Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Γλυπτά που απεικονίζουν νέγρους


Τα διπλανά γλυπτά βρέθηκαν σε ανασκαφές στη Νιγηρία. Απεικονίζουν, αν μπορεί να λεχθεί αυτό για το πρώτο ξύλινο γλυπτό, νέγρους, όπως τους γνωρίζουμε και σήμερα. Τα χείλη, η μύτη, τα μάτια ανήκουν στον Σουδανικό φυλετικό τύπο. Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο J. Baker, "Race" σελ. 413.

Τα διάφορα γλυπτά στις ανασκαφές ανευρίσκονται χωρίς χρώμα και αυτό δίνει την ευκαιρία σε διάφορους άσχετους και ψυχασθενείς να ονειρεύονται ότι γλυπτά άλλων πολιτισμών απεικονίζουν νέγρους. Αυτό που γνωρίζει κάθε ανθρωπολόγος είναι ότι η φυλετική ταξινόμηση βασίζεται σε πολλά στοιχεία της μορφολογίας του προσώπου και όχι μόνο στον χρωματισμό.

Η διαφορά από τα π.χ. αρχαιοελληνικά ή περσικά γλυπτά είναι τεράστια ως προς τα μορφολογικά στοιχεία του προσώπου, όπως φαίνεται από τα δύο παρακάτω αγάλματα:...

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Πολλοί "Μεσογειακοί" είναι στην πραγματικότητα Κρομανοειδείς

Η παρουσία του Κρομανοειδή φυλετικού τύπου έχει υποεκτιμηθεί από τους ανθρωπολόγους. Οι περισσότεροι συλλήβδην κατατάσσονται με τους "Μεσογειακούς", ενώ δεν είναι, ούτε σωματικά, ούτε ψυχικά τέτοιοι. Άλλοι τους κατέτασσαν με τους Αλπικούς, αλλά και πάλι οι διαφορές είναι αρκετές.


Ο Κρομανοειδής τύπος είναι ξεχωριστός, με ευδιάκριτη παρουσία και διασκορπισμένος σε όλον τον Ευρωπαϊκό χώρο, συχνά σε μίξεις. Η παρουσιάστρια της φωτογραφίας ενώ οι πρωτοασχουλούμενοι με τα φυλετικά θα έλεγαν πως είναι "Μεσογειακή", επειδή είναι μελαχρινή, ωστόσο, κανένα από...

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Η ηθική του φυλετιστή

Όποιος ασχολείται με τα φυλετικά ζητήματα και γενικότερα έχει μελετήσει ιστορία, διαπιστώνει ότι σημασία έχει η φυλή και όχι το άτομο. Οι ζώντες οργανισμοί κάποια στιγμή θα αποβιώσουν και θα δώσουν τη θέση τους στην επόμενη γενιά. Ο φυλετιστής γνωρίζει ότι αξία έχει η ζωή του όταν λειτουργεί ως κρίκος της αλυσίδας των γενεών και όχι όταν λειτουργεία ατομικιστικά. Το άτομο είναι ένα τίποτα, η φυλή είναι το παν.

Η εξελικτική βιολογία έθεσε τα θεμέλια της ηθικής για κάθε μορφωμένο άνθρωπο, λάτρη της επιστήμης. Η θεωρία της εξέλιξης εξήγησε τον τρόπο δημιουργίας της διαφοροποίησης στα είδη, συνεπώς και στον άνθρωπο. Οι ανθρώπινες φυλές είναι μια πραγματικότητα της φύσης και πλέον είναι γνωστός ο τρόπος εξέλιξής τους. Δύο είναι οι σημαντικότερες δυνάμεις: η επιβίωση και η αναπαραγωγή.

Ως προς την επιβίωση, έχει μεγάλη σημασία για μία φυλή να μπορεί να θρέψει τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ατόμων ώστε να ισχυροποιηθεί έναντι των άλλων. Δηλαδή, η εξελικτική ηθική μας λέει ότι η ευημερία είναι απαραίτητη για να πληθαίνει και να γίνεται πιο εύρωστη και υγιής η φυλή και όχι για να βυθίζεται στις απολαύσεις και στις ηδονές. Συνεπώς η οικονομική ανάπτυξη και η βιομηχανική παραγωγή είναι απαραίτητες για την αύξηση της φυλής. Παράλληλα, η στρατιωτική θωράκιση είναι αναγκαία για να αποτρέπεται η εισβολή αλλόφυλων και η επικίνδυνη φυλετικά κατάκτηση. Αλλόφυλοι δεν πρέπει να υπάρχουν στην ιδανική κοινωνία, έτσι ώστε τα κοινά ψυχικά χαρακτηριστικά να βοηθούν στην ανάπτυξη κοινών οραμάτων και επιδιώξεων. Συνεπώς οι πολυφυλετικές κοινωνίες με το χάος που συνεπάγονται από κάθε άποψη πρέπει να αποφεύγονται, ως διαλυτικές. Η ανάπτυξη κοινών ιδανικών, του πνεύματος αυτοθυσίας και η συνειδητοποίηση της φυλετικής συγγένειας οφείλουν να αποτελούν κρατική πολιτική.

Ως προς την αναπαραγωγή, η βέλτιστη ηθική είναι αυτή που...

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ιωάννης Μεταξάς, ο ηγέτης του ΟΧΙ - σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο Ιωάννης Μεταξάς (1871-1941) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.

Γεννήθηκε στην Ιθάκη. Εισήχθη στη σχολή Ευελπίδων, από όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός Μηχανικού. Έπειτα φοίτησε στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου και αναλαμβάνει υψηλές στρατιωτικές θέσεις και επαφές με τον βασιλικό κύκλο. Ο Μεταξάς αναλαμβάνει σημαντικές στρατιωτικές θέσεις, δίπλα από τους πρωθυπουργούς και τον Βασιλιά. Στέλνεται για να υπογράψει συνθήκη με τη Βουλγαρία το 1912, την παράδοση της Θεσαλλονίκης το ίδιο έτος και συμμετέχει στην κατάληψη του Μπιζανίου το 1913 και στην παράδοση των Ιωαννίνων.

Στον Εθνικό Διχασμό, παίρνει το μέρος του...

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Ο Gustave Le Bon για την αποτυχία του πολυφυλετισμού

"Η αδελφότητα ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές δεν είναι δυνατή παρά μόνο όταν η μία αγνοεί την άλλη. Το να πλησιάσουμε τους λαούς καταργώντας απλώς τις αποστάσεις, ισοδυναμεί απλώς με το να τους καταδικάσουμε να γνωριστούν καλύτερα και κατά συνέπεια να ανέχονται λιγότερο ο ένας τον άλλο."

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Φυλή και μυϊκή ενδυνάμωση

Ο τρόπος εκγύμνασης και μυϊκής ενδυνάμωσης θεωρείται τυποποιημένος και ασχέτως φυλής. Ωστόσο οι διάφορες φυλές του ανθρώπου είναι τελείως διαφορετικές ως προς τη σωματοδομή και τη διαμόρφωση των μυών. Αρκεί να δούμε τη διαφορά στους Ευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους. Οι διαφορές με τους εξωευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Ο Μεσογειακός τύπος έχει καλοσχηματισμένους μύες εκ του φυσικού του. Μάλιστα αν δεν κάνει καθιστική ζωή, οι μύες του φαίνονται σαν γυμνασμένοι, χωρίς καν να έχει γυμναστεί συστηματικά. Έχει κόκκαλα μέτριου πάχους και συνδέσεις με τους μύες ισχυρές. Αν γυμναστεί, τότε οι μύες του προκύπτουν άριστοι σε εμφάνιση και δύναμη, ερχόμενος στην μυϊκή τελειότητα των αρχαίων Ελληνικών αγαλμάτων, που απεικονίζουν τον μεσομορφικό Μεσογειακό φυλετικό τύπο.

