Σαν σήμερα περνά στην αιωνιότητα ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ Κορνήλιος Κοντρεάνου - σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο Corneliu Zelea Codreanu (1899-1938) ήταν Ρουμάνος πολιτικός.

Το 1916 η Ρουμανία μπαίνει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ο Κοντρεάνου ζητεί να καταταχθεί εθελοντικά, ωστόσο λόγω του νεαρού της ηλικίας του δεν γίνεται δεκτός, αλλά καταφέρνει και φοιτεί σε στρατιωτική σχολή. Το 1919, οι εβραιομπολσεβίκοι έχουν πλέον επιβληθεί στη Σοβιετική Ρωσία και αρχίζει ξέφρενη κομμουνιστική προπαγάνδα από σοβιετικούς εβραιομπολσεβίκους πράκτορες και στην κοντινή Ρουμανία. Σπουδάζει νομικά στο Ιάσιο και συμμετέχει σε εθνικιστικές οργανώσεις που αντιτάσσονται στους κομμουνιστές και στους εβραίους με έντονη δράση. Δημιουργεί έναν σημαντικό πυρήνα αγωνιστών και μετατρέπει το πανεπιστήμιο από κομμουνιστικό, σε προπύργιο εθνικιστών, πραγματοποιώντας...

Το σχήμα του προσώπου

Το σχήμα του προσώπου αποτελεί χαρακτηριστικό της φυσιογνωμίας μας. Ασκεί καταλυτικό ρόλο στην εμφάνισή μας και προσδίδει συγκεκριμένο ύφος στο πρόσωπο. Πλην του καλλωπισμού, το σχήμα του προσώπου ενδιαφέρει και τους φυλετικούς ανθρωπολόγους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν ότι το σχήμα του προσώπου προκύπτει από συγκεκριμένη φυλετική επίδραση και το θεωρούν ως κάτι το εντελώς τυχαίο ή έστω κληρονομημένο από κάποιον γονέα. Το γεγονός μάλιστα ότι συγκεκριμένο σχήμα προσώπου προσδίδει και συγκεκριμένο ύφος στο πρόσωπο, προκύπτει από την...

Ρωμαϊκές τοιχογραφίες - ποιον φυλετικό τύπο απεικονίζουν;

Πλήθος τοιχογραφιών έχουν σωθεί από την Ρωμαϊκή περίοδο. Η κυρίως γεωγραφική επικράτεια των Ρωμαίων αποτελεί η Ιταλική χερσόνησος, παρότι η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία επεκτάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Επίσης η χρονική περίοδος εξάπλωσης των Ρωμαίων είναι πολλοί αιώνες, με ότι αυτό συνεπάγεται φυλετικά.

Ενδεικτικά δίνονται μερικές τοιχογραφίες και οι φυλετικοί τύποι που απεικονίζονται:...

Ποιοι τύποι μπορούν να "περάσουν" σε όλη την Ευρώπη;

Η Ευρώπη αποτελεί έναν γεωγραφικό χώρο όπου κατοικούν αρκετές φυλές, οι οποίες όμως εμφανίζουν συγγένειες. Δημιουργείται έτσι η αίσθηση ότι κάποιοι άνθρωποι ότι κάποιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να περάσουν ως γηγενείς σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Πολλοί αναζητούν τον μια "τυπική" εμφάνιση Ευρωπαίου που να μπορεί να αντιπροσωπεύει όλη την ήπειρο αυτή.

Εξετάζοντες τις φυλές της Ευρώπης και την γεωγραφική τους κατανομή, προκύπτουν ότι σε βόρεια, νότια, ανατολική και δυτική Ευρώπη υπάρχουν διαφορές, αλλά και πολλές αλληλεπικαλύψεις. Οι κάτοικοι των διαφόρων χωρών μπορούν συχνά να κρίνουν αν κάποιος είναι ομοεθνής τους ή όχι μόνο από την εμφάνιση με μεγάλη πιθανότητα. Ακόμη και φαινοτυπικές μικροδιαφορές γίνονται αντιληπτές.

Στο ερώτημα ποιοι άνθρωποι και με τι εμφάνιση μπορούν να περάσουν σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες σαν γηγενείς, η απάντηση είναι δύσκολη. Οι φυλετικοί τύποι που έχουν την ευρύτερη γεωγραφική διασπορά, αλλά και πληθυσμιακή ευρωστία, είναι ο Αλπικός και ο Κρομανοειδής. Συνεπώς, ένας Αλπικός ή Κρομανοειδής είναι πιο πιθανό να περάσει ως γηγενής από την Ισπανία μέχρι την ευρωπαϊκή Ρωσία και από την Ιταλία μέχρι τη Νορβηγία. Για να περάσει και στις βόρειες χώρες πρέπει το χρώμα του δέρματος να είναι αρκετά ανοιχτό, αλλά όχι και τόσο ώστε να μην περνά στη νότια Ευρώπη και με μαλλιά χρώματος κάπως ανοιχτού καστανού.

Η γυναίκα της φωτογραφίας είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα Αλπικού τύπου με σχετικά ανοιχτό χρώμα δέρματος και καστανά μαλλιά, έτσι ώστε να μπορεί να περάσει ως γηγενής σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Σε τελική ανάλυση, δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος μπορεί να περάσει σε όλη την Ευρώπη. Η αναζήτηση ενός τέτοιου τύπου αποτελεί αφορμή για σκέψη και μελέτη της φυλετικής διαφοροποίησης εντός της Ευρωπαϊκής ηπείρου, η οποία αντανακλά και στη συμπεριφορά των Ευρωπαίων.

Φυλετική ανθρωπολογία σημαίνει πάνω από όλα μελέτη της συμπεριφοράς των φυλών

Πολλοί θεωρούν ότι η δουλειά των ανθρωπολόγων είναι να μετρούν τα διάφορα χαρακτηριστικά του προσώπου και του σώματος και να κατατάσσουν τους ανθρώπους σε φυλές, κρίνοντας μόνο από την εξωτερική εμφάνιση. Παρότι υπήρξαν στο παρελθόν αρκετοί ανθρωπολόγοι που απέφυγαν να μιλήσουν για φυλετική συμπεριφορά, οι περισσότεροι ανθρωπολόγοι, είτε το λένε, είτε όχι, κατανοούν ότι οι ανθρώπινες φυλές έχουν διαφορετική συμπεριφορά. Όσοι δεν το έχουν κατανοήσει, αγνοούν μια βασική αρχή της φύσης, ότι συμπεριφορά και εμφάνιση αποτελούν μια αδιαίρετη ενότητα και δεν δικαιολογείται διαχωρισμός τους, παρότι συχνά γίνεται για λόγους διευκόλυνσης.

