Όταν οι Εθνικοσοσιαλιστές απέκτησαν την εξουσία στην Γερμανία, εφαρμόστηκε ολοκληρωμένη φυλετική πολιτική, που εφάρμοσε στην πράξη την Εθνικοσοσιαλιστική κοσμοθεωρία.
Το κόμμα είχε γραφείο φυλετικής πολιτικής, το οποίο κατηύθυνε την φυλετική πολιτική του κράτους. Εξέδιδε τα περιοδικά Neues Volk και Volk und Rasse με σκοπό να ενημερώσει την κοινή γνώμη για φυλετικά θέματα και περί ευγονικής. Ο τύπος και ο κινηματογράφος είχαν μεταξύ άλλων στόχο να αυξήσουν την φυλετική συνειδητοποίηση και να αποτρέψουν την φυλετική μίξη. Στην εκπαίδευση αυξήθηκαν εντυπωσιακά οι ώρες διδασκαλίας της Βιολογίας και προστέθηκε η Φυλετική Ανθρωπολογία. Ενδεικτικά ο Χίτλερ είχε τονίσει ότι κάθε μαθητής που τελειώνει την σχολική εκπαίδευση πρέπει να μπορεί να διαχωρίζει τις -Ευρωπαϊκές- φυλές.
Το πρότυπο του Γερμανού που εκθειάζονταν και απεικονίζονταν συνεχώς, αντιστοιχούσε στον Νορδικό φυλετικό τύπο. Βέβαια, ήταν προφανές ότι δεν είναι όλη η Γερμανία Νορδική. Το κράτος δεν διαχώρισε τους πολίτες της φυλετικά και πάνω από όλα έβαζε την έννοια της πατρίδας και του Γερμανικού πνεύματος. Η αύξηση του Νορδικού τύπου ήταν πάντα στα μακρόχρονα σχέδια της ηγεσίας, με κύριο μοχλό υλοποίησής τους τα SS και το Lebensborn.
Ώθηση δόθηκε στην Πανεπιστημιακή έρευνα περί φυλετικών μελετών. Το Kaiser Wilhelm Institute με επικεφαλής τους φυλετικούς μελετητές Eugen Fischer, Fritz Lenz, Otman von Verschuer διεξάγει συστηματική φυλετική έρευνα περί ανθρωπολογίας και ευγονικής. Φυλετικοί ανθρωπολόγοι όπως οι Hans Gunther και Egon von Eickstedt λαμβάνουν βοήθεια και δημοσιότητα από το κράτος και από πανεπιστημιακές έδρες διεξάγουν φυλετικές μελέτες και εκδίδουν βιβλία που μέχρι τις μέρες μας αποτελούν θησαυρό γνώσης. Η Γερμανία γίνεται το κέντρο των φυλετικών μελετών όλου του κόσμου.
Εκτός από την ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και έρευνα, υπάρχει και το πρακτικό μέρος. Νομοθεσία υπέρ της ευγονικής υποχρέωσε σε στείρωση όσους έχουν σοβαρές μεταδοτικές ασθένειες. Γάμοι και απόκτηση παιδιών με τέτοια άτομα απαγορεύτηκε. Για αμφισβητούμενες περιπτώσεις ιδρύθηκαν ειδικά δικαστήρια με επιστήμονες, που λάμβαναν μάλλον επιεικείς αποφάσεις. Οι αμβλώσεις απαγορεύτηκαν, δόθηκαν οικονομικά και ηθικά κίνητρα για πολυμελείς οικογένειες και οι ομοφυλόφιλοι ως οικογενειακή, κοινωνική και φυλετική μάστιγα φυλακίστηκαν. Οι γάμοι και οι γεννήσεις αυξήθηκαν. Παράλληλα τονίζονταν η σημασία της φυλετικής επιλογής του συζύγου και η σημασία της απόκτησης πολλών απογόνων. Για την γέννηση άριστων απογόνων, οι νέοι και οι νέες διατηρούνταν σε άριστη φυσική κατάσταση μέσω σωματικής εξάσκησης στην Hitlerjugend και το αντίστοιχο γυναικείο τμήμα. Σκοπός μεταξύ άλλων ήταν να εκμηδενιστούν εκφυλιστικές πνευματικές και σωματικές ασθένειες.