Ο Διναρικός τύπος έχει κάπως μικρότερους μύες εκ του φυσικού του. Όμως είναι ανθεκτικοί και δυνατοί. Τα κόκκαλα είναι πιο λεπτά και η σωματοδομή είναι μεσομορφική προς εξωμορφική. Αν γυμναστεί, τότε οι μύες προκύπτουν δυνατοί, αλλά σε μέγεθος όχι τόσο μεγάλοι και καλοσχηματισμένοι όσο στον Μεσογειακό τύπο.

Ο Νορδικός τύπος...

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Η μορφολογία των μαλλιών


Η μορφολογία της τρίχας καθορίζει τη μορφή των μαλλιών. Οι ανθρωπολόγοι κατηγοριοποιούν τα μαλλιά σε ίσια, κυματιστά, σγουρά και κατσαρά. Οι κατηγορίες a, b αντιστοιχούν στα ίσια μαλλιά, η κατηγορία c στα κυματιστά, οι κατηγορίες d, e στα σγουρά και οι υπόλοιπες κατηγορίες στα κατσαρά.

Τα ίσια μαλλιά κυριαρχούν στους μογγόλους. Τα έντονα σγουρά μαλλιά είναι χαρακτηριστικό των αφρικανικών φυλών. Οι ενδιάμεσες κυματιστές μορφές, εμφαίνζονται μαζί με τις ίσιες σε Ευρωπη, Μέση Ανατολή έως Ινδία και Βόρεια Αφρική.

Στους Ευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους, πιο συχνά κυματιστά μαλλιά εμφανίζουν οι Μεσογειακοί, οι Αρμενοειδείς και λιγότερο οι Κρομανοειδείς, Διναρικοί. Ίσια μαλλιά έχουν κυρίως οι Αλπικοί, Νορδικοί, Βαλτικοί.

Η εικόνα είναι από το βιβλίο του R. Martin, "Lehrbuch der Anthropologie", Vol. I Somatologie, σελ. 213.

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Φυλετικές διαφορές στην έκφραση των συναισθημάτων

Κάθε φυλή διαθέτει τα δικά της σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Είναι αναμενόμενο η έκφραση των συναισθημάτων να είναι διαφορετική σε κάθε φυλή. Ο ψυχισμός είναι πολύ σημαντικός για το πώς και πότε εκφράζονται τα συναισθήματα. Άλλες νοοτροπίες δημιουργούν άλλα συναισθήματα. Επίσης, η μορφολογία του προσώπου και των μυών του είναι πολύ σημαντικές ως προς την εμφάνιση που θα έχει η εκφραση των συναισθημάτων.

Σε αρκετά πανεπιστήμια γίνεται έρευνα σχετικά με την έκφραση των συναισθημάτων στον άνθρωπο, σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Η διπλανή εικόνα παρουσιάζει τις διαφορές στην έκφραση των ίδιων συναισθημάτων σε έναν Ευρωπαίο και έναν Ασιάτη. Οι διαφορές είναι έκδηλες.

Βέβαια μη νομίσετε ότι γίνεται φυλετική έρευνα. Οι "επιστήμονες" που κάνουν τις έρευνες κάνουν λόγο για "πολιτιστικές" διαφορές στην έκφραση των συναισθημάτων και όχι για φυλετικές. Και η εύλογη απορία είναι γιατί δεν βάζουν έναν φυλετικά π.χ. Μεσογειακό που ζει αιώνες στην Ασία και είναι σύμφωνα με αυτούς "πολιτισμικά ασιάτης" και να τον συγκρίνουν με έναν Μεσογειακό της Ευρώπης για να δούμε τις "πολιτισμικές" διαφορές; Το προφανές είναι ότι οι δυο "πολιτισμικά" διαφορετικοί Μεσογειακοί θα είχαν την ίδια έκφραση συναισθημάτων και θα γίνονταν πασιφανές ότι οι διαφορές είναι φυλετικές και όχι "πολιτισμικές".

Οι διαφορετικές φυλές, εκτός από διαφορετική έκφραση συναισθημάτων έχουν και διαφορετική αντίληψη για τα συναισθήματα που εκφράζουν οι άλλοι. Δηλαδή, με βάση το παράδειγμά μας, ένας Ευρωπαίος δύσκολα διακρίνει αν ένας ασιάτης εκφράζει αηδία ή πόνο, ενώ αντιθέτως το αναγνωρίζει εύκολα σε έναν ομόφυλό του.

Το συμπερασμα όλων των παραπάνω είναι ότι οι ανθρώπινες φυλές, διαφέροντας σωματικά και ψυχικά, διαφέρουν σημαντικά και ως προς την αντίληψη και την έκφραση των συναισθημάτων.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

O αγώνας του Lapouge για την ανάδειξη της φυλετικής ανθρωπολογίας

O Georges Vacher de Lapouge (1854-1936) ήταν Γάλλος ανθρωπολόγος. Σπούδασε νομικά και ξεκινά καριέρα δικαστικού. Έπειτα σπουδάζει ιστορία, φιλολογία, μαθαίνοντας πολλές ανατολικές γλώσσες και ανθρωπολογία. Μελετά το έργο του Δαρβίνου και του Herbert Spencer και τον κερδίζει η ανθρωπολογία.

Το 1886 ξεκινά διαλέξεις ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο του Montpellier. Διδάσκει τις φυλετικές διαφορές μεταξύ των δολιχοκέφαλων και βραχυκέφαλων Ευρωπαίων. Ο Lapouge προωθεί τα φυλετικά ζητήματα και επισημαίνει την επίδραση της φυλής στα κοινωνικά φαινόμενα. Διαπιστώνει ότι οι δολιχοκέφαλοι Ευρωπαίοι είναι πιο δραστήριοι και δυναμικοί από τους νωθρούς και μαλθακούς Αλπικούς, με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται διαφορετικά. Παρότι Νορδικιστής, μιλά συχνά για δολιχοκέφαλους και όχι αποκλειστικά για Νορδικούς. Διατυπώνει τους θεμελιώδεις νόμους που διέπουν την κοινωνική συμπεριφορά εκεί όπου ζουν δολιχοκέφαλοι και βραχυκέφαλοι μαζί. Εισάγει την ευγονική στη Γαλλία και μελετά την κοινωνική επιλογή, δηλαδή την επίδραση των κοινωνικών φαινομένων στην φυσική επιλογή. Το σημαντικότερο βιβλίο του είναι το "Les Sélections Sociales", που αποτελεί συγκενρωμένο το υλικό των διαλέξεών του.

Χωρίζει τις φυλές σε Homo Europaeus (Νορδικός), Homo Alpinus (Αλπικός), Homo Mediterraneus (Μεσογειακός), πολλά χρόνια πριν την ίδια κατηγοριοποίηση από τον Ripley. Κατανοεί πλήρως ότι οι φυλετικές διαφορές έχουν μεγάλη επίδραση στην κοινωνική συμπεριφορά. Αρθρογραφεί σε περιοδικά ανθρωπολογίας και κοινωνιολογίας και οι ιδέες του αποκτούν ερείσματα.
Προτείνει την ονομασία της νέας επιστήμης που μελετά την κοινωνική συμπεριφορά με βάση τη φυλή ως "anthroposociologie". Συμμετέχει σε ένα δίκτυο συνεργαζόμενων επιστημόνων όπως ο Otto Ammon στη Γερμανία, ο Henri Muffang μαζί του στη Γαλλία, ο Federico Olóriz στην Ισπανία, ο Carlos Closson στις ΗΠΑ, οι Ridolfo Livi, Giuseppe Sergi και Alfredo Niceforo στην Ιταλία, ο John Beddoe στην Αγγλία, ο Lucien Chalumeau στην Ελβετία και προωθούν τη φυλετική ανθρωπολογία και την επίδραση της φυλής στην κοινωνική συμπεριφορά.

