Ερμηνεία κοινωνικών συμπεριφορών λαμβάνοντας υπόψη τον φυλετικό παράγοντα

Η φυλετική σύνθεση μιας χώρας έχει μεγάλη σημασία, γιατί καθορίζει τον τρόπο συμπεριφοράς των κατοίκων της. Κάθε φυλή έχει τις δικές της ψυχικές προδιαθέσεις και αυτό εκφράζεται σε διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές. Θα προσπαθήσουμε να διακρίνουμε την επίδραση του φυλετικού παράγοντα στην διαμόρφωση των κοινωνικών συμπεριφορών στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα, εστιάζοντας όχι στην πολιτική, αλλά στην ψυχοσύνθεση του λαού.

Οι κοινωνιολόγοι αγνοούν συστηματικά την φυλετική διαφοροποίηση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κατανοήσουν την βαθύτερη φύση της διαφορετικότητας των ανθρωπίνων κοινωνιών. Προσπαθούν να εξηγήσουν τις κοινωνικές συμπεριφορές είτε στη βάση του συμφέροντος, είτε στη βάση της "παράδοσης", η οποία δημιουργήθηκε... κάπως. Όλα αυτά δεν αποτελούν πραγματική εξήγηση της ποικιλομορφίας της ανθρώπινης κοινωνικής οργάνωσης στον πλανήτη. Ο φυλετικός παράγοντας είναι αυτός που επηρεάζει κατά κύριο λόγο τις κοινωνικές συμπεριφορές και δεν είναι τυχαίο ότι τα στερεότυπα για τις διάφορες εθνικότητες προκύπτουν...
βάσει του πιο αντιπροσωπευτικού φυλετικού τους τύπου κάθε φορά.

Στην βόρεια Ευρώπη, οι κάτοικοι είναι Κρομανοειδείς και δευτερευόντως Νορδικοί, ενώ στη Βρετανία υπάρχουν και Ατλαντοειδείς. Οι τύποι αυτοί ως προς την συμπεριφορά τους πειθαρχούν εύκολα, είναι δραστήριοι και δυναμικοί. Ειδικά οι δυο τελευταίοι, έχουν σημαντικές πνευματικές, οργανωτικές και ηγετικές ικανότητες. Μάλιστα, οι Κρομανοειδείς δεν έχουν συνήθως ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες, με αποτέλεσμα οι πραγματικά ικανοί να μην βρίσκουν εμπόδια για τις υψηλότερες κοινωνικές θέσεις. Αυτό οδηγεί σε κοινωνίες οργανωμένες, πειθαρχημένες και παραγωγικές. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για τον λαό και όχι για τους πολιτικούς, οι οποίοι μπορεί να είναι διεφθαρμένοι. Όσα εμπόδια και να θέσει μια κακή εξουσία, οι ψυχικές τάσεις του λαού είναι εμφανείς. Μπορεί να εμποδίζονται ή να υποβοηθούνται από την εξουσία, αλλά δεν αλλάζουν.

Στην κεντρική Ευρώπη, βλέπουμε μια κατάσταση μετριότητας, που γίνεται παρακμή όσο πάμε προς τα ανατολικά. Οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ αδυνατούν να ορθοποδίσουν, παρότι έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από την πτώση του κομμουνισμού. Οι φυλετικές μελέτες δείχνουν ότι εκεί κατοικούν κυρίως Αλπικοί και Βαλτικοί. Όπως είναι αναμενόμενο, από την πλειοψηφία των κατοίκων λείπει η ενεργητικότητα και ο δυναμικός χαρακτήρας. Αυτό οδηγεί απλώς στην διατήρηση των κεκεκτημένων κάθε φορά και δύσκολα στην δημιουργία κάτι καινούργιου. Οι χώρες αυτές ήταν πιο ισχυρές όταν είχαν την ηγετική τάξη Γερμανικής -συνήθως Νορδικής- καταγωγής, που δημιουργούσε θεσμούς, ισχυρές οργανωτικές δομές και έδινε κύρος, με αποτέλεσμα να παρασέρνει και να παίρνει το καλύτερο από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτό φαίνεται και από την διαφορά της Γαλλίας με την π.χ. Ουγγαρία, που αμφότερες είναι κυρίως Αλπικές. Η Γαλλία έχει και άλλους φυλετικούς τύπους, όπως ο Μεσογειακός και ο Νορδικός, που έδωσαν ώθηση στην πνευματική ζωή και στην οργάνωση της χώρας, με αποτέλεσμα η Γαλλία να υπερέχει πνευματικά και κοινωνικά από την Ουγγαρία, με τους Αλπικούς στην πρώτη περίπτωση να επωφελούνται από τον δυναμισμό άλλων τύπων, ενώ στην άλλη απλώς μένουν στην αφάνεια γιατί έπρεπε να δράσουν μόνοι τους. Δηλαδή, η αλληλεπίδραση με άλλους φυλετικούς τύπους οδηγεί σε διαφορετικά κοινωνικά αποτελέσματα κάθε φορά.

