Φυλή και σινεμά

Ηθοποιός στον κινηματογράφο μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως φυλετικού τύπου. Μπορεί οι Μεσογειακοί να έχουν μεγαλύτερη εκφραστικότητα, αλλά αυτό στο σινεμά δεν σημαίνει τίποτα. Ένας ανθρωπάκος στην καθημερινή ζωή, στον κινηματογράφο γίνεται ερωτύλος και εξολοθρευτής των πάντων, μετά από αλλεπάλληλες λήψεις και μοντάζ. Συνεπώς δεν απαιτούνται σοβαρές εκφραστικές ικανότητες ούτε έντονη ενεργητικότητα από τους ηθοποιούς.

Πολλές φορές ένας ρόλος κρίνεται ασυνείδητα επιτυχής, όταν ο ηθοποιός που τον ενσαρκώνει παρουσιάζει τα σωματικά χαρακτηριστικά που ταιριάζουν με τα ψυχικά γνωρίσματα του ρόλου. Δηλαδή, ο ηθοποιός που παίζει έναν δραστήριο, πειθαρχημένο και ταχυκίνητο πολεμιστή είναι πιο πιθανό να κριθεί εγκωμιαστικά αν ανήκει στον Νορδικό τύπο. Επίσης, ο ρόλος ενός παχουλού και βαριεστημένου που κάνει καυστικό χιούμορ ταιριάζει περισσότερο σε έναν Αλπικό. Επίσης ένας δραστήριος ερωτύλος που μπλέκει με τον νόμο "ταιριάζει" να ενσαρκώνεται από έναν Μεσογειακό. Η ταύτιση συμπεριφοράς και εμφάνισης γίνεται ασυνείδητα στους θεατές.

Ενδιαφέρον έχουν από φυλετικής σκοπιάς και οι ιστορικές ταινίες. Για τα ιστορικά πρόσωπα, εφόσον είναι γνωστή η μορφή τους, επιλέγοναι ηθοποιοί οι οποίοι να τους μοιάζουν όσο γίνεται περισσότερο. Στην πραγματικότητα, για να είναι όσο γίνεται πιο επιτυχής η ενσάρκωση, ο ηθοποιός πρέπει να ανήκει στον ίδιο φυλετικό τύπο με το ιστορικό πρόσωπο.

Σε ιστορικές ταινίες αλγεινή εντύπωση κάνει πολλές φορές η επιλογή των πρωταγωνιστών ή του πλήθους. Οι ταινίες γυρίζονται κυρίως στο Hollywood, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει πλήθος Νορδικών και Ατλαντοειδών ηθοποιών. Όταν παίζεται μια ταινία π.χ. με θέμα την αρχαία Ελλάδα, οι πρωταγωνιστές είναι συχνά Νορδικοί, Νορδικοί-Κρομανοειδείς και γενικότερα τύποι που στο μάτι του θεατή ασυνείδητα χτυπούν άσχημα. Τα ίδια για κάθε ιστορικό γεγονός που δεν σχετίζεται με βορειοευρωπαίους. Άσχημη και αταίριαστη εικόνα παρουσιάζουν και τα πλήθη στις ταινίες, όπου οι κομπάρσοι ανήκουν συνήθως σε άσχετους φυλετικούς τύπους από αυτούς που αναμένονται με βάση τις ιστορικές συνθήκες της ταινίας.

Στην πρώτη εικόνα φαίνεται ο ηθοποιός Kellan Lutz ως... Ηρακλής (!), ενώ είναι Νορδικός-Κρομανοειδής. Από την άλλη ο Steve Reeves στην δεύτερη εικόνα είναι λίγο πιο ταιριαστός ως Ηρακλής, καθότι Ατλαντοειδής. Ποιος από τους δύο σας φαίνεται πιο ταιριαστός για τον ρόλο του αρχαίου Έλληνα ήρωα Ηρακλή;

Συμπερασματικά, η εμφάνιση των ηθοποιών είναι πολύ μεγάλης σημασίας για τον κινηματογράφο και πολλές φορές ασυνείδητα οι ταινίες και οι πρωταγωνιστές εγκωμιάζονται όχι για την ερμηνεία, αλλά και για την εμφανισιακή και ψυχική ταύτιση με τον ρόλο, πράγμα που υποδηλώνει φυλετική ταύτιση.

Διαπίστωση της Αμερικανικής Ευγονικής Εταιρίας

"Η φυλετική μείξη, οδηγεί σχεδόν πάντοτε σε ανωμαλία, λόγω του καταστροφικού συνδυασμού ασυμβιβάστων κληρονομικών παραγόντων και της διαλύσεως εξισορροπημένων γονιδιακών ενώσεων"

Το πρόσωπο του Μάρκου Αντώνιου

Ο Μάρκος Αντώνιος (83-30 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός. Η ζωή του ήταν ταραχώδης. Προέρχονταν από σημαντική Ρωμαϊκή οικογένεια. Τα νεανικά του χρόνια τα πέρασε κάνοντας άσωτη ζωή, με τυχερά παιχνίδια, γλέντια, αλκοόλ και σεξουαλικά σκάνδαλα, δημιουργώντας χρέη. Αργότερα πήγε στην Αθήνα περνώντας τον καιρό του σε στρατιωτικές ασκήσεις και μελετώντας φιλοσοφία και ρητορική. Εντάχθηκε στον Ρωμαϊκό στρατό, διακρίθηκε σε μάχες. Έγινε υποστηρικτής του Ιουλίου Καίσαρα και τον βοήθησε από πολιτικά αξιώματα και έπειτα στρατιωτικά για την επικράτησή του. Μετά τη δολοφονία του Καίσαρα και την αναταραχή που επακολούθησε, εντάσσεται στην δεύτερη τριανδρία με τον Οκταβιανό και τον Λέπιδο, που επικρατεί. Η αυτοκρατορία μοιράζεται στους τρεις και ο Μάρκος Αντώνιος παίρνει την Ανατολή.

Γνωρίζει την Κλεοπάτρα, την οποία είχε αποφασίσει να τιμωρήσει γιατί είχε βοηθήσει τους αντιπάλους του. Αλλά η βασίλισσα, με τα ακαταμάχητα θέλγητρά της, τον γοήτευσε. Έφτασε στο σημείο να κάνει δώρο στην Κλεοπάτρα εκτεταμένα εδάφη της Ασίας και να ζητήσει διαζύγιο από τη γυναίκα του Οκταβία, αδελφή του Οκταβιανού. Τότε η Σύγκλητος και ο ρωμαϊκός λαός εξοργίστηκαν και του κήρυξαν τον πόλεμο. Ο πόλεμος κρίθηκε στη ναυμαχία στο Άκτιο (30 π.Χ). Ο Αντώνιος, νικημένος, επέστρεψε στην Αίγυπτο, όπου αυτοκτόνησε όταν έφτασε ο Οκταβιανός. Η Αίγυπτος έγινε επαρχία του ρωμαϊκού κράτους.



