Γεώργιος Σουρής, ένας αξιοθαύμαστος σατιρικός ποιητής - σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο Γεώργιος Σουρής (1853-1919) ήταν σατιρικός ποιητής.

Γεννήθηκε στην Σύρο από γονείς νησιώτες. Ο πατέρας του τον έστειλε υπάλληλο στη Ρωσία, όπου ήταν πάντα αφηρημένος γιατί δεν του άρεσε το εμπόριο και γέμιζε τα κατάστιχα με στίχους που έγραφε κρυφά. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, το 1879 γράφεται στην Φιλοσοφική Σχολή. Ταυτόχρονα εργάζεται ως γραφέας και συνεργάζεται με σατιρικές εφημερίδες της εποχής. Το 1883 εκδίδει την εβδομαδιαία έμμετρη τετρασέλιδη σατιρική εφημερίδα Ο Ρωμηός. Διακόπτει την έκδοση της εφημερίδας για να δώσει εξετάσεις για το πτυχίο, όμως κόβεται στη μετρική (!) «μετά πολλών επαίνων» από τον καθηγητή Σεμιτέλο, τον οποίο έκανε γνωστό και εξευτέλισε στο πανελλήνιο με τους σατιρικούς του στίχους. Το 1884 επανεκδίδει την εφημερίδα του, αυτή τη φορά αδιάλειπτα μέχρι το 1918.  Για 36 χρόνια, επί 8 μήνες τον χρόνο, η εφημερίδα κυκλοφορούσε κάθε Σάββατο. Η εφημερίδα ήταν έμμετρη εξ'ολοκλήρου, όπου όλο το κείμενο (!), ο τίτλος (!), ο υπότιτλος (!), η ημερομηνία (!), το εκδοτικό σημείωμα (!), ο αριθμός τεύχους (!), ακόμα και οι διαφημίσεις (!) ήταν έμμετρα!!!

Ο Σουρής έγραφε απίστευτο αριθμό στίχων, που ακόμα και ο ίδιος απορούσε με την στιχουργική του γονιμότητα. Ήταν μια στιχουργική ιδιοφυΐα, με ταυτόχρονα απόλυτα επιτυχημένη κοινωνική και πολιτική σάτιρα. Ο Ρωμηός διαβάζεται φανατικά από τους Έλληνες και ο Σουρής γίνεται διάσημος.
Διάσημοι έγιναν και οι ήρωές του, Φασουλής και Περικλέτος που σχολίαζαν την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Ακόμα και σήμερα μιλάμε για «φασουλήδες» της πολιτικής, αναφερόμενοι εμμέσως στον ήρωα του Σουρή. Ο Σουρής εμφανίζει τους ήρωές του πατριώτες, υποστηρίζοντας συχνά τον βασιλιά και προφανώς την Μεγάλη Ιδέα, γεγονός που προκαλεί τον φθόνο των ανθελλήνων "διανοούμενων" της εποχής, τους οποίους ο Σουρής ξεφτιλίζει αποστομωτικά με τους θρυλικούς στίχους του.

Αντιθέτως οι σύγχρονοί του αξιόλογοι ποιητές τον θαύμαζαν, με τον Παλαμά να τον χαρακτηρίζει «γόητα ποιητή». Θεωρήθηκε ως ο «νέος Αριστοφάνης», ο λαός τον θαύμαζε, ενώ ήταν ο μοναδικός ποιητής παγκοσμίως ο οποίος επί δεκαετίες ζούσε αποκλειστικά από τα ποιήματά του! Ο Σουρής ήταν ένα μοναδικό φαινόμενο, μια στιχουργική διάνοια, που είναι αμφίβολο αν θα ξεπεραστεί ποτέ.

Ο Σουρής ανήκει...

Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας

"Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας. Να νιώθεις το χώμα ν΄ ανεβαίνει από τις σκοτεινές ρίζες και ν΄ απλοκαμιέται στα κλαριά και στα φύλλα.

