Δημόπουλος Δ. - Η καταγωγή των Ελλήνων

Ο Δημήτρης Δημόπουλος (1939-2007) ήταν Έλληνας εθνολόγος. Σπούδασε μηχανολογία και μετέπειτα φιλοσοφία. Ασχολήθηκε με την ανθρωπολογία και έγραψε σε διάφορα περιοδικά.

Το σημαντικότερο βιβλίο του είναι "Η καταγωγή των Ελλήνων" του 1994, που σημείωσε αρκετές εκδόσεις. Ο Δημόπουλος στο βιβλίο του προβαίνει σε μια εθνολογική έρευνα του Ελληνισμού, με χρήση ανθρωπολογικών στοιχείων.

Στον πρόλογο γίνεται η αυτονόητη παρατήρηση πως αν οι σημερινοί κάτοικοι της χώρας μας αντικατασταθούν από Κινέζους που μάθουν τα Ελληνικά, κανείς δεν θα τους θεωρεί Έλληνες. Συνεπώς η φυλετική ιδιοσυστασία είναι αποφασιστικό στοιχείο εθνικότητας. Το έθνος είναι αρχέγονος μορφοποιητικός παράγοντας της ιστορίας. Οι δύο βασικοί παράγοντες που σχηματίζουν το έθνος είναι η φυλή, δηλαδή η καταγωγή και η συνείδηση. Η κοινή φυλετική υπόσταση οδηγεί πιθανότατα και σε κοινά δευτερογενή συνεκτικά στοιχεία, όπως η γλώσσα, η θρησκεία, τα ήθη, λόγω κοινών ψυχικών γνωρισμάτων. Μπορεί η συνείδηση να είναι περίπλοκη στην σχηματοποίησή της και να αλλάζει, ωστόσο η φυλετική καταγωγή δεν αλλάζει. Η σχέση Έθνους-Φυλής εξετάζεται ικανοποιητικά. Υπό το ίδιο πρίσμα εξετάζονται οι μειονότητες. Ο συγγραφέας δηλώνει ότι η έρευνα είναι εθνολογική, όμως πιστεύει ότι η εξέταση του έθνους χωρίς φυλετική θεώρηση δεν είναι ολοκληρωμένη. Και αυτό διότι...
"τα κρανία είναι σκληρότερα από τα σύμφωνα και τα φωνήεντα".

Η εισαγωγή του βιβλίου είναι το σημαντικότερο μέρος του έργου. Διακρίνονται οι μεγάλες ομάδες φυλών της ανθρωπότητας και αναλύονται τα σημαντικότερα γνωρίσματα φυλετικής κατάταξης, όπως ο κεφαλικός δείκτης, ο προσωπικός δείκτης, ο ρινικός δείκτης, κτλ. Ορθά παρατηρεί ότι τα γνωρίσματα του χρώματος μαλλιών και ματιών δεν θεωρούνται πολύ αξιόπιστα. Διαπιστώνει ότι τα Ευρωπαϊκά έθνη προήλθαν από σύντηξη φυλών, τα οποία ονομάζει ιστορικά φύλα (!). Προφανώς δεν υπάρχουν "ιστορικά φύλα", αλλά μόνο τα ανθρωπολογικά που αναλύει αμέσως μετά.

Ακολουθεί η αναλυτική περιγραφή των σωματικών γνωρισμάτων των κύριων φυλετικών τύπων του Ευρωπαϊκού χώρου, Νορδικός, Μεσογειακός, Διναρικός, Αρμενοειδής, Αλπικός, Βαλτικός. Έπειτα προβαίνει σε μια επιτυχημένη συνοπτική περιγραφή των ψυχικών γνωρισμάτων των φυλετικών αυτών τύπων.