Η ανακατασκευή του προσώπου έγινε με βάση την προτομή του και λογισμικό επεξεργασίας εικόνας.

Ο Μάρκος Αντώνιος με βάση την προτομή του ανήκει στον Μεσογειακό φυλετικό τύπο. Έντονα σγουρά μαλλιά, "ανοιχτά" μάτια, ίσια μύτη, μεσοπροσωπία και δολιχοκεφαλία τον χαρακτηρίζουν.  Ακόμα και η συμπεριφορά του παρουσιάζει χαρακτηριστικά του Μεσογειακού φυλετικού τύπου, με τις ηγετικές ικανότητες, την πολεμική γενναιότητα και την αγάπη για τη μάθηση αλλά και τις διασκεδάσεις. Έμεινε στην ιστορία για τα πάθη και τις ικανότητές του.

Η φυλετική σκέψη του Heinrich Himmler

Το κείμενο εξετάζει το φυλετικό ζήτημα υπό το πρίσμα της πολιτικής ιδεολογίας. Αναγνωρίζει ως εχθρούς της φυλετικής σκέψης τον Χριστιανισμό, τον Φιλελευθερισμό, τον Μαρξισμό και τέλος τους Εβραίους. Άλλωστε το πνεύμα του Ιουδαϊσμού διαπνέει όλους τους προηγούμενους παράγοντες. Όλες αυτές οι αντιφυσικές ιδεολογίες αρνούνται τη φυλή και κηρύσσουν την "ισότητα". Εισάγουν τεχνητούς φραγμούς και διαμάχες εντός της φυλής, θέτοντας κριτήρια δόγματος, πλούτου ή "ταξικής" συνείδησης.

Η φυλή είναι ο καθοριστικός παράγοντας στη ζωή των λαών. Η φυλή διαμορφώνει το περιβάλλον που ζει και όχι το ανάποδο. Η φυλετική σκέψη και πολιτική είναι απαραίτητες για την ανύψωση του έθνους, κόντρα στα αντιφυσικά και αντιφυλετικά δόγματα.

Der Reichsführer Heinrich Himmler SS/SS-Hauptamt

The development of German culture has not followed a steadily rising course. Decades of no growth are followed by periods of slow but steady progress, then new ideas suddenly appear that transform our culture in fundamental ways. A new view of the world opens up, giving us entirely new ideas of our nature and our environment that can only gradually be investigated. They give our people the opportunity for new growth, new flowering, new possibilities.

The 15th and 16th centuries during the Middle Ages were a period when the Nordic spirit found characteristic expression in the Copernicus’s teaching that the earth revolved around the sun. The earth, which formerly was thought to be the center of the universe, became a small planet that was just as subject to the harmony of eternal laws as the course of the stars. The former world of appearances collapsed, and the Nordic spirit opened the door to a new scientific worldview. As a result of his revolutionary discovery, the worldview the Medieval Church had so successfully built to control people’s minds gradually fell apart over the following centuries. Today’s scientifically-based worldview freed us from the spiritual domination of the priesthood. We owe to it our great advances in technology, the sciences, and economics.

Today we are in the middle of another revolutionary epoch. Revolutionary scientific understandings of genetics and race have found political expression in the National Socialist world view. Once again a world of appearances collapsed, which had concealed from our eyes the true nature of humanity and the connections between body, soul, and spirit. The foundation of the Christian worldview is the doctrine of...

Έγχρωμη τοιχογραφία από τη Βοιωτία, 1ος αιώνας π.Χ.: ποιον φυλετικό τύπο απεικονίζει;

Ο εικονιζόμενος φαίνεται φυλετικά Αλπικός, ίσως και λίγο Μεσογειακός. Η τοιχογραφία βρέθηκε σε κακή κατάσταση, εξ'ου και το σκούρο χρώμα. Ωστόσο διακρίνεται ο χρωματισμός των μαλλιών και των ματιών του, τα σαρκώδη χείλη και το στρογγυλό πρόσωπο που αρκούν για τη φυλετική του ταξινόμηση.

Το μαύρισμα του δέρματος και η φυλετική ταξινόμηση

Το χρώμα του δέρματος είναι ένα σημαντικό φυλετικό γνώρισμα που βοηθά πολύ στην φυλετική ταξινόμηση. Ωστόσο, η έκθεση στον ήλιο επιφέρει έντονο μαύρισμα σε πολλούς ανθρώπους, ενώ το πραγματικό χρώμα του δέρματός τους είναι πολύ πιο ανοιχτό. Το μαύρισμα μπορεί να εμφανίζεται το καλοκαίρι ή και για μεγάλη περίοδο του έτους όταν κάποιος εκτίθεται συνεχώς στον ήλιο λόγω της εργασίας του, π.χ. σε αγροτικές ή οικοδομικές εργασίες.

Όπως εξετάστηκε σε προηγούμενη ανάρτηση, το χρώμα του δέρματος έχει μεγάλη κοινωνική σημασία. Το σκούρο δέρμα εγείρει υποψίες μίξης με εξωευρωπαϊκούς τύπους. Οι φυλετικοί ανθρωπολόγοι πρέπει να εξετάζουν πιθανό μαύρισμα του δέρματος, για να κάνουν ορθή φυλετική ταξινόμηση.

Παρατίθενται εικόνες ανθρώπων οι οποίοι εμφανίζουν σημαντική διαφορά με μαύρισμα και χωρίς. Το κανονικό χρώμα είναι το ανοικτό σε κάθε περίπτωση.

Οι φωτογραφίες είναι από εδώ.

Η σημασία της επιλογής κατάλληλου φυλετικά συντρόφου

Η επιλογή συντρόφου είναι ένα περίπλοκο ζήτημα. Κριτήρια ομορφιάς αλλά και σύνθετα κοινωνικά κριτήρια επηρεάζουν την επιλογή. Θα εξεταστεί η επίδραση της φυλής στην σεξουαλική επιλογή. Επίσης θα μελετηθούν οι συνέπειες της επιλογής συντρόφου ως προς τα χαρακτηριστικά που θα κληρονομήσουν τα παιδιά τους.

Το κριτήριο ομορφιάς σχετίζεται ιδιαίτερα με τη φυλή του κάθε ανθρώπου. Κάθε φυλή θεωρεί εαυτόν πρότυπο ομορφιάς εκ του φυσικού της. Χρειάζεται διαρκής πλύση εγκεφάλου για να αποδεχτεί ότι αλλόφυλοι είναι πιο ωραίοι και αυτό θα το κάνει επιφανειακά. Βέβαια, όσο μεγαλύτερη φυλετική συγγένεια και ομοιότητα υπάρχει, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να προτιμηθεί αλλόφυλος για σύντροφος.

