Φυλή και ηθική

Κάθε φυλή διαθέτει, εκτός από διαφορετικά σωματικά χαρακτηριστικά και τα δικά της ψυχικά χαρακτηριστικά. Πράγμα που σημαίνει διαφορετική συμπεριφορά. Η ηθική ορίζει ποιες συμπεριφορές και πράξεις είναι θεμιτές και ποιες όχι. Είναι αναπόφευκτο με βάση τους παραπάνω συλλογισμούς κάθε φυλή να έχει τη δικιά της ηθική.

Δεν είναι τυχαίο πως πηγαίνοντας σε μια άλλη μακρινή χώρα, τα ήθη είναι τελείως διαφορετικά. Αυτό που φαίνεται αυτονόητο και ηθικό για εμάς, για τους ξένους είναι απαράδεκτο και ανήθικο. Συμπεριφορές αλλόφυλων συχνά φαίνονται ανεξήγητες, παράλογες ή χαζές. Και να είστε σίγουροι ότι και αυτοί το ίδιο αισθάνονται για τις δικές μας συμπεριφορές. Είναι αναπόφευκτο αυτό, ως αποτέλεσμα διαφορετικών φυλετικών υποστάσεων.

Πολλοί φιλόσοφοι έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα της ηθικής. Ωστόσο, αγνοούσαν τα φυλετικά θέματα, καθώς η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει όσο σήμερα, αφήνοντας πολλά κενά. Η ηθική είναι απόρροια της φυλετικής συμπεριφοράς. Αλλά όχι μόνο. Είναι και θέμα επιβολής από τους ισχυρούς. Όπως ορθά είχε περιγράψει ο Νίτσε...
στο εντυπωσιακό του έργο "Η γενεαλογία της ηθικής", ως ηθικό ορίζεται αυτό που επιβάλλεται από τον ισχυρό και μόνο ο δυνατός είναι αυτός που ορίζει το ηθικό και το ευγενές. Όμως αυτό είναι μόνο το ένα σκέλος. Γιατί, ότι και να ορίσει ο ισχυρός ως ηθική, ο λαός μπορεί να έχει διαφορετική προδιάθεση περί ηθικής και να μην συμμορφώνεται πλήρως. Συνεπώς, αν ως ηθική οριστεί η επιβληθείσα κρατούσα άποψη των ισχυρών, τότε έχει δίκιο ο Νίτσε, αν όμως ηθική θεωρηθεί αυτή του λαού, τότε μπορεί να μην συμπίπτουν.

Εδώ θα ασχοληθούμε με την ηθική του λαού. Οι διάφοροι φυλετικοί τύποι έχουν διαφορετική συμπεριφορά και ηθική. Οι Ευρωπαϊκοί φυλετικοί τύποι είναι πολύ γνωστοί ως προς την ηθική τους. Ο Αλπικός τύπος είναι άτολμος, νωθρός και ρέπει στην αναζήτηση βοήθειας και στην αλληλοβοήθεια. Συνεπώς η ηθική του ρέπει προς την κατεύθυνση της ήσυχης ζωούλας που δεν περιλαμβάνει κινδύνους. Για τους Αλπικούς οι βιαιότητες και οι έντονες καταστάσεις είναι επικίνδυνες και κατακριτέες. Αποτελεί τον κλασικό αστό. Η ηθική του είναι αυτή της αλληλοβοήθειας και της ευκολίας, σε μια οργανωμένη, ήσυχη κοινωνία χωρίς πολλές μεταβολές. Ο Μεσογειακός τύπος είναι δραστήριος, κοινωνικός, ανήσυχος. Η ηθική τους δεν έχει καμία σχέση με αυτή των Αλπικών. Η ενεργητικότητα και η κοινωνικότητα είναι θεμέλια της ηθικής του. Η δράση και η δύναμη τον εξιτάρουν. Ο Νορδικός τύπος είναι δραστήριος, πειθαρχημένος, ανήσυχος. Η δύναμη και η εσωστρέφεια είναι χαρακτηριστικά του. Ο Διναρικός τύπος θεωρεί ηθικό ότι δίνει κύρος, υλικά αγαθά και προσφέρει δράση. Απλά καθημερινά πράγματα τον ενδιαφέρουν και η οικογένειά του.

Οι δολιχοκέφαλοι Μεσογειακοί και οι Νορδικοί αντιπροσωπεύουν το αριστοκρατικό ιδεώδες. Οι κοινωνίες τους οδηγούνται αργά ή γρήγορα στην επικράτηση της δύναμης και της πολεμικής αρετής ως πυλώνες της ηθικής. Κάθε πτυχή της ζωής είναι διαφορετική με βάση το αριστοκρατικό ιδεώδες. Η αδυναμία προκαλεί απέχθεια και όχι συμπόνοια και πρέπει να εκλείψει. Οι δύο αυτές φυλές αριθμούν μικρά ποσοστά στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά αποτελούν το πολυτιμότερο τμήμα των Ευρωπαίων, το πλέον ικανό για επιστημονική, τεχνολογική πρόοδο και προώθησης της αριστοκρατικής ηθικής.

Αντιθέτως, τα πρότυπα της αλληλοβοήθειας, της μη βίας και της ήσυχης ζωής του μικροαστού ταιριάζουν απόλυτα με την ηθική του Αλπικού τύπου. Ο Χριστιανισμός αποτελεί, στη σημερινή ευνουχισμένη του μορφή, ενσάρκωση του νωθρού παρακμιακού -Αλπικού- ηθικού προτύπου. Αυτή είναι και η ηθική που επικρατεί στην Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό σήμερα. Ο λόγος είναι η κυριαρχία του Αλπικού φυλετικού τύπου στην Ευρώπη. Βεβαια παίζουν τον ρόλο τους και τα σιωνιστικά ΜΜΕ στην προώθηση του νωθρού μαζανθρώπου, αλλά βρίσκουν ευήκοα ώτα στα πλήθη των Αλπικών. Η μόνη ελπίδα για την επιστροφή στο αριστοκρατικό ιδεώδες, όπως εκφράστηκε στην αρχαιότητα, είναι η πολιτική επικράτηση της ηθικής των δολιχοκέφαλων Μεσογειακών-Νορδικών και η μετέπεια φυλετική τους κυριαρχία. Γιατί η ηθική δεν μεταφυτεύεται με λόγια ή "εκπαίδευση", παρά μόνο με διαμέσου της φυλής.