Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Σχετίζεται η οικονομική ανάπτυξη ενός λαού με την φυλετική του σύνθεση;

Η οικονομία βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο της πολιτικής. Πόσω μάλλον στην σύγχρονη υλιστική εποχή, που το μόνο που απασχολεί τους κρατούντες είναι οι οικονομικοί δείκτες και τίποτε άλλο. Ένας λαός με υψηλό μέσο εισόδημα αυτομάτως θεωρείται "πρότυπο" προς μίμηση, ασχέτως αν πνευματικά είναι ανύπαρκτος ή φυλετικά έχει αλλοιωθεί σε βαθμό που να τείνει να εξαλειφθεί. Προφανώς είναι απαραίτητη η οικονομική ανάπτυξη, η γεωργία, η βιομηχανία και οι υπηρεσίες, δίνοντας ισχύ στο κράτος, αυξάνοντας την αυτάρκεια, μειώνοντας την φτώχεια και διευρύνοντας τις δυνατότητες για υψηλότερες πνευματικές αναζητήσεις. Συνεπώς, η οικονομική ανάπτυξη, μπορεί να μην είναι αυτοσκοπός, αλλά βοηθά σημαντικά στις επιδιώξεις ενός λαού. Σχετίζεται όμως η οικονομική ανάπτυξη ενός λαού με την φυλετική του σύνθεση;

Η οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται σημαντικά από το κρατούν καθεστώς. Έχουμε δει ιστορικά πολλούς λαούς...
που την μια ιστορική εποχή ήταν πλούσιοι και την άλλη ήταν φτωχοί, χωρίς να έχει αλλάξει η φυλετική σύνθεση στο μεσοδιάστημα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να διακρίνουμε τις δυνατότητες που έχουν οι λαοί για παραγωγική εργασία, μέσα από την φυλετική τους σύνθεση. Θα κάνουμε μια αναφορά στην συμπεριφορά των φυλετικών τύπων της Ευρώπης σε σχέση με την παραγωγική εργασία.

Ως γνωστόν, κάθε φυλή διαθέτει τα δικά της ψυχικά γνωρίσματα. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζει την εργασία με διαφορετικό τρόπο από τις υπόλοιπες.

Οι Μεσογειακοί έχουν μια ιδιαίτερη αντιπάθεια για την βαριά χειρωνακτική εργασία και συνήθως προτιμουν π.χ. να γίνουν σερβιτόροι ή διενεμητές φυλλαδίων από το να δουλέψουν στα χωράφια ή ως βιομηχανικοί εργάτες. Έχουν σημαντικές πνευματικές ικανότητες και επικοινωνιακές δεξιότητες και σε συνδυασμό με την φιλοδοξία τους, συχνά γίνονται καριερίστες αποκτώντας υψηλά πόστα στον κόσμο των επιχειρήσεων. Πολλοί λόγω φιλοδοξίας φεύγουν στο εξωτερικό, όπου μπορούν να αποκτήσουν πολύ χρήμα και "κύρος". Πληθυσμοί σημαντικά Μεσογειακοί ευημερούσαν στο παρελθόν λόγω δουλοκτητικής κοινωνικής διάρθρωσης, δηλαδή να δουλεύουν άλλοι, ή λόγω κυριαρχίας στο εμπόριο.

Οι Αλπικοί βαριούνται εκ φύσεως, αλλά γίνονται εργατικότατοι αν αναγκαστούν ή αν με κάποιον τρόπο αποκτήσουν εσωτερικό κίνητρο. Δουλεύουν και ως χειρώνακτες και ως επιστήμονες. Αποτελούν την βάση του πραγματικού εργατικού δυναμικού στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Έχουν την τάση να διατηρούν ότι παρέλαβαν από τους προηγούμενους. Η μιμητική αυτή τάση εντοπίζεται και στις φυλές της Άπω Ανατολής. Εν γένει αποτελούν μέτριας αποδοτικότητας εργατικό δυναμικό.