Τα κοινωνικά κριτήρια είναι περίπλοκα και διαφέρουν ανά τους αιώνες και ανά χώρα ή ακόμα και επαρχία. Χρειάζεται ιστορική μελέτη σε μεγάλη έκταση. Ωστόσο μπορεί να γίνει μία εκτίμηση της επίδρασης της συμπεριφοράς των ατόμων στην επιλογή συντρόφου. Κάθε φυλή διαθέτει τα δικά της ψυχικά γνωρίσματα. Συνεπώς, άτομα της ίδιας φυλής είναι πιο πιθανό να ταιριάξουν, καθώς...

Γιατί όλοι θέλουν να χαρακτηρίζονται ως λευκοί;

Συχνά θα έχετε γίνει μάρτυρες περιστατικών όπου κάποιος μελαψός περιπαίζονταν για το χρώμα του δέρματός του. Τις περισσότερες φορές, ο μελαψός είτε θα εκνευρίζονταν, είτε θα προσπαθούσε να αποδείξει ότι η απόχρωση είναι τελικά λευκή. Σπάνια θα παραδέχονταν κάποιος στον Ευρωπαϊκό χώρο ότι δεν είναι λευκός.

Αντίστοιχη συμπεριφορά συναντάται σε πλήθος διαδικτυακών και όχι μόνο συζητήσεων, όπου άτομα και λαοί χαρακτηρίζονται ως μη λευκοί ή διερευνάται το κατά πόσον είναι λευκοί ή όχι. Όταν εξετάζεται η εμφάνιση ενός ανθρώπου, συνήθως διασήμου, που εγείρει σοβαρές υποψίες ότι δεν είναι λευκός, οι ομοεθνείς του προσπαθούν εναγωνίως να αποδείξουν ότι τελικά είναι λευκός και ότι οι άλλοι κάνουν προπαγάνδα εναντίον του έθνους τους. Το ίδιο γίνεται και για την εξέταση ολόκληρων λαών για το κατά πόσον είναι λευκοί ή όχι, με τους κατηγορούμενους να προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποδείξουν ότι ο λαός τους είναι λευκός. Συνήθως οι συζητήσεις αυτές χαρακτηρίζονται από αντεγκλήσεις, ύβρεις και επιθετικότητα, γεγονός που αποδεικνύει ότι η φυλετική συνείδηση εξάπτει τα πάθη.

Υποψίες μη λευκότητας εγείρει και πιθανή νέγρικη μίξη. Ειδικά σε περιοχές όπως η Αμερική και η Βόρεια Αφρική, σε αρκετούς ανθρώπους εντοπίζεται νέγρικη επίδραση σε κάποια χαρακτηριστικά του προσώπου και του σώματος. Παρ'όλα αυτά, οι ομοεθνείς τους σπανίως παραδέχονται τη νέγρικη μίξη. Αντιθέτως κανείς δεν βρίσκεται να υποστηρίξει τη μη λευκότητα κάποιου ανθρώπου ή λαού. Στα κράτη της βορείου Αφρικής, όλοι αποκυρήσσουν ή υποεκτιμούν τη νέγρικη μίξη, ενώ όσοι εντοπίζουν την πραγματικότητα αντιμετωπίζονται ως εχθροί. Στην Ευρώπη, οι νοτιοευρωπαϊκοί λαοί συχνά χαρακτηρίζονται εμπαθώς ότι έχουν μη λευκή επίδραση και ως "τεκμήρια" χρησιμοποιούνται φωτογραφίες μεμονωμένων μη αντιπροσωπευτικών ανθρώπων. Στη Μέση Ανατολή, ακόμη και μέχρι την Ινδία, όλοι θέλουν να αποδείξουν ότι είναι λευκοί και αντιπαραβάλλουν εικόνες με Ευρωπαίους. Γιατί όμως όλοι θέλουν να χαρακτηρίζονται ως λευκοί;

Οι άνθρωποι γνωρίζουν ασυνείδητα και ας μη θέλουν να το παραδεχτούν ανοιχτά, ότι η εμφάνιση συνδέεται με τη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι Ευρωπαϊκοί φυλετικοί τύποι είναι αυτοί οι οποίοι έχουν δημιουργήσει και διατηρήσει τον δυτικό πολιτισμό, ο οποίος πλέον θεωρείται πρότυπο παγκοσμίως. Συνεπώς οι μη Ευρωπαίοι θέλουν να λέγονται λευκοί για να φαίνεται ότι ανήκουν στις Ευρωπαϊκές φυλές που αποτελούν πρότυπα. Το ζήτημα δεν είναι αισθητικό, αν και μερικές φορές μελαψοί ή μίξεις χαρακτηρίζονται ως άσχημοι. Τους περασμένους αιώνες φαίνεται ότι η λευκότητα δεν θεωρούνταν κάτι το ιδιαίτερο για τους μη Ευρωπαίους.

Για τους Ευρωπαίους είναι και ζήτημα ταυτότητας, καθώς όλοι μέσα μας γνωρίζουμε ότι όσοι είναι μη λευκοί, έχουν πιθανόν ξένη καταγωγή. Οι διαμάχες για το χρώμα του δέρματος δείχνουν το βάθος της επίδρασης που ασκούν τα φυλετικά ένστικτα. Το χρώμα του δέρματος, όντας το πιο ευδιάκριτο φυλετικό χαρακτηριστικό, αποτελεί ένα βασικό στοιχείο φυλετικού διαχωρισμού. Κάθε άνθρωπος καταλαβαίνει έστω και ασυνείδητα πολλές φορές, ότι το χρώμα του δέρματος υποδηλώνει διαφορετική συμπεριφορά και καταγωγή.

O Alfred Rosenberg για τη φυλετική ψυχή

"Ψυχή είναι φυλή ορώμενη εκ των έσω"

Alfred Rosenberg, Ο Μύθος του 20ου Αιώνα

Η φυλετική προέλευση του θεσμού της δουλείας

Η δουλεία είναι ένας θεσμός προϊστορικός. Οι δούλοι είναι άνθρωποι που θεωρούνται ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν όπως θέλουν, εν γνώσει της κοινωνίας. Η εκμετάλλευση των δούλων έχει πολλές μορφές, όπως καταναγκαστική εργασία, σεξουαλική εκμετάλλευση, αγοραπωλησία κτλ. Μελετώντας τη δουλεία, γρήγορα διαπιστώνεται ότι έχει φυλετική προέλευση.