Σε διαδικτυακές κοινότητες φυλετικής ανθρωπολογίας, υπάρχει πλήθος χρηστών οι οποίοι κάνουν ταξινομήσεις για κάποιο διάστημα μέχρι να βαρεθούν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η ταξινόμηση σημαίνει και αντιστοίχιση με συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αν το γνώριζαν αυτό, η ταξινόμηση θα είχε αυτομάτως άλλη αξία και σύντομα θα γίνονταν ενσυνείδητοι φυλετιστές.

Η συνειδητοποίηση ότι οι φυλές έχουν διαφορετική συμπεριφορά οδηγεί αμέσως σε ένα αχανές πεδίο αναζήτησης. Η ανθρώπινη ιστορία πρέπει να μελετηθεί υπό το φυλετικό πρίσμα και να δικαιολογηθούν οι διάφορες συμπεριφορές λαών και ηγετών λόγω φυλετικής υπόστασης. Ακόμα και ο πιο αδαής γνωρίζει ότι οι διάφοροι λαοί διαφέρουν μεταξύ τους σε εμφάνιση και συμπεριφορά, αλλά μόνο με τη συστηματική μελέτη της φυλετικής ανθρωπολογίας μπορεί να αιτιολογηθεί πληρέστερα αυτή η σχέση εμφάνισης και συμπεριφοράς. Επίσης, οι συμπεριφορές των ζώντων ανθρώπων αιτιολογούνται πλήρως αν ληφθεί υπόψη η φυλετική τους υπόσταση.

Οι ανθρώπινες φυλές πρέπει οπωσδήποτε να χαρακτηρίζονται από συνδυαζόμενα σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Επειδή η ταξινόμηση γίνεται κυρίως μέσω της εξωτερικής εμφάνισης, δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι η φυλετική ανθρωπολογία ασχολείται μόνο με την εξωτερική εμφάνιση. Αντιθέτως, αυτό που δίνει αξία στη φυλετική ανθρωπολογία είναι ότι μέσω της εξωτερικής εμφάνισης μπορεί να εκτιμηθούν σε μεγάλο βαθμό τα ψυχικά χαρακτηριστικά, καθώς συνδέονται. Και αυτό αποτελεί μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις της επιστήμης που πρέπει να αποτελεί κτήμα κάθε μορφωμένου ανθρώπου.

Η φυλετική θεώρηση και η εκτεταμένη μίξη στην Ευρώπη

Αρκετοί θεωρούν πως επειδή υπάρχει έντονη μίξη στην Ευρώπη, είναι αδύνατο να μιλάμε περί φυλής, εφόσον σε κάθε χώρα υπάρχουν συχνά τρεις και τέσσερις φυλετικοί τύποι, οι οποίοι όμως θεωρούνται ομοεθνείς. Δηλαδή κάθε αναφορά στη φυλή είτε απευθύνεται σε μία από αυτές και συνεπώς είναι διχαστική, είτε είναι ανεδαφική και κάπως "μεταφυσική".

Είναι γεγονός ότι στις Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν συχνά αρκετοί διακριτοί φυλετικοί τύποι σε κάθε χώρα. Η αναφορά σε προστασία ή βελτίωση της φυλης σε ποια από αυτές απευθύνεται; Αρχικά να πούμε ότι στη φύση δεν είναι όλα μαύρο ή ασπρο, δηλαδή υπάρχουν συγγένειες μεταξύ των φυλετικών τύπων. Δηλαδή, οι Ευρωπαϊκοί φυλετικοί τύποι έχουν μεγαλύτερη συγγένεια μεταξύ τους σε σχέση με μακρινούς εξωευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους. Μάλιστα στην Ευρώπη υπάρχει και μια πολιτιστική συγγένεια, δηλαδή υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες στον πολιτισμό των περισσότερων Ευρωπαίων σε σχέση με τους Αφροασιάτες που δημιουργεί δεσμούς. Συνεπώς, υπάρχει μια διαβάθμιση συγγένειας και μόνο οι κοντινοί φυλετικοί τύποι μπορούν να θεωρηθούν οικείοι. Αυτή η συγγένεια καλύπτει όλη τη λευκή Ευρώπη και γι' αυτό οι Εθνικιστές μιλούν για τους λευκούς.

Από την άλλη, σε κάθε χώρα υπάρχει χαρακτηριστικός φυλετικός τύπος που αντιπροσωπεύει τις ανώτερες αξίες του έθνους και την ιστορία του. Για τους βόρειους είναι ο Νορδικός τύπος, για τους νότιους ο Μεσογειακός, κτλ. Όταν γίνεται λόγος για βελτίωση της φυλής, εννοείται εμμέσως η αύξηση και επιλογή των άριστων φυλετικών τύπων. Ο στόχος αυτός πρέπει να επιδιώκεται ασχέτως αν κάποιος ανήκει σε άλλον φυλετικό τύπο, εφόσον στόχος είναι η ανύψωση του έθνους. Για το λόγο αυτό, ο Himmler στη φωτογραφία, παρότι γνώριζε πως είναι Αλπικός, επιδίωκε μέσω των SS να αυξήσει τον Νορδικό φυλετικό τύπο στη Γερμανία, καθώς αυτός αντιπροσωπεύει καλύτερα ιστορικά και δίνει μεγαλείο στο Γερμανικό έθνος.

Συνεπώς, το ότι υπάρχει μίξη στην Ευρώπη και τα κράτη δεν είναι μονοφυλετικά, δίνει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στη φυλετική βελτίωση και στην αύξηση των άριστων φυλετικών τύπων. Το ότι υπάρχει μίξη, σημαίνει ότι υπάρχει τεράστιο περιθώριο βελτίωσης.

Σύνθετα πρόσωπα εθνικών ομάδων μπάσκετ - Γυναίκες

1. African American
2. Argentine
3. Australian
4. Belarusian
5. Brazilian
6. Canadian
7. Chinese
8. Czech
9. French
10. Greek
11. Japanese
12. Malian
13. Russian
14. Senegalese
15. South Korean
16. Spanish

ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ...

Σύνθετα πρόσωπα εθνικών ομάδων μπάσκετ - Άνδρες

1. African American
2. Angolan
3. Argentine
4. Australian
5. Brazilian
6. (Afro-)Canadian
7. Chinese
8. Croatian
9. (Afro-)French
10. German
11. Greek
12. Iranian

ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ...

