Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται ιστορική αναδρομή στις επιστημονικές αναζητήσεις πριν και μετά τον Δαρβίνο. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται με υπέροχο τρόπο η διαδικασία της φυσικής επιλογής με διάφορα παραδείγματα στη φύση. Εξηγείται ο τρόπος διατήρησης του πληθυσμού των ειδών μέσω του αγώνα για επιβίωση και για ποιον λόγο τα είδη που κάνουν πολλους απογόνους δεν έχουν απαραίτητα ανάλογο πληθυσμό.
Στα δύο επόμενα κεφάλαια μελετάται με εντυπωσιακό τρόπο η έννοια της...
μεταβλητότητας, που αποτελεί απαραίτητο υπόστρωμα του μηχανισμού της εξέλιξης.
Πέμπτο και έκτο κεφάλαιο αναλύουν σημαντικά ζητήματα φυσικής επιλογής, όπως την δημιουργία διαφοροποιήσεων, την εξαφάνιση ειδών, την συνέχιση της ύπαρξης απλοϊκών μορφών ζωής, την επίδραση της απομόνωσης, η αρχική δημιουργία οργάνων, η παρουσία άχρηστων οργάνων, κτλ.
Στο έβδομο κεφάλαιο, περιγράφεται το διάσημο Wallace effect, όπως πήρε από το όνομά του, δηλαδή το γεγονός ότι η διαφοροποίηση δύο κλάδων ενός είδους μέσω της φυσικής επιλογής οδηγεί τα υβρίδια στο να μην είναι προσαρμοσμένα όσο οι δύο κλάδοι, με συνέπεια να μειώνονται τα υβρίδια και να διαχωρίζονται όλο και περισσότεροι οι δύο κλάδοι. Μάλιστα, όσο διαχωρίζονται οι κλάδοι, τόσο αυξάνεται η στειρότητα μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ο διαχωρισμός να γίνεται μόνιμος και να έχουμε πλέον δύο νέα είδη. Βέβαια, κακώς αποδίδεται στον Wallace το φαινόμενο αυτό, αφού ήδη ο Δαρβίνος το είχε περιγράφψει στην Καταγωγή των Ειδών. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ο διαχωρισμός γίνεται κυρίως μέσω σεξουαλικής επιλογής, παρά μέσω φυσικής επιλογής. Το Wallace effect είναι προφανές και στις ανθρώπινες φυλές, όπου η σεξουαλική επιλογή εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό τα υβρίδια.
Στα επόμενα τέσσερα κεφάλαια, περιλαμβάνεται η θεωρία του Wallace περί χρωμάτων σε φυτά και ζώα. Παρά τα πολλά λάθη και την άρνησή του να παραδεχτεί το προφανές, ότι η σεξουαλική επιλογή επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον χρωματισμό στα ζώα και εμμέσως στα φυτά, η ανάλυση έχει ενδιαφέρον.
Το 13ο κεφάλαιο είναι ένα μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση περί της γεωγραφικής διασποράς των ειδών. Μελετάται το πρόβλημα της διασποράς των διαφόρων ειδών σε όλον τον πλανήτη, φυτών ή ζώων, δια ξηράς, μέσω των τεράστιων ωκεανών σε άλλες ηπείρους ή απομακρυσμένα νησιά. Προσπαθεί να λύσει απορίες όπως π.χ. πώς βρέθηκαν άνθρωποι και θηλαστικά στην απομακρυσμένη Νέα Ζηλανδία. Το θέμα χρήζει και γεωλογικής εξέτασης. Πολλά ζητήματα διασποράς αποτελούν μέχρι και σήμερα ανεξήγητα.
Στο 14ο κεφάλαιο ο Wallace αντικρούει διάφορες γραφικές θεωρίες ενάντια στην εξέλιξη, ωστόσο στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται γραφικός ο ίδιος, υποστηρίζοντας ότι ο άνθρωπος δεν συμμετέχει στην φυσική επιλογή (!), ενώ σε όλο το βιβλίο του γράφει το αντίθετο! Και καλά η πνευματικές ικανότητες του ανθρώπου δεν μπορεί να προήλθαν μέσω της εξέλιξης, αλλά από μια διαφορετική "δύναμη"... Ο Wallace όπως ήταν αναμενόμενο προφανώς γελοιοποιήθηκε με αυτά που έγραψε.
Σε θέματα εξέλιξης ο Δαρβίνος είναι μακράν ο σημαντικότερος επιστήμονας και πρέπει κάθε μορφωμένος άνθρωπος να τον έχει διαβάσει. Με τεράστια διαφορά δεύτερος έρχεται ο Wallace, ο οποίος έκανε κάποιες ενδιαφέρουσες προσθήκες, ενώ από εκεί και πέρα ακολουθεί το χάος... μέχρι και σήμερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.