Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Η αριστοκρατική-φυλετική σκέψη του Richard Wagner

"Η προσπάθεια δικαιολόγησης μιας λανθασμένης κατοχής αγαθών πάντα ξεκινά την στιγμή που το άμεσο φυλετικό ή προσωπικό δικαίωμα έχει εξαφανιστεί, λόγω αλλοίωσης του αίματος. Στην αρχή ο άνθρωπος αντλούσε κάθε ιδιοκτησία ή διασκέδαση από τον εαυτό του, τις ανάγκες του και την θέλησή του για διασκέδαση: η δύναμή του ήταν το δίκαιό του και όσο η δύναμη αυτή περνούσε στους απογόνους του, έτσι και το δικαίωμα παρέμενε επίσης, λογικότατα, στους απογόνους - η φυλή έπαιρνε την θέση του ατόμου· αλλά στην φυλετική θεώρηση, ήταν πάντοτε ο άνθρωπος που είχε σημασία, θέτοντας τα υλικά πράγματα στο παρασκήνιο. Το ακριβώς αντίθετο έρχεται στο τέλος, όταν το δικαίωμα απονέμεται από τα υλικά πράγματα στον άνθρωπο: σύμφωνα με αυτό, ο άνθρωπος από μόνος του δεν έχει κανένα δικαίωμα, ούτε καν στην ύπαρξη, αλλά το αποκτά μόνο διαμέσου του τι κατέχει, δηλαδή μέσω των υλικών πραγμάτων."

Richard Wagner, Prose Works, Vol. 8


Ο Wagner είναι γνωστός στους περισσότερους ως συνθέτης, δραματουργός και γενικότερα ως άνθρωπος της τέχνης. Όμως ο Wagner ήταν πολύ περισσότερο από αυτά. Υπήρξε μια πολυσχιδής φυσιογνωμία, με εξαιρετική μόρφωση, έντονη κοινωνική δράση, αφήνοντας πίσω του ογκώδες συγγραφικό έργο.

Το απόσπασμα δείχνει την βαθύτητα της σκέψης του Wagner. Μελετώντας την ιστορία,...
διαπιστώνει ότι ο άνθρωπος ξεκίνησε να κατέχει υλικά αγαθά βάσει των ικανοτήτων του, με σκοπό να καλύψει τις ανάγκες του. Η προσωπικότητά του, η δύναμή του, η εσωτερική αξία του ήταν αυτή που τον κατέστησε κάτοχο των υλικών αγαθών και όχι το αντίθετο. Η κατοχή των υλικών αγαθών περνά στους απογόνους, που διατηρούν την φυλετική ιδιοσυστασία, δηλαδή διατηρούν και τα ψυχικά γνωρίσματα. Όταν όμως επέρχεται φυλετική αλλοίωση, τότε ο άνθρωπος σταματά να είναι το επίκεντρο. Άτομα χωρίς χαρακτήρα βρίσκονται με πολλά υλικά αγαθά και χωρίς να έχουν δική τους αξία να επιδείξουν, τείνουν να θεωρούν ότι η αξία βρίσκεται στον πλούτο και όχι στον άνθρωπο. Αυτό που θέλει να πει ο Wagner είναι ότι ενώ σε παλαιότερες αριστοκρατικές εποχές ο πλούτος ήταν απότοκο της εσωτερικής αξίας των ατόμων που απάρτιζαν την αριστοκρατία, που τις περισσότερες φορές μάλιστα έτεινε σε συγκεκριμένη φυλετική σύσταση, σε εποχές παρακμής όπως η σημερινή είναι ο πλούτος που δίνει αξία στο άτομο.

