Οι νόμοι του Μέντελ και η σημασία τους για την κοινωνία

Η ανακάλυψη των νόμων του Μέντελ απετέλεσε μια επανάσταση στον χώρο της βιολογίας. Υπήρξε η πρώτη επιστημονική προσέγγιση για τον τρόπο με τον οποίο κληρονομούνται τα γνωρίσματα στους απογόνους, με εφαρμογή σε όλα τα έμβια όντα. Όμως ακόμα δεν έχει μελετηθεί η σημασία που έχουν οι νόμοι του Μέντελ για τις ανθρώπινες κοινωνίες. Το γεγονός ότι τα επιμέρους γνωρίσματα κληρονομούνται διακριτά και δεν επέρχεται πλήρης μίξη των γονεϊκών γνωρισμάτων, έχει ιδιαίτερση σημασία για την κοινωνία. Θα εξετάσουμε την επίδραση των νόμων του Μέντελ στην διαμόρφωση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Οι νόμοι του Μέντελ εξασφαλίζουν την διακριτοποίηση των φυλετικών χαρακτηριστικών στον πληθυσμό. Η μίξη με ξένα φυλετικά στοιχεία δεν οδηγεί σε αφομοίωση, παρά μόνο σε μεντελική διάσπαση των γνωρισμάτων. Οι φυλές δεν συγχωνεύονται, αλλά σε συνεχίζουν να υπάρχουν στο διηνεκές μέσω της μεντελικής διακριτοποίησης. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αφομοίωση...
ενός στοιχείου, είναι αυτό να εξαλειφθεί, μέσω της κοινωνικής ή σεξουαλικής επιλογής, ή μέσω χαμηλότερης γεννητικότητας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για την κοινωνία και την πολιτική. Η αφομοίωση είναι εκ φύσεως αδύνατη, συνεπώς αν ένα ξένο στοιχείο είναι ασύμβατο βάσει εγγενούς κοινωνικής συμπεριφοράς με εμάς, τότε θα πρέπει να αρνηθούμε την ένταξή του στο έθνος μας. Δεκτά γίνονται μόνο όμοια φυλετικά στοιχεία, τα οποία θα έρθουν σε μίξη με τον γηγενή πληθυσμό, αποκτώντας έτσι την δική μας εθνική συνείδηση, αλλά ταυτόχρονα θα έχουν τις εγγενείς ψυχικές προδιαθέσεις, λόγω φυλετικής ομοιότητας, να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνική και πολιτισμική ζωή της χώρας.

Οι νόμοι του Μέντελ επηρεάζουν και την εικόνα που αποκτούμε για ένα έθνος. Κρίνοντας από την εμφάνιση, η μεντελική διάδοση των γνωρισμάτων ενός ξένου φυλετικού τύπου σε ένα έθνος, αυξάνει την εντύπωση που έχουμε για την ξένη φυλετική επίδραση στον πληθυσμό, επειδή συνήθως θα εστιάσουμε εκεί. Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 15% Αρμενοειδείς και οι καθαροί είναι περίπου οι μισοί και οι υπόλοιποι μικτοί με άλλους τύπους, συνήθως Αλπικο-Αρμενοειδείς, τότε τα άτομα που έχουν έστω επίδραση από τον Αρμενοειδή τύπο είναι 7,5% (καθαροί) + 2x7,5% (μισή επίδραση) = 22,5%. Δηλαδη, στατιστικά περίπου το 1/4 του πληθυσμού έχει κάτι το Αρμενοειδές. Αυτό προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση στους ξένους που βλέπουν τους Έλληνες, καθώς οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, έστω και ασυνείδητα, μπορούν να αναγνωρίσουν τους έχοντες ανατολίτικα γνωρίσματα. Αρέσει, δεν αρέσει, όσοι γνωρίζουν φυλετική ταξινόμηση, μπορούν να επιβεβαιώσουν τις υποψίες για τις ξένες φυλετικές επιδράσεις στο σώμα του Ελληνικού έθνους, οι οποίες να σημειώσουμε ότι είναι εμφανείς, αλλά βέβαια μειοψηφικές.

Η μεντελική διάσπαση έχει σημασία και για την διάχυση των φυλετικών γνωρισμάτων αλλά και των συμπεριφορών στην κοινωνία. Συνεχίζοντας το προηγούμενο παράδειγμα, προκύπυτει ότι κατά μέσο όρο, κάθε κάτοικος της Ελλάδας έχει στους τέσσερις άμεσους προγόνους του (παππούδες-γιαγιάδες) έναν με Αρμενοειδή επίδραση. Το να έχουμε γνωστούς, συγγενείς, φίλους, συνεργάτες, κτλ με ξενική επίδραση είναι αναπόφευκτο στην Ελλάδα. Δηλαδή ένα διψήφιο ποσοστό ξένου φυλετικού στοιχείου όχι μόνο δεν περνά απαρατήρητο, στην εμφάνιση ή στην συμπεριφορά, αλλά διαπερνά ολόκληρη την κοινωνία, ειδικά αν η μίξη με τους υπόλοιπους τύπους είναι πλήρης και όχι γεωγραφικά ή κοινωνικά περιορισμένη. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι τα Νορδικά χαρακτηριστικά στη Γερμανία. Μπορεί το ποσοστό των Νορδικών να μην είναι πλειοψηφικό, όμως λόγω έντονης μίξης μεταξύ όλων των φυλετικών τύπων, Νορδικά φυλετικά γνωρίσματα διαθέτει πολύ υψηλό ποσοστό του πληθυσμού.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι νόμοι του Μέντελ αποτρέπουν την αφομοίωση των φυλετικών στοιχείων ενός έθνους, διατηρώντας την διακριτοποίησή τους. Ταυτοχρόνως, αυτή η διακριτοποίηση, ειδικά σε περιπτώσεις πλήρους μίξης, οδηγεί την κάθε φυλετική συνιστώσα να διαχέεται στην κοινωνία και να γίνεται έντονα διακριτή, επιδρώντας στην εμφάνιση και στο κοινωνικό, πολιτισμικό και ιστορικό γίγνεσθαι του έθνους.