Όσοι έχετε εντρυφήσει στην αρχαία ελληνική γραμματεία, θα έχετε διαπιστώσει πόσο αλληλένδετη είναι η σκέψη των αρχαίων Ελλήνων με την έννοια της πόλης. Σήμερα προκαλεί έκπληξη το ότι τους ήταν σχεδόν αδύνατο να φανταστούν έναν πολιτικό σχηματισμό χωρίς την έννοια της πόλης. Αυτό σημαίνει ότι ο θεσμός της πόλεως ήταν κάτι παραπάνω από μια αναγκαιότητα συνύπαρξης πολλών ανθρώπων. Όλος ο βίος των αρχαίων περιστρέφονταν γύρω από την έννοια της πόλης. Θα εστιάσουμε σε έναν από τους βαθύτερους παράγοντες που οδήγησαν στην αντίληψη περί πόλης στην αρχαία Ελλάδα.
Τους Έλληνες της αρχαιότητας τους βλέπουμε κατά κανόνα στον πολιτικό σχηματισμό της πόλης-κράτους. Οι πόλεις απετέλεσαν βασική μορφή κοινωνικής οργάνωσης, παρότι...
μέρος του πληθυσμού διέμενε στους αγρούς. Το κύριο Μεσογειακό στρώμα του τότε Ελλαδικού πληθυσμού, έχει βάσει φυλετικών προδιαθέσεων την τάση να συγκεντρώνεται στα αστικά κέντρα, όπου μπορεί να πιο εύκολα να αποκτήσει πρόσβαση σε κοινωνικά, πολιτισμικά, πνευματικά και υλικά αγαθά. Η έμφυτη φιλοδοξία των Μεσογειακών, που τότε ήταν πλήρως καλλιεργημένη, η κοινωνικότητα και η ενεργητικότητά τους, τους ωθεί στις πόλεις. Πιθανότατα, ο λόγος που αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό η έννοια της πόλης, ήταν το υψηλό ποσοστό Μεσογειακών στους αρχαίους Έλληνες. Αυτή η αντίληψη πέρασε και στους Ρωμαίους, κάτι που καταδεικνύει φυλετική συγγένεια, τουλάχιστον στην αρχή. Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η τοπική αυτοδιοίκηση ήταν δομημένη πάνω στον θεσμό της πόλης, σε βαθμό που η επαρχία απλώς να θεωρούνται απλώς ένα προσάρτημα της πόλης, όπως και στην αρχαία πόλη-κράτος. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη η τοπική αυτοδιοίκηση περνούσε μέσα από τις μεγάλες πόλεις και δεν διαχέονταν σε κωμοπόλεις, χωριά και κοινότητες ξεχωριστά.
Αντιθέτως, στον βορρά της Ευρώπης, τα Νορδικά φύλα είναι γνωστό ότι ζούσαν κατά κανόνα σε χωριά. Η ζωή τους ήταν συνδεδεμένη με την ύπαιθρο, μέχρι πολύ αργά στους ιστορικούς χρόνους. Όταν κατέρρευσε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τα Γερμανικά φύλα εγκαταστάθηκαν ως κατακτητές αρχικά σε πεδινές περιοχές της επαρχίας. Η μετεγκατάστασή τους στα μεγάλα αστικά κέντρα έγινε σταδιακά μέσα σε αιώνες, γιατί από εκεί η πολιτική επιρροή ήταν μεγαλύτερη. Ακόμα και σήμερα, παρότι αναπόφευκτα η αύξηση του πληθυσμού αναγκάζει τους ανθρώπους να κατοικούν σε πόλεις, οι βόρειες χώρες της Ευρώπης έχουν σημαντικό βαθμό αποκέντρωσης, με βιομηχανικά κέντρα να είναι αρκετά συνηθισμένα σε πολλά μέρη της επαρχίας.
Συμπερασματικά, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι τάσεις της κύριας φυλετικής συνιστώσας του πληθυσμού οδήγησε στον να εντυπωθεί τόσο βαθιά στους αρχαίους Έλληνες η σημασία της πόλεως για τον δημόσιο βίο. Όπως έχουν δείξει και άλλες μελέτες, υπάρχουν ανιχνεύσιμες τάσεις στην συμπεριφορά των διαφόρων φυλών ως προς την επιλογή της ζωής στην επαρχία ή στην πόλη.
Τους Έλληνες της αρχαιότητας τους βλέπουμε κατά κανόνα στον πολιτικό σχηματισμό της πόλης-κράτους. Οι πόλεις απετέλεσαν βασική μορφή κοινωνικής οργάνωσης, παρότι...