12 σχόλια:

  1. Πολύ σωστός. Έτσι είναι. Ο Πλάτων είχε ήδη μιλήσει περί της Αριστοκρατίας του Πνεύματος. Η φυλετική θεώρηση συνδέει το Πνεύμα με το Αίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα πια έχουν την τάση να θεωρούν 'αριστοκράτες'' ,όσους έχουν λεφτά.Οι αστοιχείωτοι.Ο tempora o mores που έλεγε και ο Κικέρωνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από την άλλη ο Κικέρων ήταν ακριβώς αυτό,πλουτοκράτης αριστοκράτης που δεν έχασε την ευκαιρία,μαζί με τους όμοιους του,να δυσφημίσει με τον ποιο επαίσχυντο τρόπο τον φουκαρά τον Καταλίνα.Τουλάχιστον ο τελευταίος μπήκε και στην αβαρία να συμπεριλάβει και τον Ρωμαίο πληβείο και βετεράνο που τόσο καιρό υπέφερα από την φορολογία των αριστοκρατών.Vitam regit fortuna,non sapientia.-Cicero

      Διαγραφή
    2. Δεν κοιτάω τι ''πλούτο'' έχουν οι άλλοι.Δεν έχω μίσος ταξικό όπως οι κομμουνιστές.Πιστεύω κυρίως στη Φυλή.Και ο Πλάτων ήταν από αριστοκρατική και εύπορη οικογένεια και υποστήριζε την ύπαρξη δούλων.Σήμερα φυσικά και δεν πιστεύουμε στην ύπαρξη δούλων.Αυτή του η άποψη (του Πλάτωνα) δε μειώνει το έργο του ,όπως και του Κικέρωνα δε μειώνεται η προσωπικότητα.

      Διαγραφή
    3. Ο Σαβοναρόλα ήταν ο τελευταίος άριστος στην Ιταλία...

      Διαγραφή
    4. Προς ανώνυμο 31/5/16-8:58μμ. Αγαπητέ μου,το ταξικό μίσος που αναφέρεις,είναι και αμφίδρομο και δικαιολογημένο από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.
      Ειδικότερα για μια χώρα σαν την Ελλάδα που δεν απέκτησε ποτέ της δική της αστική τάξη,αντίστοιχης των ευρωπαϊκών χωρών,διαποτισμένης σε κάποιο βαθμό από συνείδηση εθνικού συμφέροντος και ταυτότητας,ο σημερινός ''αστός'' της κομματικής μήτρας μοιάζει σαν κοτζαμπάσης βαλκανικής επαρχίας.Είναι ακριβώς αυτό το κενό που κάνει όλους αυτούς τους ''μεγάλους και τρανούς'' να μας οδηγούν στην πώληση της πατρίδας μας,της ταυτότητάς μας και του μέλλοντός μας.Γιατί ουσιαστικά από την τουρκοκρατία θεωρώ ότι δεν πέρασε μια(ουσιαστική) μέρα με σκοπό την ενηλικίωση του ελληνόφωνου ραγιά.Οπότε ναι!έχει σημασία το πως κερδίζεις τα χρήματά σου!Με ποιο ταλέντο!Με ποια χαρίσματα!Το μίσος που λες είναι δικαιολογημένο!Και αμφίδρομο!

      Διαγραφή
  3. http://3.bp.blogspot.com/-VP2C8bHKVE4/VbOSp5quQ5I/AAAAAAAADrA/9bMBERDeXms/s1600/european%2Btypes%2Bkinship.JPG

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Wagner διναρικός-αλπικός είναι από τη βλέπω φωτογραφίες του.

    Rum

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκδιναρισμένος νορδο-κρομανοειδής, έχει επισημανθεί και παλιότερα.

      Διαγραφή
  5. Να ρωτήσω εγώ κάτι, κοιτούσα τα μάτια του παπαχελά. Είναι τουρκόσπορος;

    http://www.globalview.gr/wp-content/uploads/2016/02/papaxelas12-614x378.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλπικός με Μεσογειακή επίδραση ο Παπαχελάς.

      Διαγραφή
    2. δινει αυτη την αισθηση του ψευδοεπικανθου γιατι εχουνε κρεμασει τα πετσακια πανω απο τα ματια (οποιος ξερει το ονομα τους ας πει)

      Διαγραφή

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.