Η αφύπνιση των επιστημόνων ότι οι κοινωνικές διαφορές προκύπτουν από τις φυλετικές διαφορές προκαλεί την δυσφορία των σιωνιστών που ελέγχουν τη Γαλλία της τρίτης Γαλλικής "Δημοκρατίας". Οι ιδέες του Lapouge αρχίζουν να αποκτούν οπαδούς, με αποτέλεσμα να δεχτεί επίθεση από τους "κοινωνιολόγους" της εποχής με προεξάρχοντα τον εβραίο...

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Αλλάζει η νοοτροπία ενός λαού;

Συχνά θα έχετε ακούσει διάφορους πολιτικάντηδες, άλλους "διάσημους", καθηγητάδες και λοιπούς αμόρφωτους στα ΜΜΕ να λένε πως για να αλλάξει κάτι στη χώρα σε οποιοδήποτε ζήτημα, θα πρέπει πρώτα να αλλάξει η νοοτροπία του λαού και μετά θα διορθωθεί το πρόβλημα. Στον κάθε άσχετο, το πρώτο πράγμα που του έρχεται ανέξοδα στο μυαλό είναι η "αλλαγή νοοτροπίας". Δυστυχώς αυτήν την επιφανειακή σκέψη την έχουν περάσει και σε μερίδα του μαζάνθρωπου λαού. Είναι η πιο εύκολη "διαπίστωση", αλλά πώς αλλάζει η νοοτροπία ενός λαού;

Η νοοτροπία ενός λαού συνδέεται με τον τρόπο σκέψης και την συμπεριφορά του. Και επειδή τρόπος σκέψης και συμπεριφορά εντάσσονται στα ψυχικά φυλετικά χαρακτηριστικά, είναι αναμενόμενο κάθε λαός να εμφανίζει νοοτροπία ανάλογη με την φυλετική του σύνθεση. Για παράδειγμα στις βόρειες χώρες της Ευρώπης επιδρά ο Νορδικός τύπος, δίνοντάς τους την αντίστοιχη νοοτροπία, όπως επίσης στα δυτικά Βαλκάνια επιδρά ο Διναρικός τύπος δίνοντάς τους τελείως διαφορετική νοοτροπία. Συνεπώς η νοοτροπία ενός λαού, εφόσον δεν αλλάξει η φυλετική του σύνθεση, παραμένει ίδια και δεν μεταβάλλεται, όσο και αν διατρανώνουν διάφοροι ανεδαφικοί πολιτικάντηδες.

Βέβαια θα αναρωτηθεί κανείς, για ποιον λόγο ένας λαός στη μία περίπτωση ανέχτηκε ένα "δημοκρατικό" πολίτευμα και μερικά χρόνια νωρίτερα λάτρευε ένα αρχηγικό καθεστώς, μια δικτατορία, έναν βασιλιά. Κι όμως, δεν συνέβη καμία αλλαγή νοοτροπίας στον λαό, ασχέτως πολιτεύματος. Μπορεί σε αυτά τα καθεστώτα να τοποθετήθηκαν διαφορετικής νοοτροπίας άτομα στην εξουσία και να προσέφεραν έργο και αλλαγή στην λειτουργία του κράτους και αναβάθμιση του Έθνους, ωστόσο η νοοτροπία του ευρύτερου λαού δεν άλλαξε, αλλά απλώς προσαρμόστηκε.

Δηλαδή ένας λαός αν είναι πολεμικός, σε ένα παρακμιακό καθεστώς απλώς η ροπή αυτή θα εμποδίζεται, μέχρι να έρθει στην εξουσία το κατάλληλο καθεστώς για να βγει στην επιφάνεια. Αν ο λαός έχει έφεση στις επιστήμες, σε ένα σάπιο καθεστώς θα υπάρχουν αναλαμπές, ενώ σε ένα άριστο καθεστώς θα διαπρέπει παγκοσμίως. Ωστόσο ένας μαλθακός φυλετικά λαός, ακόμα και αν υπό ένα δυναμικό καθεστώς γίνει ετοιμοπόλεμος, η μαχητική του ικανότητα θα φτάσει μέχρι εκεί που του επιτρέπει η φυλετική του προδιάθεση, όσο άψογο και αν είναι το καθεστώς. Η πολιτική εξουσία δεν μπορεί να δημιουργήσει νοοτροπίες εκεί που δεν υπάρχει φυλετική προδιάθεση.

Συμπερασματικά, ένα καθεστώς μπορεί να αναστέλλει ή να βοηθά την εμφάνιση των ήδη υπαρχόντων φυλετικών τάσεων του λαού και όχι να τις αλλάζει ή να τις δημιουργεί εκεί που δεν υπάρχουν, πράγμα που είχε διαπιστώσει και ο διαπρεπής ψυχολόγος Γουσταύος Λε Μπον. Για να αλλάξει η νοοτροπία ενός λαού πρέπει να αλλάξει η φυλετική του σύνθεση.

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Ο Walther Darré για την αναλλοίωτη δύναμη της φυλής

"Στη ζωή κάθε λαού μπορούν να συμβούν πολλές καταστροφές. Ένας Λαός μπορεί και νικηθεί, να χάσει τα αγαθά του, να ταπεινωθεί και να εξευτελιστεί. Μπορεί να πέσει τόσο χαμηλά που καθένα από τα συστατικά του στοιχεία να τον οικτίρουν για την κατάσταση αυτή. Αλλά αυτό ποτέ δεν θα είναι αποφασιστικός παράγοντας για να χαθεί. Αυτός ο Λαός θα μπορέσει να ξαναορθώσει ανάστημα, αφού στις φλέβες των ατόμων που τον αποτελούν τρέχει το ίδιο αίμα με αυτών που κάποτε τον έκαναν μεγάλο και αξιοσέβαστο. Η μοίρα ενός Λαού εξαρτάται από την Φυλή στην οποία ανήκει."

R. W. Darré, Αίμα και Γη

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Οι Ευρωπαϊκές φυλές

Όσοι ενδιαφέρονται με τα φυλετικά θέματα πρέπει οπωσδήποτε να είναι σε θέση να ξεχωρίζουν τους φυλετικούς τύπους. Στο ανθρώπινο είδος υπάρχει πλήθος φυλών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Οι Ευρωπαίοι τουλάχιστον θα πρέπει να γνωρίζουν να ξεχωρίζουν τις φυλές που κατοικούν στην Ευρώπη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν λόγο για Ιταλική, Γαλλική, Γερμανική φυλή, όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Όποιος μελετήσει τους φυλετικούς τύπους θα διαπιστώσει την αλήθεια και θα κατανοήσει τις ομοιότητες και τις διαφορές των λαών σε φυλετικό επίπεδο. Η φυλετική σύνθεση κάθε λαού καθορίζει την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του.


 




Μεσογειακός τύπος

Εμφάνιση

Συμπεριφορά









ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ...

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Το περίφημο πείραμα του August Weismann με τα ποντίκια

Ο August Weismann (1834-1914) ήταν Γερμανός βιολόγος. Ήταν ο πρώτος που διατύπωσε την θεωρία ότι το γενετικό υλικό μεταβιβάζεται μέσω γαμετών, δηλαδή γενετικών "κυττάρων", η οποία αποδείχτηκε ορθή στη συνέχεια με την ανακάλυψη του DNA. Τα γενετικά "κύτταρα" δεν μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της ζωής του έμβιου όντος και μεταβιβάζονται αυτούσια κατά την πράξη της αναπαραγωγής. Η θεωρία του αυτή και οι μελέτες που έκανε τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι τα επίκτητα χαρακτηριστικά δεν μεταβιβάζονται.