Οι Διναρικοί είναι εργατικότατοι και δουλεύουν συχνά σε χειρωνακτικά ή άλλα πρακτικά επαγγέλματα. Ως σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού της επαρχίας, αποτελούν βασική συνιστώσα των αγροτών της εκάστοτε χώρας όπου ζουν. Δεν λείπουν και άτομα με πνευματικές ικανότητες που γίνονται επιστήμονες και συμμετέχουν στον τριτογενή τομέα της οικονομίας.

Οι Κρομανοειδείς είναι εργατικοί και δραστήριοι. Κάνουν το καθήκον τους, σε όλα τα επαγγέλματα, με όποιες πνευματικές ικανότητες έχουν. Αποτελούν βασική παραγωγική συνιστώσα στις χώρες όπου ζουν.

Οι Νορδικοί και Ατλαντοειδείς είναι εργατικοί, φιλόδοξοι και με πνευματικές ικανότητες. Το οργανωτικό τους πνεύμα και η διάθεση για εργασία, τους κάνει να δημιουργούν ισχυρή βιομηχανική ανάπτυξη εκεί όπου ζουν. Δουλεύουν χωρίς πρόβλημα είτε στο χωράφι, είτε στη βιομηχανία, είτε στον τριτογενή τομέα.

Οι παρατηρήσεις αυτές έχουν έναν γενικό χαρακτήρα, αλλά μας βοηθούν στο να κατανοήσουμε το κατά πόσον σχετίζεται η οικονομική ανάπτυξη με την φυλή. Για παράδειγμα, μία φυλή που αποφεύγει την χειρωνακτική εργασία, πρέπει να βασίζεται σε άλλες για να υπάρξει παραγωγή. Οι διαφορές στην ψυχοσύνθεση των διαφόρων φυλών, οδηγούν σε μια μορφή διαστρωμάτωσης μέσα στην κοινωνία. Το ότι πολλοί αγρότες είναι Αλπικοί ή Διναρικοί στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαίο. Το ότι φεύγει σημαντικό ποσοστό Μεσογειακών στο εξωτερικό, βρίσκει την εξήγησή του στην συμπεριφορά αυτού του τύπου. Το ότι οι χώρες όπου ζουν Νορδικοί έχουν υψηλή βιομηχανική ανάπτυξη, σχετίζεται με την εργατικότητα και τις ικανότητες αυτού του τύπου ως προς την παραγωγή και την οργάνωση. Η διαστρωμάτωση υπάρχει ακόμα και μεταξύ εθνών. Για παράδειγμα, τα εκατομμύρια των δούλων της κομμουνιστικής-καπιταλιστικής Κίνας δουλεύουν για να καταναλώνουν οι πλουσιότεροι δυτικοί.

Το συμπέρασμα είναι ότι τη μεγαλύτερη σημασία για την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας την έχει το καθεστώς που βρίσκεται στην εξουσία, που μπορεί να ενθαρρύνει ή να εμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, οι παραγωγικές δυνατότητες του λαού, ασχέτως αν εκδηλώνονται ή όχι, εξαρτώνται και από το παραγωγικό της δυναμικό, δηλαδή εμμέσως και από την φυλετική του σύνθεση.

11 σχόλια:

