Εξετάζεται το αν ο Διναρικός τύπος προέρχεται από εξελικτική επικράτηση της μίξης μεταξύ δολιχοκεφαλικών Μεσογειακών και βραχυκέφαλων Αλπικών, ή αν αντιθέτως προήλθε ανεξάρτητα εξελικτικά λόγω των ορεινών συνθηκών διαβίωσης, που οδηγούν στην εμφάνιση βραχυκεφαλίας και κύρτωσης της μύτης.
Η Διναροποίηση που κυρίως έχει συνδεθεί με την κύρτωση της μύτης, συναντάται και σε πολλούς άλλους πληθυσμούς στην Βόρεια Ευρώπη, την Μέση Ανατολή ακόμα και στους Ινδιάνους, μη Διναρικούς, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η απορία από πού πηγάζει αυτό το χαρακτηριστικό.
Όλα αυτά τα ερωτήματα οδήγησαν τον σημαντικό φυλετικό ανθρωπολόγο Carleton Coon να κάνει ταξίδι και επιτόπια μελέτη στη Βόρεια Αλβανία, μια περιοχή απομονωμένη, με άτομα αποκλειστικά του Διναρικού τύπου. Οι κάτοικοι χαρακτηρίζονται ως "γίγαντες" λόγω του μεγάλου ύψους του Διναρικού τύπου. Εκεί διενεργεί μαζί με τους συνεργάτες του μια εξονυχιστική μελέτη, όχι μόνο στα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού, αλλά και στη συμπεριφορά, στις παραδόσεις, τα έθιμα, τη διατροφή, το έδαφος και άλλα. Εξετάζεται το περιβάλλον, η εμφάνιση και η συμπεριφορά των ορεινών πληθυσμών, Γκέγκες στην πλειοψηφία τους. Η μελέτη αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα ακόμη και για τα πολιτιστικά στοιχεία που αναφέρονται.
Η ανθρωπολογική μελέτη δεν βοήθησε τον συγγραφέα να λύσει το Διναρικό πρόβλημα, ωστόσο η συνεισφορά του στη μελέτη του Διναρικού τύπου είναι σημαντική. Η πληθώρα των μετρήσεων δείχνει ότι οι κάτοικοι είναι Διναρικοί με τις όποιες εμφανιζόμενες αποκλίσεις από τον στερεοτυπικό Διναρικό να είναι απολύτως αναμενόμενες και όχι συστηματικές.
Το βιβλίο "The Mountains of Giants" είναι πολύ ενδιαφέρον και ελεύθερα διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
Φίλε διαχειριστή σου δίδεται παντοιοτρόπως η δυνατότης να μου λύσεις την εξής εύλογη απορία περί αυτού?: άμα ανοίξεις το εν λόγω εγχειρήδιο (έστω και σε μορφή pdf) και ανατρέξεις στη σελίδα με τις φωτογραφίες απεικονίζονται υπερβραχυκέφαλοι όπως τους περιγράφεις μάλιστα με το μεγαλύτερο δείκτη κεφαλικής μάζας στο κόσμο - νομίζω 92? (το γνωστό αλβανικό κεφάλι κουτί εξάλλου) και 100% αρμενοειδούς/προσωασιατικής εβραιοειδούς/καυκασοειδούς/ανατολίτικης φυσιογνωμίας με μίξη μάλιστα τουρανικών χαρακτηριστικών(!). Τεράστιες γαμψές μύτες, επίκανθοι, σκούρο πολύ δέρμα, μάτια/μαλλιά