Κληρονομικότητα ή ανατροφή; Η προέλευση των ικανοτήτων των Βρετανών επιστημόνων

Στο βιβλίο του "English Men of Science" του 1874, ο Galton μελετά το πρόβλημα nature vs nurture σε σχέση με τους επιστήμονες της Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας. Το πρόβλημα αυτό έχει ταλανίσει τους επιστήμονες από την αρχαιότητα ακόμα. Έχει να κάνει με το αν τα κληρονομικά χαρακτηριστικά έχουν μεγαλύτερη επίδραση από τα επίκτητα, ως προς την συμπεριφορά.

O Galton βρίσκει ότι η κοινωνική τάξη των μελών ποικίλει, και δεν περιορίζεται στους ευγενείς και στους πλούσιους. Έπειτα εξετάζονται τα στοιχεία της εμφάνισης και του χαρακτήρα των γονέων των μελών της Ακαδημίας, καθώς και άλλα οικογενειακά στοιχεία. Τα ψυχικά χαρίσματα που παρουσιάζουν οι διαπρεπείς επιστήμονες είναι η αστείρευτη ενέργεια, καλή υγεία, επιμονή, πρακτικές επιχειρηματικές ικανότητες, άριστη μνήμη, ανεξαρτησία χαρακτήρα, ικανότητες στις μηχανικές κατασκευές, φιλαλήθεια. Κάποια από αυτά τα γνωρίσματα, όπως η ενέργεια, η υγεία και η ανεξαρτησία του χαρακτήρα, πρέπει να τιθασσευτούν ώστε να μην στραφούν σε ανούσιες ή επικίνδυνες καταστάσεις. Ακόμα και σε κάθε χωριό υπάρχει ένας άνθρωπος με σημαντική ευφυΐα, αλλά χρειάζεται ενεργητικότητα και άλλα χαρίσματα για να ανέλθει. Δηλαδή δεν αρκεί η ευφυΐα για να γίνει κάποιος διαπρεπής επιστήμονας, αλλά είναι απαραίτητο ένα πλήθος επιπλέον χαρισμάτων.

Μελετάται το έναυσμα που δημιούργησε το ενδιαφέρον για τις επιστήμες στους ανθρώπους αυτούς. Τα κίνητρα αυτά ήταν...
μια εσωτερική τάση, τυχαία γεγονότα, έμμεσα κίνητρα και ευκαιρίες, επαγγελματική ενασχόληση στον τομέα, ενθάρρυνση από το σπίτι, επίδραση από φίλους ή καθηγητές, ταξίδια και άλλα. Ο Galton διαπιστώνει ότι πολλοί ικανοί άνθρωποι δελεάζονται από άλλες πιο επικερδείς ασχολίες σε σχέση με την επιστημονική έρευνα, με αποτέλεσμα να χαραμίζονται σημαντικά μυαλά.

Οι περισσότεροι διαπρεπείς επιστήμονες είχαν καλές επιδόσεις στις σπουδές τους, αλλά όχι όλοι. Η ποικιλία γνώσεων από πολλούς επιστημονικούς τομείς επίσης βοήθησε. Το συμπέρασμα είναι ότι μαθηματικά, λογική, παρατήρηση, πείραμα, σχέδιο και ικανότητες στη μηχανική πρέπει να διδάσκονται οπωσδήποτε, να καλλιεργείται πνεύμα ανεξαρτησίας και να μην τίθενται αυστηρά πλαίσια στη μελέτη. Τελικό συμπέρασμα είναι ότι τα μεγάλα επιστημονικά μυαλά προκύπτουν όταν οι κληρονομικές τους ικανότητες καλλιεργούνται κατάλληλα. Όταν τα κληρονομικά χαρίσματα απουσιάζουν, η εκπαίδευση ελάχιστα πράγματα πετυχαίνει. Αυτό σημαίνει ότι η φυλή μέσω της κληρονομικότητας έχει τεράστια σημασία για την εμφάνιση κορυφαίων επιστημονικών μορφών.

Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Εδώ, μιας και μελετώνται φυλετικά ζητήματα, θα σταθούμε στον παραπάνω πίνακα, ο οποίος δίνει το χρώμα μαλλιών των γονέων των μελών της Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας. Όπως φαίνεται στον πίνακα, η πλειοψηφία των γονέων έχουν σκούρα έως καστανά μαλλιά, σε αντίθεση με τα ξανθά που είναι ελάχιστα. Γνωρίζοντας τις φυλές που κατοικούν στην Βρετανία το συμπέρασμα είναι αβίαστο. Οι περισσότεροι διαπρεπείς επιστήμονες της Αγγλίας ανήκουν στον Ατλαντοειδή φυλετικό τύπο και όχι στον Νορδικό, όπως νομίζουν πολλοί. Προκύπτει δηλαδή ότι το επιστημονικό μεγαλείο της Βρετανίας οφείλεται κυρίως στον Ατλαντοειδή φυλετικό τύπο.