Οι Τσάκωνες και η φυλετική τους σύνθεση

Οι Τσάκωνες είναι πληθυσμιακή ομάδα που μιλά την Τσακωνική διάλεκτο και κατοικεί στην ανατολική Πελοπόννησο.

Σύμφωνα με το Χρονικό της Μονεμβασίας, οι Τσάκωνες προέρχονται από πληθυσμούς της Λακωνίας που κατέφυγαν στα ορεινά του Πάρνωνα κατά τη διάρκεια των Αβαρο-σλαβικών επιδρομών στην Πελοπόννησο στα τέλη του 6ου αιώνα. Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο στην προέλευσή τους οφείλεται και το όνομα Τσάκωνες το οποίο αποτελεί παραφθορά του Λάκωνες. Έδρα της ορεινής τους κοινότητας έγινε ο Πραστός, ενώ το πρώτο χωριό των Τσακώνων για το οποίο εμφανίζονται αναφορές στα τέλη του 13ου αιώνα είναι η Καστάνιτσα. Οι Τσάκωνες ήταν κυρίως κτηνοτρόφοι και χτίστες. Ως χτίστες μάλιστα απέκτησαν μεγάλη φήμη και έγιναν περιζήτητοι ακόμα και μακριά από τον τόπο τους.

Έδωσαν το παρόν στην επανάσταση του 1821, ενώ η πρωτεύουσά τους κάηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ το 1826. Μετά την απελευθέρωση η τοπική διάλεκτος άρχισε να εγκαταλείπεται και ο αριθμός των ομιλητών της φθίνει διαρκώς. Οι Τσάκωνες πιθανολογούνται ως απόγονοι των Δωριέων Σπαρτιατών, ενώ η Τσακωνική διάλεκτος θεωρείται από κάποιους ως συνέχεια της Δωρικής διαλέκτου.

Ενδιαφέρον έχει να εξετάσουμε τη φυλετική σύνθεση των Τσακώνων, αξιοποιώντας τις 323 φωτογραφίες Τσακώνων που έστειλε ο χρήστης The Greek. Μας είναι άγνωστο κατά πόσον αποτελούν αντιπροσωπευτικές.

Η φυλετική σύνθεσή τους με βάση τις φωτογραφίες είναι περίπου η εξής:...

Vallois H.V. - Anthropologie de la Population Française

Ο Henri-Victor Vallois (1889-1981) ήταν Γάλλος ανθρωπολόγος. Ως καθηγητής ανθρωπολογίας, γράφει σε περιοδικά ανθρωπολογίας και γίνεται διευθυντής σε ανθρωπολογικό μουσείο. Το 1944 εκδίδει το βιβλίο "Les Races Humaines", όπου κατηγοριοποιεί την ανθρωπότητα σε φυλές.

Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του είναι το "Anthropologie de la Population Française", που εκδόθηκε το 1943 και περιγράφει τις φυλές της Γαλλίας.

Στην αρχή ό Vallois κάνει τον διαχωρισμό μεταξύ φυλών και λαών. Έπειτα αναλύσει τα διάφορα σωματικά χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται για την φυλετική ταξινόμηση. Έπειτα αναλύει τους φυλετικούς τύπους της Ευρώπης -Νορδικός, Αλπικός, Διναρικός, Βαλτικός, Μεσογειακός, με τους υποτύπους Δαλικός (Νορδικός-ΚΜ), Νορικός (Νορδικός-Διναρικός), Ατλαντο-Μεσογειακός (Μεσογειακός-ΚΜ).

Στη συνέχεια παρατίθενται τα στοιχεία από ανθρωπολογικές μετρήσεις του πληθυσμού της Γαλλίας, που έχουν συλλεχθεί από τους Topinard, Collignon, Bertillon, Broca, Deniker. Διακρίνονται οι φυλές της Γαλλίας και χωροθετούνται. Δεν υπάρχει "Γαλλική φυλή", αλλά φυλές που κατοικούν στη Γαλλία. Νορδικοί βρίσκονται στα βορειοδυτικά, Μεσογειακοί στα μεσογειακά παράλια, επίσης Μεσογειακοί με τάση προς Άτλαντο-Μεσογειακοί στα νοτιοδυτικά, ενώ ο κύριος κεντρικός όγκος της Γαλλίας ανήκει στον Αλπικό τύπο. Άλλα φυλετικά στοιχεία είναι σκόρπιοι Νοτιομεσογειακοί από τη βόρεια Αφρική, Αρμενοειδείς κυρίως σε εβραίους και Ινδικοί στους τσιγγάνους.

Η μελέτη αυτή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και αντικειμενική. Βέβαια, έπρεπε να έρθουν οι Γερμανοί για να εκδοθούν τέτοια βιβλία και να γίνουν γνωστά τα φυλετικά θέματα, γιατί υπό το προηγούμενο σιωνιστικό καθεστώς η καταπίεση ήταν εμφανής. Στη Γαλλία άνθησαν οι φυλετικές μελέτες το διάστημα 1940-44, όταν και οι Γερμανοί έδωσαν έμφαση στα φυλετικά ζητήματα και την ελευθερία στους Γάλλους ανθρωπολόγους να κάνουν γνωστό το έργο τους και να απευθυνθούν στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα για να ευαισθητοποιήσουν φυλετικα τον λαό. Μετά την σιωνιστική επανακατοχή, οι φυλετικές μελέτες καταπιέστηκαν και πάλι.

Αντίστοιχα βιβλία θα έπρεπε να εκδίδονται και να διαβάζονται σε κάθε σοβαρή χώρα, καθώς η φυλετική σύνθεση της χώρας αντανακλά στον χαρακτήρα της. Ωστόσο, όσο παραμένει η σιωνιστική κατοχή στον πολιτισμένο κόσμο, τόσο η έννοια της φυλής θα καταπιέζεται, καθώς ξυπνά τα φυλετικά ένστικτα και δημιουργεί ενοποιητικούς δεσμούς στους λαούς.

Σαν σήμερα περνά στην αιωνιότητα ο ΗΡΩΑΣ José Antonio Primo de Rivera - σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο José Antonio Primo de Rivera (1903-1936) ήταν Ισπανός πολιτικός.