άλλωτε σκούρα πολύ άλλοτε σε συνδυασμούς ανοιχτά, τραβηγμένα προς τα μέσα πηγούνια, πλήρως εξωτερικευμένα αυτιά, πλατιά πρόσωπα με εξογκώματα, σινοδοντία, υπερβραχυκεφαλία, πλατυϊνία και "βυθισμένο πρόσωπο" με λακάκια. Παρότι αναφέρει στο ίδιο εγχειρήδιο ανθρωπολογίας ότι οι περισσότεροι είναι λευκοί, μάλλον λόγω πολτικά ορθών σκοπιμοτήτων και λόγω του ότι δεν μπορούσε στη πράξη να κάνει αλλιώς, ήδη τους εκθέτει πλήρως φυλετικά, πράγμα που σίγουρα δεν θα τους ακουγόταν καλά, και όμως ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούν την ίδια πηγή που αποδεικνύει αυτά για να αποδείξουν τα αντίθετα(!). Πράγμα που θα ταίριαζε πλήρως ιστορικά με τις περιγραφές τις Άννας Κομνηνής και Στέφανου Βυζάντιου, δλδ ότι η Ιλλυρία κενώθηκε απο Ιλλυριούς όπου λίγοι περιορίστηκαν στα όρη (ίσως Χόλσταττ Νορδικό φύλο? αναμεμειγμένο με βραχυκέφαλους της περιοχής? Δεν είναι ξεκάθαρο) και εποίκησαν Άβαροι μάλιστα ο Κουν αναφέρει και πιθανή τους Βορειοαφρικανική προέλευση(!), και οι Μιρδίτες έχουν κοινή καταγώγη πιθανόν με τους Μαρδαΐτες της περιοχής του Λεβάντε, και παίζει να υφίστανται και απο άλλες πηγές κάποιες τέτοιες καταγραφές. Αδύνατον αυτά τα χαρακτηστικά να παραπέμπουν μέσα στα Βαλκάνια μεν αλλά στην ευρύτερη Ευρωπαϊκή φυλή, γενική Καυκασοειδής κατά τον Αμερικανικό όρο?... δεν ξέρω. Μάλιστα στο ξεχωριστό του βιβλίου αυτού κεφάλαιο του Κουν "Near Eastern Brachycephals: Syria, Armenia and the Caucasus" αναφέρει πως μετρικά είναι 100% ίδιοι με τους Αρμένιους, και στο Albania and the Dinaric Race, λέει ότι ήρθαν απο ανατολία/μικρά ασία την Εποχή του Χαλκού και είναι εφάμιλλοι με πολλούς Σύριους του Ασσυροειδούς φαινότπου, και αντιπροσωπεύουν φυλετικά δείγματα έως και στη Βρετανία, ενώ διέπονται απο near eastern dinaricism, ειδικά οι γκέκηδες, και όχι Ευρωπαϊκό όπως πολλοί Σέρβοι/Κροάτες, Ηπειρώτες δικοί μας και Ιταλοί - κυρίως στο Βορά της Ιταλίας. Το περνάει έντεχνα δηλαδή το δεδομένο αυτό για τη καταγωγή τους. Ε λοιπόν η τρισάθλια και ελεεινή αρμενοειδής συμπεριφορά δεν ταιριάζει γάντι στη σημερινή αλβανική κατά τη γνώμη σου? Αυτό αποδεικνύει αν μη τι άλλο ότι και εντός της αλβανίας τίθεται θέμα φυλετικής και όσων αφορά τη ψυχοσύνθεση και κατ'επέκτασινν διαφοροποίησης βορά/νότου παρόλου τον εποικισμό του νότου καταγεγραμμένα στην ιστορία από βόρειους. Πράγμα που επιβεβαιώνει ότι ίσως οι νότιοι, και ειδικά όσο πιο πίσω