Διάφοροι νόμοι εκμηδένισαν την επιρροή των αλλόφυλων στην πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία. Γνωστοί είναι οι νόμοι της Νυρεμβέργης που απαγόρευσαν την φυλετική μίξη με αλλόφυλους και συγκεκριμένα με Εβραίους και αργότερα με Αθίγγανους και Μαύρους. Η νομοθεσία περί Εβραίων δεν μπορεί να θεωρηθεί καθαρά φυλετική, καθώς τα κριτήρια για να οριστεί κάποιος Εβραίος περιείχαν στοιχεία εθνικά ή "θρησκευτικά" και όχι καθαρά φυλετικά. Ο στόχος των αντιεβραϊκών νόμων ήταν η εκμηδένιση της σιωνιστικής επιρροής στην Γερμανική κοινωνία κατά κύριο λόγο και όχι ο αυστηρά φυλετικός διαχωρισμός τους, καθώς Εβραίοι υπήρχαν και του Νορδικού τύπου, ωστόσο δεν πρόκειτο να γίνουν αποδεκτοί ως Γερμανοί, καθώς είναι συμμέτοχοι στην παγκόσμια σιωνιστική συνομωσία.
Η Ρηνανία ήλθε σε Γαλλική προσωρινή κατοχή μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η σιωνιστική Γαλλία εγκατέστησε επίτηδες μαύρους αφρικανούς στρατιώτες με αποτέλεσμα να συνάψουν σχέσεις με τις ντόπιες και να γεννηθούν μιγάδες. Αυτά τα λεγόμενα "μπάσταρδα της Ρηνανίας" στειρώθηκαν με την έλευση των Εθνικοσοσιαλιστών, αποτρέποντας την επέκταση της φυλετικής μίξης.
Οι Βόρειοευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζονταν ως φυλετικά συγγενείς με τη Γερμανία. Με το ξέσμασμα του πολέμου, οι Γερμανοί καλοδέχτηκαν στις τάξεις των μάχιμων SS πολίτες από τις Σκανδιναβικές χώρες ως φυλετικά αδέρφια. Η διαφορά της αντιμετώπισης σε σχέση με τους άλλους συμμάχους των Γερμανών φαίνεται στο ότι οι Γερμανοί στρατιώτες συνήψαν σχέσεις με τις ντόπιες ειδικά στην Νορβηγία, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες γεννήσεις. Αντίθετα, με τους Σλάβους απαγορεύονταν οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, είτε κατά την προέλαση, είτε στα μετόπισθεν που χρησιμοποιούνταν ως εργατικό δυναμικό. Οι βιασμοί αλλόφυλων απαγορεύονταν για φυλετικούς λόγους πάνω από όλα. Μάλιστα, λαμβάνονταν μέριμνα ώστε να υπάρχουν αρκετές Γερμανίδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώστε να αποτρέπεται η φυλετική μίξη με τους φυλακισμένους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της φυλετικής πολιτικής της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας είναι η περίπτωση της Γερμανοποίησης παιδιών από την Πολωνία. Όταν οι Γερμανοί απελευθέρωσαν την δυτική Πολωνία, πολλά παιδιά είχαν εμφανή Νορδικά χαρακτηριστικά, συνεπώς μπορούσαν αποκτώντας Γερμανική εθνική συνείδηση να επιστρέψουν στον εθνικό κορμό. Ακολούθησε μια φυλετική επιλογή των παιδιών που εν συνεχεία στάλθηκαν στην Γερμανία για επανενσωμάτωση.