Ήταν γιος του στρατηγού και πρώην δικτάτορα Miguel Primo de Rivera. Μετά τις σπουδές του και την επάνοδο της δημοκρατίας στην Ισπανία, τo 1933 ιδρύει το εθνικιστικό κόμμα της Ισπανικής Φάλαγγας. Το κίνημα αρχικά μικρό, αναλαμβάνει έντονη πολιτική δράση. Ως αρχηγός, ο José Antonio Primo de Rivera διαδίδει δυναμικά την εθνικιστική ιδέα, χτίζει ένα κίνημα βάσει της πειθαρχίας και της αγωνιστικότητας και παράλληλα αποκαλύπτει τον ρόλο των σιωνιστών και των μασόνων υποτακτικών τους. Αμέσως αρχίζει να δέχεται παρακρατικές επιθέσεις αριστερών που δολοφονούν μέλη που μοιράζουν εφημερίδες και κολλούν αφίσες, ενώ γίνονται δολοφονικές απόπειρες και εναντίον του. Ο ίδιος απτόητος, εκμεταλλευόμενος τη θέση που κατέχει στο κοινοβούλιο ως ανεξάρτητος σε προηγούμενο πολιτικό σχηματισμό, διαδίδει τις εθνικιστικές ιδέες της Φάλαγγας με δυναμισμό.

Το κόμμα κατεβαίνει στις εκλογές του 1936, όπου λαμβάνει μικρά ποσοστά, ωστόσο έχει δημιουργήσει τον κύριο αγωνιστικό πυρήνα. Το "Λαϊκό Μέτωπο", μια συνεργασία μαρξιστών, σοσιαλιστών και λοιπών αριστερών γίνεται κυβέρνηση, με αποτέλεσμα...

Η σημασία του χαρακτήρα στη φυλετική ταξινόμηση

Κάθε φυλή έχει τα δικά της σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Συνεπώς, όταν ταξινομείται ένας άνθρωπος σε μία φυλή, πρέπει οχι μόνο να ταιριάζουν τα εμφανισιακά του χαρακτηριστικά, αλλά και τα ψυχικά.

Συνήθως αρκούν δύο φωτογραφίες, ανφάς και προφίλ, για να γίνει φυλετική ταξινόμηση. Ωστόσο, σε περιπτώσεις φυλετικής μίξης τα πράγματα μπορεί να είναι πιο περίπλοκα. Αν ένα χαρακτηριστικό του ατόμου διαφέρει από την τυπική περιγραφή μιας φυλής, δύο τινά υπάρχουν, ή να είναι κάποια διαφοροποίηση εντός της φυλής ή να αποτελεί αλλόφυλη επίδραση. Εκεί βοηθητικό ρόλο μπορεί να παίξει η συμπεριφορά του ατόμου, αν είναι γνωστή.

Ένα παράδειγμα λάθους στη φυλετική ταξινόμηση, που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν λαμβάνονταν υπόψη η συμπεριφορά, είναι αυτό με τους ξανθούς Διναρικούς. Οι Διναρικοί συνήθως είναι κυρίως καστανοί με κάστανά μάτια, ωστόσο κάποιες φορές εμφανίζουν ξανθά μαλλιά με ανοικτό χρώμα ματιών, χωρίς να υπάρχει Νορδική ή Βαλτική μίξη. Ο Κοσοβάρος ποδοσφαιριστής της φωτογραφίας είναι σκέτο Διναρικός. Ωστόσο, λόγω ξανθών μαλλιών και γαλάζιων ματιών, αμέσως βρίσκονται πολλοί που μιλάνε για Νορδική επίδραση, ενώ κανένα φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό του Νορδικού τύπου δεν υπάρχει στο πρόσωπο. Πολλοί ξανθοί Διναρικοί στα Βαλκάνια ταξινομούνται ως Νορικοί (Νορδικοί-Διναρικοί) λόγω ανοιχτών μαλλιών, ωστόσο η συμπεριφορά τους αποδεικνύει ότι απλώς αποτελούν μια διαφοροποίηση των Διναρικών και δεν έχουν τίποτα πραγματικά Νορδικό στη συμπεριφορά και στην εμφάνιση. Άλλο λάθος είναι η ταξινόμηση Κρομανοειδών ως Μεσογειακούς, χωρίς όμως ο χαρακτήρας να ταιριάζει σε Μεσογειακό.

Παρατηρείται συχνά διάφοροι να ταξινομούν πρσωπικότητες με βάση φωτογραφίες, έχοντάς το σαν χόμπι, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα ψυχικά χαρακτηριστικά των φυλών. Ένας εγκληματίας με πολυτάραχη ζωή ή ένας πειρατής, μπορεί να ταξινομούνται ως Αλπικοί, ενώ αυτή η πιθανότητα για έναν Αλπικό, λόγω νωθρότητας και μαλθακότητας αυτής της φυλής, αγγίζει το μηδέν. Πέρα από την ταξινόμηση, η άγνοια της συσχέτισης φυλής και συμπεριφοράς οδηγεί σε τραγικά λάθη ιστορικής εκτίμησης. Κάποιοι γραφικοί ισχυρίζονται ότι οι Αλπικοί ήρθαν στην Ευρώπη και έδιωξαν τους Μεσογειακούς και Νορδικούς (!), πράγμα αδιανόητο βάσει συμπεριφοράς. Αντιθέτως το ανάποδο είναι πολύ πιο πιθανό και εφικτό.

Το συμπέρασμα των ανωτέρω είναι ότι η φυλετική ταξινόμηση πρέπει να ταιριάζει και στα σωματικά και στα ψυχικά χαρακτηριστικά. Αν υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία, τότε έχει γίνει λάθος.

Όποιος πιστεύει στη φυλή είναι εθνικιστής

Πολλοί θα απορήσουν, πώς γίνεται η παραδοχή της αυτονόητης βιολογικής πραγματικότητας της φυλής να οδηγεί σε συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση; Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό αν ληφθεί υπόψη το τι λένε οι διάφορες πολιτικές ιδεολογίες περί φυλής.

Φιλελευθερισμός και μαρξισμός, ως δίδυμα τεκνα του σιωνισμού,...

Ο Lapouge για τους μελλοντικούς φυλετικούς πολέμους

"Τον επόμενο αιώνα άνθρωποι θα σφάζονται κατά εκατομμύρια για έναν ή δύο βαθμούς στον κεφαλικό δείκτη"

G. V. de Lapouge, L'anthropologie et la science politique

Αυτή η διάσημη και προφητική ρήση του 19ου αιώνα από τον εντυπωσιακό Lapouge μπορούμε να πούμε ότι έγινε πράξη εν μέρει στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου εκατομμύρια ανθρώπων σκοτώθηκαν λόγω της φυλής τους.


Η φυλετική συνειδητοποίηση είναι αναπόφευκτο να φέρει στο μέλλον πολέμους ακόμη πιο αυστηρά φυλετικούς, όπου ομόφυλοι και αλλόφυλοι, δηλαδή φίλοι και εχθροί, θα διαχωρίζονται επιστημονικά. Οι συνέπειες θα είναι σφοδρές, αλλά αυτό είναι κάτι το αναπόφευκτο, διότι έτσι είναι η φύση.