πας στο χρόνο μάλλον όπως οι δικοί μας ηπειρώτες είναι και με σημαντική τάση προς το μεσογειακό εν μέρη. Ο ίδιος είμαι εν μέρη Διναρικός αλλά τι σχέση μπορεί να έχω ούτε κατά προσέγγιση έστω και στον εν μέρη κομμάτι μου με αυτούς, δηλαδή δεν μοιάζω καθόλου έστω και έτσι και παρουσιάζονται σαν υψηλών ποσοστών διναρικών και "πυρήνας". Μάλιστα τα συγγενή με των τούρκων ή αυτό καθαυτό κοινά χρωμοσώματα αντιπροσωπεύονται σε μεγαλύτερο βαθμό ακόμα κι απο μας (25% αυτοί - 22% εμείς) κλάδοι του J και άλλα σαφούς νεολιθικής ως επι το πλείστον που δεν ενθυμούμε καλώς τη δεδομένη στιγμή μάλλον παραπέμποντα σε προσωασιατικούς και λόγω γεωγραφικής εγγύτητας με αυτούς. Μάλιστα απ'όσο θυμάμαι καλά το όνομα παραπέμπει στη μυθολογία του τόπου αφορούσα γίγαντες και όχι στο ύψος των κατοίκων των περιοχών, που μόνο σήμερα είναι πολύ ψηλοί, τότε δεν άγγιζαν βάσει τον μετρήσεων του ίδιου κατά μέσο όρο ούτε το 1.80
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Διναρικοί είναι διαφορετικοί από τους Αρμενοειδείς, αν και εμφανισιακά τυχαίνει να μοιάζουν μερικές φορές στο πρόσωπο. Ως προς την συμπεριφορά μάλιστα, οι δύο τύποι είναι απολύτως διαφορετικοί. Δεν μπορούν να συγκριθούν οι ευερέθιστοι σκληροτράχηλοι Διναρικοί με τους φοβιτσιάρηδες πονηρούς Αρμενοειδείς. Δες και τις αντίστοιχες αναρτήσεις για τα ψυχικά γνωρίσματα των δύο τύπων. Οι δύο τύποι φαίνεται να μην είναι ο ένας κλάδος του άλλου. Αρμενοειδείς εμφανίζονται αρκετοί στα Βαλκάνια, λόγω της Οθωμανικής κατάκτησης. Οι Διναρικοί, γνωστοί και ως Ιλλυριοί στην αρχαιότητα, είναι γηγενείς στα δυτικά Βαλκάνια ήδη από την προϊστορία και παραμένουν εκεί κυρίαρχοι μέχρι και σήμερα. Θεωρούνται "λευκοί" όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαϊκοί τύποι. Σκούροι "Διναρικοί" αν δεν είναι ηλιοκαμμένοι, αποτελούν μίξη.
ΔιαγραφήΩς προς την ποικιλία των Διναρικών, φαίνεται ότι αυτός ο φυλετικός τύπος έχει σχηματιστεί σχετικά πρόσφατα εξελικτικά και δεν έχει σταθεροποιηθεί πλήρως. Γι' αυτό το λόγο κάποιος με έμπειρο μάτι δύναται να διακρίνει αποκλίσεις εντός των Βαλκανίων. Σε κάθε περίπτωση η συγγένειά τους είναι μεγάλη και η συμπεριφορά τους είναι παρόμοια. Εμφανίζουν μίξη με Αλπικούς και σποραδικά με Βαλτικούς σε όλα τα Βαλκάνια και με Μεσογειακούς στον νότο και τις Δαλματικές ακτές. Η συμπεριφορά των κατοίκων μιας χώρας είναι απ'ευθείας συνάρτηση της φυλετικής της σύνθεσης.
Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ
Με περιγράφει έντονα η ψυχοσύνθεση του Διναρικού, έχω κύρτωση ελαφρά στη μύτη αλλά "Ρωμαϊκή μύτη", δεν "κρέμεται", έχει ένα "bump". Αυτοί που παρουσιάζει στο βιβλίο του δεν αποτελούν το ίδιο κομμάτι με άλλους Διναρικούς, π.χ. δεν έχουν καμία σχέση με τους δικούς μας Ηπειρώτες, τους Ενετούς, πολλούς Σέρβους/Κροάτες, Αυστριακούς, Γερμανούς, Ρωμαιογενείς Ιταλούς (όλοι οι ευπατρίδες ρωμαίοι ήταν εξάλλου όπως φαίνεται και απ'τα αγάλματα Διναρικού σχεδόν καθαρά τύπου) κλπ Κάποιοι εντός του σημερινού αλβανικού πληθυσμού ναι μπορεί να είναι εκ του δεύτερου κλάδου που περιγράφω. Αλλά τι σχέση έχει ένας Γκέκης με έναν Ηπειρώτη, καμία! Παρά την γεωγραφική εγγύτητα τους και την γενική κι αόριστη τάση προς βραχυκεφαλία. Κι όμως οι περισσότεροι αλβανοί σήμερα είναι σκούροι, αρκεί να ρίξεις μια ματιά στις φωτογραφίες των εγκληματιών των τελευταίων χρόνων, δεν είναι διναρικού τύπου, δηλαδή καμία σχέση απολύτως, κάποιοι αλπικοί ναι, αλλά διναρικού τύπου, κανένας ή με το ζόρι σε μίξη! Και οι αλβανοί περιγράφονται ως διναρικοί, απο που κι ως που τότε. Εννοείται ότι όλοι διέπονται απ'αυτή την εξελικτική τάση αλλά παραμένει μια τάση και όχι σταθεροποιημένη μίξη π.χ. ή αυτό καθαυτό ευρωπαϊκή διναρική φυλή. Τα άτομα που δείχνει ο Κουν στο pdf που παραθέτει δεν ομοιάζουν καθόλου με την Ευρωπαϊκή φυλή! Δεν ξεχωρίζουν πολύ εξ αυτών απο Εβραίους και άλλους σημίτες. Πράγμα που βάζει πέτρα στη θεωρία πραγματικά γηγενών αλβανών. Μεταφέρω εκ του έργου του Κουν για να μην λέμε λόγια του αέρα:
ΑπάντησηΔιαγραφή"The mountain peoples, Lebanese, Alawiya, Mitwali, and Druse, are all racially very much alike, whatever their differences in religion, and a study of one will suffice for the whole. The Lebanese will serve as an example. They are of a little more than moderate European stature, with a mean of 167 cm.; their bodily proportions are medium, from the metrical standpoint; they are thicker set as a rule than Bedawin, and are built more often like the Anatolian Turks; some, who follow sedentary occupations, incline to corpulence.
In their head and face measurements, they are virtually identical with the more brachycephalic groups of Anatolian Turks studied in the last section; they likewise fall extremely close to the total means for Ghegs in northern Albania, in all characters studied except the nasal dimensions; the Lebanese being shorter and slightly broader-nosed. The nasal dimensions of the Lebanese are 55 mm. by 35 mm., with a nasal nasal index of 63.
...
The Armenian nose is extremely long, with a mean height of 60 mm., and quite wide, with a mean breadth of 38 mm. The nasal index, 64, is leptorrhine, but by no means as leptorrhine as the noses of European Dinarics. The difference between Albanian Dinaric and Armenian nasal indices lies entirely in the breadth. Like all other vertical dimensions, the nose height among Armenians is subject to geographical variation, but this is slighter than with most other characters, since a long nose is an essential Armenoid feature.
...
The Armenians are metrically very much like the northern Albanians in most characters; the chief differences are the greater face length and greater nasal breadth of the Armenians. Although the differences between Armenians and Albanians are no greater than those between a number of European groups which collectively enjoy the designation Dinaric, the Armenians do stand at one extreme of the Armenoid-Dinaric combination, while the Osmanli Turks and the Syrian brachycephals fall much closer to the European end.
...
The occipital region is seldom protuberant, but more so among eastern than western Armenians; occipital flattening is found among 75 per cent, and its absence is commoner in the east than in the west. There can be little doubt that its intensity is partly due to unintentional cradling deformation, especially since the cradle was more commonly used in the west than in the east at the time that the men studied were infants. As in Albania, pronounced cranial asymmetry, a concomitant of unbound occipital flattening, is frequent.
