Γιατί τα Βαλκάνια βρίσκονται διαρκώς σε αναβρασμό;

Τα Βαλκάνια ονομάστηκαν η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, με τον χαρακτηρισμό να ισχύει μέχρι τις μέρες μας. Αντίστοιχου περιεχομένου είναι και η φράση "εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε". Η αναφορά γίνεται για τα δυτικά Βαλκάνια. Σήμερα σε αυτήν την περιοχή υπάρχουν οι εξής de facto αυτόνομες ή ανεξάρτητες κρατικές "οντότητες": Σκόπια, Αλβανία, Σερβία, Κόσοβο, Μαυροβούνιο, αυτόνομη περιοχή της Βοϊβοντίνα, Βοσνία, Κροατία, Σλοβενία. Οι περιοχές αυτές κατοικούνται κυρίως από τον Διναρικό φυλετικό τύπο με αρκετούς Αλπικούς και λιγότερους Βαλτικούς και Μεσογειακούς.

Η κατάσταση των δυτικών Βαλκανίων είναι συνέπεια των ψυχικών χαρακτηριστικών του Διναρικού τύπου. Ο τύπος αυτός είναι σκληρός και ανθεκτικός μαχητής, ικανότατος στο αντάρτικο που ταιριάζει στην ανυπότακτη φύση του. Οργανώνεται σε φάρες, καθώς έχει έντονη την αίσθηση της οικογένειας αλλά δεν βλέπει μακρύτερα σε επίπεδο έθνους. Το στοιχείο αυτό μαζί με το έμφυτο αίσθημα ελευθερίας, η ανοργανωσιά και η μη έφεσή τους στις επιστήμες, τον καθιστούν ανίκανο να δημιουργήσει ισχυρά ακμάζοντα κράτη, παρά μόνο παρακμιακές και θνησιγενείς κρατικές οντότητες. Ταυτόχρονα, επειδή έχει πολύ χαλαρή εθνική συνείδηση και φανατίζεται εύκολα, μπορεί άνετα να προσεταιριστεί τον οποιονδήποτε. Αναλυτικά δείτε εδώ.

Τα χαρακτηριστικά αυτά εντοπίζονται σε όλη την ιστορία των δυτικών Βαλκανίων, όπως θα φανεί στη συνέχεια.

Ιστορικά η περιοχή κατοικούνταν από τους αρχαίους Ιλλυριούς, πρόγονους των σημερινών κατοίκων ως επί το πλείστον. Οι Ιλλυριοί περιγράφονται από τους Έλληνες ως σκληροί πολεμιστές και οργανωμένοι σε τοπικές φυλές. Οι Μακεδόνες απώθησαν πολλές φορές τους Ιλλυριούς για να έχουν ελεύθερα τα νώτα τους για την εκστρατεία προς Ανατολάς. Μέχρι την Ρωμαϊκή κατάκτηση δεν είχαν ενοποιηθεί ποτέ σε βασίλειο, ζώντας υπό τοπικούς ηγεμόνες. Η Ρωμαϊκή κατάκτηση επήλθε μετά από τρεις Ιλλυρικούς πολέμους και οδήγησε στην πλήρη υποταγή και καταστολή της πειρατείας των Ιλλυριών. Εξεγέρσεις έγιναν εναντίον της Ρώμης, με την σύμπραξη των Κελτών, με τους Ιλλυριούς να πολεμούν πότε με το πλευρό των Κελτών, πότε με το πλευρό των Ρωμαίων και πότε συμμετέχοντας και στα δύο στρατόπεδα.

Με τη διάλυση του Δυτικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τις Γερμανικές φυλές τον 4ο αιώνα και δύο αιώνες μετά με την επέλαση των Μογγόλων, τα δυτικά Βαλκάνια οργανώνονται υπό τοπικούς ηγεμόνες που δηλώνουν χαλαρή αφοσίωση σε ισχυρότερους Γότθους ή Μογγόλους ηγεμόνες. Από τα Σλαβικά φύλα που πολεμούσαν στο πλευρό των Μογγόλων και ορίστηκαν ως ολιγάριθμοι τοποτηρητές στα Βαλκάνια, οφείλουν οι Βαλκανικοί πληθυσμοί τα εθνικά τους ονόματα μέχρι και σήμερα, παρότι αντιπροσώπευαν Βαλτικούς και όχι Διναρικούς. Τα Βαλκάνια καταλαμβάνονται από τους Οθωμανούς, ενώ αργότερα τα βορειοδυτικά Βαλκάνια καταλαμβάνονται από την Αυστροουγγαρία. Η κεντρική εξουσία, ειδικά των Οθωμανών, τους δίνει σχετική αυτονομία και συχνά τους αξιοποιεί ως στρατό ατάκτων.

Με τη διάλυση των δύο αυτοκρατοριών, δημιουργείται η ενωμένη Γιουγκοσλαβία και η Αλβανία. Σύντομα τα δύο κράτη βρίσκονται σε αναταραχή και υπό εσωτερική διάλυση. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ξαναγίνεται χαμός στα δυτικά Βαλκάνια. Άλλοι πηγαίνουν με τους Γερμανούς, άλλοι με τους Σιωνιστικά ελεγχόμενους δυτικούς, άλλοι με τους κομμουνιστές, επίσης Σιωνιστικά ελεγχόμενους, άλλοι ανεξάρτητοι. Όλοι πολεμούν εναντίον όλων και όλοι συνεργάζονται περιστασιακά με όλους. Στα Βαλκάνια οι παρτιζάνοι δημιουργούν το σημαντικότερο αντάρτικο στην Ευρώπη. Ο χάρτης των Βαλκανίων αλλάζει από τους Γερμανούς και νέες αντιπαλότητες προκύπτουν.

Μετά τον πόλεμο η Γιουγκοσλαβία ενοποιείται ξανά, αλλά το δημιούργημα είναι τεχνητό και καταρρέει με την πτώση του κομμουνισμού, με σφοδρούς πολέμους που τεμαχίζουν την Γιουγκοσλαβία. Η επέμβαση και οι μεθοδεύσεις του Σιωνιστικού ΝΑΤΟ στη Σερβία, την τεμαχίζουν περαιτέρω, με αποτέλεσμα την σημερινή εικόνα των Βαλκανίων.

Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι οι Διναρικοί ενώ είναι φυλετικά συγγενείς και σε πολλές περιπτώσεις μιλούν σχεδόν την ίδια γλώσσα, όπως Σέρβοι-Κροάτες-Βόσνιοι, σφάζονται μεταξύ τους με άσβεστο μίσος, υπηρετώντας συχνά ξένα αφεντικά. Στην διπλανή εικόνα ένας άνδρας του UCK με υπερηφάνεια φέρει στο μπράτσο του την Αμερικανική σημαία!

Τα χαρακτηριστικά του Διναρικού τύπου φαίνονται ξεκάθαρα σε όλη την ιστορία των δυτικών Βαλκανίων.