Οι φυλές της Ευρώπης σύμφωνα με τις επιχρωματισμένες φωτογραφίες του Carleton Coon

Το βιβλίο του C. Coon, "The Races of Europe" άσκησε μεγάλη επίδραση στη φυλετική ανθρωπολογία. Συνοδεύεται από ένα εκτεταμένο παράρτημα με φωτογραφίες, που αντιστοιχούν στους διάφορους φυλετικούς τύπους. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο διαδικτυακά εδώ, ωστόσο πήραμε από εδώ μια πολύ καλή δουλειά, όπου έχουν μιχθεί και μορφοποιηθεί σε κατάλληλο λογισμικό οι φωτογραφίες που αντιστοιχούν σε κάθε κατηγορία και εν συνεχεία έχουν επιχρωματιστεί.

Ακολουθούν οι κύριοι φυλετικοί τύποι, με λίγο διαφορετικά ονόματα από την συνήθη τυπολογία.

ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ...

Τα επώνυμα αποτελούν ένδειξη φυλετικής καταγωγής;

Στην φυλετική ταξινόμηση, κάθε στοιχείο για την εμφάνιση και την συμπεριφορά ενός ατόμου βοηθά. Βέβαια όταν υπάρχει διαθέσιμη φωτογραφία του ατόμου προς ταξινόμηση, λίγη σημασία έχουν. Βοηθούν μόνο αν υπάρχει αμφιβολία στην φυλετική ταξινόμηση.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι το επώνυμο. Είναι γνωστό ότι τα επώνυμα δηλώνουν κάποια καταγωγή, συνήθως από μια γεωγραφική περιοχή όπου επικρατούν ή από ένα έθνος. Αυτό οφείλεται στη γλώσσα της περιοχής, στην κατάληξη ή στην αυξημένη διάδοση του επιθέτου σε μια συγκεκριμένη περιοχή.

Για να γίνει κατανοητό, στην Ελλάδα, επώνυμα σε...

Οι φυλές της Βορείου Αφρικής - μήπως μοιάζουν με Ευρωπαίους;

Οι περισσότεροι φαντάζονται ότι όλοι οι Αφρικανοί είναι μαύροι. Αντιθέτως, οι κάτοικοι της Βορείου Αφρικής απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν νέγροι. Οι φύλες της Βορείου Αφρικής, ειδικά όσο πιο κοντά στα Μεσογειακά παράλια παρουσιάζουν συγγένειες με τις Ευρωπαϊκές φυλές.

Οι κύριες φυλές είναι οι Saharid και Cromagnid. Συνήθως λογίζεται και ο τύπος Berberid, ο οποίος θεωρείται CM με πρόσμιξη Saharid. Οι Κρομανοειδείς και Βερβερικοί κατοικούν κυρίως στο κεντρικό και δυτικό τμήμα της Βορείου Αφρικής, ενώ οι Νοτιομεσογεικοί (Saharid) κυρίως στο ανατολικό. Οι κάτοικοι του Μαρόκο και της Αλγερίας είναι περισσότερο Κρομανοειδείς-Βερβεικοί ενώ προς Αίγυπτο και Λιβύη είναι κυρίως Νοτιομεσογειακοί, με πολλές αλληλεπικαλύψεις.

Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες για να κατανοήσετε τις διαφορές. Ο αριστερά είναι Κρομανοειδής, με έντονο σαγόνι και κάπως κλειστά, "βαθουλά" μάτια, ενώ ο δεξιά είναι Νοτιομεσογειακός, πιο κοντά μορφολογικά στους Μεσογειακούς, με μικρές αποκλίσεις.

Ένα παράδειγμα ενδιάμεσης μορφής είναι το παρακάτω:...

Οι Ισπανίδες της φωτογραφίας μήπως δεν είναι Μεσογειακές φυλετικά;

Οι Ισπανίδες φημίζονται για την ομορφιά τους η οποία συχνά ονομάζεται "Μεσογειακή", μάλλον από γεωγραφικής σκοπιάς. Και αυτό γιατί οι Ισπανοί μπορεί να λογίζονται συχνά συλλήβδην ως Μεσογειακοί φυλετικά, ωστόσο δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Για παράδειγμα, οι γυναίκες της φωτογραφίας είναι όλες τους...

Η λανθασμένη χρήση του μέσου όρου στη φυλετική ανθρωπολογία

Συχνά οι ανθρωπολόγοι έχουν χρησιμοποιήσει μέσους όρους για διάφορες ανθρωπολογικές μετρήσεις. Ωστόσο η χρήση του μέσου όρου μπορεί να αποκρύπτει πραγματικότητες. Αυτό θα γίνει κατανοητό με ένα παράδειγμα.

Όσοι ασχολούνται με τη φυλετική ανθρωπολογία, θα έχουν αντικρύσει χάρτες κεφαλικού δείκτη. Σε αυτούς τους χάρτες, όπως αυτός της εικόνας, χαρακτηρίζονται οι περιοχές με έναν μέσο όρο του κεφαλικού δείκτη. Ένας μικρός κεφαλικός δείκτης δείχνει την παρουσία δολιχοκέφαλων, ενώ ένας μεγάλος κεφαλικός δείκτης σημαίνει παρουσία βραχυκέφαλων. Ωστόσο, επειδή μιλάμε για μέσο όρο, είναι αδύνατο να βγει συμπέρασμα για την αναλογία δολιχοκέφαλων, μεσοκέφαλων και βραχυκέφαλων, καθώς ο μέσος όρος τους τσουβαλιάζει όλους μαζί. Ακόμη χειρότερα όταν η περιοχή παρουσιάζεται μεσοκεφαλική. Δηλαδή, σε μια περιοχή με κεφαλικό δείκτη 82, κάποιος ίσως θα νομίζει ότι εκεί κατοικούν άτομα μεσοκέφαλα με κεφαλικό δείκτη 82. Ωστόσο, μπορεί να είναι οι μισοί δολιχοκέφαλοι με 78 και οι άλλοι μισοί βραχυκέφαλοι με 86, ή δύο στους τρεις να έχουν δείκτη 79 και ένας στους τρεις δείκτη 88. Φανταστείτε πόσο χειροτερεύει η κατάσταση αν ληφθούν υπόψη και οι άπειροι συνδυασμοί και με μεσοκέφαλους. Αν στον χάρτη της φωτογραφίας προσπαθήσουμε να εξάγουμε αναλογίες Αλπικών, Μεσογειακών, Νορδικών στις διάφορες περιοχές, μόνο μια χοντρική εκτίμηση θα είναι δυνατή. Χάρτες και πίνακες με μέσους όρους, σε περιοχές με μίξεις, δίνουν λίγη πληροφορία.