Για να εξετάσει την μεταβίβαση ή μη των επίκτητων χαρακτηριστικών προέβη σε ένα πείραμα που έγινε διάσημο. Ο Weismann έκοψε τις ουρές από 68 άσπρα ποντίκια για πέντε συνεχόμενες γενιές για να δει αν θα γεννηθεί κάποιο ποντίκι χωρίς ουρά. Το αποτέλεσμα ήταν πως κανένα ποντίκι δεν γεννήθηκε χωρίς ουρά ή έστω με μικρότερη ουρά. Όπως διατύπωσε: "Από τα 901 ποντίκια που γεννήθηκαν στις πέντε γενιές από ακρωτηριασμένους γονείς, σε κανένα δεν παρατηρήθηκε μείωση της ουράς ή άλλη ανωμαλία του οργάνου". Το πείραμα περιλαμβάνεται στην εξής δημοσίευση του Weismann.


Το αποτέλεσμα του πειράματος ήταν ο ενταφιασμός του Λαμαρκισμού, που έλεγε ότι τα επίκτητα χαρακτηριστικά κληρονομούνται. Ο Δαρβίνος και έπειτα ο Weismann απέδειξαν ότι τα επίκτητα χαρακτηριστικά δεν κληρονομούνται, ή όπως λέγεται "hard heredity". Kάτι που πλέον έχει αποδειχτεί και από την ανακάλυψη του DNA, το οποίο παραμένει αμετάβλητο και αποτελεί ταυτότητα κάθε ανθρώπου και δεν μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της ζωής του, όπως και αν ζει.

Το συμπέρασμα των παραπάνω είναι ότι οι αλλόφυλοι δεν μπορούν να "αφομοιωθούν" ή να "ενσωματωθούν", καθώς το περιβάλλον δεν έχει καμία επίδραση πάνω στην κληρονομικότητα, όσο και αν αυτή η επιστημονική αλήθεια ενοχλεί τα τσιράκια της παγκοσμιοποίησης και του πολυφυλετισμού.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Τι σημαίνει να είσαι "Τούρκος";

Το γειτονικό μας "κράτος" αποτελεί ένα μωσαϊκό εθνοτήτων και φυλών. Το παραδέχονται συχνά και οι ίδιοι κάτοικοι της Τουρκίας, αποδεχόμενοι ότι ο κύριος συνθετικός κρίκος είναι η θρησκεία και όχι η φυλή. Τελικά τι σημαίνει να είσαι "Τούρκος";

Τούρκοι αρχικά ονομάζονταν μογγολικοί πληθυσμοί από την κεντρική Ασία, που αποτελούσαν μέρος των μογγολικών ορδών που ξεχύθηκαν κατακτώντας τεράστιες περιοχές από την Κίνα μέχρι την Ευρώπη. Μάλιστα ως τουρκικοί πληθυσμοί ονομάζονται σήμερα κάτοικοι σε Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν και στην ευρύτερη περιοχή. Συνεπώς Τούρκοι στην πραγματικότητα είναι αυτοί που ανήκουν στην Τουρανική φυλή. Δηλαδή οι αρχικοί Τούρκοι είναι μογγολικό φύλο.

Η Τουρανική φυλή έχει ελαφρό επίκανθο, μεσοπροσωπία και κάπως πιο προεξέχουσα μύτη σε σχέση με τις συνήθεις μογγολικές. Εύκολα διακρίνεται ο Τουρανικός ως μογγολικός τύπος, αλλά μερικές φορές συγχέεται με τον Αλπικό τύπο.

Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνδυάσει τους Τούρκους με μεγάλες γαμψές μύτες, μελαψό δέρμα, έντονο πηγούνι, μαύρη και έντονη τριχοφυΐα, αλλά μάτια χωρίς επίκανθο, πολλές φορές μάλιστα πολύ ανοιχτά. Αυτά τα χαρακτηριστικά ανήκουν στον Αρμενοειδή γηγενή φυλετικό τύπο, ο οποίος αποτελεί την πλειοψηφία στην Τουρκία και την χαρακτηρίζει, παρότι έχει κρατήσει ως εθνικό προσδιορισμό και γλώσσα τους μογγολικούς. Είναι αυτός που κάνει την Τουρκία να φημίζεται για το χαμηλό επίπεδο πολιτισμού και τον εν γένει ανατολίτικο τρόπο ζωής.

Δείτε τις φωτογραφίες δύο Τούρκων για να κατανοήσετε τη διαφορά μεταξύ Τουρανικών και Αρμενοειδών.


Στην Τουρκία υπάρχουν επίσης πολλοί Αλπικοί και αρκετοί Μεσογειακοί, Καυκασοειδείς και Ιρανικοί.

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Η μανία ορισμένων ανθρωπολόγων με τον δείκτη ευφυΐας

Το ζήτημα της ευφυΐας έχει ταλαιπωρήσει την φυλετική ανθρωπολογία. Για τους πλέον άσχετους με τα φυλετικά θέματα, η ευφυΐα είναι το μοναδικό πράγμα που ενδιαφέρει όταν γίνεται λόγος για τις διαφορές των φυλών.

Κάποιοι ανθρωπολόγοι και ψυχολόγοι, κυρίως Αμερικανοί, είναι παθιασμένοι με το θέμα της ευφυΐας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το μόνο πράγμα που τους ενδιαφέρει να μελετήσουν και αγνοούν όλες τις υπόλοιπες διαφορές των φυλών.

Είναι προφανές ότι οι διάφορες φυλές διαθέτουν διαφορετική αντιληπτική ικανότητα, άρα και διαφορετικό βαθμό πνευματικών ικανοτήτων. Ωστόσο, η μέτρηση της ευφυΐας είναι δύσκολη. Πασχίζουν διάφοροι ψυχολόγοι να μετρήσουν την ευφυΐα με τη χρήση δεικτών, όπως ο δείκτης IQ, αλλά αποτυγχάνουν. Θεωρείται αυτονόητο ότι οι Ευρωπαϊκές φυλές διαθέτουν μεγαλύτερες πνευματικές ικανότητες από τις μογγολοειδείς -ούτε λόγος για τις αφρικανικές. Μία ένδειξη της διαφοράς τους είναι η επιστημονική έκρηξη στον Ευρωπαϊκό χώρο, που οι Ασιατικές φυλές μπόρεσαν μόνο να μιμηθούν και όχι να επεκτείνουν. Ωστόσο, στις έρευνες του δείκτη ευφυΐας στις ΗΠΑ, οι ασιάτες λαμβάνουν μεγαλύτερη βαθμολογία από τους λευκούς! Γιατί προκύπτει αυτό το κατά τα φαινόμενα παράλογο αποτέλεσμα;

Οι ασιατικές φυλές διαθέτουν καλή αντιληπτική ικανότητα και μνήμη, όπως και οι λευκοί. Ωστόσο, η ευφυΐα είναι κάτι πολύ πιο περίπλοκο από τα τεστ ευφυΐας. Η μελέτη των επιστημών, που είναι το κατ' εξοχήν πεδίο αξιολόγησης της ευφυΐας, απαιτεί πολύ περισσότερες ικανότητες από τις μνημονικές και συνδυαστικές ικανότητες που εξετάζουν τα τεστ ευφυΐας. Η μελέτη των επιστημών απαιτεί έντονη ενεργητικότητα, δυναμισμό, επιμονή, θάρρος, δύναμη. Καμία ανακάλυψη δεν συνέβη από νωθρούς και μαλθακούς, όπως οι ασιάτες. Η ευφυΐα είναι απόλυτα συνυφασμένη με όλες τις παραπάνω ικανότητες. Συνεπώς, είναι λογικό στα τεστ ευφυΐας οι ασιάτες να τα πηγαίνουν καλά, αφού εξετάζεται "στεγνά" η εξυπνάδα, χωρίς να εξετάζεται ο χαρακτήρας. Ωστόσο, ως προς την πραγματική ευφυΐα, οι δολιχοκέφαλοι Ευρωπαίοι είναι αυτοί που διαθέτουν όλες τις παραπάνω ικανότητες μαζί και για αυτό διαπρέπουν.