Η δουλεία παρατηρείται ευρύτατα διαδεδομένη στην αρχαιότητα, έχοντας τις βάσεις της στην προϊστορία. Οι πρώτοι δούλοι αποτελούνται από νικημένους ενός πολέμου. Στους προϊστορικούς χρόνους η ανθρωπότητα ήταν διαχωρισμένη σε φυλές που δεν είχαν αναμιχθεί ιδιαίτερα. Η έντονη μίξη φαίνεται να ξεκινά στους ιστορικούς χρόνους. Συνεπώς, οι ηττημένοι ενός πολέμου ήταν μέλη μιας γειτονικής φυλής, η οποία υποχρεώνεται σε δουλεία. Η φυλετική διαφοροποίηση μεταξύ των δύο φυλών είναι σημαντική για την επιβολή της δουλείας, καθώς πιθανή φυλετική ομοιότητα θα μπορούσε να εκτιμηθεί ότι οι ηττημένοι θα ήταν προτιμότερο να ενσωματωθούν και να επεκταθεί η φυλή, παρά να γίνουν σκλάβοι. Επίσης, η έντονη φυλετική διαφοροποίηση βοηθά στην ταυτοποίηση κυρίου και σκλάβου, πράγμα που καθιστά την απόδραση δύσκολη. Βέβαια, ενώ η προέλευση της δουλείας είναι φυλετική, η επιβίωση του θεσμού διαμέσου των αιώνων αδιαμφισβήτητα οδήγησε στην εισαγωγή σκλάβων από άλλες φυλές, ξεπεσμό ομόφυλων στον θεσμό της δουλείας λόγω χρεών, απελευθέρωση αλλόφυλων σκλάβων, απόκτηση παιδιών με σκλάβους κτλ, πράγματα που οδήγησαν στην φυλετική αλλοίωση κυρίων και σκλάβων, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο να διαπιστωθεί η φυλετική τους υπόσταση.

Ιστορικά παραδείγματα που δηλώνουν την φυλετική προέλευση της δουλείας είναι πολλά. Η εισαγωγή..

Κάτων ο πρεσβύτερος: μια Διναρική φυσιογνωμία

Ο Κάτων ο πρεσβύτερος (234-149 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός.

Από την προτομή του προκύπτει ότι είναι Διναρικότατος, με μεγάλη κυρτή μύτη, σκληρό πηγούνι, μέτωπο με κλίση, τριγωνικό σχήμα προσώπου. Από παρατήρηση και άλλων προτομών προκύπτει ότι οι Ρωμαίοι είχαν σημαντική Διναρική επίδραση, που αυξάνει με την επικράτησή τους στην Ιταλική χερσόνησο.

Ακόμα και από την συμπεριφορά του μπορούν να αντληθούν στοιχεία Διναρικότητας. Ο Κάτων ο πρεσβύτερος προέρχονταν από οικογένεια πληβείων. Ήταν αγρότης, ζώντας μια φτωχική και λιτή ζωή. Κατατάσσεται στον στρατό στον Β' Καρχηδονιακό πόλεμο όπου διακρίνεται και ανέρχεται στην ιεραρχία. Στα διαστήματα μεταξύ των εκστρατειών, εργάζεται στους αγρούς όπως οι εργάτες, ντύνεται φτωχικά και δρα μετρημένα. Λόγω του μετρημένου χαρακτήρα του, της αυστηρότητας των ηθών του και της στρατιωτικής ικανότητάς του, επιλέγεται...

Το πρόσωπο της βασίλισσας Κλεοπάτρας της Αιγύπτου

Η Κλεοπάτρα Ζ' (69-30 π.Χ.) ήταν βασίλισσα της Αιγύπτου. Ανήκε στη δυναστεία των Πτολεμαίων, που ήταν Ελληνική δυναστεία με καταγωγή από τον πρώτο Πτολεμαίο, στρατιωτικό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η ζωή της ήταν πολυτάραχη, αρχικά με την ανάρρησή της στον θρόνο και έπειτα με την εμπλοκή της στις Ρωμαϊκές εμφύλιες διενέξεις. Υποστήριξε τον Ιούλιο Καίσαρα στην ανάδειξή του ως Αυτοκράτορα, ενώ μετά τη δολοφονία του, υποστήριξε τον Μάρκο Αντώνιο. Όταν οι δυνάμεις του Αντωνίου και Κλεοπάτρας ηττήθηκαν οριστικά στη ναυμαχία του Ακτίου το 30π.Χ. από τον Οκταβιανό, αυτοκτόνησε στην Αίγυπτο, κατά παράδοση από τσίμπημα φιδιού που η ίδια προκάλεσε.

Η Κλεοπάτρα έγινε διάσημη για τη γοητεία που άσκησε σε τόσο σημαντικούς άντρες, όπως ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Μάρκος Αντώνιος. Επίσης είχε ηγετικές ικανότητες και έντονο δυναμισμό.

Η ανακατασκευή του προσώπου της Κλεοπάτρας μπορεί να γίνει με βάση τις προτομές και την αναπαράσταση σε νομίσματα. Απεικονίζεται με το χαρακτηριστικό της γνώρισμα, την μεγάλη μύτη της. Ο φυλετικός τύπος στον οποίο ανήκει δεν είναι σαφής. Φαίνεται να έχει και επίδραση του Βορειοαφρικανικού τύπου λόγω των πολλών μίξεων στην αρχικά Ελληνική δυναστεία των Πτολεμαίων.

Είναι "Μεσογειακή" η ομορφιά της Monica Bellucci;

Η διάσημη Ιταλίδα ηθοποιός συχνά θεωρείται ως εκπρόσωπος της "Μεσογειακής" ομορφιάς. Βεβαίως ο όρος "Μεσογειακός" μπορεί να είναι γεωγραφικός και όχι φυλετικός. Και αυτό γιατί πολλές από τις λεγόμενες "Μεσογειακές" γυναίκες είναι ελάχιστα ή καθόλου Μεσογειακές φυλετικά.


Από φυλετικής σκοπιάς, η Monica Bellucci ανήκει κυρίως σε άλλον φυλετικό τύπο. Βρείτε τον!

Είναι ...........

Φυλή και ηγετικές ικανότητες

Σε όλους έχει γεννηθεί κάποια στιγμή η απορία αν ο ηγέτης γεννιέται ή γίνεται. Αντικρουόμενες απόψεις ακούγονται συχνά επί του θέματος. Η φυλετική ανθρωπολογία έχει αποδείξει ότι η ηγετική ικανότητα εξαρτάται από τη φυλή του καθενός αλλά και από την εκπαίδευση που έχει λάβει. Δηλαδή, όπως είναι αναμενόμενο από τους περισσότερους, ο ηγέτης είναι καρπός φυλής και εκπαίδευσης μαζί.