Βασικές διαπιστώσεις είναι ότι ο άνθρωπος, η φυλή, φέρνει την ακμή και τον πολιτισμό και όχι το περιβάλλον. Επίσης ότι εθνολογία χωρίς ανθρωπολογία είναι αδιανόητη. Δηλώνει ότι "στο Μεσογειακό φύλο ανήκει το γένος των Ελλήνων", ενώ πιο πριν "πιστοποιήσαμε την αδιάκοπη φυλετική συνέχεια". Οπότε είναι λογικό ότι θα χρειαστούν λογικοί ακροβατισμοί, καθώς ο καθένας μας στην καθημερινότητά του βλέπει διάφορους φυλετικούς τύπους και όχι μόνο Μεσογειακούς. Να σημειώσουμε ότι οι Μεσογειακοί έχουν κεφαλικό δείκτη μέχρι το πολύ 79.

Η συνέχεια του βιβλίου είναι μία ακατάσχετη αντιεπιστημονική παραμυθολογία. Οι Έλληνες ήταν Μεσογειακοί οι οποίοι επεκτάθηκαν σε όλη την Ευρώπη! Μάλιστα αυτό απεικονίζει και το εξώφυλλο του βιβλίου! Μετά βρίσκει Μεσογειακούς στη Μέση Ανατολή μέχρι την Ινδία! Tα συμπεράσματα είναι προειλημμένα. Όταν μπαίνουν νούμερα, τότε αναγκάζεται να μιλήσει για "βραχυκεφαλοποίηση", λες και οι σημερινοί βραχυκέφαλοι είναι Μεσογειακοί! Στους αρχαίους Έλληνες βρίσκει και λίγη Διναρική συμμετοχή στους Δωριείς.

Χωρίς να εξετάσουμε τα εθνολογικά στοιχεία, θα γίνει μία αναφορά στα ανθρωπολογικά στοιχεία. Θεωρεί ότι Διναρική συμμετοχή υπάρχει μόνο και ελάχιστη (!) στην Ήπειρο! Η επιλεκτική αγνόηση του κεφαλικού δείκτη οδηγεί σε σφάλματα. Δίνει κεφαλικούς δείκτες για διάφορους πληθυσμούς π.χ. 80-84 ή 83 ή 81,5-83,5 και τους θεωρεί όλους Μεσογειακούς(!), άντε μετά βίας και λίγο Διναρικούς. Επίσης λέει ότι οι σλάβοι ήταν κυρίως Μεσογειακοί (!) που επέστρεψαν στις ρίζες τους όταν ήρθαν στα Βαλκάνια! Γενικότερα στο βιβλίο υπάρχουν κάποια σκόρπια ενδιαφέροντα ανθρωπολογικά στοιχεία, αλλά μέσα σε πλήθος ψεμάτων.

Το βιβλίο του Δημόπουλου είναι το πιο γνωστό βιβλίο στην Ελλάδα περί φυλετικής ανθρωπολογίας. Περιλαμβάνει περιγραφές φυλετικών τύπων στην ελληνική γλώσσα και είναι ένα από τα πρώτα βιβλία που διαβάζουν όσοι Έλληνες ενδιαφέρονται για τα φυλετικά ζητήματα. Δυστυχώς, περιλαμβάνει ένα κρεσέντο αντιεπιστημονικής παραφιλολογίας για Μεσογειακούς Έλληνες που δήθεν πήγαν παντού και ότι οι Έλληνες είναι Μεσογειακοί μέχρι σήμερα! Η ανάλυση δεν είναι τίμια και επιστημονική, αλλά προκατειλημμένη. Και μάλιστα έρχεται σε αντίθεση με αυτό που αντικρύζει κανείς σήμερα δια ζώσης. Κανονικά, πάνω από όλα πρέπει να μπαίνει η επιστημονική αλήθεια. Είναι λογικό όσοι έρχονται σε πρώτη επαφή με την φυλετική ανθρωπολογία και διαβάσουν αυτό το βιβλίο, να χρειάζονται αρκετή προσπάθεια για να απεμπλακούν από τις ανακρίβειες που γράφονται σε αυτό.

Πάντως όλοι πρέπει να διαβάσουν οπωσδήποτε την εισαγωγή του βιβλίου, η οποία εξηγεί με εύληπτο τρόπο τα σωματικά και ψυχικά γνωρίσματα των Ευρωπαϊκών φυλών και εισάγει κάποιες σημαντικές ανθρωπολογικές έννοιες.