Δεν είσαι ένας· είσαι ένα σώμα στρατού. Μια στιγμή κάτω από τον ήλιο φωτίζεται ένα από τα πρόσωπα σου. Κι ευτύς σβήνει κι ανάβει άλλο, νεώτερο σου, ξοπίσω σου.

Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο. Εσύ είσαι ο ίσκιος, αυτή το κρέας."

Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική

Coon C. - Tribes of the Rif

O Carleton Coon βρέθηκε στην βρέθηκε στο Μαρόκο για να κάνει ανθρωπολογική μελέτη στις φυλές του Ριφ, την οποία δημοσίευσε στο βιβλίο του "Tribes of the Rif".  O Coon πήγε να μελετήσει τις φυλές αυτές, καθώς εμφανίζουν ένα εμφανές ποσοστό ξανθών μαλλιών, πράγμα μοναδικό στην Αφρικανική ήπειρο. Ήθελε να διαπιστώσει αν το χαρακτηριστικό αυτό ήταν γηγενές ή προέρχονταν από πιθανή Νορδική επίδραση. Η μελέτη του εν τέλει προσπαθεί να διαπιστώσει αν οι φυλές του Ριφ είναι πιο κοντά στους Ισπανούς ή στους Νορδικούς.

Οι ανθρωπολογικές μετρήσεις του είναι αναλυτικές, μετρώντας τα πάντα σχετικά με το σώμα και το κεφάλι, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα σε χάρτες κατανομής. Έπειτα αναλύει τα μη μετρήσιμα στοιχεία, όπως ο χρωματισμός δέρματος, μαλλιών, ματιών, τριχωτά μέρη, κλπ.

Παρατίθενται πολλά συγκριτικά στοιχεία σε πίνακες, από μετρήσεις σε Αφρικανικές χώρες, νότιες Ευρωπαϊκές (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, κλπ) και βόρειες Ευρωπαϊκές (Νορβηγία, Σουηδία, Βρετανία, κλπ) με σκοπό...

Η πραγματική φυλετική σύνθεση του Ελλαδικού χώρου

Έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο για την εκτίμηση της φυλετικής σύνθεση του Ελλαδικού χώρου με βάση τις μετρήσεις του Πουλιανού. Ωστόσο εκείνες οι μετρήσεις είχαν πραγματοποιηθεί την δεκαετία του 60' και αφορούσαν τους γηγενείς Έλληνες. Από τότε έχει μεταβληθεί σε μεγάλο βαθμό η φυλετική σύνθεση του Ελλαδικού χώρου.

Από την δεκαετία του 90' μέχρι σήμερα έχουν έρθει τουλάχιστον 1 εκατομμύριο Αλβανοί λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, από τη στιγμή που άνοιξαν τα σύνορα και οι Ελληνόφωνες προδοτικές κυβερνήσεις τους άφησαν ανενόχλητους να εισέλθουν. Αυτοί πλέον θα ενσωματωθούν στον...

Το σχήμα κεφαλιού και ο κρανιακός δείκτης

Κεφαλικός δείκτης και κρανιακός δείκτης μετρώνται με τον ίδιο τρόπο. Ο κρανιακός δείκτης, δηλαδή αυτός που μετριέται σε κρανία και όχι σε κεφάλια ζώντων, είναι κατά κανόνα δύο μονάδες μικρότερος από τον κεφαλικό δείκτη. Τα νούμερα δείχνουν αναλογίες και όχι μέτρήσεις.

Αριστερά έχουμε δολιχοκεφαλία, στο κέντρο μεσοκεφαλία και στα δεξιά βραχυκεφαλία.

Από το βιβλίο του E. Tylor - Anthropology (1913)

Σωκράτης, ο διάσημος φιλόσοφος - σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο Σωκράτης (470/469-399 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Ήταν Αθηναίος πολίτης, γιος λιθοξόου και ασχολήθηκε αρχικά με την τέχνη του πατέρα του. Στα 17 του γνώρισε τον φιλόσοφο Αρχέλαο, ο οποίος τον έπεισε να αφιερωθεί στη φιλοσοφία.