Κάθε φυλή, εκτός από τα προφανή σωματικά γνωρίσματα, διαθέτει και τα δικά της ψυχικά χαρακτηριστικά. Μελετώντας την ιστορία, διαπιστώνεται ότι για να γίνει κάποιος πολιτικός ή στρατιωτικός ηγέτης είναι απαραίτητα κάποια συγκεκριμένα ψυχικά χαρακτηριστικά. Ειδικά σωματικά χαρακτηριστικά σπανίως απαιτούνται, μερικές φορές ούτε καν να είναι κάποιος αρτιμελής. Τα ψυχικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που καθορίζουν την ηγετική ικανότητα.

Η ηγεσία απαιτεί ενεργητικότητα, επιθετικότητα, τόλμη. Η ομιλιτικότητα και η πειθαρχία επίσης βοηθούν. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι φυλετικά και δεν μπορούν να δημιουργηθούν μέσω εκπαίδευσης εκ του μηδενός, παρά να καλλιεργηθούν αν ήδη υπάρχουν εκ γενετής. Πλην του χαρακτήρα, η ηγεσία απαιτεί γνώσεις, έτσι ώστε να είναι αποτελεσματική. Πολλοί ηγέτες ήταν αμόρφωτοι, ωστόσο όσο η μόρφωση μεγαλώνει, τόσο ο ηγέτης μεγαλουργεί. Ο χαρακτήρας και οι γνώσεις είναι δύο παράγοντες σημαντικοί, αλλά πλήρως διαχωρισμένοι. Δηλαδή κάποιος μπορεί να διαθέτει ηγετικό χαρακτήρα χωρίς να έχει γνώσεις, ενώ άλλος να έχει γνώσεις χωρίς τον κατάλληλο χαρακτήρα. Στις δύο περιπτώσεις, τις μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει ηγέτης έχει ο πρώτος.

Στον Ευρωπαϊκό χώρο, ο Μεσογειακός φυλετικός τύπος διαθέτει τόλμη, ενεργητικότητα, ομιλητικότητα και πάθος. Τα χαρακτηριστικά αυτά, με την κατάλληλη καλλιέργεια και με την κατεύθυνση της διαθεσης διασκέδασης με τρόπο που να μην επηρεάζει τις ηγετικές ικανότητες, μπορούν να αναδείξουν κορυφαίους ηγέτες, που να εμπνεύσουν τα πλήθη και να γράψουν ιστορία. Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα από την αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, τον Κορσικανό Ναπολέοντα, κτλ. Ο Νορδικός τύπος, χαρακτηρίζεται από...

Γιατί οι εθνικιστές μιλούν για Λευκή Ευρώπη;

Σίγουρα θα έχετε πετύχει σε εθνικιστικά έντυπα και ιστοσελίδες να γίνεται λόγος για Λευκή Ευρώπη και Λευκούς Ευρωπαίους. Διεθνώς η φράση που χρησιμοποιείται είναι White Pride ή White Power. Ο όρος χρησιμοποιείται για να διαχωρίσει τους λευκούς Ευρωπαίους και τους απογόνους τους σε σχέση με τους υπόλοιπους κατοίκους του πλανήτη. Διάφορες απορίες προκύπτουν από φυλετικής σκοπιάς σχετικά με αυτές τις φράσεις. Ενδιαφέρον έχει να διερευνήσουμε γιατί έχουν καθιερωθεί από πλευράς εθνικιστών.

Στη φυλετική ανθρωπολογία, το χρώμα του δέρματος είναι ένα ακόμη γνώρισμα, όπως το σχήμα της μύτης, το μήκος του κρανίου, το χρώμα των ματιών, η κλίση του μετώπου, κτλ. Δηλαδή το χρώμα του δέρματος στη φυλετική ταξινόμηση έχει αντίστοιχη αξία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Η ταξινόμηση με βάση το χρώμα του δέρματος σε λευκούς, μαύρους και κίτρινους δεν είναι ορθή, καθώς εντός π.χ. των λευκών υπάρχει επιπλέον υποκατηγοριοποίηση. Είναι προφανές ότι οι ξανθοί βορειοευρωπαίοι ανήκουν σε άλλη φυλή σε σχέση με τους μελαχρινούς νοτιοευρωπαίους, ωστόσο όλοι τους λογίζονται ως λευκοί.

Αν εξετάσει κανείς πιο αναλυτικά το ζήτημα, θα διαπιστώσει ότι π.χ. ο Βορειοαφρικανικός και ο Ιρανικός τύπος, παρότι σχετικά μαυριδεροί, είναι εξελικτικά πιο κοντά στον Μεσογειακό τύπο, πράγμα που υποδηλώνεται και από την περιστασιακή ομοιότητά τους, παρά ο Αλπικός τύπος που θεωρείται λευκός. Δηλαδή από φυλετικής σκοπιάς κάποιοι "μη λευκοί" είναι πιο συγγενείς με κάποιους από τους λευκούς. Επίσης προκύπτει και το κλασικό πρόβλημα του ποιος θεωρείται λευκός, καθώς η εκτίμηση ενός χρώματος είναι πράγμα τελείως υποκειμενικό.

Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται προφανές ότι η χρήση του όρου "Λευκοί Ευρωπαίοι" παρουσιάζει προβλήματα. Ωστόσο η χρήση του από τους εθνικιστές δικαιολογείται πλήρως.

Οι εθνικιστές αγωνίζονται για την πολιτική επικράτησή τους. Η έννοια της φυλής αναγνωρίζεται ορθά ως μεγάλης σημασίας. Στην Ευρώπη και οπουδήποτε υπάρχουν λευκοί, οι εθνικιστές...

Ο Νίτσε για τη φυλετική μίξη

"Ο άνθρωπος μιας εποχής διάλυσης που ανακατεύει τις φυλές και που συνεπώς περιέχει μέσα του την κληρονομιά μιας πολυειδούς καταγωγής, δηλαδή αντίθετες και συχνά όχι μόνο αντίθετες ενορμήσεις και αξίες, που παλεύουν η μια με την άλλη και σπάνια αφήνουν σε ησυχία η μια την άλλη - ένας τέτοιος άνθρωπος όψιμων κουλτουρών και σπασμένων φώτων θα είναι, κατά μέσο όρο, ένας αδύναμος άνθρωπος"

Φ. Νίτσε, Πέραν του καλού και του κακού

Οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου: η συνεισφορά στον Ελληνισμό και στην ανθρωπότητα

Ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε πολλά εδάφη της Ασίας. Στην αυτοκρατορία του συμπεριλαμβάνονταν πέραν του Ελλαδικού χώρου η Μικρά Ασία, η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, η Μεσοποταμία και η Περσία μέχρι την Ινδία. Το αποτέλεσμα ήταν πλήθος φυλών να βρεθούν υπό την κυριαρχία των Ελλήνων. Ο Αλέξανδρος τελειώνοντας την εκστρατεία πεθαίνει και ύστερα από εμφυλίους πολέμους, το βασίλειο χωρίζεται σε επιμέρους Ελληνιστικά βασίλεια. Ονομάστηκε Μέγας όχι μόνο λόγω των πολεμικών κατορθωμάτων του, αλλά και λόγω της μεταλαμπάδευσης του Ελληνικού πολιτισμού σε πλήθος λαών της Ανατολής. Η αποτίμηση αυτής της μετάδοσης του Ελληνικού πολιτισμού προσφέρει πολλά διδάγματα.

