Σίγουρα θα έχετε πετύχει σε εθνικιστικά έντυπα και ιστοσελίδες να γίνεται λόγος για Λευκή Ευρώπη και Λευκούς Ευρωπαίους. Διεθνώς η φράση που χρησιμοποιείται είναι White Pride ή White Power. Ο όρος χρησιμοποιείται για να διαχωρίσει τους λευκούς Ευρωπαίους και τους απογόνους τους σε σχέση με τους υπόλοιπους κατοίκους του πλανήτη. Διάφορες απορίες προκύπτουν από φυλετικής σκοπιάς σχετικά με αυτές τις φράσεις. Ενδιαφέρον έχει να διερευνήσουμε γιατί έχουν καθιερωθεί από πλευράς εθνικιστών.
Στη φυλετική ανθρωπολογία, το χρώμα του δέρματος είναι ένα ακόμη γνώρισμα, όπως το σχήμα της μύτης, το μήκος του κρανίου, το χρώμα των ματιών, η κλίση του μετώπου, κτλ. Δηλαδή το χρώμα του δέρματος στη φυλετική ταξινόμηση έχει αντίστοιχη αξία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Η ταξινόμηση με βάση το χρώμα του δέρματος σε λευκούς, μαύρους και κίτρινους δεν είναι ορθή, καθώς εντός π.χ. των λευκών υπάρχει επιπλέον υποκατηγοριοποίηση. Είναι προφανές ότι οι ξανθοί βορειοευρωπαίοι ανήκουν σε άλλη φυλή σε σχέση με τους μελαχρινούς νοτιοευρωπαίους, ωστόσο όλοι τους λογίζονται ως λευκοί.
Αν εξετάσει κανείς πιο αναλυτικά το ζήτημα, θα διαπιστώσει ότι π.χ. ο Βορειοαφρικανικός και ο Ιρανικός τύπος, παρότι σχετικά μαυριδεροί, είναι εξελικτικά πιο κοντά στον Μεσογειακό τύπο, πράγμα που υποδηλώνεται και από την περιστασιακή ομοιότητά τους, παρά ο Αλπικός τύπος που θεωρείται λευκός. Δηλαδή από φυλετικής σκοπιάς κάποιοι "μη λευκοί" είναι πιο συγγενείς με κάποιους από τους λευκούς. Επίσης προκύπτει και το κλασικό πρόβλημα του ποιος θεωρείται λευκός, καθώς η εκτίμηση ενός χρώματος είναι πράγμα τελείως υποκειμενικό.
Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται προφανές ότι η χρήση του όρου "Λευκοί Ευρωπαίοι" παρουσιάζει προβλήματα. Ωστόσο η χρήση του από τους εθνικιστές δικαιολογείται πλήρως.
Οι εθνικιστές αγωνίζονται για την πολιτική επικράτησή τους. Η έννοια της φυλής αναγνωρίζεται ορθά ως μεγάλης σημασίας. Στην Ευρώπη και οπουδήποτε υπάρχουν λευκοί, οι εθνικιστές...
προσπαθούν να εκλαϊκεύσουν την έννοια της φυλής. Το χρώμα του δέρματος είναι το πιο ευδιάκριτο φυλετικό χαρακτηριστικό, που οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να το αναγνωρίσει και χρησιμοποιείται από τους εθνικιστές για να δημιουργηθεί η αίσθηση της ενότητας στον πληθυσμό. Η χρήση του όρου "λευκός" αποτελεί ένα επιτυχημένο φράγμα αντίστασης στην εισβολή εκατομμύρια αλλόφυλων Ασιατών και Αφρικανών που φέρνουν οι Σιωνιστές στην Ευρώπη και στην Αμερική και οι οποίοι δεν είναι λευκοί. Με αυτόν τον τρόπο οι λαοί ενώνονται υπό τον κίνδυνο της μη λευκής αλλόφυλης αλλοίωσης. Ταυτοχρόνως συχνά τονίζεται η ενότητα του πολιτισμού των λευκών Ευρωπαίων, κάτι που δεν ισχύει απόλυτα, αλλά σίγουρα ισχύει αν το δει κανείς συγκριτικά σε σχέση με τους Ασιάτες και Αφρικανούς.
Οι εθνικιστές οφελούνται πολιτικά από τη χρήση του όρου Λευκοί Ευρωπαίοι, ωστόσο τα ανώτερα στελέχη των εθνικιστών οφείλουν να γνωρίζουν την πραγματικότητα. Οι Ευρωπαίοι χωρίζονται σε Μεσογειακούς, Νορδικούς, Αλπικούς, Κρομανοειδείς, Βαλτικούς, Διναρικούς που είναι όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους, παρότι το χρώμα του δέρματός τους είναι λευκό. Αυτό γίνεται ασυνείδητα κατανοητό, καθώς π.χ. όλοι στην Ελλάδα θα αντιδρούσαν στην εισροή χιλιάδων Βαλτικών Σλάβων ή Διναρικών Αλβανών, που αναμφισβήτητα λογίζονται ως λευκοί. Συνεπώς, κάθε Ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να διατηρεί και να επεκτείνει τον φυλετικό τύπο που έχει προσδώσει μεγαλείο και τον χαρακτήρα του στο έθνος, σε βάρος των υπολοίπων φυλετικών τύπων.