...
...
ΑπάντησηΔιαγραφήOn the whole, the Dinaricism of the Caucasian area is only partial; there are too many unaltered Mediterraneans, and too many Alpine-Danubian mixtures, which, here as in Croatia and Slovenia, fail to assume a Dinaric facial form, to make the Caucasus as Dinaric a country as the Tyrol or Albania.(!!!)"
C. S. Coon, Near Eastern brachycephals; Syria, Armenia, and the Caucasus
"As a result of the foregoing division of the Gheg material into natural sub-racial compartments, it becomes apparent that the Dinaric race, in the sense of a tall, convex-nosed, long-faced population inhabiting the mountain zone which stretches from Switzerland to Albania, is a composite aggregation of racial types. The specific nature of the Dinaric population of any given segment of this zone depends upon the local elements involved; thus there are regional Dinaric sub-types. There is one dominant set of characters which pervades the Dinaric group; high brachycephaly, nasal convexity, occipital flattening, and a tendency toward the attenuation of extremities. Aside from these features, the original ingredients in the Dinaric blend tend to retain their old linkages.
The peculiar facial and cranial features of the Dinarics seem to be the results of differential inheritance in hybridization; the primary mixture which brings them about is apparently an Alpine-Mediterranean crass, with Mediterranean used in the widest sense of the word. The Asiatic Dinarics, who appeared early in the Metal Age, were apparently Alpine-Cappadocian hybrids; many of those went to Europe and settled in widely separated places, including sections of the Dinaric Alps. The exaggerated Dinaric type of Albania, with its tendency to light brown eye color may conceivably be derived from this source. It is also to be found in considerable numbers in the Tyrol.
All European Dinarics, however, cannot be traced to this Near Eastern origin; most of them must be the result of primary blendings on European soil. Here the two principal ingredients are the tall, dark brown-eyed Adanto-Mediterranean which seems old and basic in southeastern Europa and an ordinary Alpine. Nordic accretions produce a Noric, Borreby-like accretions an Old Montenegnn. Neo-Danubian Slavic additions product the small-faced type common in Slovenia, Croatia, and Serbia."
C. S. Coon, ALBANIA AND THE DINARIC RACE
Οι αρμένιοι είναι εν τέλει περισσότερου ιρανικής επιρροής ή αρμενοειδούς ή μικτής? Ο Κουν τους παρουσιάζει ως πλήρως αρμενοειδούς ως επι το πλείστον εδώ, με κάποια καταβολή εκτός αυτού του ανθρωπολογικού τύπου. Έχουν σχέση με τους αρχαίους τους προγόνους και τους φορείς της """Ινδο-Ευρωπαϊκής""" Αρμενικής γλώσσας σε σημαντικό βαθμό ή όχι? Γιατί δεν παρουσιάζουν σχεδόν καθόλου τα ψυχικά γνωρίσματα χαρακτηριστικά της αρμενοειδούς φυλής που εξ άλλου είναι εξόφθαλμο συμπέρασμα ότι ονομάστηκε απ'τους ίδιους, κατά τον Κουν αν θυμάμαι καλά(?)? Μπορεί μεμονωμένα να παρουσιάζει κάποιο ποσοστό εξ αυτών χαρακτηριστικά, πραγματικά η ψυχοσύνθεση τους ομοιάζει πολύ περισσότερου με του Ιρανικού τύπου, όπως και η ονοματολογία τους είτε λόγω ιστορία είτε καταγωγής είναι Ιρανικής προελέυσεως -γιαν -ιαν -νιαν, κλπ κλπ όπως νομίζω και οι Περσικοί βασιλικοί τίτλοι(?).
περισσότερο*
ΑπάντησηΔιαγραφή