Αρχίζει να πηγαίνει στην αγορά και να μιλά για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και θρησκευτικά. Απέκτησε οπαδούς, κυρίως νέους, παρότι δεν δίδασκε σε σχολή, αλλά σε τυχαία σημεία της αγοράς. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες ως Αθηναίος στρατιώτης.
Ουδέποτε ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, ενώ όταν του ζητήθηκε, αρνήθηκε να συμμετάσχει σε πολιτικές έριδες και να εκτελέσει αποφάσεις που έκρινε άδικες.

Η πολιτική του ιδεολογία είναι καθαρά αριστοκρατική, καθώς έλεγε στους συμπολίτες του που έβγαζαν βουλευτές και άλλους αξιωματούχους με κλήρο:...

Ο Διογένης περί Βασιλείας

Ο Διογένης μιλά στον Αλέξανδρο περί βασιλείας:

"Η γνώση περί βασιλείας είναι δύο ειδών, η μία η ουράνια και η άλλη η ανθρώπινη. Η ουράνια είναι μεγάλη, ισχυρή και εύκολη, ενώ η ανθρώπινη είναι μικρή, ασθενής, γεμάτη παγίδες και απάτες. Ωστόσο πρέπει να προστεθεί στην πρώτη για να είναι όλα σωστά. Η ανθρώπινη γνώση είναι...

Η πνευματική ανωτερότητα της αριστοκρατίας

Οι επιστήμονες αποτελούν την ανώτερη έκφραση της ανθρώπινης διάνοιας και σε αυτούς οφείλεται η τεχνική και πνευματική πρόοδος. O A. de Candolle μελέτησε την κοινωνική προέλευση των επιστημόνων στην Γαλλία για δύο αιώνες, 18ο και 19ο.

Εξέτασε τα μέλη της Ακαδημίας Επιστημών της Γαλλίας από ποια κοινωνική τάξη προέρχονταν. Διαπίστωσε ότι ενώ η αριστοκρατία αποτελούσε το 0,58% του πληθυσμού, έδωσε το 35% των επιστημόνων, η μεσαία τάξη του 11,6% έδωσε το 42% των επιστημόνων και η κατώτερη τάξη του 87,9% έδωσε το 23% των επιστημόνων.

Τα αποτελέσματα φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:...

Χάρτης κεφαλικού δείκτη του κόσμου - Gunther

Πατήστε πάνω για μεγέθυνση

Είναι ίσως ο πλέον λεπτομερής και ακριβής χάρτης του είδους. Θα μπορούσε κανείς να τον μελετά για ώρες, λαμβάνοντα υπόψη τους φυλετικούς τύπους που ζουν σε κάθε περιοχή του πλανήτη.

Διακρίνεται η ποικιλομορφία των ιθαγενών της Αμερικής, η ύπαρξη βραχυκέφαλων στην Αφρική, καθώς και οι μεγάλες διαφορές κεφαλικού  δείκτη σε ολόκληρη την Ασία. Στην Ευρώπη, παρατηρούμε την κλασική εικόνα με Ιβηρία και βορρά της Ευρώπης να υπάρχει δολιχοκεφαλία, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη να τείνει προς βραχυκεφαλία.

Ο χάρτης συντάχθηκε με στοιχεία του Β. Struck και δημοσιεύτηκε από τον H. Günther. Εδώ σε ασπρόμαυρη έκδοση.

Η φυλετική ανθρωπολογία στη Γαλλία

Η Γαλλία ήταν μία από τις πρωτοπόρες χώρες στον τομέα της ανθρωπολογίας. Το 1859 ο ιατρός και χειρούργος Paul Broca ιδρύει την Ανθρωπολογική Εταιρία του Παρισιού -Société d'anthropologie de Paris. Ο Broca, όντας η ψυχή της εταιρίας, συμβάλλει στο να χαράξει τα όρια του νέου επιστημονικού κλάδου της ανθρωπολογίας και να εκπαιδεύσει νέους επιστήμονες. Την ίδια χρονιά ιδρύεται το περιοδικό της εταιρίας υπό τον τίτλο Bulletins et Mémoires de la Société d'Anthropologie de Paris. Ξεκινούν να δημοσιεύονται πολλά άρθρα και το επιστημονικό ενδιαφέρον συνεχώς αυξάνεται.