  1. Διαχειριστά εκεί που αναφέρετε τις Νορδικές και Ατλαντοειδείς ικανότητες, σας έφυγε ένα "είτε" μόνο του στο τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάποιες παρατηρήσεις. Οι περισσότεροι αλπικοί, κατοικούν στις βόρειες και κεντρικές Ευρωπαϊκές χώρες όπου η βιομηχανοποιημένη κοινωνία, βασίζεται στην αγάπη τους για ρουτίνα. Παρόλα αυτά, οι αλπικοί δεν είναι χειρωνάκτες, καθώς η πλειοψηφία τους στελεχώνουν τον λεγόμενο τρίτο παραγωγικό τομέα με μικρο-μεσαία αστικά επαγγέλματα όπως δάσκαλοι και γραμματείς. Η παρουσία όμως των νορδικών και των κρομανοειδών, δίνουν σαφείς κοινωνικές και εργασιακές τάσεις, καθώς η μεθοδικότητα των πρώτων και η εσωστρεφής τάση των δεύτερων (εν ολίγοις, οι κρομανοειδείς δεν αρέσκονται στο να εκφράζουν ανοιχτά τα συναισθήματά τους, επομένως και να διαμαρτύρονται) αποτελούν το ψυχολογικό πλεονέκτημα και συντελούν στη διαμόρφωση της κοινωνίας.
    Πάμε τώρα στις Ευρωπαϊκές χώρες που τείνουν προς τον νότο. Οι διναρικοί κι όχι οι αλπικοί, αποτελούν την καρδιά των αγροτών αλλά και των κτηνοτρόφων. Εκτός κι αν, οι ανατολικές χώρες, τύπου Σερβία, Κροατία και Ρουμανία, είναι γνωστές για τη μεγάλη γεωργική τους παραγωγή. Όπως καταλαβαίνουμε, δεν είναι μόνο ζήτημα, γεωγραφικό. Επίσης, θυμίζω πως όσο οδεύει κανείς από τα νοτιοανατολικά προς την κεντρική Ευρώπη, αυξάνεται αριθμητικά η παρουσία ενός ενδιάμεσου τύπου μεταξύ διναρικού κι αλπικού (νεο-δανούβιος, neo-danubian). Οπότε, παρατηρείται σημαντικότερη συμμετοχή διναρίζοντων στη γεωργία. Κι όχι φυσικά στην βιομηχανία, καθώς οι διναρικοί είναι μεν εμμονικοί με την στρατιωτική πειθαρχία, αλλά είναι κι εξαιρετικά απείθαρχοι σε ζητήματα που άπτονται της κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Καθώς η διαπιστωμένη νοοτροπία τους εκφράζεται μέσω της φιλοδοξίας να είναι αυτόνομοι και κατά το δυνατόν επικεφαλείς.
    Οι βαλτικοί στα ανατολικά, είναι ο ορισμός της μάζας. Εργάζονται παντού, λίγο διαφέροντας από τους σκλάβους, μέχρις ότου να εμφανιστεί κάποιος ηγέτης και να τους οδηγήσει στην καλυτέρευση του βίου τους. Είτε κάποιος φιλόδοξος που επιθυμεί να γίνει ηγέτης, υποδεικνύει την εμμονή τους στην συνήθεια, τους ξεσηκώνει σε ατέρμονη διαμαρτυρία και πυροδοτεί κοινωνικές εντάσεις οι οποίες δεν σβήνουν εύκολα. Κι εδώ, η παρουσία των διναρικών και νορδικών, είναι καθοριστική. Ενώ η παρουσία των βαλτο-κρομανοειδών, συμβάλλει στις ενέργειες αυτές καθώς ενεργοποιούνται και συμμετέχουν στη διεκπεραίωση των εκάστοτε προσπαθειών, είτε αυτό είναι πόλεμος κι αναταραχή, είτε εργατικός πυρετός.