Στις κατεκτημένες χώρες οι κάτοικοι έμαθαν Ελληνικά παράλληλα με την μητρική τους γλώσσα. Απέκτησαν επαφή με την Ελληνική παιδεία και κουλτούρα. Χτίστηκαν θέατρα, γυμναστήρια, βιβλιοθήκες, δρόμοι, λαμπρά οικοδομήματα, πανεπιστήμια, όλα προϊόντα του Ελληνικού πολιτισμού. Ορισμένοι από τους κατεκτημένους λαούς, ειδικά στα βάθη της Ασίας, που βρίσκονταν σε πρωτόγονη κατάσταση, ανύψωσαν τους εκπολιτιστές Έλληνες σε λατρευτικό επίπεδο. Για δύο με τρεις αιώνες οι πληθυσμοί των Ελληνιστικών βασιλείων βρίσκονταν υπό την πολιτιστική και πολιτική επίδραση των Ελλήνων.

Ωστόσο, το αποτέλεσμα της πολιτικής "εξελληνισμού" ήταν οικτρό και αυτό φάνηκε με την κατάλυση των βασιλείων. Η Ρωμαϊκή κατάκτηση κάποιων εδαφών κράτησε τα προσχήματα, ωστόσο οι λαοί που υποτίθεται έγιναν "κοινωνοί" του Ελληνικού πνεύματος, μερικούς αιώνες αργότερα, με τελειωτικό πλήγμα τις Μουσουλμανικές κατακτήσεις, ξέχασαν οτιδήποτε Ελληνικό και επέστρεψαν στις φυλετικές τους πολιτισμικές προδιαθέσεις. Ο Ελληνισμός ούτε επεκτάθηκε σημαντικά, ούτε απέκτησε βάθος στην Ασία. Οι λόγοι πρέπει να ερευνηθούν στην φυλετική πολιτική των Ελλήνων.

Οι Έλληνες στην Ασία δυστυχώς προσπάθησαν να...

Νορδικές σωματοδομές

Στις εικόνες φαίνεται ο σωματότυπος του Νορδικού φυλετικού τύπου. Οι εικονιζόμενοι είναι βέβαια πολύ γυμνασμένοι, ωστόσο φαίνεται η εξωμορφική κατατομή του σώματος με τα μακριά λεπτά άκρα, λεπτό δυνατό κορμό και ελάχιστη εναπόθεση λίπους.

Οι φωτογραφίες είναι από βιβλίο του Gunther. Οι Γερμανοί μελέτησαν συστηματικά τον Νορδικό φυλετικό τύπο και το Εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς τον αξιοποίησε στο έπακρο.

Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ισπανίας, μια ταξινόμηση

Gracile med

Atlanto-med       (Κρομανοειδείς)

Med-Alpine

Alpine

CM          (Κρομανοειδής)

Η ταξινόμηση έγινε εδώ. Η προσπάθεια είναι καλή αλλά όχι τέλεια, με αρκετούς από τους "Gracile" να είναι στην πραγματικότητα κρομανοειδείς επίδραση. Η σύνθεση της ομάδας είναι του 2010.

Σε καμία περίπτωση οι ποδοσφαιριστές μιας εθνικής ομάδας δεν είναι αντιπροσωπευτικοί της χώρας τους φυλετικά. Παραδοσιακά οι Αλπικοί σπάνια ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Εν γένει οι πιο δραστήριες φυλές αρέσκονται σε αυτό.

Στα forum φυλετικής ανθρωπολογίας μπορείτε να βρείτε σημαντικές πληροφορίες για την εμφάνιση και την ταξινόμηση των διαφόρων φυλετικών τύπων στον άνθρωπο. Σε αυτά τα forum το βάρος δίνεται στα σωματικά χαρακτηριστικά των φυλών και λιγότερο, δυστυχώς, στα ψυχικά χαρακτηριστικά, που είναι και τα πιο σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση, η συνεισφορά των forum είναι εξαιρετικά σημαντική.

Ο διάσημος "Κόμης Δράκουλας" σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκε;

Ο Βλαντ Γ' Τσέπες ή αλλιώς Βλαντ Δράκουλας, από το προσωνύμιο του πατέρα του, γνωστός σήμερα και ως Κόμης Δράκουλας, ήταν Πρίγκηπας της Βλαχίας στα μέσα του 15ου αιώνα. Κατά την πολυτάραχη ζωή του, κυβέρνησε την επαρχία της Βλαχίας, πολεμώντας για την ανεξαρτησία της με την Ουγγαρία και την Οθωμανική αυτοκρατορία που ήθελαν να την προσαρτήσουν, συμμαχώντας πότε με τους μεν και πότε με τους δε.

Η φήμη του ως "Δράκουλας" προέκυψε από την βίαιη μεταχείριση των αντιπάλων του. Συγκεκριμένα, συνήθιζε να ανασκολοπίζει τους αντιπάλους του και να χρησιμοποιεί φριχτά βασανιστήρια. Μάλιστα κάποιες φορές άφηνε ένα "δάσος" με χιλιάδες ανασκολοπισμένα πτώματα που δημιουργούσαν μια ανατριχιαστική εικόνα σε οποιονδήποτε αντίπαλο το αντίκρυζε. Οι αγριότητες αυτές, παραμορφωμένες ως ένα βαθμό, έφτασαν στη δυτική παράδοση από τις εξιστορήσεις Γερμανών, οι οποίοι φαίνεται ότι και αυτοί τις είχαν υποστεί.

Με βάση το πορτραίτο του, ο Βλαντ Γ' Τσέπες ανήκει στον Διναρικό τύπο. Λεπτό πρόσωπο, μεγάλη κυρτή μύτη και έντονο πηγούνι τον χαρακτηρίζουν. Η αγριότητα, η πολεμική ανδρεία και γενικά όλη η ζωή του ταιριάζει με τα ψυχικά χαρακτηριστικά του Διναρικού φυλετικού τύπου.

