Η εφαρμογή των πολιτικών συστημάτων

Ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να κυβερνάται μια πολιτεία αποτελεί σημείο ενδιαφέροντος για τους διανοητές ανά τους αιώνες. Διάφορες πολιτικές ιδεολογίες προτείνουν τον δικό τους τρόπο πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας, βάσει των επιδιώξεων που τίθενται. Τις περισσότερες φορές, τα πολιτικά συστήματα δίνονται ως πρότυπα για να υιοθετηθούν από όλους τους λαούς του κόσμου ανεξαιρέτως. Όμως, όπως γνωρίζουμε από τις φυλετικές μελέτες, οι λαοί έχουν διαφορετική εγγενή ψυχοσύνθεση λόγω διαφορετικής φυλετικής σύνθεσης. Πώς επηρεάζει αυτό την εφαρμογή των πολιτικών συστημάτων;

Ανατρέχοντας στι ιστορικό παρελθόν της ανθρωπότητας, θα δούμε ότι σε διαφορετικά μέρη του πλανήτη προέκυψαν αυτόνομα διαφορετικά συστήματα πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης, γεγονός που μάλιστα οι Ευρωπαίοι διαπίστωσαν ξεκάθαρα με την ανακάλυψη του νέου κόσμου. Παρόλα αυτά, οι πολιτικοί φιλόσοφοι ανά τους αιώνες...
κατά κανόνα αγνόησαν τις διαφορές μεταξύ των λαών και πρότειναν τα πολιτικά τους συστήματα συλλήβδην για οποιοδήποτε λαό. Αν και οφείλουμε να σημειώσουμε ότι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, όπως ο Αριστοτέλης, διέκριναν την τάση των βαρβάρων της ανατολής προς αυταρχικά απολυταρχικά πολιτεύματα, οπότε πιθανόν οι προτάσεις τους να αναφέρονταν μόνο στους Έλληνες.

Εξετάζοντας το ζήτημα λεπτομερέστερα, τα πολιτικά συστήματα διαφέρουν ως προς τον τρόπο διαμοιρασμού της εξουσία και στον τρόπο που θα πρέπει να συμπεριφέρονται οι πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που τα απολυταρχικά συστήματα, μοναρχικά ή δικτατορικά, αποτελούν τον επιτυχέστερο τρόπο πολιτικής οργάνωσης στις χώρες της Μέσης Ανατολής, από την αρχαία εποχή μέχρι και στις μέρες μας. Αυτό οφείλεται στην ψυχοσύνθεση Αρμενοειδών, Αραβικών και λιγότερο των Ιρανικών. Η κληρονομική αριστοκρατία διατηρήθηκε για χιλιετίες στην Ευρώπη, ως ένα πολιτικό σύστημα με διαμοιρασμό εξουσίας, αφού κάθε ευγενής διαθέτει πολιτική ισχύ εκ του τίτλου ευγενείας και μόνο. Δηλαδή ένα εμφανές τμήμα του πληθυσμού διαθέτει δυνατότητα πολιτικής επιρροής. Δημοκρατικά συστήματα διακυβέρνησης διαμοιράζουν και αυτά κάπως την εξουσία, όμως και πάλι δεν εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο στους διάφορους λαούς του κόσμου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι χώρες της λατινικής Αμερικής, όπου οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν οδηγήσει σε χαοτικές καταστάσεις και ίσως θα ήταν καλύτερη μια προσαρμογή προς την παραδοσιακή κοινωνική οργάνωση των ιθαγενών.

Δεν είναι μόνο η πολιτική εξουσία, αλλά και η οργάνωση της κοινωνίας που καθορίζεται από το πολιτικό σύστημα. Πολιτικές ιδεολογίες που απαιτούν αυστηρή πειθαρχία σε κάθε τομέα της κοινωνίας, μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα σε μια Νορδο-ΚΜ χώρα, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστούν σε μια έντονα Διναρική χώρα. Μπορεί κάποιες γενικές κατευθύνσεις να είναι κοινές, όμως η πρακτική εφαρμογή οφείλει να διαφέρει. Δηλαδή ακόμα και εντός της Ευρώπης, καθεστώτα που εφαρμόστηκαν σε μία χώρα, δύσκολα θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα αν εφαρμοστούν με πανομοιότυπο τρόπο σε άλλες. Άλλη η φυλετική σύνθεση των βορείων χωρών της Ευρώπης, άλλη της κεντρικής Ευρώπης, άλλη των Βαλκανίων, άλλη της ανατολικής Ευρώπης. Προφανώς οι γνώστες της φυλετικής ανθρωπολογίας, κατανοούν ότι η παραπάνω κατηγοριοποίηση είναι φυλετική, παρά γεωγραφική. Εκτός Ευρώπης, ένα γραφειοκρατικό σύστημα που δουλεύει σε μογγόλους, είναι σχεδόν αδύνατο να πιάσει σε κοινωνίες νέγρων. Αυστραλοειδείς πληθυσμοί έχουν τόσο διαφορετική ψυχοσύνθεση, που μόνο προβλήματα δημιουργεί η προσπάθεια έξωθεν επιβολής του τρόπου οργάνωσής της πρωτόγονης κοινωνίας τους. Ένας τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας που δουλεύει άριστα σε έναν λαό, μπορεί να είναι αποτυχημένος σε έναν άλλο. Δεν μπορούν όλοι οι λαοί να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, να πλάθουν την συμπεριφορά τους σύμφωνα με τις απόψεις ενός πολιτικού φιλοσόφου. Οι λαοί διαφέρουν εκ φύσεως και τυχόν συστήματα που δεν ανταποκρίνονται στην εγγενή ψυχοσύνθεσή τους είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.

Συμπερασματικά, οι πολιτικές ιδεολογίες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το ανθρώπινο υλικό στο οποίο θα εφαρμοστούν. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική οργάνωση της κοινωνίας που προτείνεται, πρέπει να ταιριάζει στις εγγενείς προδιαθέσεις του λαού κάθε φορά, κάτι που οι πολιτικοί φιλόσοφοι οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη. Θέλει προσοχή όταν λαμβάνονται ως πρότυπα για εμάς, πολιτικά συστήματα κατάλληλα για κοινωνίες με διαφορετική φυλετική ψυχοσύνθεση. Τυχόν μίμησή τους ίσως οδηγήσει σε αποτυχία ή απλώς σε κακέκτυπο.