Το συμπερασμα των παραπάνω είναι ότι η "ευφυΐα" δεν είναι η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ των φυλών. Διαφορές στην ενεργητικότητα, στο πνεύμα εξερεύνησης, στην τόλμη, στην αγάπη για το επικίνδυνο, στην επιμονή, είναι πολύ πιο σημαντικές και η σύνθεση όλου του χαρακτήρα εξηγεί γιατί οι δολιχοκέφαλοι Ευρωπαίοι έχουν ξεπεράσει χαοτικά τις υπόλοιπες φυλές στις επιστήμες και στην πνευματική πρόοδο.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Φυλή και ηθική

Κάθε φυλή διαθέτει, εκτός από διαφορετικά σωματικά χαρακτηριστικά και τα δικά της ψυχικά χαρακτηριστικά. Πράγμα που σημαίνει διαφορετική συμπεριφορά. Η ηθική ορίζει ποιες συμπεριφορές και πράξεις είναι θεμιτές και ποιες όχι. Είναι αναπόφευκτο με βάση τους παραπάνω συλλογισμούς κάθε φυλή να έχει τη δικιά της ηθική.

Δεν είναι τυχαίο πως πηγαίνοντας σε μια άλλη μακρινή χώρα, τα ήθη είναι τελείως διαφορετικά. Αυτό που φαίνεται αυτονόητο και ηθικό για εμάς, για τους ξένους είναι απαράδεκτο και ανήθικο. Συμπεριφορές αλλόφυλων συχνά φαίνονται ανεξήγητες, παράλογες ή χαζές. Και να είστε σίγουροι ότι και αυτοί το ίδιο αισθάνονται για τις δικές μας συμπεριφορές. Είναι αναπόφευκτο αυτό, ως αποτέλεσμα διαφορετικών φυλετικών υποστάσεων.

Πολλοί φιλόσοφοι έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα της ηθικής. Ωστόσο, αγνοούσαν τα φυλετικά θέματα, καθώς η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει όσο σήμερα, αφήνοντας πολλά κενά. Η ηθική είναι απόρροια της φυλετικής συμπεριφοράς. Αλλά όχι μόνο. Είναι και θέμα επιβολής από τους ισχυρούς. Όπως ορθά είχε περιγράψει ο Νίτσε...

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Ο Παύλος Μελάς σαν σήμερα περνά στο πάνθεον των ηρώων του Ελληνισμού - Σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο Παύλος Μελάς (1870-1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του Ελληνικού στρατού και μετέπειτα ήρωας του Μακεδονικού αγώνα. Γεννήθηκε στη Μασσαλία από Έλληνες γονείς, με καταγωγή από την Ήπειρο. Ήταν γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοιτά ως ανθυπολοχαγός πυροβολικού. Μετά τον ατυχή πόλεμο του 1897, εντάσσεται στο Μακεδονικό κομιτάτο που ιδρύεται για να αντισταθεί στην επιθετικότητα των Βουλγάρων στην Μακεδονία, που τότε ανήκε στην παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Περνά κρυφά τα σύνορα, ωστόσο σύντομα ανακαλείται από την κυβέρνηση.

Ο Παύλος Μελάς δεν το βάζει κάτω. Αποφασίζει να ξαναπεράσει μόνος του τα σύνορα ασχέτως του τι λέει η ελλαδική κυβέρνηση, η οποία τελικά μπροστά στην αποφασιστικότητά του αποφασίζει να τον βοηθήσει ως ένα βαθμό. Ο Παύλος Μελάς, με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας περνά για δεύτερη φορά τα σύνορα με ένοπλο σώμα 35 ανδρών που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί. Αναλαμβάνει αρχηγός του Μακεδονικού αγώνα και αντιμετωπίζει τους Βουλγάρους κομιτατζήδες που έσπερναν τον τρόμο στον Ελληνικό πληθυσμό. Ο ερχομός του αναπτερώνει το ηθικό των Ελλήνων της Μακεδονίας και περισσότεροι εντάσσονται στον ένοπλο αγώνα. Οι Βουλγαρικές συμμορίες αρχίζουν να φθίνουν και να εξοντώνονται. Τελικά ο Παύλος Μελάς πέφτει νεκρός από ένα τουρκικό απόσπασμα που τους περικύκλωσε, μετά από προδοσία των Βουλγάρων.

Γύρω από το πτώμα του διεξήχθη ολόκληρο διπλωματικό επεισόδιο, καθώς δεν έπρεπε να φανεί ότι ο νεκρός ήταν αξιωματικός του Ελληνικού στρατού, αλλά κάποιος ανώνυμος. Οι συμπολεμιστές μετά από διάφορα γεγονότα, έκοψαν το κεφάλι του και το απομάκρυναν. Στην Αθήνα μαθεύτηκε ο θάνατος του Παύλου Μελά και προκάλεσε τον θαυμασμό και τη συγκίνηση όλου του Ελληνισμού. Η γενναιότητα και η αυταπάρνηση του νεαρού έγιναν πρότυπα και ο Παύλος Μελάς έγινε ήρωας του Μακεδονικού αγώνα. Ενέπνευσε κι άλλους να απομακρύνουν τους Βουλγάρους και να προετοιμάσουν το έδαφος για την προσάρτηση της Μακεδονίας, αφού ο σημαντικότερος κίνδυνος τότε δεν ήταν οι παραπαίοντες Τούρκοι, αλλά οι Βούλγαροι.

Ο Παύλος Μελάς ανήκει στον...

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Οι μορφές του κεφαλιού στις Ευρωπαϊκές φυλές


Robert Gayre: Miscellaneous Racial Studies 1943-1972


Το σχήμα δεν ανταποκρίνεται αυστηρά στην πραγματικότητα. Ωστόσο περιλαμβάνει χρήσιμες πληροφορίες. Οι τρεις πρώτοι τύποι είναι δολιχοκέφαλοι, ενώ οι τρεις κάτω βραχυκέφαλοι. Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο που απεικονίζεται είναι το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να είναι βραχυκέφαλος και να μην είναι τελείως ίσιο το κεφάλι του στο πίσω μέρος σαν να ανεβαίνει από το λαιμό, αλλά μπορεί το κεφάλι να εξέχει λίγο, κάπως καμπυλωτά, δηλαδή να είναι curvoccipital.

Συνήθως πολλοί Αλπικοί δίνεται η εντύπωση ότι είναι δολιχοκέφαλοι επειδή συχνά προεξέχει το κρανίο τους προς τα πίσω, ωστόσο ταυτόχρονα είναι και πλατύ, με συνέπεια ο κεφαλικός δείκτης πάλι να είναι μεγάλος και να κατηγοριοποιούνται ως βραχυκέφαλοι.

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Γιατί τους κατοίκους των Σκοπίων τους λένε γυφτοσκοπιανούς;

Συχνά τους κατοίκους του γειτονικού μας κρατιδίου τους λένε γυφτοσκοπιανούς. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτό λέγεται μόνο και μόνο για να δείξει το υπανάπτυκτο της χώρας ή ακόμα και την απέχθειά μας για την ύπαρξη αυτού του κρατιδίου και την προκλητικότητα των κυβερνώντων του που θέλουν να βάλουν χέρι στη Μακεδονία μας, ενώ είναι ένα παρακμιακό κράτος υπό διάλυση.

Ωστόσο, η λέξη γυφτοσκοπιανοί περιέχει ένα βαθμό πραγματικότητας, καθώς το κρατίδιο των Σκοπίων διαθέτει το μεγαλύτερο ποσοστό Αθίγγανων στην Ευρώπη. Όπως φαίνεται στο διπλανό διάγραμμα, στη FYROM οι αθίγγανοι αποτελούν το 10% του πληθυσμού! Σκεφτείτε τι παρακμή συνεπάγεται αυτό, όταν στην Ελλάδα που είναι κάπως λιγότεροι, αποτελούν μάστιγα για πλήθος περιοχών.

