Στελέχωση και ιεραρχία

Κάθε κοινωνία απαιτεί οργανωτικές δομές για να λειτουργήσει. Τέτοιες δομές μπορεί να είναι το κράτος, μια πολιτική οργάνωση, μια επιχείρηση, μια κοινωνική ομάδα, ένας πολιτιστικός σύλλογος, κτλ. Η δομή έχει αξία από μόνη της, όμως η βαθύτερη κινητήριος δύναμη αυτών των δομών είναι οι άνθρωποι που την απαρτίζουν σε κάθε στελεχιακή βαθμίδα. Μια δομή είναι άψυχη χωρίς εκείνους που θα της δώσουν περιεχόμενο στην καθημερινή ζωή, υλοποιώντας τον σκοπό της στην πράξη. Εφόσον οι οργανωτικές δομές μιας κοινωνίας ασκούν καταλυτική επίδραση στη μορφή της κοινωνίας, της πολιτικής και της οικονομίας, το ανθρώπινο δυναμικό που τις επανδρώνει έχει μεγάλη σημασία. Και επειδή η διοίκηση απαιτεί ικανότητες στον χαρακτήρα, σημαίνει ότι είναι απαραίτητες συγκεκριμένες φυσικές προδιαθέσεις. Θα εξετάσουμε πώς σχετίζεται η ικανότητα δημιουργίας κράτους και οργανωτικών δομών με τον φυλετικό παράγοντα.

Ακούμε συχνά πολύ κόσμο να ζητά διαρκώς έναν αρχηγό, σε οτιδήποτε και αν τον απασχολεί, ώστε μόνο τότε να κινητοποιηθεί και να τον ακολουθήσει. Σε μια οργανωτική δομή δεν αρκεί να υπάρχει ένας εμπνευσμένος αρχηγός,...
απαιτείται μία πλειάδα στελεχών, οι οποίοι θα επανδρώνουν τις ανώτερες, μεσαίες και κατώτερες διοικητικές θέσεις. Ένας αρχηγός μόνος του δεν μπορεί να πετύχει τίποτα, αν δεν διαθέτει μια ιεραρχία από στελέχη, τα οποία το καθένα από το πόστο του θα επιτελεί αποτελεσματικά μέρος του έργου. Όλα τα ενδιάμεσα στελέχη αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα της διοίκησης, ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός. Κακώς δίνεται προσοχή αποκλειστικά στον ηγέτη, συνήθως από άτομα με ανίσχυρη προσωπικότητα που εναγωνίως ψάχνουν κάποιον να ακολουθήσουν. Πίσω από κάθε επιτυχημένη οργανωτική δομή, βρίσκεται ένα πλήθος στελεχών που την υποστηρίζουν και της δίνουν ζωή.

Η απαραίτητη πλειάδα στελεχών θα πρέπει να αντληθεί από το ανθρώπινο υλικό της εκάστοτε χώρας. Στις βόρειες χώρες της Ευρώπης, κατοικούν σημαντικά ποσοστά Νορδικών, Ατλαντοειδών και βόρειων Κρομανοειδών. Αυτοί οι τύποι εμφανίζουν οργανωτικές ικανότητες, εργατικότητα και πειθαρχία, οι δύο πρώτοι μάλιστα έχουν ταυτόχρονα ισχυρές πνευματικές και ηγετικές ικανότητες. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στην δομή του κράτους, των κοινωνιών και της οικονομικής δραστηριότητας. Οι νότιοι Κρομανοειδείς είναι δραστήριοι αλλά δύσκολα μπορούν να ηγηθούν, λόγω ενστικτώδους συμπεριφοράς, κάτι που φαίνεται από την άχρωμη Ιβηρική χερσόνησο, που μόνο στη βόρεια Ισπανία υπάρχει κάποιος δυναμισμός λόγω κάποιων βόρειων Κρομανοειδών. Οι Βαλτικοί δεν έχουν ισχυρό χαρακτήρα και δεν μπορούν να εμπνεύσουν, το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις σλαβικές ανατολικές χώρες της Ευρώπης, που μάλλον παρακμιακές φαντάζουν κοινωνικά και οικονομικά.

Για τις νότιες χώρες της Ευρώπης, ας λάβουμε ως παράδειγμα τους φυλετικούς τύπους της Ελλάδας. Οι Αλπικοί τυπικά δεν έχουν ηγετικές ικανότητες, ούτε ισχυρό χαρακτήρα. Είναι έξυπνοι, οργανωτικοί και συνετοί και αν εκπαιδευτούν μπορούν να αποκτήσουν πολλές γνώσεις. Ωστόσο, δύσκολα μπορούν να ηγηθούν πραγματικά έχοντας τον πλήρη έλεγχο, γιατί τα στελέχη, οποιασδήποτε βαθμίδας, απαιτούν πρώτα χαρακτήρα και δευτερευόντως γνώσεις. Χρειάζονται οπωσδήποτε και άλλη φυλετική επίδραση που να τους προσδίδει πιο ισχυρό χαρακτήρα.