Η εταιρία ασχολείται αρχικά κυρίως με την παλαιοανθρωπολογία και την μελέτη κρανίων και οστών, όμως σύντομα το ενδιαφέρον στρέφεται και στους ζώντες πληθυσμούς. Εισάγεται για πρώτη φορά η ειδική ανθρωπολογική ορολογία και καθορίζονται οι βασικές ανθρωπολογικές τεχνικές και μετρήσεις που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Σύντομα δημιουργείται ορολογία φυλετικών τύπων και η φυλετική πραγματικότητα αρχίζει να αχνοφαίνεται. Για να καλυφθεί το αυξανόμενο ενδιαφέρον, ο Broca ιδρύει το 1872 και δεύτερο περιοδικό, υπό το όνομα Revue d'Anthropologie. Το 1875, μετά τις άοκνες προσπάθειες του Broca, ιδρύεται η Ανθρωπολογική Σχολή -École d'anthropologie- στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, με το αντίστοιχο εργαστήριο.

Οι πόλοι της ανάπτυξης της ανθρωπολογίας στη Γαλλία είναι πλέον τρεις:...

Αλκιβιάδης, μια πληθωρική φυσιογνωμία - σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;

Ο Αλκιβιάδης (π. 450-404 π.Χ.) ήταν Αθηναίος πολιτικός και στρατιωτικός.

Κατάγονταν από διάσημο αριστοκρατικό οίκο των Αθηνών. Είχε πολλούς δασκάλους, συμπεριλαμβανομένου του Σωκράτη, ενώ ήταν καλά προπονημένος στην τέχνη της ρητορικής. Ο Αλκιβιάδης ήδη από τα νιάτα του ήταν γνωστός για τον απείθαρχο χαρακτήρα του. Συμμετείχε σε πολεμικές συγκρούσεις, σε μία από τις οποίες ο Σωκράτης του έσωσε τη ζωή. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, «φοβόταν και σέβονταν τον Σωκράτη μόνο, περιφρονώντας τις ερωμένες του». Παντρεύτηκε μια πλούσια Αθηναία, η οποία ήθελε να τον χωρίσει, επειδή συναναστρέφονταν με εταίρες. Ωστόσο όταν εκείνη προσπάθησε να ζητήσει διαζύγιο, ο Αλκιβιάδης την άρπαξε και την έφερε σπίτι επιδεικτικά μέσα από την πόλη. Έπειτα από αυτό, ουδέποτε ξαναπροσπάθησε...

Ο Αλκιβιάδης ξεκίνησε την ανάμειξή του με την πολιτική, αντιτασσόμενος στην συνέχιση της Ειρήνης του Νικία. Όταν ήρθε διπλωματική αποστολή των Σπαρτιατών, ο Αλκιβιάδης τους επισκέφτηκε μυστικά και...

Ο Σικελιανός για το αίμα και την παράδοση

"Η Ελληνική παράδοση για μας δεν είναι κεφάλαιο χρονολογικό, αλλά το αίμα του αίματός μας"

Άγγελος Σικελιανός, Πεζός Λόγος

Ο Έλληνας διαννοούμενος διαπιστώνει ότι η παράδοση είναι παράγωγο του αίματος. Τα ψυχικά γνωρίσματα συνδέονται με το αίμα, δηλαδή τη φυλή και αποτυπώνονται στον χαρακτήρα του πολιτισμού και στην παράδοση.

Η γενειάδα ως φυλετικό γνώρισμα

Μια ενδιαφέρουσα μελέτη έκανε ο S. Wake σχετικά με τη γενειάδα στις διάφορες φυλές του κόσμου. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Revue d'Anthropologie το 1880.

