Η φυλετική ιστορία της Σκανδιναβίας

Ο Bertil Lundman μελέτησε την φυλετική ιστορία της Σκανδιναβίας σε άρθρο του στο περιοδικό Mankind Quarterly με τίτλο "The racial history of Scandinavia". Ο Σουηδός ανθρωπολόγος σκιαγραφεί την ιστορία της περιοχής, εστιάζοντας στην εμφάνιση και στον χαρακτήρα των ανθρώπων που την κατοικούν στο διάβα των αιώνων.

Οι πρώτοι άνθρωποι που βρέθηκαν στη Σκανδιναβία φαίνεται ότι ανήκαν σε δολιχοκέφαλο χαμαίκρανο Κρομανοειδές υπόστρωμα, έχοντας έρθει δεκάδες χιλιάδες χρόνια προϊστορικά από τα νοτιοδυτικά της Ευρώπης. Στην Βαλτική περιοχή και στη Φινλανδία υπήρξε είσοδος ανθρώπων από τα ανατολικά. Περίπου το 2000 π.Χ. οι δολιχοκέφαλοι Νορδικοί...
έχουν σχεδόν σχηματοποιηθεί, αλλά η πλειοψηφία των κατοίκων παραμένουν Κρομανοειδείς. Άλλα φυλετικά στοιχεία είναι ελάχιστα. Ο Lundman κάνει λόγο για τους κυρίως Νορδικούς Γερμανούς που περιγράφει ο Τάκιτος ανατολικά του Ρήνου, υποδηλώνοντας εμμέσως ότι οι προέρχονται από την Σκανδιναβία από ένα πρώτο κύμα μετανάστευσης. Ένα επόμενο κύμα επέκτασης ήταν αυτό των Βίκινγκς περίπου το 800 π.Χ. εισάγοντας τον Νορδικό τύπο στην Βρετανία, ενώ αργότερα επεκτάθηκαν και στις Βαλτικές χώρες. Ωστόσο, δεν αποκλείεται φυλετική μίξη και εντός της Σκανδιναβίας από σκλάβους που έφεραν όσοι νικητές επέστρεφαν μετά από τις θαλάσσιες επιδρομές.

Ισλανδικά χειρόγραφα περιγράφουν τα φυσικά και ψυχικά γνωρίσματα των βόρειων λαών. Ξανθιά μαλλιά και γαλάζια μάτια θεωρούνταν πρότυπο ομορφιάς, το ευρύ πρόσωπο και η πλατιά μύτη τους φαίνονταν άσχημα. Εκθειάζονταν το υψηλό, ισχυρό σώμα, αλλά κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο σε πολεμικές περιόδους. Ως προς τον χαρακτήρα, οι βόρειοι λαοί περιγράφονται ως λιγομίλητοι, που απεχθάνονται την φλυαρία. Ορισμένες φορές περιγράφονται ως βάναυσοι και άγριοι, αλλά ταυτόχρονα ανεξάρτητοι και θαρραλέοι. Ο χριστιανισμός προσπάθησε να καταπιέσει αυτές τις δυναμικές τάσεις, όχι όμως πάντοτε με επιτυχία.

Κατά τον Μεσαίωνα ελάχιστα ξένα στοιχεία εισήλθαν στις μεγάλες πόλεις λόγω εμπορίου. Οι Σουηδοί και Νορβηγοί επεκτάθηκαν βορειότερα, περιορίζοντας τους Λάπωνες. Πιο γνωστές μετακινήσεις πληθυσμών είναι αυτή των Φινλανδών εργατών μετά το 1550 και πιο έντονα η είσοδος Βαλλόνων ανθρακωρύχων στη Σουηδία μετά το 1600. Οι Βαλλόνοι ήταν Αλπικοί, αλλά και Νορδικοί, Μεσογειακοί, με ίχνη ακόμη και Διναρικών. Επίσης, Γερμανοί από τη νότια Γερμανία εισήλθαν στη Σουηδία ως στρατιώτες, εισάγοντας και βραχυκέφαλα στοιχεία. Όσο η Σουηδία ήταν μεγάλη δύναμη, εισέρρευσαν Σκωτσέζοι και Άγγλοι, στρατιώτες και έμποροι.

Ο Lundman καταλήγει σε μία αποτίμηση της φυλετικής γεωγραφίας της Σκανδιναβίας. Οι Νορδικοί βρίσκονται στο εσωτερικό της χερσονήσου, με πιο σκουρόχρωμους Κρομανοειδείς να εντοπίζονται παντού. Στα δυτικά παράλια της Νορβηγίας βρίσκουμε αρκετούς βραχυκέφαλους Αλπικούς, καθώς και στη νότια Σουηδία, πιθανόν λόγω των Βαλλόνων. Στα βόρεια της χερσονήσου κατοικούν οι βραχυκέφαλοι Λάπωνες. Ψυχικά, οι Σκανδιναβοί περιγράφονται και σήμερα ως ψυχροί, ολιγόλογοι, έντιμοι, με έφεση στην άθληση και την βιομηχανία. Η αντιστοιχία με τους αρχαίους κατοίκους είναι εμφανής. Οι Σκανδιναβοί παραμένουν Κρομανοειδείς και Νορδικοί μέχρι και σήμερα, όμως η διαρκής είσοδος μεταναστών τείνει να αλλοιώσει φυλετικά τους Σκανδιναβικούς λαούς. Κατά τον Lundman η απώλεια της Νορδικής φυλής θα καταστρέψει την βάση του χαρακτήρα μας, όπως αυτός εκδηλώνεται στο κράτος, στην κοινωνία, στα ήθη και στον πολιτισμό. Η αλλοίωση της Σκανδιναβίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στις μέρες μας.