Στη φυλετική ανθρωπολογία, το χρώμα του δέρματος είναι ένα ακόμη γνώρισμα, όπως το σχήμα της μύτης, το μήκος του κρανίου, το χρώμα των ματιών, η κλίση του μετώπου, κτλ. Δηλαδή το χρώμα του δέρματος στη φυλετική ταξινόμηση έχει αντίστοιχη αξία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Η ταξινόμηση με βάση το χρώμα του δέρματος σε λευκούς, μαύρους και κίτρινους δεν είναι ορθή, καθώς εντός π.χ. των λευκών υπάρχει επιπλέον υποκατηγοριοποίηση. Είναι προφανές ότι οι ξανθοί βορειοευρωπαίοι ανήκουν σε άλλη φυλή σε σχέση με τους μελαχρινούς νοτιοευρωπαίους, ωστόσο όλοι τους λογίζονται ως λευκοί.
Αν εξετάσει κανείς πιο αναλυτικά το ζήτημα, θα διαπιστώσει ότι π.χ. ο Βορειοαφρικανικός και ο Ιρανικός τύπος, παρότι σχετικά μαυριδεροί, είναι εξελικτικά πιο κοντά στον Μεσογειακό τύπο, πράγμα που υποδηλώνεται και από την περιστασιακή ομοιότητά τους, παρά ο Αλπικός τύπος που θεωρείται λευκός. Δηλαδή από φυλετικής σκοπιάς κάποιοι "μη λευκοί" είναι πιο συγγενείς με κάποιους από τους λευκούς. Επίσης προκύπτει και το κλασικό πρόβλημα του ποιος θεωρείται λευκός, καθώς η εκτίμηση ενός χρώματος είναι πράγμα τελείως υποκειμενικό.
Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται προφανές ότι η χρήση του όρου "Λευκοί Ευρωπαίοι" παρουσιάζει προβλήματα. Ωστόσο η χρήση του από τους εθνικιστές δικαιολογείται πλήρως.
Οι εθνικιστές αγωνίζονται για την πολιτική επικράτησή τους. Η έννοια της φυλής αναγνωρίζεται ορθά ως μεγάλης σημασίας. Στην Ευρώπη και οπουδήποτε υπάρχουν λευκοί, οι εθνικιστές...
προσπαθούν να εκλαϊκεύσουν την έννοια της φυλής. Το χρώμα του δέρματος είναι το πιο ευδιάκριτο φυλετικό χαρακτηριστικό, που οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να το αναγνωρίσει και χρησιμοποιείται από τους εθνικιστές για να δημιουργηθεί η αίσθηση της ενότητας στον πληθυσμό. Η χρήση του όρου "λευκός" αποτελεί ένα επιτυχημένο φράγμα αντίστασης στην εισβολή εκατομμύρια αλλόφυλων Ασιατών και Αφρικανών που φέρνουν οι Σιωνιστές στην Ευρώπη και στην Αμερική και οι οποίοι δεν είναι λευκοί. Με αυτόν τον τρόπο οι λαοί ενώνονται υπό τον κίνδυνο της μη λευκής αλλόφυλης αλλοίωσης. Ταυτοχρόνως συχνά τονίζεται η ενότητα του πολιτισμού των λευκών Ευρωπαίων, κάτι που δεν ισχύει απόλυτα, αλλά σίγουρα ισχύει αν το δει κανείς συγκριτικά σε σχέση με τους Ασιάτες και Αφρικανούς.
Οι εθνικιστές οφελούνται πολιτικά από τη χρήση του όρου Λευκοί Ευρωπαίοι, ωστόσο τα ανώτερα στελέχη των εθνικιστών οφείλουν να γνωρίζουν την πραγματικότητα. Οι Ευρωπαίοι χωρίζονται σε Μεσογειακούς, Νορδικούς, Αλπικούς, Κρομανοειδείς, Βαλτικούς, Διναρικούς που είναι όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους, παρότι το χρώμα του δέρματός τους είναι λευκό. Αυτό γίνεται ασυνείδητα κατανοητό, καθώς π.χ. όλοι στην Ελλάδα θα αντιδρούσαν στην εισροή χιλιάδων Βαλτικών Σλάβων ή Διναρικών Αλβανών, που αναμφισβήτητα λογίζονται ως λευκοί. Συνεπώς, κάθε Ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να διατηρεί και να επεκτείνει τον φυλετικό τύπο που έχει προσδώσει μεγαλείο και τον χαρακτήρα του στο έθνος, σε βάρος των υπολοίπων φυλετικών τύπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.