Τα οστά του κρανίου εμφανίζουν ελάχιστη πλαστικότητα και η μέτρησή τους χρησιμοποιείται κατά κόρον για φυλετική ταξινόμηση. Η κλασικότερη μέτρηση στο ανθρώπινο κεφάλι είναι ο κεφαλικός δείκτης.
Στον άνθρωπο το πίσω μέρος του κεφαλιού μπορεί να προεξέχει έντονα έως του να είναι τελείως ίσιο, βγαίνοντας από τον λαιμό προς τα πάνω κάθετα. Το μέγεθος της προεξοχής του κεφαλιού είναι ένα από τα σημαντικότερα φυλετικά γνωρίσματα και είναι απαραίτητο στην φυλετική ταξινόμηση. Σχετίζεται με την επιπεδότητα ή μη του ινίου, στα αγγλικά occipital bone. Με βάση την τιμή του κεφαλικού δείκτη, οι άνθρωποι κατατάσσονται σε δολιχοκέφαλους, μεσοκέφαλους και βραχυκέφαλους.
Τα αριθμητικά όρια για τον κάθε χαρακτηρισμό μπορεί να πει κανείς ότι είναι υποκειμενικά. Υπάρχουν διάφορα συστήματα κατηγοριοποίησης του κεφαλικού δείκτη που μπορεί να οδηγήσουν σε αναντιστοιχίες. Σε κάθε περίπτωση, τα όρια πρέπει αρχικά να αντιστοιχούν στην οπτική μας αντίληψη. Δηλαδή, δολιχοκέφαλοι πρέπει να ονομάζονται αυτοί που προεξέχει το πίσω μέρος του κεφαλιού τους, ενώ βραχυκέφαλοι αυτοί που είναι σχετικά πεπλατυσμένο. Και πάλι όμως τα όρια δεν είναι ξεκάθαρα. Η άλλη σημαντική παράμετρος είναι οι χαρακτηρισμοί να αντιστοιχούν όσο γίνεται επακριβώς στις διάφορες φυλές. Γι' αυτούς τους λόγους ακολουθούμε την κατηγοριοποίηση του Deniker όπως δίνεται εδώ. Επειδή οι Μεσογειακοί, Νορδικοί, Ατλαντοειδείς, Κρομανοειδείς έχουν κεφαλικό δείκτη το πολύ 79, με το κεφάλι τους να φαίνεται ότι προεξέχει, το όριο του 80 για τους δολιχοκέφαλους είναι μια καλή επιλογή. Από την άλλη, το γεγονός ότι στην χειρότερη, πιο curvoccipital περίπτωση, οι Αλπικοί-Βαλτικοί έχουν κεφαλικό δείκτη μερικές φορές και κάτω από 83, το όριο του 82 για την βραχυκεφαλία είναι ένα καλό όριο. Διναρικοί και Αρμενοειδείς είναι πολύ πιο πάνω από το όριο αυτό και συνεπώς είναι βραχυκέφαλοι.
Τα παραπάνω όρια αντιστοιχούν στην οπτική μας αντίληψη και ταυτόχρονα μας δίνουν την δυνατότητα να περιγράψουμε με μία λέξη τις περισσότερες φυλές, πράγμα που μάλιστα φαίνεται να είναι ικανοποιητικό και για τους εξωευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους, πλην λίγων εξαιρέσεων. Να λέμε δηλαδή τους Μεσογειακούς δολιχοκέφαλους και τους Αλπικούς βραχυκέφαλους, κτλ. Στην κατηγοριοποίηση του Deniker προφανώς θεωρούμε ενιαίες τις κατηγορίες των δολιχοκέφαλων και βραχυκέφαλων, χωρίς τα υπο- και υπερ-.
Στον άνθρωπο το πίσω μέρος του κεφαλιού μπορεί να προεξέχει έντονα έως του να είναι τελείως ίσιο, βγαίνοντας από τον λαιμό προς τα πάνω κάθετα. Το μέγεθος της προεξοχής του κεφαλιού είναι ένα από τα σημαντικότερα φυλετικά γνωρίσματα και είναι απαραίτητο στην φυλετική ταξινόμηση. Σχετίζεται με την επιπεδότητα ή μη του ινίου, στα αγγλικά occipital bone. Με βάση την τιμή του κεφαλικού δείκτη, οι άνθρωποι κατατάσσονται σε δολιχοκέφαλους, μεσοκέφαλους και βραχυκέφαλους.