μέρος του πληθυσμού διέμενε στους αγρούς. Το κύριο Μεσογειακό στρώμα του τότε Ελλαδικού πληθυσμού, έχει βάσει φυλετικών προδιαθέσεων την τάση να συγκεντρώνεται στα αστικά κέντρα, όπου μπορεί να πιο εύκολα να αποκτήσει πρόσβαση σε κοινωνικά, πολιτισμικά, πνευματικά και υλικά αγαθά. Η έμφυτη φιλοδοξία των Μεσογειακών, που τότε ήταν πλήρως καλλιεργημένη, η κοινωνικότητα και η ενεργητικότητά τους, τους ωθεί στις πόλεις. Πιθανότατα, ο λόγος που αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό η έννοια της πόλης, ήταν το υψηλό ποσοστό Μεσογειακών στους αρχαίους Έλληνες. Αυτή η αντίληψη πέρασε και στους Ρωμαίους, κάτι που καταδεικνύει φυλετική συγγένεια, τουλάχιστον στην αρχή. Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η τοπική αυτοδιοίκηση ήταν δομημένη πάνω στον θεσμό της πόλης, σε βαθμό που η επαρχία απλώς να θεωρούνται απλώς ένα προσάρτημα της πόλης, όπως και στην αρχαία πόλη-κράτος. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη η τοπική αυτοδιοίκηση περνούσε μέσα από τις μεγάλες πόλεις και δεν διαχέονταν σε κωμοπόλεις, χωριά και κοινότητες ξεχωριστά.
Αντιθέτως, στον βορρά της Ευρώπης, τα Νορδικά φύλα είναι γνωστό ότι ζούσαν κατά κανόνα σε χωριά. Η ζωή τους ήταν συνδεδεμένη με την ύπαιθρο, μέχρι πολύ αργά στους ιστορικούς χρόνους. Όταν κατέρρευσε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τα Γερμανικά φύλα εγκαταστάθηκαν ως κατακτητές αρχικά σε πεδινές περιοχές της επαρχίας. Η μετεγκατάστασή τους στα μεγάλα αστικά κέντρα έγινε σταδιακά μέσα σε αιώνες, γιατί από εκεί η πολιτική επιρροή ήταν μεγαλύτερη. Ακόμα και σήμερα, παρότι αναπόφευκτα η αύξηση του πληθυσμού αναγκάζει τους ανθρώπους να κατοικούν σε πόλεις, οι βόρειες χώρες της Ευρώπης έχουν σημαντικό βαθμό αποκέντρωσης, με βιομηχανικά κέντρα να είναι αρκετά συνηθισμένα σε πολλά μέρη της επαρχίας.
Συμπερασματικά, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι τάσεις της κύριας φυλετικής συνιστώσας του πληθυσμού οδήγησε στον να εντυπωθεί τόσο βαθιά στους αρχαίους Έλληνες η σημασία της πόλεως για τον δημόσιο βίο. Όπως έχουν δείξει και άλλες μελέτες, υπάρχουν ανιχνεύσιμες τάσεις στην συμπεριφορά των διαφόρων φυλών ως προς την επιλογή της ζωής στην επαρχία ή στην πόλη.
"Αυτή η αντίληψη πέρασε και στους Ρωμαίους, κάτι που καταδεικνύει φυλετική συγγένεια, τουλάχιστον στην αρχή"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί μόνο στην αρχή;Ίσως επειδή έπειτα υπήρχε στους Ρωμαίους αυξημένο ποσοστό Διναρικών;
Ναι και όχι μόνον.
ΔιαγραφήΣτο τελος οι...πάντες θεωρούνταν Ρωμαίοι...
"καλή" ώρα όπως σήμερα που ο κάθε κάφρος θεωρείται Ευρωπαίος...!
Αγαπητε διαχειριστα, εγω ειμαι κυριως Αλπικος αλλα αναγνωριζω οτι τα ατομα που ανηκουν στη μεσογιακη,ατλαντοειδης,νορδικη φυλη ειναι πολυ πιο ομορφα απο εμας τους Αλπικους.Αυτο ομως που δεν μου ταιριαζει οταν διαβαζω την ψυχοσυνθεση των Αλπικων ειναι η απουσια συναισθηματικοτητας, ερεθιστικοτητας κλπ, προσωπικα ειμαι ακρως κυκλοθυμικος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδεις ειπε οτι οι Αλπικοι ελλειπονται συναισθηματος.
ΔιαγραφήΑπλως οτι εσωστρεφουν και δεν εκδηλωνουν αυτα τα συναισθηματα.
Παρεπιπτοντως, ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ εδω. Εφτιαξα αλλο λογαριασμο
δηλαδη οι αλπικοι εχου καποιες ικανοτητες αλλα κυριως ειναι πνευματικες?Επισης για πολεμο δεν κανουν κανουν καθολου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πόλεμο,πράγματι, δεν είναι κατάλληλοι,αλλά πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις.Για παράδειγμα ο μεγάλος Λέον Ντεγκρέλ ήταν Αλπικός.
