Οι σημερινές ανθρώπινες φυλές υπήρχαν και στην αρχαιότητα;

Σύμφωνα με την θεωρία της εξέλιξης, τα ζώα μεταβάλλονται μέσω της φυσικής και σεξουαλικής επιλογής. Τα επίκτητα χαρακτηριστικά δεν κληρονομούνται, συνεπώς οι αλλαγές προκύπτουν από τις τυχαίες γενετικές μικρομεταβολές που συσσωρεύονται από γενιά σε γενιά, βάσει της φυσικής και σεξουαλικής επιλογής. Οι μεταβολές αυτές είναι πολύ αργές και για να είναι ευδιάκριτες χρειάζονται κατ'ελάχιστον δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Βέβαια, δεν είναι γνωστό πόσες χιλιάδες χρόνια ακριβώς χρειάζονται για να συσσωρευθούν αλλαγές, καθώς ο λόγος που επικρατούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά έναντι άλλων είναι άγνωστος.

Από την αρχαία εποχή για την οποία υπάρχουν ιστορικές πηγές, η χρονική απόσταση μέχρι σήμερα είναι μερικές χιλιάδες χρόνια. Στον Ελλαδικό χώρο, ο Κυκλαδικός πολιτισμός (3000 π.Χ.) απέχει από το σήμερα περίπου 5000 χρόνια. Για τον πολιτισμό της Αιγύπτου και της Ασσυρίας τα στοιχεία που διαθέτουμε πάνε ακόμη πιο πίσω χρονικά. Είναι συνεπώς κάποιες χιλιάδες χρόνια αρκετά για να αλλάξουν σημαντικά οι φυλές, ώστε οι σημερινές να μην έχουν καμία σχέση με τις αρχαίες;

Η θεωρία της εξέλιξης μας λέει ότι λίγες χιλιάδες χρόνια δεν είναι αρκετά. Το μέτρο ματαβολής είναι η γενιά. Η γενιά στον άνθρωπο εκτιμάται στα 30 χρόνια. Κατά την διάρκεια της ζωής του, ένας άνθρωπος αδυνατεί να ανιχνεύσει την παραμικρή εμφανή διαφοροποίηση σε έναν πληθυσμό που δεν έχει δεχθεί αλλόφυλη εισβολή. Ο Δαρβίνος, που σπούδασε γεωλόγος, έκανε πληθώρα μελετών σε γεωλογικά στρώματα και απολιθώματα για να μπορέσει να διαπιστώσει αυτήν την πολύ αργή μεταβολή, η οποία δεν γίνεται αντιληπτή στον απλό άνθρωπο. Πιο γρήγορα εξελίσσεται η μύγα, που η γενιά της είναι λιγότερο από ένα μήνα, παρά ο άνθρωπος, που η γενιά του είναι 30 χρόνια.

Για να γίνει άμεσα αντιληπτή η βραδύτητα της μεταβολής των ειδών και ειδικότερα των φυλών, δίνεται ένα παράδειγμα. Είναι γνωστό ότι οι Μεσογειακοί Έλληνες μοιάζουν με τους Μεσογειακούς Ιταλούς. Επίσης είναι γνωστός ο Ελληνικός αποικισμός της Ιταλικής χερσονήσου στην αρχαιότητα. Από τη στιγμή εκείνη, σταμάτησε η γενετήσια επαφή μεταξύ των κατοίκων του Ελλαδικού χώρου και της Ιταλικής χερσονήσου. Αυτό σημαίνει ότι οι κάτοικοι αυτοί πλέον είναι γενετικά αυτόνομοι. Ωστόσο μέχρι και σήμερα είναι αδύνατο κάποιος να ξεχωρίσει τους Μεσογειακούς Ιταλούς από τους Μεσογειακούς Έλληνες. Συνεπώς, 2500 χρόνια δεν ήταν αρκετά για να μεταβάλλουν εμφανώς τους Μεσογειακούς Έλληνες από τους Μεσογειακούς Ιταλούς.

Όποιος μελετήσει τις μεταβολές όλων των ειδών και όχι μόνο του ανθρώπου, γρήγορα θα διαπιστώσει ότι οι εξελικτικές μεταβολές στον άνθρωπο είναι τόσο αργές, ώστε είναι απολύτως λογικό να μιλά κάποιος για Νορδικούς αρχαίους Γερμανούς πολεμιστές, για Μεσογειακούς Ρωμαίους και Έλληνες της αριστοκρατίας και γενικά να γίνεται αντιστοίχιση των σύγχρονων φυλών με τους λαούς της αρχαιότητας. Η απεικόνιση των αρχαίων Ελλήνων, Αιγυπτίων, Περσων, αντιστοιχεί πλήρως με σημερινούς φυλετικούς τύπους. Αν μελετήσει μάλιστα κανείς τις πληροφορίες για την εμφάνιση και την συμπεριφορά των αρχαίων λαών, θα διαπιστώσει ότι ταιριάζουν πλήρως με την φυλή που τους αποδίδεται. Και όχι μόνο ταιριάζουν, αλλά πολλά γεγονότα που για τους ιστορικούς φαίνονται τυχαία, εξηγούνται πλήρως από τα ψυχικά χαρακτηριστικά της αντίστοιχης φυλής.