Φυλή και μαζικότητα

Η σύγχρονη εποχή αποτελεί μια εποχή μαζικότητας. Η ανθρώπινη μάζα είναι πανταχού παρούσα, είτε ως καταναλωτής, είτε ως μαζική κουλτούρα, είτε στα μέσα μεταφοράς, είτε στην πολιτική συμμετοχή σε εκλογές ή δημοψηφίσματα. Στις μέρες μας η μάζα θεωρείται κριτήριο αποτίμησης της επιτυχίας σε κάθε τομέα, είτε καλλιτεχνικό, είτε εμπορικό, είτε πολιτικό. Η μαζικότητα ωστόσο έχει και επιπτώσεις σε βιολογικό επίπεδο, που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος που κοιτάζει επιφανειακά. Θα εξετάσουμε τις φυλετικές επιπτώσεις που έχει η μαζικότητα και τι επίδραση έχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Ας δούμε κάποιες εκφάνσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Η μαζική οικοδόμηση στα αστικά κέντρα, με πολυκατοικίες, συνεχή δόμηση και ελάχιστους κοινόχρηστους χώρους, δημιουργεί ένα περιβάλλον...
στο οποίο εντάσσεται μια μάζα ανθρώπων που εκ φύσεως έχουν δουλικές τάσεις, χωρίς ισχυρό χαρακτήρα και βούληση, αλλά με προσαρμοστικότητα. Ποιο είδος ανθρώπου είναι αυτό που δέχεται να ζει σε ένα κουτί, χωρίς αυλή και επαφή με την φύση, με θόρυβο και αντικρίζοντας μπετά σε κάθε κατεύθυνση; Η αποδοχή του να ζεις μια ολόκληρη ζωή σε μια τέτοια κατάσταση, αποτελεί δείγμα ανίσχυρου χαρακτήρα. Άνθρωποι με ικανότητες και ισχυρό χαρακτήρα δεν θα αποδέχονταν ποτέ μια τέτοια κατάσταση μακροπρόθεσμα. Και πράγματι, στις μεγάλες πόλεις βλέπουμε τους οικονομικά επιτυχημένους να προσπαθούν με κάθε τρόπο να πάνε να ζήσουν σε προάστια, σε μονοκατοικίες με αυλή, αυτονομία και ησυχία. Μακριά από την μαζικότητα, εκεί που μπορούν να διαμορφωθούν αυτόνομοι χαρακτήρες.

Στα αστικά κέντρα, λοιπόν, υπάρχει η υποδομή για να συγκεντρώνεται πλήθος ανθρώπων με ανίσχυρο χαρακτήρα. Από φυλετικής απόψεως, οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν σε κάθε χώρα σε εκείνους τους φυλετικούς τύπους που την κατοικούν, που έχουν τον λιγότερο ισχυρό χαρακτήρα και φιλοδοξίες. Οι αριθμοί τους αυξάνονται όσο αυξάνονται οι μεγαλουπόλεις, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το ανθρώπινο δυναμικό με εκ φύσεως δουλικό χαρακτήρα.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελούν ένα ακόμη παράδειγμα μαζικότητας. Εκεί θα βρείτε άτομα τα οποία δεν έχουν την ικανότητα ή την διάθεση να αποκτήσουν και να κινήσουν το δικό τους όχημα, ώστε να αποκτήσουν ανεξαρτησία στη μετακίνηση. Είναι άτομα με ανίσχυρο χαρακτήρα ή περιορισμένων ικανοτήτων. Επίσης, η ασφυκτική κατάσταση, με συνωστισμό, κακοσμία και παραβατικότητα, οδηγεί τους ανθρώπους με χαρακτήρα να αποφεύγουν με κάθε τρόπο τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ακόμα και αν τους κοστίζει περισσότερο. Αρκεί να δείτε μια εικόνα από τους ενήλικες που μπαίνουν σε λεωφορεία. Θα διαπιστώσετε ότι ανήκουν σε φυσιογνωμίες που δύσκολα έχουν κάτι ευγενές πάνω τους. Αν λάβετε φυλετικό δείγμα από λεωφορεία, θα δείτε ότι έχει μεγάλη διαφορά με την πραγματική φυλετική σύνθεση της χώρας. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα δεν θα δείτε σχεδόν ποτέ Μεσογειακό άνω των 25 ετών σε λεωφορείο. Κοιτάζοντας φυσιογνωμίες στο μετρό, θα δείτε περισσότερους Αλπικούς από τον μέσο όρο της κοινωνίας. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς βοηθούν την εξάπλωση των φυλετικών τύπων με ανίσχυρο χαρακτήρα.