Δύο ακόμη γκραβούρες της εποχής είναι παρόμοιες:

Για όσους ενδιαφέρονται για την φυλετική ανθρωπολογία

Πολλοί είναι αυτοί που διαπιστώνουν την σημασία της φυλής στα ιστορικά και κοινωνικά δρώμενα. Αρκετοί από αυτούς επιθυμούν να γνωρίσουν σε μεγαλύτερο βάθος την έννοια της φυλής, πέρα από τα πολλά και συνήθως αντικρουόμενα που ακούγονται για αυτήν την έννοια στην καθημερινότητα. Η επιστημονική μελέτη των ανθρωπίνων φυλών είναι αντικείμενο της φυλετικής ανθρωπολογίας. Όσοι μελετήσουν την φυλετική ανθρωπολογία, θα κατανοήσουν την συμπεριφορά ανθρώπων και λάων ως απευθείας παράγωγα της φυλετικής τους σύνθεσης. Για αυτούς που θα φτάσουν σε βάθος, η ζωή τους θα αλλάξει και θα βλέπουν τους πάντες γύρω τους υπό το φυλετικό πρίσμα.

Η ενασχόληση με την φυλετική ανθρωπολογία οφείλει να ακολουθεί τα εξής βήματα μελέτης:

1.  Μελέτη της θεωρίας της εξέλιξης και της κληρονομικότητας
2.  Ταξινόμηση των διαφόρων φυλών στον άνθρωπο με βάση τα σωματικά και ψυχικά τους γνωρίσματα
3.  Μελέτη και εντοπισμός της φυλετικής επίδρασης στην ιστορία και στην κοινωνία


Η μελέτη της θεωρίας είναι πολύ σημαντική, καθώς οι έννοιες της εξέλιξης και της κληρονομικότητας είναι οι βάσεις της φυλετικής ανθρωπολογίας. Η διαφοροποίηση στον άνθρωπο, όπως και στα άλλα είδη, είναι παράγωγο της φυσικής και σεξουαλικής επιλογής. Απαιτείται η εμβάθυνση στις έννοιες αυτές. Επίσης οι βασικές αρχές της κληρονομικότητας είναι απαραίτητες για την κατανόηση των φυλετικών φαινομένων.

Η ταξινόμηση των φυλών είναι το επόμενο βήμα. Ο διαχωρισμός των σωματικών και ψυχικών χαρακτηριστικών των φυλών απαιτεί μελέτη βιβλίων ανθρωπολογικών και ιστορικών, αλλά και πολλή ενασχόληση με εξέταση φωτογραφιών και άλλου οπτικοακουστικού υλικού. Η φυλετική μίξη στην Ευρώπη δημιουργεί σύγχυση αρχικά στον μελετητή, ωστόσο με την πάροδο της μελέτης, οι φυλετικοί τύποι διακρίνονται εμφανώς. Πολλές εκπλήξεις και συμπεράσματα περιμένουν τον επίμονο μελετητή. Ακόμη πιο επίπονη διαδικασία είναι η εύρεση των ψυχικών φυλετικών γνωρισμάτων. Οι γνώσεις που απαιτούνται για αυτό είναι κυριολεκτικά αμέτρητες. Ο μελετητής πρέπει να ξεχωρίσει μέσα από τα ιστορικά γεγονότα τις διάφορες φυλετικές συμπεριφορές, πράγμα που απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες συνδυαστικής σκέψης.

Σε κάθε περίπτωση, η ταξινόμηση των φυλετικών τύπων έχει ως σκοπό την κατανόηση της επίδρασης της φυλής στην ιστορία και στην κοινωνία. Η μελέτη της ιστορίας υπό το φυλετικό πρίσμα είναι αυτή που εξηγεί σε μεγαλύτερο βάθος τα ιστορικά φαινόμενα, εκεί που οι ιστορικοί αδυνατούν. Η μελέτη της ζώσας κοινωνίας υπό το φυλετικό πρίσμα δίνει την πληρέστερη εξήγηση στα κοινωνικά φαινόμενα καθώς και στις προσωπικές συμπεριφορές. Το τελικό αποτέλεσμα της ενασχόλησης θα είναι, με το που βλέπεις κάποιον, να τον ταξινομείς φυλετικά και να συμπεραίνεις τα γενικά ψυχικά χαρακτηριστικά του. Τέλος, να κατανοείς τι είδους κοινωνία δημιουργείται αν συγκεντρωθούν πολλά άτομα του κάθε φυλετικού τύπου.

Η μελέτη μπορεί να αρχίσει από αυτό το ιστολόγιο. Ξεκινήστε για τη θεωρία από εδώ, διαβάζοντας τις πρώτες αναρτήσεις. Έπειτα διαβάστε τα χαρακτηριστικά των φυλετικών τύπων, ξεκινώντας από εδώ. Συνιστάται η μελέτη των βιβλίων στους συνδέσμους δεξιά και ενθαρρύνεται η παρακολούθηση των forum φυλετικής ανθρωπολογίας για εμβάθυνση στους φυλετικούς τύπους.

Η φυλετική διαφοροποίηση μεταξύ επαρχίας και αστικών κέντρων

Είναι σχετικά εύκολο να διαπιστώσει κανείς την φυλετική διαφοροποίηση στην Ευρώπη. Εξίσου εύκολη είναι η διαπίστωση ότι στις Ευρωπαϊκές χώρες ζουν πολλές φυλές σε διάφορες αναλογίες. Ωστόσο, η κατανομή τους παρουσιάζει όχι μόνο την αναμενόμενη γεωγραφική διαφοροποίηση, αλλά και διαφοροποίηση μεταξύ επαρχίας και αστικών κέντρων, εντός της ίδιας γεωγραφικής περιοχής.



Η διαφοροποίηση επαρχίας και αστικών κέντρων προκύπτει από τη συμπεριφορά των διαφόρων φυλών. Οι δολιχοκέφαλοι Νορδικοί και Μεσογειακοί έχουν την τάση να συγκεντρώνονται στα αστικά κέντρα. Η ενεργητικότητα, η φιλοδοξία κοινωνικής καταξίωσης και η επιθυμία οικονομικής ανέλιξης κάνουν τους δολιχοκέφαλους να συσσωρεύονται στα αστικά κέντρα, όπου οι δυνατότητες πραγματοποίησης των φιλοδοξιών τους είναι περισσότερες. Η πνευματική και οικονομική ζωή της χώρας βρίσκεται στις μεγάλες πόλεις, με συνέπεια οι δολιχοκέφαλοι, ακόμα και αν μεγάλωσαν στην επαρχία να θέλουν να μετοικήσουν στα αστικά κέντρα. Αντιθέτως, οι Αλπικοί, Βαλτικοί και οι Διναρικοί έχουν λιγότερες φιλοδοξίες και ανησυχίες πνευματικής ή οικονομικής φύσεως. Συνδέονται πιο έντονα με τις εστίες τους και με την απλή ζωή της επαρχίας. Ειδικά οι Αλπικοί και Βαλτικοί λόγω της ατολμίας και της απουσίας ενεργητικότητας, η σκέψη φυγής από την επαρχία τους είναι σπάνια, αν έχουν έστω και τα στοιχειώδη.

