Κίνδυνοι από τις εκστρατείες μείωσης του πληθυσμού

Θα έχουν πέσει στην αντίληψή σας διάφορες εκστρατείες μείωσης του πληθυσμού, με το αιτιολογητικό του υπερπληθυσμού του πλανήτη. Σε ενα περιεκτικό άρθρο του, ο Σκωτσέζος ανθρωπολόγος Robert Gayre επισημαίνει τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τις εκστρατείες μείωσης πληθυσμού.

Αρχικά, ο συγγραφέας αναφέρει την μεγάλη αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού που έχει συντελεστεί κατά τον περασμένο αιώνα, η οποία προήλθε από την βελτίωση των τεχνικών μέσων. Περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν προκύψει λόγω της πληθυσμιακής αύξησης, με τη ρύπανση του αέρα, των υδάτων, κλπ. ενώ η διαρκής αύξηση οδηγεί σε λογικές υπερεκμετάλλευσης των πόρων του πλανήτη. Αυτά αποτελούν κάποια από τα κλασικά επιχειρήματα όσων ξεκινούν εκστρατείες μείωσης του πληθυσμού, προτείνοντας συχνά οι οικογένειες να κάνουν ένα ή δύο παιδιά.

Όμως υπάρχουν κάποια βασικά πράγματα που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Τέτοιες εκστρατείες γίνονται μόνο...
σε κοινωνίες που είναι ανεπτυγμένες και μπορούν να κατανοήσουν λεπτομερώς το πρόβλημα. Συνεπώς, όπως βλέπουμε όλοι μας άλλωστε, μόνο σε ανεπτυγμένους λαούς ζητείται να μειώσουν τους αναπαραγωγικούς τους ρυθμούς, δηλαδή στους πιο φυλετικά προικισμένους. Οι περιορισμοί που προτείνονται αφορούν μόνο στα καλύτερα κομμάτια της ανθρωπότητας και δεν αγγίζουν στο παραμικρό τα υπόλοιπα. Μάλιστα αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που τα ανώτερα στρώματα στις ανεπτυγμένες χώρες γεννούν όλο και λιγότερο, πράγμα που απλώς χειροτερεύει την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού.

Την ώρα που ζητούνται θυσίες από τους ανεπτυγμένους λαούς, οι υπανάπτυκτοι αναπαράγονται με φρενήρεις ρυθμούς, αξιοποιώντας την βοήθεια των ανεπτυγμένων κρατών. Οι συνθήκες διατροφής και υγιεινής καλυτερεύουν μέσω του πακτωλού χρημάτων που εισρέουν ακατάπαυστα από τις ανεπτυγμένες χώρες. Οι πληθυσμοί τους αυξάνονται, κάτι που αναγκάζει τους Ευρωπαίους να στέλνουν όλο και μεγαλύτερη βοήθεια.

Ο Gayre θεωρεί ότι πρέπει πρώτα να σταθεροποιηθούν οι πληθυσμοί της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και μετά να ζητούνται θυσίες από τους πλέον προικισμένους φυλετικά Ευρωπαίους. Βέβαια αυτό θα ξενίσει κάποιους και ειδικά τους ίδιους τους λαούς αυτούς, οι οποίοι βλέπουν κατά βάθος την πληθυσμιακή τους έκρηξη να αποτελεί όπλο στον αγώνα της φυλετικής επικράτησης εις βάρος των λευκών.

Συμπερασματικά, οι εκστρατείες μείωσης του πληθυσμού, αν εφαρμοστούν, πλήττουν μόνο τα πιο προικισμένα τμήματα της ανθρωπότητας, τα οποία είναι και τα πιο ευαισθητοποιημένα σε τέτοια ζητήματα. Αυτό αποτελεί καταστροφή για την ανθρωπότητα. Αντιθέτως, τα πιο προικισμένα στοιχεία θα πρέπει να αυξάνουν τους αναπαραγωγικούς τους ρυθμούς, γιατί αν μειώνονται, η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη σε μια καθοδική πορεία.