    Τέλος, οι μεσογειακοί δεν απεχθάνονται την χειρωνακτική εργασία. Αλλά αισθάνονται να περιορίζονται σε αυτή κι αναζητούν διέξοδο. Αυτό έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα, τα οποία έχουν καταγραφεί ιστορικά. Για παράδειγμα, οι διναρικοί και οι διναρο-μεσογειακοί ήταν οι συντελεστές της αγροτικής επανάστασης κατά τη νεολιθική εποχή (γι' αυτό ονομάζονται συχνά ως "νεολιθικοί αγρότες" και "αγρότες μετανάστες"). Όμως, η εξέλιξη της αγροτικής απασχόλησης έγινε κατά την εποχή του Χαλκού. Οπότε και κυριαρχούσαν οι μεσογειακοί. Παρομοίως, αν παρατηρήσουμε τα πρόσωπα που συνέβαλλαν στην εξέλιξη των τρόπων κι τεχνολογιών που σχετίζονται με την εργασία φέρουν (και) μεσογειακά χαρακτηριστικά. Γεγονός, που συνάδει ιστορικά με τον αρχαία δουλοκτητική κοινωνία για τον απλό λόγο, πως η μεσογειακή αριστοκρατία έθετε τις βάσεις του εργασιακού μοντέλου της όχι για λόγους θέσεως όσο ικανότητας και πολιτικής ισχύος. Ας μην ξεχνάμε, πως το εργατικό ήθος που γνωρίζουμε σε όλη την Ευρώπη κι αποτέλεσε τη βάση του "εργατικού δικαίου", δεν επινοήθηκε στον βορρά μεταξύ των νορδικών. Αντιθέτως οι νορδικοί, όντας πιο μεθοδικοί και πειθαρχημένοι, υιοθέτησαν κι ανέπτυξαν το καλβινιστικό ήθος. Το οποίο υπαγορεύει κοινωνικές διαφορές βασισμένες σε μεταφυσικής προέλευσης προϋποθέσεις (ο πλουσιότερος είναι πιο αγαπητός στον θεό, που τον ανταμείβει με υλικά αγαθά, εν αντιθέσει με τον φτωχότερο). Από εκεί ορμώμενοι, πιέζουν και πιέζονται με στόχο το κέρδος κι όχι την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Και δεν είναι τυχαίο πως μόνον όταν χάνουν τις θέσεις τους, κάτι που ισοδυναμεί με αδυναμία απόλαυσης αγαθών, κι αισθάνονται πως αμφισβητείται η βάση αυτής της νοοτροπία τους, απαιτούν κοινωνικές αλλαγές (το λεγόμενο γόητρο της μεσαίας τάξης).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ὁ σημαντικότερος παράγων ποὺ ἔλαβαν βιομηχανικὸ καὶ τεχνολογικὸ προβάδισμα τὰ κράτη τῆς βορείου Εὐρώπης εἶναι ἡ υἱοθέτησι τοῦ προτεσταντικοῦ δόγματος ποὺ τὰ ἀπελευθέρωσε ἀπὸ τὸν σκοταδισμὸ τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας, ἐπιτρέποντας τους νὰ παράγουν ἐπιστήμη & τεχνολογία καὶ νὰ εἰσέλθουν νωρίτερα στὴν βιομηχανικὴ ἐποχή. Ὅπου ἐπεκράτησε ἡ θρησκευτικὴ μεταρρύθμισι, τὰ ἔθνη προώδευσαν, ἐνῷ στὸ νότο ἡ καθολικὴ καὶ ὀρθόδοξη ἐκκλησία καθυστέρησαν τὴν πρόοδο 200 χρόνια. Τὸ ἴδιο καὶ συνέβη καὶ στὴν Ῥωσία, ἡ ὁποία μπόρεσε νὰ ἀναπτυχθῇ τεχνολογικά, ὅταν οἱ μπολσεβίκοι παραμέρισαν τὴν θρησκεία. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἕνα ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ἀπαλλάσσεται ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ θρησκευτικοῦ ἐλέγχου, προοδεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως τα λες υπεράριε Χίμλερ. Χάρη του Προτεσταντισμού απεδέχθησαν την τοκογλυφία και την ιουδαϊκή νοοτροπία με αποτέλεσμα οι Εβραίοι σιγά σιγά να πάρουν εξέχουσα θέση στις Βόρειες χώρες, οι οποίες τώρα λόγω των μυαλών τους "εμπλουτίζοναι" με αίματα κάφρων, αράβων και Σομαλών. Να μου ζήσει ο νεο-ιουδαϊσμός του Προτεσταντισμού!

