Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Ο Γκαίτε για τον αναλλοίωτο εσωτερικό δαίμονα


Όπως ο Ήλιος τους πλανήτες χαιρετά
από τη μέρα που σε έφερε στη γη
μεγάλωσες γρήγορα και άνθισες μετά
ακολουθώντας τον νόμο που ορίζει την ζωή.

Η Σύβιλλα και οι προφήτες το έχουνε προστάξει
θα'σαι μόνο ο εαυτός σου, αδύνατον αυτό να αλλάξει
Καμία δύναμη, ούτε ο χρόνος μπορεί να αλλοιώσει
την μορφή σου όπως πλάστηκε και θα μεγαλώσει.

J. W. Goethe, Urworte. Orphisch, Δαιμων, Dämon (1817)

(Μετάφραση-απόδοση δική μας)


Μεγάλη μορφή της Ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Λόγω του έργου του χρίστηκε ευγενής από τον Δούκα της Σαξονίας-Βαϊμάρης, γινόμενος σύμβουλος και προστατευόμενός του. Πολέμησε εναντίον...
των δημοκρατών της Γαλλικής επανάστασης, μίλησε απαξιωτικά για τους Εβραίους, ενώ ήταν γνωστός φιλέλληνας. Το έργο που άφησε ήταν πολυσχιδές και γαλούχησε αρκετές γενιές έπειτα. Καθόλου παράξενο στους πνευματικά εκφυλισμένους καιρούς που ζούμε, που σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει το έργο του.

Στο ποίημα που παραθέτουμε, ο Γκαίτε μιλά για τον εσωτερικό δαίμονα (Δαίμων, Ελληνικά στο πρωτότυπο!) κάθε ανθρώπου, που δεν είναι άλλος από τα κληρονομικά γνωρίσματα. Ο δαίμονας αυτός είναι κάτι που ενυπάρχει στη φύση, όσο υπάρχει ζωή. Είναι κάτι το αναλλοίωτο, όπως η κίνηση του Ήλιου που χαιρετά καθημερινά τους πλανήτες. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το πώς γεννήθηκες και αυτό θα σε ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωής σου. Είναι απαράβατος νόμος της φύσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.