Οι Διναρικοί έχουν ικανότητες στην ηγεσία, με ισχυρό και επιθετικό χαρακτήρα και έχουμε δει αρκετούς Διναρικούς ηγέτες στο διάβα της ιστορίας. Ωστόσο έχουν πολλά μειονεκτήματα. Είναι εριστικοί, ανοργάνωτοι και επιφανειακοί. Η εγωιστική, κτητική συμπεριφορά που εμφανίζουν, τους διαφθείρει εύκολα. Ο τυπικός Διναρικός αδυνατεί να δημιουργήσει μια καλοκουρδισμένη οργανωτική δομή. Για να γίνει ηγέτης απαιτείται να έχει αποκτήσει αρκετή μόρφωση, με την οποία θα αντισταθμίζει κάποιες φυσικές του προδιαθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κυρίως Διναρικοί αγωνιστές του '21 δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν κράτος και χρειάστηκε να έρθει ο Καποδίστριας για να το επιτύχει. Αντιθέτως, οι Ιρλανδοί αγωνιστές μπόρεσαν και δημιούργησαν κράτος κατά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας από τους Βρετανούς.

Ο Αρμενοειδής έχει ικανότητα στο να μιλά, να διατηρεί σχέσεις στην πιάτσα και αφιερώνει πολύ χρόνο στην εργασία. Μπορεί να ανέλθει σε υψηλές θέσεις λόγω εργατικότητας και γνωριμιών, όμως δεν έχει πραγματικές ηγετικές ικανότητες. Διαφθείρει και διαφθείρεται πολύ εύκολα και λόγω αδυναμίας να εμπνεύσει, απαιτεί υποταγή και δουλικότητα. Αν καταφέρει να δημιουργήσει οργανωτικές δομές, θα έχουν έλλειψη οργάνωσης, οράματος και θα βασίζονται στην υποτακτικότητα, με το αποτέλεσμα να είναι υποτυπώδες.

Ο Μεσογειακός έχει ηγετικές, επικοινωνιακές, πνευματικές και οργανωτικές ικανότητες. Μειονέκτημά του είναι η απουσία εργατικότητας και η τάση του για διασκεδάσεις, οι οποίες μπορεί να τον παρασύρουν στον ευδαιμονισμό. Μπορούν πραγματικά να ηγηθούν, μέσω του εξωστρεφούς και δυναμικού χαρακτήρα τους.

Η Ελλάδα έχει στελεχιακό πρόβλημα στον οργανωτικό και διοικητικό τομέα σε κάθε πτυχή της κοινωνίας. Το ζήτημα είναι βαθύτερα φυλετικό. Τα φυλετικά στοιχεία που υπάρχουν σε εμφανείς αριθμούς και μπορούν να στελεχώσουν τις διοικητικές θέσεις στην κοινωνία είναι ο Μεσογειακός και ο Διναρικός. Στην Ελλάδα δεν κατοικούν παρά ελάχιστοι βόρειοι Κρομανοειδείς και απειροελάχιστοι Νορδικοί, τύποι που έχουν οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες ώστε να συνεισφέρουν στην δημιουργία ισχυρής διοίκησης, με οργάνωση και πειθαρχία. Μεσογειακούς δεν βλέπουμε στην εξουσία, είτε λόγω μικρών αριθμών τους πλέον στον πληθυσμό, είτε λόγω της απέχθειάς τους για τον κύκλο ψέματος, διαφθοράς και παρακμής που επικρατεί στην πολιτική σκηνή, με αποτέλεσμα οι όσοι ικανοί Μεσογειακοί να προτιμούν την ενασχόληση με τις επιχειρήσεις ή να φεύγουν στο εξωτερικό. Αντιθέτως στον κοινωνικό βίο βρίσκουμε περισσότερο τους τρεις βραχυκέφαλους τύπους, Διναρικό, Αρμενοειδή και Αλπικό. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στην παρακμιακή κατάσταση του κράτους. Η διαφθορά που διαχέεται σε κάθε κοινωνική πτυχή της Ελλάδας, προέρχεται κυρίως από Διναρικούς και Αρμενοειδείς. Ένα κράτος στελεχωμένο αποκλειστικά με Αλπικούς, Κρομανοειδείς και Μεσογειακούς θα είχε ελάχιστη διαφθορά.

Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των ατόμων που απαιτούνται για την στελέχωση μιας ιεραρχίας είναι μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες, κάτι που σημαίνει ότι με σωστή επιλογή, μπορούν να ευρεθούν ακόμη και εντός ενός έντονα μικτού ή φυλετικά αλλοιωμένου κράτους. Αυτοκρατορίες ολόκληρες έχουν διοικηθεί από μια ισχνή μειοψηφία του πληθυσμού. Σε κάθε δομή, σημασία πάντοτε έχει η επιλογή των στελεχών ώστε να έχουν εκ φύσεως ισχυρό χαρακτήρα.

Συμπερασματικά, για να λειτουργήσει μια οργανωτική δομή, πολιτική, κοινωνική, οικονομική ή κρατική, απαιτείται μια πλειάδα διοικητικών στελεχών. Αυτά τα στελέχη θα πρέπει να έχουν διοικητικές ικανότητες και δυναμικό χαρακτήρα, ώστε αθροιστικά να δημιουργούν μια ισχυρή και πειθαρχημένη δομή. Η οργάνωση και μορφή της κοινωνίας, του κράτους και της οικονομίας εξαρτώνται από τις εγγενείς προδιαθέσεις του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, δηλαδή κατ' επέκταση από την φυλετική της σύνθεση.