Αντίστοιχα προβλήματα δημιουργούν οι μέσοι όροι και στις υπόλοιπες ανθρωπολογικές μετρήσεις. Το συμπέρασμα των ανωτέρω είναι ότι πρώτα πρέπει να ομαδοποιούνται τα ομοειδή στοιχεία και μετά να βγαίνει ο μέσος όρος. Ο μέσος όρος έχει νόημα για να ομαδοποιήσει σε μια αντιπροσωπευτική τιμή κάποιες αριθμητικές παρατηρήσεις που σχετίζονται μεταξύ τους. Αν εφαρμοστεί σε άσχετες παρατηρήσεις η όποια πληροφορία που περιλαμβάνει τυχόν διαφοροποίηση χάνεται. Συνεπώς, πρώτα πρέπει να ταξινομούνται φυλετικά τα δείγματα και μετά να λαμβάνονται οι μέσοι όροι.

Φυλή και κοινωνικές συμπεριφορές

Πολλές φορές θα έχετε ακούσει νουθεσίες του στιλ "αυτός είναι πολύ μαζεμένος, πες του να γίνει πιο τολμηρός", "αυτός είναι τελείως κάγκουρας, πρέπει να σοβαρέψει" ή "αυτός δεν στέκεται πουθενά είναι υπερδραστήριος, πρέπει να ηρεμήσει λίγο" και άλλες παρόμοιες. Κι όμως οι περισσότερες πέφτουν στο κενό και ο χαρακτήρας του ατόμου δεν αλλάζει. Οι γνωρίζοντες φυλετική ανθρωπολογία κατανοούν πολύ καλά ότι ο χαρακτήρας είναι φυλετικό χαρακτηριστικό και γι' αυτό δεν αλλάζει.

Ένας Αλπικός, είναι λογικό να είναι άτολμος και μαζεμένος εκ φύσεως, ενώ ένας Διναρικός να...

Ο Γουσταύος Λε Μπον για την αδυναμία της εκπαίδευσης να εξαλείψει την φυλετική ανισότητα

"Αυτές ακριβώς οι διαφορές ικανοτήτων, που φέρει ο άνθρωπος ήδη από τη στιγμή της γέννησής του, είναι εκείνες που εδραιώνουν τις ανισότητες μεταξύ των φυλών, ανισότητες τα ίχνη των οποίων κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δε θα μπορούσε να εξαλείψει"

Gustave Le Bon, Πολιτική Ψυχολογία

Όσο και να προπαγανδίζουν οι θιασώτες του πολυπολιτισμού τα περί "ενσωμάτωσης" αλλόφυλων, αρκεί να λάβουν την παιδεία του κράτους όπου εισέβαλλαν, η ανισότητα μεταξύ των φυλών δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθεί μέσω της εκπαίδευσης.

Φυλή και στρατός

Είναι γνωστό ότι οι διάφορες φυλές έχουν διαφορετική συμπεριφορά και σωματική δομή, συνεπώς και διαφορετική μαχητική ικανότητα. Ο συνδυασμός σώματος και χαρακτήρα καθορίζει τη μαχητικότητα μιας φυλής.

Η φυλετική σύνθεση κάθε κράτους έχει τεράστια σημασία για την μαχητική ικανότητα του στρατεύματος. Ειδικά όταν αναφερόμαστε σε στρατούς με καθολική στράτευση. Αντιθέτως, ιστορικά πολλοί λαοί έκαναν αυστηρή επιλογή στρατιωτών, πράγμα που αποτελούσε έμμεσα φυλετική επιλογή. Άλλοι λαοί είχαν μια πολιτική και στρατιωτική αριστοκρατία η οποία αναλάμβανε κάθε στρατιωτική υποχρέωση. Σε αυτές τις περιπτώσεις αυστηρών κριτηρίων στράτευσης, είναι δυνατό ο στρατός να μην αποτελεί αντιπροσωπευτικό φυλετικά δείγμα του πληθυσμού.

Τα ψυχικά χαρακτηριστικά που βοηθούν στον πόλεμο είναι...

Οι Πορτογάλοι είναι Μεσογειακοί ή μήπως Κρομανοειδείς;

Κλασική είναι στην ανθρωπολογία η κατάταξη της Πορτογαλίας με την Ισπανία φυλετικά στο Μεσογειακό φάσμα. Ωστόσο ένα έμπειρο μάτι, καθώς και οι γηγενείς της Ιβηρικής χερσονήσου διαπιστώνουν ότι είναι εμφανής διαφορά μεταξύ Ιβήρων και Ιταλών-Ελλήνων Μεσογειακών και αρνούνται να δεχτούν ότι ανήκουν στον ίδιο τύπο. Συνεπώς κάποιοι ανθρωπολόγοι εφηύραν τον Ατλαντο-Μεσογειακό υποτύπο του Μεσογειακού για τους Ίβηρες, ώστε να κάνουν την διάκριση.

Αλλά και αυτή η διάκριση φαίνεται να μην είναι ορθή. Ισπανία και Πορτογαλία έχουν μεγάλη συγκέντρωση Κρομανοειδών, που πιθανόν αποτελούν την πλειοψηφία, με αρκετούς Μεσογειακούς οι οποιοι φέρνουν σε αυτούς της Ιταλίας και της Ελλάδας. Φαίνεται ότι η Ισπανία και Πορτογαλία αποτελεί ένα πεδίο Κρομανοειδών και Μεσογειακών και δεν υπάρχει υποτύπος του Μεσογειακού, αλλά μίξεις Κρομανοειδών με Μεσογειακούς που δίνουν αυτήν την εντύπωση. Πολλές φορές τους Κρομανοειδείς τους μπερδεύουν για Μεσογειακούς. Ο Πορτογάλος της φωτογραφίας είναι...

Μεσογειακοί στη Βουλγαρία

Εμφανής είναι η παρουσία Μεσογειακών στην Βουλγαρία. Στη φωτογραφία φαίνονται δύο Μεσογειακές αριστερά και κέντρο, ενώ η δεξιά είναι κυρίως Κρομανοειδής. Ειδικά στην Ανατολική Ρωμυλία και στα παράλια του Εύξεινου Πόντου, η παρουσία Μεσογειακών είναι έντονη. Οι αρχαίες Ελληνικές αποικίες και η εγκατάσταση Ελλήνων επί Βυζαντίου συνεισέφεραν στο Μεσογειακό αποτύπωμα της Βουλγαρίας.

