Βασικές αρχές πληθυσμιακής πολιτικής

Ο Γάλλος ανθρωπολόγος Georges Vacher de Lapouge, αντιλήφθηκε την σημασία του φυλετικού παράγοντα και αφιέρωσε την ζωή του στην μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς υπό το φυλετικό πρίσμα. Το ανθρώπινο δυναμικό είναι αυτό που προσδίδει αξία σε μία χώρα και κατάλληλες πολιτικές πρέπει να εφαρμόζονται για την βελτίωσή του. Ένα σημαντικότατο άρθρο περί πληθυσμιακής πολιτικής δημοσίευεσε ο Lapouge στο περιοδικό Eugenics Review, με τίτλο "Contribution to the fundamentals of a policy of population". Εκεί παρουσιάζονται οι βασικές αρχές, οι προοπτικές και οι στόχοι μιας πληθυσμιακής πολιτικής. Ο Lapouge γράφει με ενθουσιασμό, ειλικρίνεια και πλήρη διαύγεια σκέψης.

Αυτό που είναι απαραίτητο για να αποκτήσουμε ορθή αντίληψη περί πληθυσμιακής πολιτικής είναι μια σφαιρική άποψη σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν σε έναν πληθυσμό. Ο οικονομολόγος εξετάζει αποκλειστικά την σχέση μεταξύ εργασίας και οικονομικής ανάπτυξης. Ο στρατιωτικός βλέπει...
μόνο το πόσους μπορεί να στρατολογήσει. Ο δημογράφος επικεντρώνεται στον αριθμό γεννήσεων, θανάττων και γάμων, σε σχέση με την πόλη, την χώρα και την χρονική περίοδο. Ο ανθρωπολόγος μελετά τις φυλές σε έναν πληθυσμό και πώς σχετίζονται με τις κοινωνικές συμπεριφορές, την κοινωνική επιλογή και την μετανάστευση. Ωστόσο, κοιτάζοντας υπό τέτοιο περιορισμένο πρίσμα τους πληθυσμούς, αποκτούμε συχνά μια στρεβλή αντίληψη από πρακτικής απόψεως. Οτιδήποτε αφορά έναν πληθυσμό, ειδικά από πρακτικής απόψεως, καθορίζεται από βιολογικούς νόμους. Mια πληθυσμιακή πολιτική δεν μπορεί να τους αγνοήσει, γιατί το όποιο αποτέλεσμα περνά μέσα από αυτούς.

Η περίοδος του αποικισμού σταμάτησε για τους λευκούς, με αποτέλεσμα να σταματήσει η επέκτασή τους. Λάθη πληθυσμιακή πολιτικής πληρώνονται, όπως αυτό των Ισπανών στην Λατινική Αμερική με την εκτεταμένη μίξη με τους ιθαγενείς, αλλά και στις ΗΠΑ, όπου η είσοδος αλλόφυλων για εργατικά χέρια έχει εισάγει στοιχεία ασύνδετης νοοτροπίας μεταξύ τους. Οι λευκοί δέχονται πλέον πληθυσμιακές πιέσεις από σκουρόχρωμους, οι οποίοι μπορούν εύκολα να παράξουν διοικητικό προσωπικό, στρατιωτικούς, κληρικούς, καθηγητές και ότι άλλο χρειάζεται στοιχειωδώς μια σύγχρονη κοινωνία για να λειτουργήσει. Όμως σε έναν πληθυσμό δεν είναι μόνο οι αριθμοί που μετράνε. Οι άνθρωποι δεν είναι απλώς στατιστικές μονάδες. Η προσωπική τους αξία είναι απείρως μεγαλύτερης σημασίας για το κράτος. Σε έναν πληθυσμό, κάποιοι ζουν ως παράσιτα, είναι άεργοι ή κακοποιοί και μόνο ο πολιτισμός τους τιθασεύει. Η μάζα συμμετέχει ήσυχα στο κοινωνικό γίγνεσθαι κοιτώντας χωρίς να την απασχολούν άλλα πράγματα πέραν του περιορισμένου κύκλου τους, ενώ μόνο μια μειοψηφία οδηγεί την κούρσα της προόδου. Όλα τα επιτεύγματα εξαρτώνται από αυτήν την ελίτ. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι από τον αριθμό και την ποιότητα αυτής της μικρής ελίτ βασίζεται ο πολιτισμός. Αν αυτή η ελίτ εκλείψει, τότε η παρακμή θα επέλθει σύντομα και οι μάζες θα καταπέσουν σε κατώτερο επίπεδο πολιτισμού.