      Διαγραφή
    2. Έπειτα τε λεγομενά σου δεν ισχύουν σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Στην τωρινή εποχή η Ευρώπη της Ε.Ε. των βόρειων προτεσταντικών κρατών είναι παντελώς απούσα, ενώ η Ορθόδοξη και μειονοτικώς Μουσουλμανική, Ρωσσία είναι υπερδύναμβ μπροστά τους. Το ίδιο ισχυεί για Ιράν και Κίνα.

      Διαγραφή
    3. Στην αρχή πάντως, ο προτεσταντισμός κατάφερε να εδραιωθεί για τους ακριβώς αντίθετους λόγους. Όμως, μετά τον θάνατο του Λούθηρου, όλη αυτή η άρνηση του δογματισμού και των κατεστημένων κλήρων έδωσε το ελεύθερο στον μετασχηματισμό του προτεσταντισμού. Οι θρησκευτικοί αναμορφωτές, όπως ο Καλβίνος, όντως έφεραν την τοκογλυφία και τον νεο-ιουδαϊσμό (διότι ο Λούθηρος τους εξήγησε γιατί αμφισβητούσαν την Καινή Διαθήκη, αλλά δεν προχώρησε τόσο και στην Παλαιά).
      Από εκεί και πέρα, η υιοθέτηση του καλβινιστικού ήθους που διευκόλυνε την επικράτηση του καπιταλισμού (όποιος επιθυμεί ας διαβάσει Μαξ Βέμπερ ή και Σόμπαρτ) ήταν συνδυασμός της ήδη επικρατούσας νοοτροπίας των νορδικών/ατλαντικών που συγκροτούσαν την "τρίτη τάξη" (αστοί) και τις μικρές αριστοκρατίες (πρίγκηπες, κόμητες, βαρώνοι) που ήθελαν να απεξαρτήσουν τα φέουδά που διοικούσαν από τους αυτοκράτορές/βασιλείς τους, οι οποίοι ήταν υποστηρικτές των παλιότερων δογμάτων (ορθόδοξοι και καθολικοί). Καθώς και του ολοένα κι επελαύνοντος ατομισμού, που επέφερε αυτή η θρησκευτική και διοικητική κατάτμηση.
      Εν ολίγοις οι βόρειοι, επιμένοντας στο να είναι περισσότερο μεθοδικοί κι να εξελίξουν ή να δανειστούν στοιχεία από τις ήδη υπάρχουσες δομές παρά να επινοήσουν κάτι διαφορετικό, επέτρεψαν τη δημιουργία ενός εκτρώματος που τους βολεύει. Όλες οι μεγάλες αλλαγές, συμπεριλαμβανόμενου και του εθνικοσοσιαλισμού, έγιναν αποδεκτές ως αποτελέσματα της αντίδρασης των Γερμανών όταν οι συνθήκες τους οδηγούσαν στη διαπίστωση πως το σύστημα τους δεν απέδιδε τελικά υπέρ των ιδίων παρά την πεποίθηση πως εκείνοι ήταν "οι αγαπημένοι του θεού". Αργότερα και μετά τον Β' ΠΠ, οι δυτικοί Γερμανοί βολεύτηκαν σταδιακά με τον καπιταλισμό εξαιτίας της εξασφάλισης της κατανάλωσης αγαθών. Η επανένωση δε, με την ανατολική πλευρά, παρότι επανέφερε στοιχεία της Γερμανικής παράδοσης κι επανένωσε ένα έθνος, σήμανε και την επικράτηση της καλβινιστικής νοοτροπίας. Αυτή τη φορά όμως, με ακόμα λιγότερα μεταφυσικά στοιχεία κι με μια νέα, στυγνή καπιταλιστική ηθικολογία, την οποία ακολουθεί πιστά με φρόνηση δούλου σαν να είναι "θρησκεία". Αυτό, το προκάλεσε η επανασύνδεση με το δυτικό βαλτικό στοιχείο, της ανατολικής Γερμανίας.

      Διαγραφή
    4. Πολύ σωστός ο φίλος. Μπράβο. Να προσθέσω ότι όλες ο ιδεολογίες, δηλαδή οι επί της ουσίας, καινούριες θρησκείες, καινούρια δόγματα, Φιλελευθερισμός, Κομμουνισμός, Εθνικοσοσιαλισμός/Φασισμός, αποτελούν Δυτικά ρεύματα και εκφράσεις. Ο Ε/Σ διαφέρει από τα άλλα 2(Φιλ. Κομ.), καθώς βασίζεται σε μία πραγματικότητα(συνεργασία όλων των οικονομικών "τάξεων" προς όφελος του Έθνους), συνεπώς δε αποτελεί την μοναδική εκ των τριών Φυσική και όχι τεχνητή ιδεολογία, δηλαδή είναι πλήρως συμβατή με τις επιταγές της Φύσεως. Συνεπώς ο Χίτλερ είχε 100% δίκιο ότι εάν κέρδιζε θα έμενε για 1000 χρόνια ηγήτωρ, ενώ η Νορδική φυλετική μεταβολή ανά τον κόσμο, θα έμενε πιθανώς για πάντα. Θα μέναμε μάλλον σήμερα σε έναν Νορδικοκρατούμενο κόσμο. Δεύτερον, ο Εθνικοσοσιαλισμός παρότι Δυτική θεώρηση, βασίζεται στις Αρχαιοελληνικές αρετές των 2 πολεμικών Μεσογειακών κρατών της Αρχαιότητος, της Σπάρτης και της Ρώμης. Συνεπώς έχει μία κάποια ομοιότητα με τα Μεσογειακά ηρωικά ιδεώδη.