Παρότι οι Βούλγαροι έχουν πάρει το εθνικό τους όνομα από μια μογγολική φυλή, οι μογγόλοι σήμερα είναι ελάχιστοι εν μέσω Αλπικών, Βαλτικών, Διναρικών και Μεσογειακών.

Φυλετικός χάρτης της Ευρώπης - σύγχρονη λεπτομερής εκτίμηση

Οι χάρτες είναι πιο αντιπροσωπευτικοί όταν οι κατανομές απεικονίζονται με τελείες, καθώς κάθε γεωγραφική επικράτεια συχνά έχει περισσότερους από έναν φυλετικούς τύπους. Οι συνήθεις χάρτες με ένα χρώμα ανά περιοχή δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι οι περιοχές κατοικούνται από μία μόνο φυλή, ενώ δεν είναι έτσι.

Είναι αρκετά καλή προσπάθεια, όμως...

Έχουν άλλες Ευρωπαϊκές φυλές κυρτή μύτη πλην των Διναρικών;

Οι Διναρικοί είναι γνωστό ότι έχουν σε μεγάλη συχνότητα αρκετά κυρτή μύτη. Πολλές φορές, το χαρακτηριστικό αυτό θεωρείται συλλήβδην ότι αποτελεί στοιχείο Διναρικότητας, ασχέτως των υπολοίπων χαρακτηριστικών ενός ατόμου. Ακόμα και αν η μύτη είναι ελάχιστα κυρτή, αμέσως υποστηρίζεται ότι είναι Διναρικός, παρότι μπορεί να ζει σε μέρη όπου οι Διναρικοί είναι απειροελάχιστοι.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Ανεπαίσθητα κυρτή μύτη εμφανίζουν και άλλοι φυλετικοί τύποι στην Ευρώπη, όπως ο Μεσογειακός και ο Νορδικός. Το άτομο της φωτογραφίας είναι ένα παράδειγμα Νορδικού με ελάχιστα κυρτή μύτη, χωρίς να φαίνεται αποιαδήποτε Διναρική επίδραση. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι δεν μπορεί ένα χαρακτηριστικό να πάει μόνο του, π.χ. η μύτη να είναι Διναρική και όλο το υπόλοιπο σώμα να μην είναι! Η φυλετική επίδραση είναι εμφανής σίγουρα από περισσότερα από ένα σωματικά χαρακτηριστικά. Δείτε δύο ακόμη παραδείγματα, ενός Μεσογειακού και ενός Νορδικού-ΚΜ:...

Φυλή και γλώσσα

Οι φυλές στον άνθρωπο, διαφέροντας σωματικά και ψυχικά, είναι λογικό να διαφέρουν και ως προς την γλώσσα.

Διαφέροντας σωματικά, οι φυλές διαθέτουν διαφορετική δομή φάρυγγα και στοματικής κοιλότητας. Μπορεί αυτές οι διαφορές να είναι μικρές ή μη εμφανείς, ωστόσο το αποτέλεσμα στην ομιλία είναι έκδηλο. Η φωνή και ο τρόπος έκφρασης διαφέρει πολύ όσο μεγαλύτερη φυλετικά εξελικτική απόσταση υπάρχει. Είναι χαρακτηριστικό το ότι πολλοί φθόγγοι υπάρχουν μόνο σε συγκεκριμένες γλώσσες και απουσιάζουν σε άλλες. Επίσης ο τρόπος ομιλίας διαφέρει ακόμα και ως προς τον τονισμό, που έχουν π.χ. τα Ιταλικά και τα Ισπανικά ή ακόμα και ως προς την χρήση διαφορετικών τόνων ανά λέξη, όπως π.χ. στα Κινέζικα, ενώ υπάρχει ακόμα και η τελείως διαφορετική "κλικ" γλώσσα της νοτίου Αφρικής. Συνεπώς ενιαίος τρόπος έκφρασης των φθόγγων στον άνθρωπο δεν είναι δυνατό να υπάρξει, παρά τις προσπάθειες κάποιων γραφικών γλωσσολόγων.

Ως προς τον ψυχικό παράγοντα, οι διάφορες φυλές έχουν δικό τους τρόπο σκέψης. Παρότι είναι δύσκολο να μελετηθεί αυτό, ο τρόπος σκέψης τους καθρεπτίζεται στη γλώσσα που μιλούν. Η χρήση αφηρημένων εννοιών, συγκεκριμένων κλίσεων, μικρών ή μεγάλων λέξεων, αποτελούν στοιχεία που επηρεάζονται από τη φυλή. Άλλες φυλές διαθέτουν γλώσσες με εκατοντάδες χιλιάδες λέξεων, με...

Η θυσία για τη φυλή

Η διαιώνιση της φυλής απαιτεί αγώνες και θυσίες. Η αδυσώπητη μάχη που μαίνεται στη φύση μεταξύ των διαφόρων φυλών και λαών είναι αέναη. Ο αγώνας για την πατρίδα και την φυλή απότελεί καθήκον κάθε μορφωμένου και πνευματικά ελεύθερου ανθρώπου.

Οι ανθρώπινες κοινωνίες έχουν κατατάξει τη θυσία για τη φυλή ως μία από τις υπέρτατες αξίες. Οι πεσόντες αποτελούν αντικείμενα θαυμασμού και πρότυπα για τις επόμενες γενιές. Οι νεκροί ασκούν πολύ μεγάλη επίδραση σε αυτούς που μένουν πίσω. Γίνονται σύμβολα αγώνα και δίνουν δύναμη για τη συνέχιση της μάχης.

Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος για κάθε έμβια ύπαρξη. Η συνειδητοποίηση ότι ο αγώνας για την προστασία και διαιώνιση της φυλής αποτελεί σκοπό της ζωής, απελευθερώνει τον αγωνιστή. Γνωρίζει ότι δρα βάσει φυσικής αναγκαιότητας και ότι κάνει αυτό που πρέπει, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Όταν τελειώνει ο κύκλος της ζωής, θα πρέπει να αναρωτηθεί κάποιος για τον ρόλο της ύπαρξής του και το τι προσέφερε όσο ζούσε. Ένας πλούσιος,...

Η συνεισφορά του Alfred Russel Wallace στην εξελικτική βιολογία και γιατί παραγκωνίστηκε

Ο Alfred Russel Wallace (1823-1913) ήταν Βρετανός φυσιοδίφης και βιολόγος.

