Ανθρωπολογία εναντίον φιλελευθερισμού

Ένα εξαιρετικό άρθρο για την εναντίωση της επιστήμης της ανθρωπολογίας στα δόγματα του φιλελευθερισμού, βρίσκουμε στο περιοδικό Anthropological Review με τίτλο "Race in legislation and political economy". Ο συντάκτης του άρθρου James Hunt, λογοθεραπευτής και ανθρωπολόγος, υπήρξε συνιδρυτής της Ανθρωπολογικής Έταιρίας του Λονδίνου. Το άρθρο αποτελεί μια δριμεία επίθεση στον φιλελευθερισμό που δυστυχώς ταλανίζει την Βρετανία. Οι αντιφάσεις και οι αστήρικτες ιδεοληψίες του φιλελευθερισμού βρίσκονται σε πλήρη σύγκρουση με την επιστημονική αλήθεια που πρεσβεύει η ανθρωπολογία.

Αρχικά ο συγγραφέας επισημαίνει την σημασία των φυλετικών προδιαθέσεων στις σημαντικότερες εκφάνσεις του βίου των ανθρώπων, όπως στην θρησκεία, στην πολιτική και στον πολιτισμό. Ωστόσο αυτήν την αλήθεια οι πολιτικοί και οι νομοθέτες την αγνοούν, ενώ η θρησκεία την αντιμετωπίζει με εχθρότητα. Όσο προχωρούν οι ανθρωπολογικές μελέτες, τόσο πιο κοντά στην πλήρη αναγνώριση της σημασίας του φυλετικού παράγοντα θα φτάνουμε.

Τις αλήθειες της ανθρωπολογίας απαρνούνται και οι φιλελεύθεροι. Το κάνουν αυτό επειδή αυτές οι αλήθειες βρίσκονται ενάντια στην θεμελιώδη...
φιλελεύθερη αρχή της ισότητας μεταξύ όλων των ανθρώπων. Αντιστοίχως εναντιώνονται και οι χριστιανοί. Ο Hunt θεωρεί ότι είναι αδύνατο να πείσει κάποιον θρησκόληπτο, καθώς η λογική δεν μπορεί να νικήσει την ανορθολογική πίστη. Από την άλλη, οι φιλελεύθεροι επικαλούνται την λογική για να στηρίξουν τις ιδέες τους, ή τουλάχιστον έτσι διατείνονται. Πιστεύουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι εκ φύσεως και μόνο οι εξωτερικές συνθήκες αρκούν για να καθορίσουν την συμπεριφορά τους. Θεωρούν ότι ένας οποιοσδήποτε Νέγρος ή Μογγόλος με κατάλληλη εκπαίδευση θα γίνει το ίδιο ικανός με έναν Λευκό σε οτιδήποτε, π.χ. ως καλλιτέχνης, ποιητής ή φιλόσοφος. Η απλή πρακτική παρατήρηση οδηγεί άμεσα έναν φιλελεύθερο σε διάλυση των ψευδαισθήσεών του.

Οι ψευδαισθήσεις αυτές περί του αδιαφοροποίητου όλων των ανθρώπων οδήγησε σε τραγικά γεγονότα και από θρησκευτικής πλευράς. Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία θεωρούσε ότι έπρεπε να ενώσει όλους τους ανθρώπους του κόσμου υπό την σκέπη της, αγνοώντας ότι τα έθνη διαφέρουν μεταξύ τους. Η ανάγκη για διαφορετική θρησκευτική έκφραση, οδήγησε στην διάσπαση της Μεταρρύθμισης και σε αδελφοκτόνους πολέμους. Η σφαγή των Ινδιάνων από τους Ισπανών στην Λατινική Αμερική ήταν αποτέλεσμα επίσης αυτής της διαφοράς στις θρησκευτικές προδιάθέσεις.

Ο Hunt κάνει ορθότατα την σύνδεση μεταξύ του (μασονικού) φιλελεύθερου σλόγκαν "ελευθερία, ισότητα, αδερφότητα" και του παραλογισμού του κομμουνισμού, αμφότερα απότοκα της ισοπεδωτικής και αντιφυσικής αρχής της ισότητας, στενά συνδεδεμένης με τον υλισμό. Προφανώς οι παράλογες αρχές που διατείνονται όλοι αυτοί δεν μπορούν να υπάρξουν στον πραγματικό κόσμο παρά μόνο στα χαρτιά, γιατί στην φύση επικρατεί η ιεραρχία των όντων και η ποικιλομορφία.