Σε όλα τα Βαλκάνια και βορειότερα παρατηρούνται μεγάλοι πληθυσμοί "Ρομά", οι οποίοι αποτελούν μια μόνιμη κοινωνική πληγή. Η παραβατικότητα και το απροσάρμοστο στον τρόπο ζωής των υπολοίπων κατοίκων, τους καθιστούν παράσιτα. Διαρκείς είναι οι εκκλήσεις των κατοίκων να εκδιωχθούν από την περιοχή τους.

Το πρόβλημα είναι και φυλετικό. Οι γύφτοι αποτελούν...

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Οι φυλές της Ινδίας


Η Ινδία είναι μια αχανής χώρα. Στις τεράστιες εκτάσεις της κατοικούν αρκετές φυλές, οι οποίες διαφέρουν σημαντικά. Οι φυλές αυτές δίνονται στον παραπάνω χάρτη του Eickstedt. Για να γίνει κατανοητός ο χάρτης δίνονται μερικές εικόνες αντιπροσωπευτικές των φυλών της Ινδίας. Θα διαπιστώσετε ότι όλοι αυτοί θα μπορούσαν να είναι Ινδοί, αλλά είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους.

Ο πολιτισμένος και πιο κοντά στους ευρωπαίους North Indid κατοικεί στα βορειοδυτικά της χώρας, οι Indid-Brachid κατοικουν σε όλη τη χερσόνησο αν και κυρίως στα βόρεια και δυτικά, ο πρωτόγονος Gondid -και ο υποτύπος Malid- που συγγενεύουν με τον Veddid ζουν στην κεντρική Ινδία, οι (Indo)Μelanid στο νότο, ενώ πηγαίνοντας ανατολικά κυριαρχεί ο υπανάπτυκτος ασιατικός μογγολικός τύπος Paleomongolid. Οι φυλές της Ινδίας είναι τόσο διαφορετικές, ώστε στην Ινδία να υπάρχουν μέρη όπου κυριαρχεί ο δυτικός πολιτισμός και η τεχνολογία, ενώ σε άλλα μέρη οι κάτοικοι ζουν πρωτόγονα σε κατάσταση ζούγκλας.

Η αθρόα είσοδος λαθρομεταναστών από το γειτονικό Πακιστάν δυστυχώς έχει καταστήσει αυτούς τους φυλετικούς τύπους αρκετά γνώριμους...

Οι κυριότεροι φυλετικοί τύποι της Ινδίας σε εικόνες είναι οι εξής:

North Indid


Indid...

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Σωματοδομές από όλον τον κόσμο


Οι φυλετικοί ανθρωπολόγοι ταξινομούν τους σωματότυπους σε εξωμορφικούς, μεσομορφικούς και ενδομορφικούς.

Ο εξωμορφικός παρουσιάζει τη μικρότερη εναπόθεση λίπους στους ιστούς και είναι λεπτός. Αντιθέτως, ο ενδομορφικός παρουσιάζει μεγαλύτερη εναπόθεση λίπους και είναι παχύς. Ο μεσομορφικός τύπος είναι κάτι το ενδιάμεσο. Η διαφορά υπάρχει και ως προς το μέγεθος και το σχήμα των μυών του σώματος. Οι διαφορές φαίνονται στο παραπάνω σχήμα. Δείτε και προηγούμενη ανάρτηση επί του θέματος.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα σωματοδομών από φυλές όλου του κόσμου

- Ενδομορφικοί ιθαγενείς από τον Παναμά
  φυλετικός τύπος Istmid


- Εξωμορφικοί...

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Μετακινήσεις φυλών και αλυτρωτισμός

Οι μετακινήσεις φυλών κατά τη διάρκεια της ιστορίας είναι κάτι σύνηθες και αναπόφευκτα οδηγούν σε φυλετικές συγκρούσεις. Οι επεκτατικές βλέψεις οφείλονται στην επιθυμία απόκτησης εδαφών για την ισχυροποίηση των κρατών μέσω οικονομικής, γεωπολιτικής και πληθυσμιακής ενδυνάμωσης.

Η κατάκτηση εδαφών και οι συνδεόμενοι πόλεμοι είναι αναμενόμενοι και φυσικό επακόλουθο της διαδικασίας φυλετικής επέκτασης μίας φυλής έναντι άλλης, όποια μορφή και αν λάβει επιφανειακά αυτή η διαμάχη.

Το αίσθημα της σύνδεσης του αίματος με τη γη είναι πολύ ισχυρό. Ο συνδυασμός αίματος και γης αποτελεί το περιεχόμενο της πατρίδας. Η έννοια της πατρίδας αποτελεί διαχρονικό βίωμα. Όταν στα εδάφη μιας φυλής εισέρχονται αλλόφυλοι, πάντοτε θεωρούνται παρείσακτοι και επιθυμία είναι η άμεση εκδίωξη. Ωστόσο αυτό δεν είναι πάντοτε δυνατό. Οι αλλόφυλοι ενίοτε αναδεικνύονται νικητές και εγκαθίστανται στα κατεκτημένα εδάφη εκδιώκοντας τους γηγενείς. Όταν ξένοι στρατοί εκδιώκουν πληθυσμούς, εκείνοι θέλουν να επιστρέψουν στις προγονικές τους εστίες, θεωρώντας ότι η καταγωγή τους έλκει από τα μέρη εκείνα που τους ανήκουν δικαιωματικά, ενώ οι άλλοι είναι παρείσακτοι εισβολείς.

Είναι λάθος να λέμε ότι τα εδάφη ανήκουν δικαιωματικά σε κάποιον μόνο και μόνο επειδή κατοικεί εκεί. Μπορεί η συναισθηματική σύνδεση με τη γη να είναι μεγάλη, ωστόσο μετακινήσεις πληθυσμών έχουν γίνει πολλές κατά την διάρκεια της ανθρώπινης ύπαρξης και θα συνεχιστούν. Εδάφη που σήμερα κατοικούνται από μια φυλή, αύριο θα κατοικούνται από άλλη. Η πραγματικότητα είναι ότι τα εδάφη ανήκουν σε αυτούς που τα κατακτούν, ασχέτως αν έχουν καταγωγή από εκεί ή από αλλού. Αν κάποιος θέλει πίσω τα εδάφη, θα πρέπει να πάει να τα πάρει, χωρίς να περιμένει να του χαριστούν μόνο και μόνο επειδή ζούσε εκεί πριν χρόνια.

Η διαπίστωση πως τα εδάφη διατηρούνται και κατακτώνται μόνο με αίμα είναι πασιφανής. Όπως εύστοχα διαπιστώνει ο Περικλής Γιαννόπουλος:

“Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί.”

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Φυλή και καταγωγή

Μια ενδιαφέρουσα ερώτηση τεθηκε σε ένα φόρουμ φυλετικής ανθρωπολογίας:

Ένας Διναρικός στη Σουηδία σημαίνει ότι έχει απώτερη καταγωγή από μια περιοχή όπου οι Διναρικοί είναι πολλοί;

Η απάντηση είναι... ΝΑΙ

Παρότι αυτή η απάντηση προκαλεί θλίψη σε πολλούς, η φυλή λέει την αλήθεια. Ένας γνώστης της φυλετικής ανθρωπολογίας, αναγνωρίζοντας τους φυλετικούς τύπους καταλαβαίνει μόνο από την εμφάνιση ποιος έχει απώτερη καταγωγή από αλλού και ποιος όχι. Βέβαια, το τι σημαίνει καταγωγή είναι ζήτημα περίπλοκο και χρειάζεται ανάλυση.