Αρχικά εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός, ωστόσο σύντομα στρέφεται στη μελέτη της φύσης. Ξεκινά ερευνητικά ταξίδια σε Βραζιλία, Μαλαισία και σε πολλά μέρη σε όλον τον κόσμο για να συγκεντρώσει στοιχεία σχετικά με την χλωρίδα και την πανίδα των περιοχών αυτών.

Οι έρευνές του τον έκαναν να ανακαλύψει την έννοια της εξέλιξης, την ίδια εποχή με τον Δαρβίνο, αλλά τελείως ανεξάρτητα. Ο Δαρβίνος δημοσιεύει την "Καταγωγή των ειδών" και πιστώνεται την πρωτιά. Ο Wallace υπερασπίζεται την εξελικτική θεωρία μαζί με τον Δαρβίνο. Ωστόσο, επειδή ο Δαρβίνος έχει σχηματοποιήσει καλύτερα την θεωρία και επειδή βγαίνει με σθένος και με συνεργάτες να την υποστηρίξει δημόσια, κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο Wallace παραδέχεται την πρωτοκαθεδρία του Δαρβίνου, σε σημείο που αργότερα να εκδώσει βιβλίο σχετικά με την εξελικτική θεωρία υπό τον τίτλο "Darwinism"!

Ωστόσο ο Wallace παρότι έμεινε στη σκιά του Δαρβίνου, συνεισέφερε ως ένα βαθμό στην εξελικτική θεωρία. Αντιπροσωπευτικό δείγμα του έργου του ήταν το βιβλίο "Contributions to the theory of natural selection". Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια συλλογή επιστημονικών δημοσιεύσεων του Wallace στην οποία διαφαίνεται η σκέψη του.

Στο πρώτο κεφάλαιο μιλά για την δημιουργία των ειδών και την γεωγραφική τους συσχέτιση. Το συμπέρασμα συμπυκνώνεται στην εξής πολύ μνημειώδη διατύπωση:...

Γιατί σε συζητήσεις περί φυλής μαζεύονται κάποιοι που μόνο βρίζουν και βγάζουν χολή;

Οι φυλετικές συζητήσεις αποτελούν συχνά αφορμή για κάποια άτομα να δείξουν την απέχθειά τους για τις άλλες φυλές ή έθνη, χωρίς οι ίδιοι να ενδιαφέρονται πραγματικά για τα φυλετικά ζητήματα. Οι εικόνες ξένων τους δίνουν το έναυσμα να βγάλουν χολή και να ξεθυμάνουν, θεωρώντας τους αλλόφυλους χειρότερους και άσχημους.

Η εχθρότητα και η σεξουαλική απέχθεια προς αλλόφυλους είναι κάτι το τελείως φυσιολογικό. Ειδικά, όσο μεγαλύτερη η φυλετική απόσταση και διαφοροποιηση, τόσο πιο έντονα είναι τα παραπάνω συναισθήματα. Είναι γεγονός ότι οι συγγενείς φυλές θεωρούνται λιγότερο εχθρικές και απεχθείς. Επίσης, το μίσος είναι κάτι πάρα πολύ θετικό, καθώς όπως ορθά γράφει ο Γουσταύος Λε Μπον, "ο ορθολογισμός δημιουργεί την επιστήμη, αλλά το πάθος και ο φανατισμός δημιουργούν τους πολιτισμούς και τις πολιτικές εξουσίες". Αρκεί να κατευθύνεται προς συγκεκριμένη και οργανωμένη δράση.

Η έκφραση μίσους σε συζητήσεις φυλετικής ανθρωπολογίας δεν προσφέρει τίποτα επιπρόσθετο, καθώς η απέχθεια προς τους αλλόφυλους είναι φυσιολογική και υπάρχει ασχέτως φυλετικής μελέτης. Υπήρχε πάντοτε, πριν καν την επιστημονική μελέτη των φυλών, πριν καν την ύπαρξη του πολιτισμού. Συνεπώς η έκφραση της αυτονόητης απέχθειας προς τους αλλόφυλους δεν προσδίδει τίποτα στις φυλετικές συζητήσεις, αν και μερικοί μπορεί να προσπαθούν να ξυπνήσουν τα φυλετικά ένστικτα σε ορισμένους λοβοτομημένους θιασώτες του πολυφυλετισμού.

Τα ξεσπάσματα μίσους θα υπάρχουν πάντα, ασχέτως φυλετικής ανθρωπολογίας. Ωστόσο, αυτό που τρέμουν πραγματικά οι σιωνιστές και οι πολυφυλετιστές, είναι η συστηματική επιστημονική μελέτη των φυλών. Τα επιστημονικά τεκμήρια υπέρ της ύπαρξης φυλών, τελείως διαφορετικών μεταξύ τους, είναι αδιάσειστα και η ανάδειξη αυτής της αυτονόητης αλλά καταπιεσμένης πραγματικότητας αλλάζει τις κοινωνίες. Οι αλλόφυλοι αναγνωρίζονται άμεσα και διαπιστώνεται ο διασπαστικός κοινωνικός τους ρόλος.

Ο κίνδυνος αφύπνισης λόγω της φυλετικής ανθρωπολογίας ήταν αυτός που έκανε τους σιωνιστές, μετά την νίκη τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να καταργήσουν τις πανεπιστημιακές έδρες ανθρωπολογίας, να κλείσουν τα πολυπληθή ανθρωπολογικά και ευγονικά ερευνητικά κέντρα και να διωχτούν όσοι επιστήμονες εγείρουν φυλετικά ζητήματα. Το αποτέλεσμα ήταν να καταπιεστεί αυτός ο επιστημονικός κλάδος, μόνο και μόνο γιατί αφυπνίζει το λαό και τον κάνει να διαπιστώσει τους βαθύτερους βιολογικούς δεσμούς του και την διαφορά του από τους υπόλοιπους. Αποτελούσε δηλαδή εμπόδιο στην επιβολή της σιωνιστικής παγκοσμιοποίησης και του πολυφυλετισμού.

Για αυτό το λόγο, όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για τη φυλετική ανθρωπολογία, πρέπει να μπορούν να διακρίνουν τους φυλετικούς τύπους σωματικά και ψυχικά. Η απλή εκδήλωση εχθρότητας για τους αλλόφυλους σπανίως προσφέρει κάτι, αλλά αν συνοδεύεται από την επιστημονική τεκμηρίωση που επεξηγεί τους λόγους της διαφορετικότητας ψυχισμού που δημιουργεί συγκρούσεις, τότε το επιχείρημα γίνεται ακαταμάχητο και οι λάτρεις του πολυπολιτισμού το βουλώνουν.