Το κριτήριο ομορφιάς σχετίζεται ιδιαίτερα με τη φυλή του κάθε ανθρώπου. Κάθε φυλή θεωρεί εαυτόν πρότυπο ομορφιάς εκ του φυσικού της. Χρειάζεται διαρκής πλύση εγκεφάλου για να αποδεχτεί ότι αλλόφυλοι είναι πιο ωραίοι και αυτό θα το κάνει επιφανειακά. Βέβαια, όσο μεγαλύτερη φυλετική συγγένεια και ομοιότητα υπάρχει, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να προτιμηθεί αλλόφυλος για σύντροφος.
Τα κοινωνικά κριτήρια είναι περίπλοκα και διαφέρουν ανά τους αιώνες και ανά χώρα ή ακόμα και επαρχία. Χρειάζεται ιστορική μελέτη σε μεγάλη έκταση. Ωστόσο μπορεί να γίνει μία εκτίμηση της επίδρασης της συμπεριφοράς των ατόμων στην επιλογή συντρόφου. Κάθε φυλή διαθέτει τα δικά της ψυχικά γνωρίσματα. Συνεπώς, άτομα της ίδιας φυλής είναι πιο πιθανό να ταιριάξουν, καθώς...
η συμπεριφορά τους εμφανίζει ομοιότητες. Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο χαρακτηρας παίζει σπουδαίο ρόλο στη σεξουαλική επιλογή και δεν είναι μόνο οι "ωραίοι" που βρίσκουν σύντροφο.
Σε περιοχες με φυλετική μίξη, η επιλογή αλλόφυλου συντρόφου ειναι συνήθης για λόγους χαρακτήρα. Περίπλοκες συμπεριφορές εμφανίζονται. Οι Αλπικές γυναίκες στις σύγχρονες "απελευθερωμένες" εποχές, ως ήσυχες και μαζεμένες εμφανίζουν πλεονέκτημα. Οι Νορδικές και Μεσογειακές γυναίκες έχουν έντονο χαρακτήρα και μπορεί να μείνουν μόνες μετά από αλλεπάλληλα διαζύγια. Ωστόσο, η πιθανότητα να αναπτυχθεί ένας ακλόνητος έρωτας μεγιστοποιείται όταν οι δυο ερωτευμένοι ανήκουν στον ίδιο φυλετικό τύπο. Ασυνείδητα γίνεται αντιληπτό πως όταν και οι δυο μοιάζουν φυλετικά, τότε το ζευγάρι γίνεται πιο ταιριαστό και στην εμφάνιση και στην συμπεριφορά. Το ζευγάρι Ιταλών της φωτογραφίας πόσο ταιριαστό σας φαίνεται; Απεικονίζει έναν Μεσογειακό-Αλπικό και μια Κρομανοειδή-Αλπική.
Η επιλογή συντρόφου έχει άμεση επίδραση στους απογόνους. Η κληρονομικότητα καθιστά την επιλογή κατάλληλης/ου συντρόφου ως κορυφαίας σημασίας. Οι ανθρωπολόγοι έχουν καταφέρει να συμπεράνουν κάποιους γενικούς κανόνες της κληρονομικότητας. Αν οι δύο γονείς είναι αλλόφυλοι, το παιδί θα ανήκει ή κυρίως στον ένα τύπο, ή κυρίως στον άλλο τύπο με ίση πιθανότητα. Το ποσοστό της επίδρασης δεν είναι εκ των προτέρων γνωστό, με αποτέλεσμα το παιδί μπορεί είτε να μοιάζει υπερβολικά σε ένα γονέα ή να είναι κάτι ενδιάμεσο σε διάφορες βαθμίδες. Πολύ σπάνια, επανεμφανίζονται χαρακτηριστικά προγόνων από προηγούμενες γενεές, αποτελώντας συχνά ανεξήγητη έκπληξη για τους γονείς.
Για να γίνει κατανοητή η σημασία της επιλογής συντρόφου ως προς τους απογόνους θα δοθούν κάποια παραδείγματα. Αν κάποιος πάρει ως γυναίκα μια Αλπική, η οποία θα είναι συνήθως μαζεμένη, πιστή και ήσυχη, θα πρέπει να γνωρίζει ότι ο απόγονός του θα είναι κατά 50% πιθανό να γίνει κυρίως άτολμος, βαριεστημένος και θα προτιμά την ευκολία. Αν είναι και ο ίδιος Αλπικός, τότε η πιθανότητα γίνεται βεβαιότητα. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους φυλετικούς τύπους. Αν κάποια πάρει Διναρικό άντρα, δεν πρέπει να απορεί γιατί ο γιός της πιθανότατα θα εκνευρίζεται εύκολα και θα είναι επιθετικός, εφόσον βέβαια βγει γίνει κυρίως Διναρικός. Συνεπώς πρέπει να επιλεγεται σύντροφος που πρόκειται να παράξει έναν απόγονο με επιθυμητά χαρακτηριστικά.
Συνεπώς, για κάποιον που έχει μελετήσει τη φυλετική ανθρωπολογία, η επιλογή συντρόφου είναι ζήτημα πάνω από όλα φυλετικό. Γνωρίζει απόλυτα ποια θα είναι τα γενικά χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του απογόνου όταν οι γονείς είναι ομόφυλοι, ενώ όταν οι γονείς είναι αλλόφυλοι γνωρίζει τους πιθανούς συνδυασμούς οι οποίοι είναι λίγοι και συγκεκριμένοι. Η κληρονομικότητα μας λέει ότι το παιδί θα πάρει στοιχεία από τους δυο γονείς του, συνεπώς είναι αδύνατο να ανήκει σε άσχετο φυλετικό τύπο. Γίνεται κατανοητό ότι η επιλογή συντρόφου είναι σημαντική όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε εθνικό επίπεδο, γιατί επηρεάζει τα χαρακτηριστικά των επόμενων γενεών.
Ἡ "Ἰταλίδα" τῆς φωτὸ μᾶλλον ἀσιάτισσα εἶναι παρὰ Εὐρωπαία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κοπέλα είναι Τουρανική.
ΔιαγραφήΆρα δεν ισχύει αυτό που λένε τα αντίθετα έλκονται όσον αφορά τη φυλή
ΑπάντησηΔιαγραφή