Μια ματιά στην φυλετική ιστορία της Ευρώπης

Συνηθίζουμε να μελετάμε την ιστορία της Ευρώπης εξετάζοντας τα πολιτικά γεγονότα, τις κοινωνικές διεργασίες και τα πολιτισμικά δρώμενα. Ωστόσο, είναι απαραίτητη μια μελέτη της φυλετικής ιστορίας της Ευρώπης, εφόσον η φυλετική της σύνθεση είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι. Θα μελετήσουμε την φυλετική εικόνα της Ευρώπης στην ιστορική της διαδρομή, εξετάζοντας την ιστορία της διάδοσης του κάθε φυλετικού τύπου στην Ευρώπη. Η ανάλυση θα αποκαλύψει τις τάσεις επέκτασης ή περιορισμού του κάθε φυλετικού τύπου, προσφέροντας τροφή για σκέψη στους φυλετικά συνειδητοποιημένους.

Η Ευρώπη θεωρείται ότι πρωτοκατοικήθηκε σε όλο το εύρος της από δολιχοκέφαλες Κρομανοειδείς μορφές, όπως μας δείχνουν τα ευρήματα της παλαιοανθρωπολογίας. Εκείνη την εποχή, η εικόνα της Ευρώπης...
συμπληρώνεται από έναν μικρό αριθμό Μεσογειακών στη νότια Ελλάδα, Νορδικούς στη νότια Σκανδιναβία και Ατλαντοειδείς στη Βρετανία, όλοι τους εξελικτικές διαφοροποιήσεις των Κρομανοειδών.

Η πρώτη μεγάλη αλλαγή στην φυλετική εικόνα της Ευρώπης έγινε περίπου το 4000 π.Χ. όταν εισήλθαν από τα ανατολικά βραχυκέφαλες πρωτο-Αλπικές μορφές, με απώτερη καταγωγή από την ανατολική Ασία. Οι Αλπικοί εισήλθαν ειρηνικά, φτάνοντας σταδιακά μέχρι τη Γαλλία και τα Βαλκάνια. Συγγενής μορφή τους είναι οι Βαλτικοί. Οι Διναρικοί εντοπίζονται σε μικρούς αριθμούς με πυρήνα τα δυτικά Βαλκάνια, με προέλευση είτε από γηγενείς ΚΜ μορφές, είτε από την Ασία.

Επόμενη αλλαγή ήλθε με την επέκταση των Μεσογειακών. Οι αποικισμοί των Ελλήνων εισήγαγαν για πρώτη φορά τον Μεσογειακό τύπο στην βόρεια Ελλάδα, σε μέρος των Βαλκανίων, στη Μικρά Ασία, στη Μέση Ανατολή, στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Γαλλία. Αργότερα, οι Ρωμαίοι με τις αποικίες τους και το διοικητικό-στρατιωτικό προσωπικό της Αυτοκρατορίας τους αύξησαν τους αριθμούς των Μεσογειακών στην Ιταλία, στην Γαλλία και στην Ισπανία.

Σημαντική αλλαγή προήλθε από την επέκταση των Νορδικών. Στην προϊστορία, Νορδικοί πληθυσμοί κατήλθαν και κατέλαβαν την ευρύτερη περιοχή της Γερμανίας. Από εκεί, οι Κέλτες-Γαλάτες της αρχαιότητας εισήγαγαν τους Νορδικούς-ΚΜ πληθυσμούς σε Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και κεντρική Ευρώπη. Μια νέα επέκταση υπήρξε η κατάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τα Γερμανικά φύλα, όμως οι αριθμοί των μαχητών υπήρξαν σχετικά μικροί σε σχέση με τους γηγενείς πληθυσμούς σε κάθε περιοχή.

Οι Μεσογειακοί και οι Νορδικοί εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη μέσω επεκτατικών πολιτικών. Έλληνες και Ρωμαίοι από την μια πλευρά, Γερμανικά φύλα από την άλλη. Ωστόσο, οι φυλετικοί τύποι παρουσιάζουν μεταβολές στην διάδοσή τους ανά τους αιώνες, οι οποίες δύσκολα ανιχνεύονται άμεσα σε πολιτικά ή ιστορικά γεγονότα. Θα αξιολογήσουμε την θέση κάθε Ευρωπαϊκού φυλετικού τύπου βάσει της ιστορικής του διαδρομής.

Οι Κρομανοειδείς, οι γηγενείς κάτοικοι της Ευρώπης, έχουν μειωθεί ποσοστιαία στην Ευρώπη, δίνοντας τη θέση τους σε Αλπικούς-Βαλτικούς και άλλους τύπους. Παραμένουν σε σημαντικά ποσοστά στην βόρεια Ευρώπη και στην Ιβηρία, αλλά φαίνεται να έχουν μειωθεί στην κεντρική και νότια Ευρώπη.