Η γενειάδα ή η απουσία της δεν διέφυγε της προσοχής των ανά τον κόσμο περιηγητών. Ωστόσο δεν θεωρήθηκε τόσο σημαντικό στοιχείο όσο τα μαλλιά, καθώς η απουσία της μπορεί να οφείλεται στο ξύρισμα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι όλοι οι λαοί, όσο πρωτόγονοι κι αν είναι, έχουν ανακαλύψει τεχνικές για να ξυρίζονται. O Δαρβίνος έγραφε ότι η γενειάδα είναι δευτερεύον σεξουαλικό χαρακτηριστικό και ότι "η ανάπτυξη της γενειάδας, των μαλλιών και της τριχοφυΐας του σώματος διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των ανθρωπίνων φυλών". Ο συγγραφέας κάνει μια εκτεταμένη βιβλιογραφική έρευνα περί των παρατηρήσεων των σημαντικότερων εθνολόγων και περιηγητών μέχρι την εποχή του ως προς το ζήτημα της γενειάδας.

Το κείμενο σαρώνει όλον τον πλανήτη και αναλύει τα χαρακτηριστικά της τριχοφυΐας στους διάφορους λαούς με πολλές λεπτομέρειες. Θα περιοριστούμε σε κάποιες γενικές παρατηρήσεις. Οι ιθαγενείς της Αμερικής και οι Ασιάτες στα βορειοανατολικά τείνουν να μην έχουν γενειάδα. Οι Οτεντότοι της νότιας Αφρικής έχουν ελάχιστη γενειάδα, αλλά αυξάνει στους μαύρους της νοτίου και κεντρικής Αφρικής. O ευρύτερος Ευρωπαϊκός χώρος...

Η ανθρωπολογία της κεντρικής Ασίας και Σιβηρίας

O H. Field μελέτησε ενδελεχώς την ανθρωπολογία της Σοβιετικής Ένωσης και εξέδωσε το 1948 το βιβλίο "Contributions to the Anthropology of the Soviet Union". Ο Field ήταν ακούραστος μελετητής ταξινομώντας μεθοδικά την ανθρωπολογική γνώση της εποχής του.

Από τις μελέτες των Σοβιετικών ανθρωπολόγων, προκύπτει ότι ο λεγόμενος Μογγολικός τύπος σε καμία περίπτωση δεν είναι ομοιογενής. Δολιχοκέφαλοι και βραχυκέφαλοι ανθρωπολογικοί τύποι βρίσκονται σε όλη την έκταση της Σιβηρίας μέχρι την Άπω Ανατολή. Τα χαρακτηριστικά που συνήθως προβάλλονται ως τυπικά των Μογγόλων, όπως χοντρή τρίχα μαλλιών, επίκανθος και πεπλατυσμένο πρόσωπο, δεν εμφανίζονται σε όλους τους πληθυσμούς της Σιβηρίας. Στην κεντρική Ασία, εμφανίζονται πολλά ευρωπαϊκού τύπου χαρακτηριστικά, ακόμα και κυρτή μύτη.

Αφού παρουσιαστούν αναλυτικά παλαιοανθρωπολογικά στοιχεία, γίνεται λόγος για τα ανθρωπολογικά γνωρίσματα του ζώντος πληθυσμού, βασισμένα στις μελέτες Σοβιετικών ανθρωπολόγων, αλλά και σε μετρήσεις του ίδιου του Field στη Σοβιετική Ένωση. Αρχικά γίνεται λόγος για την κεντρική Ασία, όπου...

Φυλετικοί τύποι σε σκίτσα - Ε. Stibbe

Απεικονίζονται σε προφίλ κάποιοι φυλετικοί τύποι της Ευρώπης, καθώς και οι Ανατολικός και Αρμενοειδής. Οι Μεσογειακός, Οριενταλικός, Νορδικός παρουσιάζονται δολιχοκέφαλοι, ενώ οι Αλπικός και Αρμενοειδής βραχυκέφαλοι. Ο Διναρικός παρουσιάζεται με κάποια προέκταση του πίσω μέρους του κεφαλιού, αλλά θα μπορούσε να είναι βραχυκέφαλος λόγω του πλάτους του κεφαλιού. Αρκετά πετυχημένα τα σχήματα.