Με βάση το συγκεκριμένο παράδειγμα, για να είναι κάποιος Διναρικός σημαίνει ότι ένας τουλάχιστον από τους γονείς του ανήκε στον Διναρικό τύπο, αλλά είναι ακόμη πιο πιθανό και ο δεύτερος γονιός να έχει έστω Διναρική επίδραση. Πάρα πολύ σπάνια είναι η περίπτωση επανεμφάνισης ενός ακόμη παλαιότερου προγονικού τύπου, που θα σήμαινε ότι κάποιος πρόγονος ήταν Διναρικός. Συνεπώς, καταγωγή στο παρόν παράδειγμα σημαίνει ότι ένας κατ'ελάχιστον γονιός ήταν Διναρικός, ενώ ο άλλος μπορεί να ήταν π.χ. Νορδικός ή Κρομανοειδής και να έτυχε ο απόγονος να βγει αποκλειστικά και μόνο Διναρικός -πράγμα όχι σπάνιο.

Από την άλλη προκύπτει το ερώτημα: δεν θα μπορούσε να γεννηθεί ένας Διναρικός στην Σουηδία χωρίς να έρθουν Διναρικοί από αλλού; Το ερώτημα απαντάται εύκολα από τους ανθρωπολόγους. Η κληρονομικότητα και η γενετική μας αποδεικνύουν ότι οι απόγονοι αποκτούν τα χαρακτηριστικά τους μόνο από τους γονείς τους. Αυτό γίνεται προφανές από το εύληπτο γεγονός ότι δύο λευκοί είναι αδύνατο να γεννήσουν έναν μαύρο και το αντίστροφο, παρά μόνο αν υπάρχει επιμιξία. Αντίστοιχα, ένας Διναρικός μπορεί να λάβει τα χαρακτηριστικά του μόνο από Διναρικό πρόγονο.

Ο Δαρβίνος περιέγραψε την διαδικασία της ειδογέννεσης και της φυλογέννεσης. Απέδειξε ότι η διαδικασία διαφοροποίησης ξεκινά από ένα σημείο χωρικά και είναι αδύνατο δυο διαφορετικοί κλάδοι διαφοροποίησης να προκύψουν ίδιοι, λόγω της απίστευτης πολυπλοκότητας της βιολογικής δομής των έμβιων όντων. Το συμπέρασμα είναι ότι ένας φυλετικός τύπος αναπτύσσεται αρχικά σε μία περιοχή της γης. Πράγμα που σημαίνει ότι οι Διναρικοί, όπως είναι προφανές, έχουν αρχική τους καταγωγή τα δυτικά Βαλκάνια όπου και σήμερα βρίσκονται σε μεγάλους αριθμούς και η εύρεσή τους π.χ. στη Σουηδία σημαίνει αποκλειστικά ότι κάποιος Διναρικός πήγε στη Σουηδία, ενώ ένας τουλάχιστον αρχικός πρόγονος προέρχονταν από τα δυτικά Βαλκάνια. Βέβαια ο πρόγονος μπορεί να είχε μετακινηθεί πριν χιλιάδες χρόνια.

Το ζήτημα της καταγωγής προκαλεί έντονο ενδιαφέρον. Όλοι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την καταγωγή τους, κάτι που στην πραγματικότητα είναι ενα φυλετικό ζήτημα. Βέβαια, οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για την εθνική τους καταγωγή. Αντιθέτως, η φυλετική ανθρωπολογία μπορεί να δώσει απαντήσεις για την απώτερη φυλετική καταγωγή ενός ανθρώπου, γεγονός που έχει και εθνικές προεκτάσεις.

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Ένα σατιρικό ποίημα για τις Ευρωπαϊκές φυλές από τον Hillaire Belloc!


Behold, my child, the Nordic man,
And be as like him as you can:
His legs are long - his mind is slow
His hair is lank and made of tow.

And here we have the Alpine race.
Oh! what a broad and brutal face.
His skin is of a dirty yellow
He is a most unpleasant fellow.

The most degraded of them all
Mediterranean we call.
His hair is crisp and even curls
And he is saucy with the girls.



Ο Hillaire Belloc (1870-1953) ήταν Βρετανός ιστορικός, ποιητής και άνθρωπος των γραμμάτων. Το παραπάνω ποίημα το έγραψε με αφορμή...

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Είναι ο πολιτισμός καλό πράγμα από φυλετικής σκοπιάς;

Πολλοί θα απορήσουν με το ερώτημα. Είναι δυνατόν ο πολιτισμός να είναι κάτι κακό; Και θα ήταν καλό να είμαστε πρωτόγονοι; Το ερώτημα τίθεται προς προβληματισμό, περί του σημερινού δυτικού πολιτισμού και την επίπτωσή του στις Ευρωπαϊκές φυλές.

Ο σύγχρονος πολιτισμός, με την τεχνολογική και επιστημονική έκρηξη, έχει βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την ευημερία, έχοντας μεταβάλλει την επιβίωση σε μια απλή υπόθεση για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους. Μην ξεχνάμε ότι στη φύση, μόνιμη έγνοια των υπολοίπων ζώων είναι η εύρεση τροφής. Αντιθέτως, ο πολιτισμός έχει κάνει την παραγωγή και εύρεση τροφής κάτι το τυποποιημένο και ο άνθρωπος έχοντας απελευθερωθεί από αυτήν την έγνοια, έχει την ευχέρια να στραφεί σε πνευματικά ενδιαφέροντα και έννοιες ανώτερες από τα ζωώδη ένστικτα.

Ο σύγχρονος πολιτισμός ωστόσο έχει σκοτεινές πτυχές για τις Ευρωπαϊκές φυλές. Ενώ διαθέτουν μια τεράστια υλική και τεχνολογική υπεροχή σε σχέση με τις πρωτόγονες, παρόλα αυτά δεν τους έχουν επιβληθεί φυλετικά. Αντιθέτως, οι πρωτόγονες και απολίτιστες φυλές...

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Ο Renato Biasutti για τον επίκανθο


Στα σχήματα κάτω δεξιά διακρίνεται στο (a) ο επίκανθος, στο (b) η δίπλωση του βλεφάρου που δεν σημαίνει αναγκαστικά επίκανθος και στο (c) το "ανοιχτό" μάτι, χωρίς δίπλωση ή επίκανθο. Ο χάρτης απεικονίζει το ποσοστό του επίκανθου 1/3-2/3, το αυξανόμενο κλάσμα δείχνοντας πόσο έντονος είναι ο επίκανθος. Ο πιο έντονος επίκανθος και συχνά διπλός επίκανθος -και από τις δύο μεριές του ματιού- εντοπίζεται στην βορειοανατολική Ασία.

Πολλοί Ευρωπαίοι χαρακτηρίζονται ως "Ασιάτες", λόγω του ότι παρουσιάζουν έντονη δίπλωση του βλεφάρου (b), δίχως όμως αυτό να αποτελεί επίκανθο. Μικρή ή μέτρια δίπλωση βλεφάρου εμφανίζουν λίγο ως πολύ πολλοί Ευρωπαϊκοί φυλετικοί τύποι. Ο Αλπικός με κάποιους Βαλτικούς έχουν τα πρωτεία, όμως εξωτερική δίπλωση -μόνο στην εξωτερική πλευρά του ματιού- εμφανίζουν μερικές φορές Διναρικοί και Νορδικοί. Οι ηλικιωμένοι, επειδή οι μαλακοί ιστοί ζαρώνουν και τα βλέφαρα διπλώνουν, φαίνονται όλοι σαν Αλπικοί.

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Darwin C. - The Descent of Man, and Selection in Relation to Sex

Ο Κάρολος Δαρβίνος έγινε γνωστός για την διατύπωση και απόδειξη της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών. Το σημαντικότερο βιβλίο του είναι "Η καταγωγή των ειδών" με το οποίο έμεινε στην ιστορία της επιστήμης ως ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα της ανθρωπότητας. Ωστόσο, ο Δαρβίνος ήταν πληθωρικός συγγραφέας και άφησε πίσω του δεκάδες έργα. Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο του είναι "The Descent of Man, and Selection in Relation to Sex", το οποίο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος εξετάζεται η καταγωγή του ανθρώπου από μια κατώτερη μορφή ζωής, ενώ στο δεύτερο μέρος μελετάται η σεξουαλική επιλογή.