Ο συγγραφέας στηλιτεύει τους πολιτικούς και τους νομοθέτες που δεν λαμβάνουν υπόψη τον φυλετικό παράγοντα, γιατί η κάθε φυλή έχει δικές της προδιαθέσεις και χαρακτήρα. Αυτό που αναγνωρίζει ο κάθε απλός άνθρωπος ή τουλάχιστον οι πιο ταξιδεμένοι, ότι δηλαδή τα έθνη παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους από κάθε άποψη, οι φιλελεύθεροι το αρνούνται. Επιλέγουν να αγνοήσουν επίσης και όλη την ιστορία, στην οποία οι διαφορές μεταξύ των εθνών και των πολιτιστικών τους επιτευγμάτων είναι ξεκάθαρη. Αυτό τους οδηγεί στο να θέλουν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους σε όλον τον κόσμο, ερχόμενοι σε αντίθεση με την εμπειρία αιώνων που μας διδάσκει ότι κάθε φυλή ή έθνος πρέπει να έχει θρησκεία και πολιτική οργάνωση που ταιριάζουν στις δικές της πνευματικές προδιαθέσεις.

Δυστυχώς τα φιλελεύθερα ψέματα διαδίδονται με ζήλο μέσα από τα σχολεία. Η ποσότητα τίθεται υπεράνω της ποιότητας. Η μάζα τίθεται πάνω από τον έναν και ικανό. Οι a priori ιδεοληψίες περί ισότητας έρχονται σε αντίθεση με τις a posteriori επιστημονικές αποδείξεις περί διαφοροποίησης. Οι φιλελεύθεροι συμπεριφέρονται ως εξής: αν δεν μας κάνει η αλήθεια, απλώς την αγνοούμε.

Πρέπει να βρεθούμε αντιμέτωποι με τους φιλελεύθερους, καθώς αρνούνται την σημασία της φυλής. Αυτό που ισχύει στην φύση, δηλαδή η γεωγραφικά διεσπαρμένη ποικιλομορφία, ισχύει και στον άνθρωπο. Και οι διαφορές είναι κληρονομικές. Αφορούν όχι μόνο την εμφάνιση, αλλά και την συμπεριφορά. Οι φιλελεύθεροι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ένας Αβορίγινας ή ένας Οττεντότος δεν έχουν εγγενώς την ικανότητα να φτάσουν τα πολιτιστικά επιτεύγματα της αρχαίας Ελλάδας ή της σύγχρονης Ευρώπης. Αγνοώντας την φυλετική πραγματικότητα, αγνοούν πραγματικά προβλήματα. Για τους φιλελεύθερους δεν υπάρχουν μιγάδες. Ωστόσο, για τις κοινωνίες αποτελούν απτές πραγματικότητες, με τα όποια κοινωνικά προβλήματα εισάγουν, ειδικά στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και στο Μεξικό. Η φυλετική μίξη είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, όπου υπάρχει και δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε όπως οι φιλελεύθεροι. Προσπάθεια αποφυγής της φυλετικής μίξης οδήγησε σε κοινωνικά συστήματα με κοινωνικές τάξεις, όπως οι κάστες στην Ινδία, ενώ εκεί που δεν απεφεύχθη η μίξη, είχαμε φαινόμενα σταδιακής αλλοίωσης και παρακμής. Τα στοιχεία από όλους τους ανθρωπολόγους αποδεικνύουν διαρκώς την ποικιλομορφία στο ανθρώπινο είδος, που είναι κληρονομική και αδύνατον να εκριζωθεί.

Αυτό το παράλογο δόγμα της ισότητας, με το κάλυμμα της φιλανθρωπίας, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά, προσπαθώντας να το υλοποιήσουμε στην πράξη, μέχρι να φτάσουμε σε τραγικό σημείο και να αποδειχτεί εκ των πραγμάτων η αρχική πλάνη. Η διαφορετικότητα μεταξύ των διαφόρων εθνών προέρχεται όχι από κοινωνικά αίτια, αλλά από οργανικά, η διαφορά στις πνευματικές προδιαθέσεις δεν προέρχεται από την συνήθεια, αλλά από την κληρονομικότητα.

O Hunt κάνει και άλλες παρατηρήσεις, όπως την διαφορά μεταξύ των Τευτόνων, των (Αλπικών) Κελτών και των (Βαλτικών) Σλάβων.

Το συμπέρασμα είναι ότι η επιστήμη της ανθρωπολογίας στέκεται ενάντια στον φιλελευθερισμό. Η φυλετική πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με την έννοια της ισότητας. Η διαφορά στα βασικά ψυχικά γνωρίσματα οφείλεται, όχι στην εκπαίδευση, αλλά στην κληρονομικότητα. Κάθε ειλικρινής μελετητής δεν μπορεί παρά να αποφανθεί ότι η αλήθεια βρίσκεται με την πλευρά της ανθρωπολογίας.