Φαίνεται ότι ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της κατάστασης. Η επιστημονική γνώση που έχει συγκεντρωθεί υπερβαίνει τις δυνατότητες κατανόησής μας. Τώρα είναι η στιγμή που ο άνθρωπος πρέπει να επιλέξει αν θα γίνει ένας ημίθεος ή θα πέσει πάλι στην βαρβαρότητα. Και αυτό δεν είναι ένα ρητορικό σχήμα, αλλά εκφράζει τις πραγματικές δυνατότητές μας για το αύριο. Η επιστήμη περί πληθυσμιακής πολιτικής πρέπει να κοιτάζει προς το μέλλον. Έχουμε βασιστεί τόσο πολύ στην τύχη για την παραγωγή μεγάλων ανδρών, που έχουμε αφήσει αναξιοποίητη την τεράστια δύναμη της κληρονομικότητας από τότε που ανακαλύφθηκαν οι νόμοι της. Η εκπαίδευση έχει επίδραση μόνο στην παρούσα γενιά, δεν κληρονομείται. Η κοινωνία οφείλει στο άτομο το μέγιστο του πολιτισμού που μπορεί να του δώσει και το άτομο οφείλει στην κοινωνία το μέγιστο που εκείνο μπορεί να της δώσει. Αλλά καμία εκπαίδευση δεν μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω από αυτό που διαθέτει μέσω κληρονομικότητας και μόνο η αρνητική και θετική επιλογή μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των άριστα προικισμένων. Μόνο μέσω της επιλογής μπορούμε να παράξουμε άτομα που θα απέχουν από τη μάζα, όσο απέχει εκείνη από τον πίθηκο.

Οι διαδικασίες μεταβολής είναι πολύ αργές στην φύση, απαιτούν πολλές γενιές. Ωστόσο με την συνειδητή επιλογή από τον άνθρωπο, ο υπεράνθρωπος θα είναι πραγματικότητα σε λίγες μόλις γενιές. Η ανθρωπότητα δεν έχει αντιληφθεί ακόμη τις δυνατότητες που έχει στα χέρια της.

Ο Lapouge κρίνει ότι πρέπει να οριστεί μια νομοθεσία περί πληθυσμιακής πολιτικής που να λάβει υπόψη την κληρονομικότητα. Σκοπός της θα είναι να αυξήσει τα ευγενέστερα στοιχεία του πληθυσμού και να μειώσει τα επικίνδυνα και παρακμιακά. Γενιά με γενιά τα αποτελέσματα θα γίνονται όλο και πιο ορατά. Τα άριστα στοιχεία του πληθυσμού θα πρέπει να προστατεύονται από τις αρνητικές επιπτώσεις της κοινωνικής επιλογής.

Σε μια εποχή μάλιστα που η βιομηχανοποίηση αντικαθιστά τις μάζες των εργαζομένων με πιο περίπλοκα συστήματα που απαιτούν μεγαλύτερες πνευματικές ικανότητες, η βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού και όχι απλώς η αριθμητική αύξησή του, είναι απαραίτητη και από πλευράς ανταγωνιστικότητας.

Συμπερασματικά, μια πληθυσμιακή πολιτική οφείλει να έχει ως αποκλειστικό στόχο την αύξηση της αξίας του ανθρώπινου δυναμικού. Η αξία του ατόμου λαμβάνεται ως συνάρτηση της κοινωνικής χρηστότητος όσο ζει, αλλά κυρίως αφότου πεθάνει. Η ανθρωπότητα πάντοτε θα βασίζει τον πολιτισμό της σε αυτούς που έκαναν τις ανακαλύψεις και όχι στην μάζα που απλώς τις βρήκε έτοιμες και τις αξιοποίησε. Η μεγαλύτερη πρόοδος για την ανθρώποτητα έρχεται όταν το ατομικό συμφέρον παραμερίζεται προς όφελος του συλλογικού συμφέροντος. Το βέλτιστο αποτέλεσμα θα έρθει όταν κάθε άτομο θα ζει μόνο για το σύνολο. Μια πληθυσμιακή πολιτική, εφαρμοσμένη για πολλές γενιές, θα πρέπει να έχει σαν τελικό στόχο να καταπιέσει τα εγωιστικά ένστικτα προς όφελος του συνόλου.