Το μακροχρόνιο σχέδιο του Αδόλφου Χίτλερ ήταν η πορεία προς Ανατολάς, με σκοπό τον εποικισμό των Ρωσικών πεδιάδων από Νορδικούς πληθυσμούς, δεμένους με τη γη τους, επανιδρύοντας την αριστοκρατία τους αίματος και της γης στα Μεσαιωνικά πρότυπα. Το έργο αυτό θα το υλοποιούσαν τα SS.
Το πρότυπο του Γερμανού που εκθειάζονταν και απεικονίζονταν συνεχώς, αντιστοιχούσε στον Νορδικό φυλετικό τύπο. Βέβαια, ήταν προφανές ότι δεν είναι όλη η Γερμανία Νορδική. Το κράτος δεν διαχώρισε τους πολίτες της φυλετικά και πάνω από όλα έβαζε την έννοια της πατρίδας και του Γερμανικού πνεύματος. Η αύξηση του Νορδικού τύπου ήταν πάντα στα μακρόχρονα σχέδια της ηγεσίας, με κύριο μοχλό υλοποίησής τους τα SS και το Lebensborn.
Ώθηση δόθηκε στην Πανεπιστημιακή έρευνα περί φυλετικών μελετών. Το Kaiser Wilhelm Institute με επικεφαλής τους φυλετικούς μελετητές Eugen Fischer, Fritz Lenz, Otman von Verschuer διεξάγει συστηματική φυλετική έρευνα περί ανθρωπολογίας και ευγονικής. Φυλετικοί ανθρωπολόγοι όπως οι Hans Gunther και Egon von Eickstedt λαμβάνουν βοήθεια και δημοσιότητα από το κράτος και από πανεπιστημιακές έδρες διεξάγουν φυλετικές μελέτες και εκδίδουν βιβλία που μέχρι τις μέρες μας αποτελούν θησαυρό γνώσης. Η Γερμανία γίνεται το κέντρο των φυλετικών μελετών όλου του κόσμου.
Εκτός από την ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και έρευνα, υπάρχει και το πρακτικό μέρος. Νομοθεσία υπέρ της ευγονικής υποχρέωσε σε στείρωση όσους έχουν σοβαρές μεταδοτικές ασθένειες. Γάμοι και απόκτηση παιδιών με τέτοια άτομα απαγορεύτηκε. Για αμφισβητούμενες περιπτώσεις ιδρύθηκαν ειδικά δικαστήρια με επιστήμονες, που λάμβαναν μάλλον επιεικείς αποφάσεις. Οι αμβλώσεις απαγορεύτηκαν, δόθηκαν οικονομικά και ηθικά κίνητρα για πολυμελείς οικογένειες και οι ομοφυλόφιλοι ως οικογενειακή, κοινωνική και φυλετική μάστιγα φυλακίστηκαν. Οι γάμοι και οι γεννήσεις αυξήθηκαν. Παράλληλα τονίζονταν η σημασία της φυλετικής επιλογής του συζύγου και η σημασία της απόκτησης πολλών απογόνων. Για την γέννηση άριστων απογόνων, οι νέοι και οι νέες διατηρούνταν σε άριστη φυσική κατάσταση μέσω σωματικής εξάσκησης στην Hitlerjugend και το αντίστοιχο γυναικείο τμήμα. Σκοπός μεταξύ άλλων ήταν να εκμηδενιστούν εκφυλιστικές πνευματικές και σωματικές ασθένειες.