Από το βιβλίο: Stibbe E. - An introduction to Physical Anthropology (1938)

Η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων

Η ανισότητα είναι ο κανόνας στη φύση, ενάντια στην αντιεπιστημονική θεώρηση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Το θέμα διαπραγματεύτηκε ο Γάλλος ανθρωπολόγος G. Lapouge, σε άρθρο του στο περιοδικό L'Anthopologie, με τίτλο "De l'inégalité parmi les hommes". Ο Lapouge λέει αλήθειες που πονάνε.

Αρχικά διατυπώνει ότι ήδη στην εποχή που ζούσε ήταν δύσκολο κάποιος να αρνηθεί την ισότητα των ανθρώπων. Ωστόσο αυτή η χίμαιρα πρέπει οπωσδήποτε να διαλυθεί και να επκρατήσει η επιστημονική αλήθεια. Οι άνθρωποι είναι άνισοι μεταξύ τους, από τη γέννησή τους ακόμα, με την εκπαίδευση να μπορεί μόνο να αναπτύξει ήδη προϋπάρχοντα εκ γεννετής χαρακτηριστικά. Και μάλιστα όχι μόνο οι άνθρωποι είναι άνισοι, αλλά αυτή η ανισότητα είναι και κληρονομική. Γεγονός που έχει μεγάλη πολιτική σημασία. Έθνη και φυλές είναι άνισες, ενώ μπορούν να βελτιωθούν μέσω της μείωσης των χειρότερων στοιχείων και της αύξησης των καλύτερων, δηλαδή μέσω της επιλογής.

Η ανισότητα μεταξύ των φυλών είναι εγγενές στοιχείο της φύσης, κάνοντας τις ισχυρότερες φυλές να επιβάλλονται των ασθενέστερων, σε μια αέναη μάχη. Ο Lapouge ορθώς θεωρεί ότι...

H Ilse Schwidetzky για την φυλετική αλλοίωση των λαών

"Με την ανάμειξη με ξένους, οι λαοί αλλάζουν μορφή και φύση. Το κληρονομικό υπόστρωμα των άλλοτε ξένων, που εισχωρεί στο νέο σώμα του λαού, συνεργεί στη δημιουργία ποικιλιών, τόσο στις σωματικές, όσο και στις ψυχικές ιδιότητες της ομάδος, οι οποίες εκτείνονται από τα χονδρά χαρακτηριστικά της εξωτερικής εμφάνισης, μέχρι των πιο λεπτών στοιχείων του χαρακτήρα και των πνευματικών ικανοτήτων."

Ilse Schwidetzky

Η Ilse Schwidetzky ήταν η πλέον αξιόλογη γυναίκα ανθρωπολόγος, κάνοντας πολλές φυλετικές μελέτες αρχικά με τον Czekanowski και έπειτα με τον Eickstedt. Εδώ διατυπώνει την πεμπτουσία του φυλετικού ζητήματος, που είναι ότι η φυλετική αλλοίωση δημιουργεί διαοφετική εμφάνιση και συμπεριφορά στους λαούς.

Οι μογγόλοι Τούρκοι

Ένα ενδιαφέρον άρθρο με αρκετά ανθρωπολογικά στοιχεία δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στην ιστοσελίδα των Ελλήνων Εθνικιστών. Το άρθρο αναφέρεται στην ανθελληνική προδοτική στάση της αριστεράς, που ποτέ δεν καταγγέλει την επεκτατική και φιλοπόλεμη Τουρκία, ούτε το αυταρχικό και μισογυνικό Ισλάμ, ενώ μιλά εθνοπροδοτικά μονίμως για «ελληνοτουρκική φιλία». Προσδιορίζοντας τους Τούρκους, ο συγγραφέας εισάγει ανθρωπολογικά στοιχεία. Παρατίθεται το απόσπασμα του άρθρου και έπειτα ακολουθούν κάποια σχόλια επί αυτού.

«Οἱ Τοῦρκοι εἶναι ἕνας λαὸς μογγολικῆς καταγωγῆς μὲ κοιτίδα τὰ ὑψίπεδα τῆς κεντροασιατικῆς στέππας (Τουρκμενιστάν).

