Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) είναι ένα διαδεδομένο μέτρο που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση του βαθμού παχυσαρκίας ενός ανθρώπου. Ισούται με το βάρος (ενν. μάζα, Β σε kg) διαιρεμένο με το ύψος (Υ, σε m) εις το τετράγωνο, δηλαδή Β/Υ^2. Στα αγγλικά είναι γνωστός ως BMI (Body Mass Index). Η ταξινόμηση γίνεται ως εξής:
ΔΜΣ < 18,5: Ελλιποβαρής
18,5 ≤ ΔΜΣ < 25: Φυσιολογικός
25 ≤ ΔΜΣ < 30: Υπέρβαρος
30 ≤ ΔΜΣ: Παχυσαρκος
Ο ΔΜΣ θεωρείται ιατρικό εργαλείο, όμως η θέσπισή του οφείλεται σε μελέτες φυσικής ανθρωπολογίας. Tον δείκτη εισήγαγε για πρώτη φορά ο Βέλγος αστρονόμος, στατιστικολόγος και κοινωνιολόγος Adolphe Quetelet σε βιβλίο του σχετικό με την ανθρωπομετρία, διαιρώντας όμως με Υ^2.5 και όχι Υ^2. Παρά την χρήση διαφορετικής δύναμης στον παρονομαστή, ο ΔΜΣ ονομάζεται Quetelet Index προς τιμή του Βέλγου επιστήμονα. Ακολούθησαν κι άλλες μελέτες από ανθρωπολόγους για να καταλήξουν στον δείκτη που περιγράφει καλύτερα την ανθρώπινη μορφή. Η σημαντικότερη συνεισφορά στην μελέτη του δείκτη περί σωματοδομής είναι αυτή του Charles Davenport με τίτλο "
The Best Index of Build" που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Quarterly Publications of the American Statistical Association. Ο Davenport εξετάζει ποιος είναι ο καλύτερος δείκτης για τον χαρακτηρισμό της ανθρώπινης σωματοδομής.
Αρχικά ο Davenport μας λέει ότι το βάρος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μόνο του ως δείκτης ευρύτητας της σωματοδομής, εφόσον μεταβάλλεται με το ύψος. Μια απλοϊκή λύση θα ήταν να διαιρέσουμε το βάρος με το ύψος, ωστόσο...