Οι σύγχρονες συνθήκες εργασίας, με μια καθημερινότητα ρουτίνας και με διαρκώς αυξανόμενες ώρες εργασίας, δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου ωφελείται ο τύπος ανθρώπου με δουλικό χαρακτήρα. Αυτός που μπορεί να κάθεται κολλημένος σε μια καρέκλα για αναρίθμητες ώρες, που μπορεί να κάνει επαναλαμβανόμενα την ίδια δουλειά κάθε μέρα επί δεκαετίες, που η καθημερινότητά του θα είναι πανομοιότυπη όλες τις εργάσιμες μέρες της ζωής του, κτλ. Είναι μία κατάσταση που αρμόζει σε δούλους, όπως θα έλεγε ο Νίτσε. Ένας Αλπικός, Βαλτικός, Αρμενοειδής, εύκολα προσαρμόζεται σε μια τέτοια ρουτίνα. Μια τέτοια γκρίζα κατάσταση, ωστόσο είναι φυσιολογικό να ενοχλεί εκείνους που έχουν ανήσυχο και δραστήριο χαρακτήρα. Στην Ελλάδα, βλέπουμε συχνά άτομα με ισχυρό και ανήσυχο χαρακτήρα να προσπαθούν να φύγουν στο εξωτερικό, όπου τουλάχιστον θα απολαμβάνουν καλύτερες συνθήκες εργασίες, με λιγότερες ώρες εργασίας, περισσότερες άδειες και καλύτερες παροχές.

Το ζήτημα της σύγχρονης κοινωνίας σε σχέση με τον φυλετικό παράγοντα απασχόλησε τους ανθρωπολόγους. Ο Gustav Retzius, παρατηρώντας τη σύγχρονη μαζικότητα, με τις συνθήκες εργασίας και κατοικίας στις μεγάλες πόλεις, διαπίστωνε ότι ωφελεί την εξάπλωση των Αλπικών στην Ευρώπη. Προσαρμόζονται πιο εύκολα στην ρουτίνα της καθημερινής εργασίας και της περιορισμένης ζωής στην πόλη. Η επανάληψη δεν τους κουράζει, η οποία αντιθέτως ενοχλεί τους Νορδικούς και τους Μεσογειακούς. Η γκρίζα ζωή στις πόλεις είναι ανεκτή για τους Αλπικούς/Βαλτικούς, πιθανόν και για τους Αρμενοειδείς. Οι Νορδικοί και οι Μεσογειακοί, ενώ θέλουν να βρίσκονται κοντά στα αστικά κέντρα για να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους, δεν ανέχονται καταστάσεις μιζέριας και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκτήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.

Διάφορες απόψεις έχουν διατυπωθεί περί μαζικότητας. Υπάρχουν εθνικιστές που επιζητούν μαζικότητα, γιατί ισχυροποιεί την οικονομία και τον στρατό. Θα πρέπει όμως να προσέχουμε προς τα που καταλήγει η μαζικότητα από φυλετικής σκοπιάς. Αν συνοδεύεται από μεγαλουπόλεις και επέκταση των μέσων μαζικής μεταφοράς και της μαζικής κουλτούρας, τα αποτελέσματα θα είναι απλώς μεγαλύτεροι αριθμοί, αλλά όχι ποιοτικότερη κοινωνία, φυλετικά ευγενέστερη και με υψηλότερο πνεύμα. Αυτή ακριβώς ήταν η αντίθεση του Έβολα στην μαζικότητα. Έβλεπε ότι κάθε τι μαζικό αφαιρεί από το πνεύμα, την ελεύθερη ενατένιση και το χτίσιμο χαρακτήρα. Η ανθρώπινη προσωπικότητα δομείται αυτόνομα, μακριά από μαζικές διεργασίες. Και είναι σε συγκεκριμένα πλαίσια ο ανθρώπινος τύπος που έχει ισχυρό χαρακτήρα και μπορεί να αψηφά τη μάζα.

Συμπερασματικά, η μαζικότητα βοηθά στην επέκταση των στοιχείων του πληθυσμού με εκ φύσεως δουλικό χαρακτήρα. Οι μεγαλουπόλεις, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η ρουτίνα στη μαζική εργασία, αποτελούν στοιχεία της σύγχρονης μαζικότητας, που από φυλετικής σκοπιάς βοηθούν στο να αντικατασταθεί το ευγενές ανθρώπινο δυναμικό που έχει ανησυχίες και φιλοδοξίες, από το πιο προσαρμοστικό, με υποτακτικό και ανίσχυρο χαρακτήρα ανθρώπινο δυναμικό. Για να αντιστραφεί αυτό, χρειάζονται δομικές αλλαγές στη μορφή των πόλεων, στις συνθήκες εργασίας και στα ιδανικά της κοινωνίας.