Όλοι οι άνθρωποι έχουν συνείδηση της καταγωγής τους. Η κοινή καταγωγή εκφράζεται με την έννοια του έθνους. Ενώ όλοι αναγνωρίζουν τα έθνη, τον ιστορικό τους ρόλο και τις αλληλεπιδράσεις τους, ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται ή αλλάζει η εθνική συνείδηση. Το ζήτημα αυτό έχει σημασία από φυλετικής σκοπιάς, εφόσον η μεταλαμπάδευση της εθνικής συνείδησης επηρεάζει καταλυτικά την φυλετική σύνθεση ενός έθνους.
Στην αυγή της ανθρωπότητας βρίσκουμε ολιγομελείς ομάδες με κοινή καταγωγή. Ονόμαζαν αυτήν την καταγωγή τους συνήθως από κάποιον γενάρχη τους. Ο μικρός αριθμός των μελών της ομάδας και η απουσία μίξης με άλλες αντίστοιχες ομάδες, έκανε τις ομάδες αυτές να έχουν πλήρη φυλετική ομοιογένεια. Όμως στο διάβα της ιστορίας, οι ομάδες αυτές αύξησαν τα μέλη τους και κάποια στιγμή ήλθαν σε μίξη με άλλες ομάδες, είτε με σχέση κατακτητή-κατεκτημένου, είτε με ειρηνική συμβίωση. Το αποτέλεσμα ήταν στη νέα ομάδα, που δημιουργήθηκε από το άθροισμα των δύο προηγούμενων, να υπάρχουν για ένα διάστημα δύο εθνικές συνειδήσεις. Όμως βλέπουμε ιστορικά ότι μετά από μίξεις, πολλές φορές η μία από τις δύο εθνικές συνειδήσεις χάνεται και μένει μόνο μία κοινή. Πώς γίνεται αυτό;
Θα πρέπει να εξετάσουμε τον μηχανισμό μετάδοσης της εθνικής συνείδησης. Η εθνική συνείδηση μεταδίδεται από τους γονείς στους απογόνους. Ότι και να κάνει κάποιος στη διάρκεια της ζωής του, ότι και αν αναγκαστεί να δηλώσει, θα ξέρει μέσα του...