Οι Αλπικοί, εισελθόντες από την Ασία, έχουν καταλάβει σχεδόν ολόκληρη την ηπειρωτική Ευρώπη. Ελάχιστες περιοχές έχουν μικρά ποσοστά Αλπικών, όπως η Ιβηρία, οι Βρετανικές νήσοι και η Σκανδιναβία. Προφανώς η εξάπλωσή τους έχει εμποδιστεί προσωρινά λόγω των φυσικών εμποδίων των Πυρηναίων και της Βόρειας Θάλασσας. Κατά τα άλλα, οι Αλπικοί, μαζί με τους συγγενείς Βαλτικούς, αποτελούν την πλειοψηφία των κατοίκων της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, ακόμα και της νότιας σε πολλές χώρες. Οι Αλπικοί-Βαλτικοί άλλαξαν την εικόνα της Ευρώπης δραματικά και η διάδοσή τους εις βάρος των γηγενών τύπων συνεχίζεται απρόσκοπτα.

Οι Μεσογειακοί, έπειτα από την επέκτασή τους κατά την αρχαιότητα, βλέπουμε τους αριθμούς τους μειώνονται κατά το πέρασμα των αιώνων. Μορφές από αρχαίες απεικονίσεις και παλαιοανθρωπολογικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι οι αριθμοί τους ήταν σημαντικοί στη νότια Ευρώπη, όμως σήμερα έχουν μειωθεί και αντικαθίστανται από Αλπικούς και Διναρικούς. Τείνουν πλέον μειοψηφία ακόμη και στις χώρες της νότιας Ευρώπης, που κακώς θεωρούνται ακόμα φυλετικά Μεσογειακές.

Η επέκταση των Νορδικών κατά τον Μεσαίωνα εισήγαγε τους Νορδικούς σε πολλές περιοχές της κεντρικής και νότιας Ευρώπης. Ωστόσο, στις περισσότερες αυτές χώρες, οι Νορδικοί εντοπίζονται σποραδικά και σε μόνοψήφια ποσοστά. Δηλαδή φαίνεται ότι αριθμοί τους μειώθηκαν σημαντικά στην κεντρική και νότια Ευρώπη, όμως διατηρούν σημαντικά ποσοστά στις Σκανδιναβικές και Γερμανικές χώρες, στην Γαλλία και στην Πολωνία. Οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, στους οποίους ηττήθηκαν οι Γερμανοί, οδήγησαν σε παράδοση εδαφών τους στους σλάβους, που συνοδεύτηκε από γενοκτονίες και από φυλετικής απόψεως, επέκταση των Βαλτικών σε βάρος των Νορδικών. Κατά συνέπεια, οι Νορδικοί πληθυσμοί περιορίστηκαν δραματικά στην ανατολική Ευρώπη και στις Βαλτικές χώρες.

Οι Ατλαντοειδείς λίγο μεταβλήθηκαν από την προϊστορική τους θέση. Από την κοιτίδα τους την Βρετανία, πλέον τους βρίσκουμε σε μικρούς αριθμούς στην Ιρλανδία λόγω Βρετανικής αποικιοκρατίας, καθώς και στην βόρεια Γαλλία και την Βρετάνη, λόγω της κατάκτησής τους για κάποιους αιώνες από τους Βρετανούς.

Τους Διναρικούς, από έναν περιορισμένο πυρήνα τους στα δυτικά Βαλκάνια, πλέον τους βρίσκουμε να έχουν επεκταθεί σημαντικά στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Εντοπίζονται από την Γαλλία μέχρι την Ουκρανία και από την Ελλάδα και Ιταλία, μέχρι την Γερμανία και Πολωνία. Η επέκτασή τους συνεχίζεται και στις μέρες μας, με τις φτωχές Βαλκανικές χώρες να εξάγουν διαρκώς οικονομικούς μετανάστες προς τις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Σε πολλές χώρες της κεντρικής και νότιας Ευρώπης, τείνουν να αποτελούν πλέον τον δεύτερο ή τρίτο πολυπληθέστερο φυλετικό τύπο.

Καταλήγουμε στα συμπεράσματα. Από τη στιγμή που εισήλθαν οι Αλπικοί, η φυλετική εικόνα της Ευρώπης δεν έχει αλλάξει δραματικά. Η επέκταση των Μεσογειακών και των Νορδικών σταμάτησε και ακολούθησε μια μείωση των αριθμών τους. Η Ευρώπη παραμένει από την προϊστορική εποχή μέχρι και σήμερα, κυρίως Κρομανοειδής και Αλπική, με τους υπόλοιπους τύπους να ακολουθούν. Αν διακρίνουμε τις τάσεις, βλέπουμε ότι Αλπικοί-Βαλτικοί βρίσκονται σε μια κούρσα κατάκτησης της Ευρώπης και δεν αποκλείεται σύντομα ένας στους δύο λευκούς κατοίκους να είναι Αλπικός ή Βαλτικός. Παράλληλα, οι Διναρικοί επεκτείνονται σταδιακά, διευρύνοντας το γεωγραφικό τους αποτύπωμα, ενώ οι υπόλοιποι τύποι μειώνονται.