Εἶναι ἕνας λαὸς πού «γεννήθηκε» σὲ συγκεκριμένο χρονικὸ σημεῖο τῆς ἱστορίας, καθὼς πρὶν ἀπὸ αὐτὸ δὲν ὑφίστατο.

Τὰ μογγολοειδῆ ἀνθρωπολογικὰ...

Φυλετικός χάρτης της Αφρικής - Γερμανική πηγή

Νομοθεσία του Λυκούργου - Η αποθέωση της ευγονικής

Ο Λυκούργος ήταν Σπαρτιάτης νομοθέτης, ο οποίος τον 8ο αιώνα π.Χ. έθεσε τις βάσεις του Σπαρτιατικού πολιτεύματος. Η Σπαρτιατική νομοθεσία είχε έντονο το στοιχείο της ευγονικής.

Αντλούμε τα στοιχεία από το έργο Βίοι Παράλληλοι του Πλουτάρχου, στον βίο του Λυκούργου, σε μετάφραση Α. Ρ. Ραγκαβή, τόμος Β'.

Ο Λυκούργος έκανε πολλά ταξίδια για να αποκτήσει γνώσεις περί πολιτευμάτων. Ταξίδεψε στην Κρήτη και στην Ασία, θέλοντας προς την αυστηρή δίαιτα των Κρητών, να αντιπαραβάλει την πολυτέλεια και τρυφή των Ιώνων. Πηγαίνοντας στην Αίγυπτο, είδε τη διάκριση μεταξύ των πολεμιστών και των χειροτεχνών. Έπειτα πήγε στη Λιβύη, στην Ιβηρία, καθώς και στην Ινδία όπου συνανεστράφη με τους Γυμνοσοφιστές.

Ο Λυκούργος είχε φύση ηγεμονική και δύναμη να διευθύνει τους ανθρώπους. Επιστρέφοντας στην Σπάρτη, αφού αρχικά αντιμετώπισε και αργότερα μετέπεισε τους πολιτικούς του αντιπάλους, μεταρρύθμισε το πολίτευμα, σώζωντας την πόλη από την αναρχία. Τα περί του πολιτεύματος είναι γνωστά, με ένα μικτό σύστημα με δύο Βασιλείς, την Γερουσία, τους εφόρους και την Απέλλα. Ο Λυκούργος εξεδίωξε τον φθόνο και την τρυφή, εξαλείφοντας τον πλούτο και την πενία καθώς μοίρασε τη γη, ώστε όλοι να ζουν ισότιμα και η μόνη διαφορά να προκύπτει ως προς την αρετή. Ακύρωσε το χρυσό και αργυρό νόμισμα και εισήγαγε ένα ογκώδες και βαρύ νόμισμα από σίδηρο, καταπολεμώντας έτσι την φιλοχρηματία και διώχνωντας τους ξένους σοφιστές, αγύρτες και εμπόρους.

Για να αντιμετωπίσει την τρυφή, εισήγαγε λιτά συσσίτια, ώστε να μην παρασύρονται οι Σπαρτιάτες από την πολυτέλεια, την λαιμαργία και την υπνηλία, αλλά να σκληραγωγούνται και να αναπτύσσεται το αίσθημα της συντροφικότητας.

Ο Λυκούργος έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ανατροφή των Σπαρτιατών. Φρόντισε ώστε...

Η φυλετική σκέψη του Κωνσταντίνου Ζ' Προφυρογέννητου

"Διότι κάθε έθνος που έχει διάφορα έθιμα και αλλοιώτικους νόμους και θεσμούς, οφείλει τα δικά του να σταθεροποιή και μέσα στο ίδιο έθνος να γίνονται και να ενεργούνται οι επικοινωνίες για την συντήρηση της ζωής. Δηλαδή, όπως κάθε ζώο με τα όμοιά του έρχεται σε επιμειξία, έτσι και κάθε έθνος όχι με αλλοφύλους και αλλογλώσσους, αλλά με συμπατριώτες κι ομογλώσσους είναι σωστά να...