιξη των πολιτισμών εξαρτάται πρωταρχικά από την φυλή. Μια εισαγόμενη θρησκεία ή ένας εισαγόμενος πολιτισμός, θα αρχίσει σταδιακά να διαφοροποιείται, μέχρις ότου να ταιριάζει στις φυλετικές προδιαθέσεις του λαού. Αλλαγή της φυλετικής σύνθεσης, θα οδηγήσει σε διαφοροποίηση της πολιτιστικής έκφρασης. Οι απόψεις του είναι ενάντια στις σύγχρονες καθεστωτικές ιδεοληψίες, συνεπώς όσοι σπουδάζουν ψυχολογία, μην περιμένουν να ακούσουν την παραμικρή αναφορά για αυτόν σε "ακαδημαϊκές" αίθουσες. Το έργο του πολυσχιδούς Γάλλου επιστήμονα άφησε εποχή, αλλάζοντας για πάντα τον τρόπο που μελετούμε την ανθρώπινη συμπεριφορά.


Δεν νοείται φυλετικός μελετητής ο οποίος να μην έχει διαβάσει το έργο των παραπάνω διανοητών. Ωστόσο, σήμερα η Γαλλία αποτελεί σκιά του παλιού εαυτού της. Η απόλυτη εβραϊκή κυριαρχία, μέσω της μασονίας, μαζί με την Αλπικοποίηση που αφαιρεί δυναμισμό και εσχάτως την δραματικά αυξανόμενη νεγροποίησή της, έχουν κάνει την Γαλλία παρία σε πνευματικό επίπεδο. Έχετε ακούσει τα τελευταία χρόνια για κάποια πνευματική συνεισφορά προερχόμενη από τη Γαλλία; Η επιστήμη και η σκέψη στην Γαλλία καταρρέουν, με τα πράγματα να χειροτερεύουν χρόνο με τον χρόνο. Μέχρι να έρθει η αναγέννηση της Ευρώπης, η συνεισφορά της Γαλλικής διανόησης γενικότερα αλλά και ειδικότερα στην φυλετική σκέψη, θα αποτελεί παρακαταθήκη που θα πρέπει να διατηρούμε πάντα μέσα μας.