Διάφοροι νόμοι εκμηδένισαν την επιρροή των αλλόφυλων στην πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία. Γνωστοί είναι οι νόμοι της Νυρεμβέργης που απαγόρευσαν την φυλετική μίξη με αλλόφυλους και συγκεκριμένα με Εβραίους και αργότερα με Αθίγγανους και Μαύρους. Η νομοθεσία περί Εβραίων δεν μπορεί να θεωρηθεί καθαρά φυλετική, καθώς τα κριτήρια για να οριστεί κάποιος Εβραίος περιείχαν στοιχεία εθνικά ή "θρησκευτικά" και όχι καθαρά φυλετικά. Ο στόχος των αντιεβραϊκών νόμων ήταν η εκμηδένιση της σιωνιστικής επιρροής στην Γερμανική κοινωνία κατά κύριο λόγο και όχι ο αυστηρά φυλετικός διαχωρισμός τους, καθώς Εβραίοι υπήρχαν και του Νορδικού τύπου, ωστόσο δεν πρόκειτο να γίνουν αποδεκτοί ως Γερμανοί, καθώς είναι συμμέτοχοι στην παγκόσμια σιωνιστική συνομωσία.
Η Ρηνανία ήλθε σε Γαλλική προσωρινή κατοχή μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η σιωνιστική Γαλλία εγκατέστησε επίτηδες μαύρους αφρικανούς στρατιώτες με αποτέλεσμα να συνάψουν σχέσεις με τις ντόπιες και να γεννηθούν μιγάδες. Αυτά τα λεγόμενα "μπάσταρδα της Ρηνανίας" στειρώθηκαν με την έλευση των Εθνικοσοσιαλιστών, αποτρέποντας την επέκταση της φυλετικής μίξης.
Οι Βόρειοευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζονταν ως φυλετικά συγγενείς με τη Γερμανία. Με το ξέσμασμα του πολέμου, οι Γερμανοί καλοδέχτηκαν στις τάξεις των μάχιμων SS πολίτες από τις Σκανδιναβικές χώρες ως φυλετικά αδέρφια. Η διαφορά της αντιμετώπισης σε σχέση με τους άλλους συμμάχους των Γερμανών φαίνεται στο ότι οι Γερμανοί στρατιώτες συνήψαν σχέσεις με τις ντόπιες ειδικά στην Νορβηγία, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες γεννήσεις. Αντίθετα, με τους Σλάβους απαγορεύονταν οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, είτε κατά την προέλαση, είτε στα μετόπισθεν που χρησιμοποιούνταν ως εργατικό δυναμικό. Οι βιασμοί αλλόφυλων απαγορεύονταν για φυλετικούς λόγους πάνω από όλα. Μάλιστα, λαμβάνονταν μέριμνα ώστε να υπάρχουν αρκετές Γερμανίδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώστε να αποτρέπεται η φυλετική μίξη με τους φυλακισμένους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της φυλετικής πολιτικής της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας είναι η περίπτωση της Γερμανοποίησης παιδιών από την Πολωνία. Όταν οι Γερμανοί απελευθέρωσαν την δυτική Πολωνία, πολλά παιδιά είχαν εμφανή Νορδικά χαρακτηριστικά, συνεπώς μπορούσαν αποκτώντας Γερμανική εθνική συνείδηση να επιστρέψουν στον εθνικό κορμό. Ακολούθησε μια φυλετική επιλογή των παιδιών που εν συνεχεία στάλθηκαν στην Γερμανία για επανενσωμάτωση.
Το μακροχρόνιο σχέδιο του Αδόλφου Χίτλερ ήταν η πορεία προς Ανατολάς, με σκοπό τον εποικισμό των Ρωσικών πεδιάδων από Νορδικούς πληθυσμούς, δεμένους με τη γη τους, επανιδρύοντας την αριστοκρατία τους αίματος και της γης στα Μεσαιωνικά πρότυπα. Το έργο αυτό θα το υλοποιούσαν τα SS.
Παντως δεν ειναι ξεκαθαρο γιατο εαν ο Φυρερ ηταν Νορδικιστης η οχι, γενικώς φαινεται να μην ήταν αλλα να τον ανεχόταν, άλλωστε ο ίδιος ομιλούσε περι άριας και οχι Νορδικης φυλης.
ΑπάντησηΔιαγραφή