      Διαγραφή
    5. Να προσθέσω ότι ο όρος τεχνητή ιδεολογία, σημαίνει ότι στέκει μόνον ως αντίδραση σε κάτι, Ο φιλελευθερισμός ως αντίδραση στην χριστιανική μοναρχική Ευρώπη των φυσικών τάξεων και ο κομμουνισμός ως αντίδραση στον φιλελευθερισμό. Συνεπώς, όταν αυτό το κάτι πάψει να υφίσταται, δεν στέκουν μόνες τους, καθότι αντίθετες στις επιταγές της Φύσεως. Ο κομμουνισμός ήδη αποτελεί το μοναδικό σύστημα στην ιστορία της ανθρωπότητος (μαζί με το φιλελεύθερο κυνοβούλιο), το οποίο κατέρρευσε εντελώς μόνο του, εν μία νυκτί. Ο φιλελευθερισμός εδώ και 25 χρόνια, από το 1991, έμεινε κυρίαρχος και κλονίζεται εκ των θεμελίων του, από 2 δυνάμεις της Φύσεως, το Ισλάμ και τον Φασίζοντα Εθνικισμό ή Εθνικοσοσιαλισμό. ο Φιλελευθερισμός είναι καταδικασμένος προς κατάρρευση, ενώ μόνον ο ρόλος του ως αντίδραση σε...κάτι θα του προσέθετε μερικά χρόνια ζωής. Αυτό το κάτι μετά τον κομμουνισμό ήταν το (αμερικανοτραφές) Ισλάμ, ενώ πλέον και αυτό το χαρτί του γύρισε μπούμεραγκ (Συρία, Ιράκ, Υεμένη). Το μέλλον ανήκει στον Φασισμό/Εθνικοσοσιαλισμό και τις θρησκείες, (Ισλάμ, Ορθοδοξία), καθότι αμφότερα κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με την Φύση, και όχι εναντίον της.

      Διαγραφή
    6. Μια διόρθωση ως προς το μεσογειακό κράτος της Σπάρτης
      The physical anthropologist Larry Angel who measured hundreds of Greek skulls identified the original Dorians as being predominately brachycephalic and had a "Dinaroid-Alpine Central trend".

      Διαγραφή
    7. Μάλλον Διναρομεσογειακοί ήσαν. Ο Αλπικός τύπος δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση στα Σπαρτιατικά πρότυπα και ιδεώδη εκτός και αν δεν ισχυεί ό,τι λέει η Φυλολογία, πράμα που δεν το πιστεύω και μάλλον ούτε και εσύ...

      Διαγραφή
  4. Πάντως ας μην ξεχνούμε ότι οι Αλπικοί και οι Βαλτικοί βγάλανε μεγάλες προσωπικότητες, νιώθω συνεχώς μία τάση υποτιμήσεώς τους. Ο Λούντβιχ Έρχαντ, ο οποίος το 1949 απεξάρτησε τη Δυτική Γερμανία από τον Αμερικανικό νομισματικό ζυγό, ιδρύοντας Γερμανική τράπεζα και κόβοντας Γερμανικό μάρκο, ο Πούτιν σήμερα και ο Τράμπ στην Αμερική, αποτελούν απόδειξη ότι και ο Αλπικός(Έρχαντ) και ο Βαλτικός(Πούτιν, Τράμπ), μπορούν να δώσουν μεγάλες προσωπικότητες. Ακόμα και ο Αρμενοειδής(βλέπε Ερντογάν, Νταβούτογλου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.