ΔιαγραφήΟι αλπικοι ειναι κατι σαν λευκοι σκλαβοι. Οι αναλωσιμοι της λευκης φυλης. Η κυρια χρησιμοτητα τους ειναι να υπηρετουν ανωτερους φυλετικους τυπους (νορδικους,ατλαντοειδεις, μεσογειακους). Απο μονοι τους δεν εχουν να προσφερουν τιποτα σπουδαιο και καινοτομο. Η αξια τους εγκειται μονο στο οτι ειναι υπακουοι και εργατικοι. Με την τεχνολογικη εξελιξη και την δημιουργια τεχνητης νοημοσυνης-ρομποτ ισως καταστουν ολοκληρωτικα περιττοι.
Διαγραφήτοτε γιατι σε θοπευουν οι κυριως αρμενοιδης ευραιοι αμα εισαι υπερανθρωπος?
ΔιαγραφήΈχω μια απορία παιδιά σχετικά με την κυριαρχία των φαινότυπων έναντι άλλων,γνωρίζουμε πως ένας μικτός mulatto θα βγεί κάτι ενδιάμεσο δύο φυλών,αν μιλάμε για λευκό με μαύρο θα κυριαρχήσει το νέγρικο στοιχείο(εκτός κι αν ο νέγρος έχει επίσης κάποιους λευκούς προγόνους τότε υπάρχει πιθανότητα και για λευκό απόγονο,ίσως και χωρίς να έχει) τώρα η απορία μου είναι η εξής, τι συμβαίνει στη μίξη λευκών φαινότυπων;αν αγνοήσουμε το γεγόνος ότι είτε αλπικός,διναρικός,μεσογειακός είσαι λευκός ούτως ή άλλως και αντ'αυτού δούμε την κάθε μια από αυτές τις υπο-φυλές ως κάτι τελείως ξεχωριστό,θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι διναρικοί είναι οι "mulattos"της λευκής φυλής;ή οι αρμενοειδείς της γενικότερης καυκάσιας;αρχικοί δολιχοκέφαλοι πληθυσμοί των οποίων τα χαρακτηριστικά αλλοιώθηκαν απο την μίξη τους με διάφορους πρωτο-αλπικούς(;) πληθυσμούς;και πως η μετέπειτα κυριαρχία τους σε περιοχές ήταν αποτέλεσμα φυσικής επιλογής; Ή για τους λεγόμενους dinaricized μεσογειακούς αν το δούμε με την ίδια οπτική είναι μίξη μεσογειακών/πρωτο-αλπικών(;) και ξάνα μεσογειακών; Νομίζω υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, η κύρια απορία μου είναι ποίοι λευκοί/καυκάσιοι πληθυσμοί κυριαρχούν έναντι άλλων;δηλαδή σε ένα ζευγάρι μεσογειακού-αλπικού,το παιδί θα βγεί μεσογειακός με δευτερεύοντα αλπικά στοιχεία ή το αντίθετο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιμειξία φυλετικών τύπων δημιουργεί ενδιάμεσους απογόνους μεν , άλλα όχι ενδιάμεσους φυλετικούς τύπους. Οι ενδιάμεσοι φυλετικοί τύποι δημιουργούνται κατά στην φάση τον διαχωρισμό των τύπων αυτών όπου πληθυσμοί που βρίσκονται σε ενδιάμεσες ζώνες δημιουργούν ενδιάμεσους φυλετικούς τύπους πχ τουρανική φυλή. Το αποτέλεσμα της μίξης λευκού με κιτρίνο δεν δίνει τουρανό εκ των υστέρων.
ΔιαγραφήΝαι αλλά υπήρχαν και Έλληνες που είχαν βασίλεια και όχι πόλεις-κράτη.Και σίγουρα εκεί θα υπήρχε έντονο Μεσογειακό στοιχείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήH μυτιλινιά Ελένη Βαλέλη που πέθανε χτες στο σεισμό σε ποιο φυλετικό τύπο ανήκει;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tilegrafima.gr/wp-content/uploads/2017/06/valeli-eleni1-exo-620x330.jpg
Υπάρχει κάποια έρευνα για το φυλετικό τύπο των γκασμάδων;
Έγώ βλέπω μία σύνδεση αιολικής γλώσσας, βλαχογκασμάδικής προφοράς δηλαδή σε θεσσαλία και αλλού (π.χ. το β να το λενε μπ ) με τον αλπικό τύπο. Έχει βάση αυτό που λέω;
Παίζει να έχει κάποια.
ΔιαγραφήΠαλιά η Θεσσαλία ήταν γνωστή ως Μεγάλη Βλαχία.
Οι Βλάχοι γενικά ήσαν Αλπικοί πληθυσμοί βραχυκέφαλοι, από την σημερινή Ρουμανία (χώρα κατά μεγάλη πλειοψηφία Αλπική).
Η εικονιζόμενη έχει και Τουρανική επίδραση πέραν της Αλπικής.
Διαγραφή