Ο Δαρβίνος στην "Καταγωγή των ειδών" είχε μεν περιγράψει την εξελικτική θεωρία και την συνεπακόλουθη μεταβολή των ειδών, ωστόσο δεν είχε διατυπώσει ξεκάθαρα το ότι ο άνθρωπος προέρχεται από ένα κατώτερο πρωτεύον. Βέβαια αυτό ήταν προφανές και για αυτό ξεσηκώθηκε πλήθος αντιδράσεων, με κοινωνικές προεκτάσεις. Συνεπώς στο πρώτο μέρος του παρόντος βιβλίου ο Δαρβίνος αναλύει τα στοιχεία που οδηγούν στην βεβαιότητα ότι ο άνθρωπος έχει μεγάλη οργανική συσχέτιση με τα υπόλοιπα πρωτεύοντα και ότι έχει κοινό πρόγονο με αυτά.

Στο δεύτερο μέρος, που είναι και το πιο εκτενές, μελετάται η σεξουαλική επιλογή. Η εξονυχιστική μελέτη περιλαμβάνει την σεξουαλική συμπεριφορά εντόμων, ψαριών, αμφιβίων, πτηνών, θηλαστικών και τέλος του ανθρώπου. Ο Δαρβίνος προσπαθεί να δείξει τον μηχανισμό της σεξουαλικής επιλογής και το πώς αυτός μεταβάλλει τα είδη.

Διαπιστώνει ότι τα αρσενικά είναι αυτά που συχνά μάχονται ή προσπαθούν να γοητεύσουν τα θηλυκά με διάφορους τρόπους. Τα πιο δυνατά, έξυπνα και γοητευτικά είναι αυτά που αφήνουν τους περισσότερους απογόνους, με συνέπεια όταν αυτό συνεχίζεται για χιλιάδες χρόνια, οι αλλαγές να συσσωρεύονται και να διαφοροποιούν το αρσενικό σε σχέση με το θηλυκό. Έτσι εξηγείται για ποιον λόγο το αρσενικό παγώνι έχει εντυπωσιακή ουρά, παρότι το δυσκολεύει στην πτήση. Τα διαφορετικά χρώματα στα διάφορα ζώα εξηγούνται με τη σεξουαλική επιλογή, μέσω της οποίας επιλέγονται τα πιο γοητευτικά χρώματα και σχήματα για το θηλυκό. Μελανό σημείο το ότι μερικές φορές μιλά για διατήρηση επίκτητων χαρακτηριστικών, την οποία ο ίδιος είχε αποδείξει ως ψευδή στο προηγούμενο βιβλίο του!

Η σεξουαλική συμπεριφορά των ζώων και η προσπάθεια του αρσενικού να γοητεύσει το θηλυκό δεν περνούν απαρατήρητες από έναν μελετητή της φύσης. Οι συμπεριφορές αυτές δεν μπορεί να γίνονται χωρίς καμιά αιτία. Οι επιδείξεις των πτηνών και τα τραγούδια τους την αναπαραγωγική περίοδο έχουν συγκεκριμένη στόχευση να γοητεύσουν το θηλυκό. Όσο μελετά κανείς το βιβλίο, τόσο διαπιστώνει ότι και τα κατώτερα έμβια όντα διαθέτουν εντυπωσιακές αντιληπτικές ικανότητες, που οι περισσότεροι άνθρωποι τις αγνοούν. Πολλά ζώα μπορούν να αναγνωρίσουν τον σύντροφό τους μετά από μήνες, άλλα ξέρουν και διακρίνουν χρώματα και αξιολογούν κάθε λεπτομέρεια της εμφάνισης του άλλου φύλου. Ειδικά τα κεφάλαια για τα πτηνά είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Επίσης τα τελευταία κεφάλαια για την σεξουαλική επιλογή στον άνθρωπο σπάνε πολλά ταμπού περί ομορφιάς και οικογένειας. Αξίζει να αναφερθεί πως καθ'όλη την έκταση του βιβλίου, ο Δαρβίνος μιλά για αθρώπινες φυλές, τις οποίες μάλιστα προτείνει να ορίζονται ως υποείδη! Μάλιστα υπάρχει και ξεχωριστό κεφάλαιο "Περί των ανθρωπίνων φυλών". Συνεπώς το μεγαλύτερο πνεύμα της βιολογίας θεωρεί αυτονόητη την ύπαρξη διαφορετικών φυλών στο ανθρώπινο είδος.

Ο Δαρβίνος προσπαθεί να εξηγήσει την μεταφορά χαρακτηριστικών από το ένα φύλο στο άλλο. Δηλαδή ένα χαρακτηριστικό αποκτάται από το αρσενικό και μεταδίδεται συχνά σε μια μειωμένη μορφή στο θηλυκό. Επίσης περιγράφεται και η διαδικασία με την οποία μπορεί κάποιος τεχνητά να μεταβάλλει τα αρχικά πανομοιότυπα δύο φύλα να αποκτήσουν διαφορετικά π.χ. χρώματα.

Το έργο αυτό παραμένει μέχρι και σήμερα το σημαντικότερο βιβλίο περί σεξουαλικής επιλογής. Είναι ένα εντυπωσιακό βιβλίο, που δείχνει την διαχρονική αξία του έργου του Δαρβίνου.

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Αρχαιοελληνικές στήλες με χρώμα: ποιον φυλετικό τύπο απεικονίζουν;


Οι στήλες απεικονίζουν έναν στρατιώτη και μία καθιστή γυναίκα. Παρότι οι εικόνες είναι δυσδιάκριτες, φαίνεται ότι ο στρατιώτης είναι καστανός και μεσομορφικός, με έντονο γένι, ενώ η γυναίκα μελαχρινή, λεπτή. Ο στρατιώτης κατά πάσα πιθανότητα απεικονίζει τον Μεσογειακό τύπο ενώ και η γυναίκα απεικονίζεται κυρίως ως Μεσογειακή.

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Τα ονόματα των φυλετικών τύπων

Οι φυλετικοί ανθρωπολόγοι ταξινομούν το ανθρώπινο είδος σε φυλές. Για την ευκολότερη συνεννόηση, είναι απαραίτητο να τους δίνονται ονόματα. Ωστόσο, αυτά τα ονόματα θα πρέπει να μην συγχέονται με συγκεκριμένα έθνη και γεωγραφικές περιοχές αν οι φυλές δεν είναι πλήρως περιορισμένες εκεί. Αλλιώς δημιουργείται σύγχυση και βγαίνουν λανθασμένα συμπεράσματα για την εθνική ταύτιση και τη γεωγραφική κατανομή των διαφόρων φυλών.

Κλασικές ήταν οι πρώτες ονομασίες των τεσσάρων κατηγοριών λευκοί-μαύροι-κίτρινοι-ερυθρόδερμοι ή με τα τοπωνύμια Ευρωπαϊκός-Αφρικανικός-Ασιατικός-Ινδιάνικος τύπος. Όμως όσο προχωρούσε η μελέτη προέκυψε η ανάγκη περαιτέρω κατηγοριοποίησης.

Ο Αλπικός τύπος έλαβε το όνομά του από τον Lapouge ήδη από το 1896. Τον αναφέρει ως Homo Alpinus. Το όνομα αυτό παρότι έχει μεν γεωγραφικό προσδιορισμό, ωστόσο δεν συνδέεται εθνικά και έγινε αμέσως αποδεκτός, ειδικά με τον Ripley το 1899.

Ο Μεσογειακός τύπος έλαβε το όνομά του από τον Sergi από το 1899, όρος που έχει επιτυχή γεωγραφικό προσδιορισμό και έγινε σύντομα αποδεκτός.

Ο Νορδικός τύπος έλαβε το όνομά του από τον...