Στα δυτικά Βαλκάνια επικρατεί μια κάπως παρακμιακή κατάσταση από πλευράς οργάνωσης, πνεύματος και παραγωγής. Και αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά στην πολιτική ηγεσία. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι κυρίως Διναρικοί, που χαρακτηρίζονται από ανοργανωσιά, ανούσια επιθετικότητα και σπάνια από πνευματικές ικανότητες. Όλα αυτά οδηγούν αναπόφευκτα σε καταστάσεις που δεν ευνοούν την διαμόρφωση μιας εύρωστης κοινωνίας. Μπορεί να είναι δραστήριοι και εργατικοί, αλλά η οργάνωση, ο συντονισμός και ένα πνευματικό επίπεδο είναι απαραίτητα για μια ευημερούσα κοινωνία. Οι όσοι Αλπικοί βρίσκονται εκεί δεν μπορούν να δημιουργήσουν εκ του μηδενός δομές, ακόμα και αν το επιθυμούν θεωρητικά.

Η Ιβηρική χερσόνησος είναι γεμάτη Κρομανοειδείς μορφές, με αποτέλεσμα αυτό να αποτυπώνεται στην ιδιοσυγκρασία του πληθυσμού, που είναι δραστήριος, αθλητικός, αλλά χωρίς ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες. Αντιθέτως, στην Ιταλία οι κάτοικοι έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και αρχίζει να εμφανίζεται η επίδραση του Μεσογειακού τύπου, με ομιλητικότητα, φινέτσα και πνευματικές ικανότητες. Βέβαια, οι Ιταλοί μαζί με τους Γάλλους είναι κυρίως Αλπικοί, εξ'ου και η αντίθεση που διακρίνουν οι περισσότεροι στην εξάρτηση από το κράτος και τον συγκεντρωτισμό των "λατινικών" χωρών, σε αντίθεση με τις πιο δυναμικές και ανεξάρτητες κοινωνίες των βόρειων χωρών της Ευρώπης. Αλπικοί από τη μία, Νορδο-Κρομανοειδείς από την άλλη. Η διαφορά είναι φυλετική.

Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Οι κάτοικοι είναι κυρίως Αλπικοί και δευτερευόντως Διναρικοί, Μεσογειακοί και Αρμενοειδείς. Η νωθρότητα και η εξάρτηση από το κράτος αποτελούν κλασικές κοινωνικές συμπεριφορές. Όλοι διαμαρτύρονται, αλλά από την πολυθρόνα του σπιτιού τους. Όλοι περιμένουν τα πάντα από το κράτος. Τυπική συμπεριφορά κυρίως Αλπικής κοινωνίας. Όμως στην Ελλάδα υπάρχει ένα υψηλό ποσοστό Διναρικών, το οποίο σίγουρα έχουμε υποεκτιμήσει, ελλείψει νεότερων ανθρωπολογικών μελετών. Σε συνδυασμό με το εμφανές ποσοστό Αρμενοειδών, δημιουργείται μια κατάσταση βαλκανίων από τη μία και ανατολίτικη από την άλλη, αμφότερες παρακμιακές. Η ανοργανωσιά και η διαλυτική επιθετικότητα των Διναρικών, συνδυάζεται με την συμφεροντολογία και την παρασιτική φύση των Αρμενοειδών, ασκώντας αμφότεροι πίεση σε κάθε καλή προσπάθεια που πάει να ξεπροβάλλει, κάτι που κάνει την Ελλάδα "να τρώει τα παιδιά της". Μάλιστα αυτοί οι δύο τύποι, Διναρικός και Αρμενοειδής, εμφανίζουν έντονη επιθετικότητα σε κοινωνικό επίπεδο. Για παράδειγμα δεν πρόκειται ποτέ να παραχωρήσουν την θέση τους αν βρεθεί κάποιος αντικειμενικά καλύτερος και θεωρούν εκ προοιμίου ότι κάνουν κάτι πολύ σημαντικό, ακόμα και αν είναι μετριότατοι. Αλπικοί και Κρομανοειδείς, αντιθέτως, είναι πιο ήπιοι κοινωνικά. Ένα μικρό ποσοστό Διναρικών δεν φαίνεται κακό σε μια χώρα, καθώς εισάγει δυναμισμό, εργατικότητα και μαχητικότητα, αλλά το υψηλο τους ποσοστό σε συνδυασμό με το εμφανές ποσοστό Αρμενοειδών, δημιουργεί μια κατάσταση παρακμής που οποιοσδήποτε ζει στη χώρα την έχει αντιληφθεί. Οι Αλπικοί ανέχονται τα πάντα, οι Μεσογειακοί είναι συνήθως ικανοί και ευκατάστατοι, αλλά το κοινωνικό κλίμα τους πνίγει. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε στην Ελλάδα σήμερα.

Το συμπέρασμα είναι ότι η ψυχοσύνθεση του λαού εξαρτάται από την φυλετική του σύνθεση. Όσα πολιτικά καθεστώτα και να επιβληθούν, η νοοτροπία του λαού δεν αλλάζει, παρά μόνο αν αλλάξει η φυλετική του σύνθεση. Φυλή και συμπεριφορά είναι δυο αλληλένδετα πράγματα. Όποιος μελετά τα κοινωνικά φαινόμενα, οφείλει οπωσδήποτε να λαμβάνει υπόψη και τον φυλετικό παράγοντα.