Τα αριθμητικά όρια για τον κάθε χαρακτηρισμό μπορεί να πει κανείς ότι είναι υποκειμενικά. Υπάρχουν διάφορα συστήματα κατηγοριοποίησης του κεφαλικού δείκτη που μπορεί να οδηγήσουν σε αναντιστοιχίες. Σε κάθε περίπτωση, τα όρια πρέπει αρχικά να αντιστοιχούν στην οπτική μας αντίληψη. Δηλαδή, δολιχοκέφαλοι πρέπει να ονομάζονται αυτοί που προεξέχει το πίσω μέρος του κεφαλιού τους, ενώ βραχυκέφαλοι αυτοί που είναι σχετικά πεπλατυσμένο. Και πάλι όμως τα όρια δεν είναι ξεκάθαρα. Η άλλη σημαντική παράμετρος είναι οι χαρακτηρισμοί να αντιστοιχούν όσο γίνεται επακριβώς στις διάφορες φυλές. Γι' αυτούς τους λόγους ακολουθούμε την κατηγοριοποίηση του Deniker όπως δίνεται εδώ. Επειδή οι Μεσογειακοί, Νορδικοί, Ατλαντοειδείς, Κρομανοειδείς έχουν κεφαλικό δείκτη το πολύ 79, με το κεφάλι τους να φαίνεται ότι προεξέχει, το όριο του 80 για τους δολιχοκέφαλους είναι μια καλή επιλογή. Από την άλλη, το γεγονός ότι στην χειρότερη, πιο curvoccipital περίπτωση, οι Αλπικοί-Βαλτικοί έχουν κεφαλικό δείκτη μερικές φορές και κάτω από 83, το όριο του 82 για την βραχυκεφαλία είναι ένα καλό όριο. Διναρικοί και Αρμενοειδείς είναι πολύ πιο πάνω από το όριο αυτό και συνεπώς είναι βραχυκέφαλοι.
Τα παραπάνω όρια αντιστοιχούν στην οπτική μας αντίληψη και ταυτόχρονα μας δίνουν την δυνατότητα να περιγράψουμε με μία λέξη τις περισσότερες φυλές, πράγμα που μάλιστα φαίνεται να είναι ικανοποιητικό και για τους εξωευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους, πλην λίγων εξαιρέσεων. Να λέμε δηλαδή τους Μεσογειακούς δολιχοκέφαλους και τους Αλπικούς βραχυκέφαλους, κτλ. Στην κατηγοριοποίηση του Deniker προφανώς θεωρούμε ενιαίες τις κατηγορίες των δολιχοκέφαλων και βραχυκέφαλων, χωρίς τα υπο- και υπερ-.
Σύγνωμη για την ασχέτου θέματος παρέμβαση κ.Διαχειριστά αλλά μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε την άποψή μας για τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ και τον μύθο του 20ού αιώνος;(αν φυσικά το έχετε μελετήσει;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είναι να μην επεκτεινόμαστε σε άσχετα ζητήματα. Επειδή το βιβλίο και ο συγγραφέας σχετίζονται με τη μελέτη των φυλετικών ζητημάτων, θα πω δυο λόγια.
ΔιαγραφήΤο βιβλίο του Ρόζενμπεργκ περιέχει μια πολιτική, ιστορική και φυλετική ανάλυση. Ως προς τα πολιτικά, τα περισσότερα που γράφει είναι ορθά. Εναντιώνεται στον εξουσιαστικό σιωνισμό και στο ιουδαϊκό πνεύμα που έχει διαλύσει τον πνευματικό ιστό των Ευρωπαϊκών κοινωνιών. Υποστηρίζει ένθερμα το ηρωικό εθνικιστικό ιδεώδες, απέναντι στον υλισμό και στον παρακμιακό φιλελεύθερο κοινοβουλευτισμό, που προωθείται από την σιωνιστικά ελεγχόμενη μασονία. Ο Ρόζενμπεργκ προβάλλει το πνεύμα της φυλής ως ενοποιητικό παράγοντα που οφείλει να επικρατήσει ενάντια σε όλα τα παρακμιακά στοιχεία του σιωνισμού, του υλισμού και του μασονικού κοινοβουλευτισμού. Παράλληλα εναντιώνεται στο διεθνιστικό, αντιηρωικό και παρακμιακό πνεύμα του χριστιανισμού, προτάσσοντας το ιδεώδες του ηρωισμού και της δύναμης που πρέσβευαν οι αρχαίες θρησκείες.
Σε όλο το βιβλίο κυριαρχεί η έννοια της φυλής, που μας ενδιαφέρει εδώ, στην οποία ορθώς καταλογίζει την μεγαλύτερη σημασία ιστορικά. Ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται στο μύθο του αιώνα που θεωρούσε ότι θα είναι το αίμα, δηλαδή ο ρόλος που θα διαδραματίσει η φυλή. Θεωρεί ότι οι φυλές είναι διαφορετικές μεταξύ τους, όχι μόνο σωματικά, αλλά κυρίως ψυχικά. Και αυτό επιδρά καταλυτικά στους διαφόρους πολιτισμούς. Η φυλετική παρακμή αντανακλά στην πολιτιστική παρακμή. Ωστόσο στο βιβλίο υποστηρίζονται συνεχώς Νορδικιστικές γραφικότητες, άλλα τραγικά περί Ινδο-άριων, Ινδο-γερμανών κτλ και ένα μπέρδεμα με Ινδική παραθρησκειολογία, που εύλογα έδωσαν αφορμή για επικριτικά σχόλια. Συμπερασματικά, το βιβλίο γράφει ορθά πράγματα από πολιτικής πλευράς και σε γενικό πλαίσιο περί φυλής, με την Ινδο-άρια και νορδικιστική παραφιλολογία να είναι σημαντικό μείον.
Ο Ρόζενμπεργκ ήταν κύριος ιδεολόγος, πολιτικός καθοδηγητής, ομιλητής και εκδότης της εφημερίδας του κόμματος επί δεκαετίες. Παρά τις γραφικότητες που είπε μετά την πτώση του καθεστώτος, κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει τη σημαντική πολιτική και ιδεολογική συμβολή του.