Το αποτέλεσμα των παραπάνω συμπεριφορών είναι στις μεγάλες πόλεις να συσσωρεύονται δολιχοκέφαλοι, ενώ στην επαρχία να μένουν οι βραχυκέφαλοι. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν ανήκουν οι περιοχές αποκλειστικά σε βραχυκέφαλους ή δολιχοκέφαλους, αλλά η τάση που περιγράφεται είναι εμφανέστατη. Στη διάρκεια αιώνων, τα συσσωρευμένα αποτελέσματα αυτών των συμπεριφορών σχηματοποιούν την ζωή της περιφέρειας και των πόλεων. Ακόμη και τα στερεότυπα του "αγροίκου" επαρχιώτη έχουν να κάνουν με την Διναρική επίδραση, ενώ του "απόμακρου αλλά καλοκάγαθου" επαρχιώτη έχουν να κάνουν με την Αλπική ή Βαλτική επίδραση και σε μηδαμινό βαθμό με τη φτώχεια ή την έλλειψη εκπαίδευσης.

Το φαινόμενο αυτό έχει τραγικές συνέπειες. Οι δολιχοκέφαλοι που είναι τα πιο ενεργά και πολύτιμα στοιχεία της κοινωνίας, ερχόμενοι στις πόλεις,...

Ο Gustave Le Bon για τη φυλετική μίξη

"Η μίξη δύο λαών αλλάζει με μιας και τα σωματικά και τα ψυχικά τους χαρακτηριστικά. Η μίξη είναι ο μόνος αλάνθαστος τρόπος που διαθέτουμε για να μεταβάλλουμε θεμελιωδώς τον χαρακτήρα ενός λαού, αφού μόνο η κληρονομικότητα είναι αρκετά ισχυρή για να αντιμετωπίσει την κληρονομικότητα."

Gustave Le Bon, Νόμοι εξελίξεως των λαών

Η διαρκής υποεκτίμηση του Αλπικού φυλετικού τύπου στους φυλετικούς χάρτες

Ο Αλπικός τύπος συναντάται από την Πορτογαλία, μέχρι την Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν. Ο κύριος τομέας όπου συγκεντρώνεται είναι η κεντρική Ευρώπη. Οι φυλετικοί χάρτες τον περιορίζουν σε μια μικρή περιοχή, ωστόσο η έκτασή του στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη. Υπάρχει μεροληψία ενάντια στον Αλπικό τύπο ή κάτι άλλο συμβαίνει;

Ο Αλπικός φυλετικός τύπος ως προς την συμπεριφορά του είναι άτολμος, χωρίς ενεργητικότητα και χωρίς ζωντάνια. Η ανυπαρξία ηγετικών ικανοτήτων και η βαριεστημένη μαλθακή φύση του, τον καθιστούν μετριότητα σε κάθε κοινωνικό χώρο. Οι Αλπικοί είναι σπάνιο να γίνουν πολιτικοί ή στρατιωτικοί ηγέτες, ή να διαπρέψουν στις επιστήμες ή στον πόλεμο. Την δόξα σε κάθε τομέα κλέβουν στην Ευρωπαϊκή ήπειρο οι δολιχοκέφαλοι Νορδικοί, Ατλαντοειδείς, Μεσογειακοί και μερικές φορές ως πολεμιστές κάποιοι Διναρικοί. Οι Αλπικοί είναι οι παρίες της ιστορίας. Η άνοδός τους σε αξιώματα συμβαίνει μόνο όταν τα κριτήρια ανέλιξης είναι χαλαρά, πράγμα που συμβαίνει σε περιόδους παρακμής.

Οι χάρτες βασίζονται σε εκτιμήσεις έμπειρων ανθρωπολόγων που έχουν ταξιδέψει και μετρήσει χιλιάδες ανθρώπων στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Ωστόσο επειδή οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών αγνοούν ή πλέον σιωνιστικά καταδιώκουν την σημασία της φυλής, δεν έχουν γίνει συστηματικές μετρήσεις. Συνεπώς, οι χάρτες βασίζονται σε εκτιμήσεις και όχι αναλυτικές μετρήσεις, με αποτέλεσμα οι ανθρωπολόγοι συχνά να επηρεάζονται από την πληθωρικότερη συμπεριφορά των δολιχοκέφαλων και να τους υπερεκτιμούν, ενώ οι Αλπικοί υποεκτιμώνται καθώς μένουν στην αφάνεια, δίνοντας την αίσθηση ότι επειδή δεν συνεισφέρουν στον χαρακτήρα ενός κράτους, πως είναι λίγοι.

Συγκεκριμένα, ο Αλπικός τύπος υποεκτιμάται ή αγνοείται ιδιαίτερα στη νότιο και ανατολική Ευρώπη, όπως σε Ιταλία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, σε μερικές χώρες από τις οποίες αποτελεί την πλειοψηφία! Οι Αλπικοί φαίνεται ότι αποτελούν τον γηγενή πληθυσμό της Ευρώπης προϊστορικά, με τους δολιχοκέφαλους να εισβάλλουν κυρίως δια θαλάσσης στα Ευρωπαϊκά παράλια της Μεσογείου και του Ατλαντικού και να απωθούν τους Αλπικούς προς το εσωτερικό. Δυστυχώς, η Ευρώπη είναι Αλπική με λίγους δολιχοκέφαλους και όχι δολιχοκέφαλη με λίγους Αλπικούς, με ποικίλες συνέπειες στην συμπεριφορά των Ευρωπαίων.

Αρχαιοελληνική τοιχογραφία του Ορφέα: ποιον φυλετικό τύπο απεικονίζει;

Απεικονίζεται ο Μεσογειακός φυλετικός τύπος. Η μορφή του έχει ίσια μύτη, καστανά σγουρά μαλλιά, ανοιχτά βλέφαρα, δολιχοκεφαλία.

Φυλετική ανθρωπολογία και εγκληματολογία

Η φυλετική ανθρωπολογία μπορεί να φανεί χρήσιμη στους εγκληματολόγους. Αρκετές φορές οι εγκληματολόγοι εντοπίζουν τα λείψανα ενός άγνωστου θύματος, μεταξύ των οποίων και το κρανίο. Από το κρανίο μπορεί να ανασκευαστεί κατά προσέγγιση το πρόσωπο του θύματος και να ταυτοποιηθεί.

Μάλιστα, υπάρχει και συγκεκριμένος κλάδος σπουδών υπό το όνομα Forensic anthropology, ο οποίος μελετά τα λείψανα των θυμάτων από ανθρωπολογικής πλευράς για την ταυτοποίηση θυμάτων και την εξιχνίαση εγκλημάτων. Οι επιστήμονες αυτού του κλάδου αναγνωρίζουν την διαφοροποίηση των διαφόρων φυλών, καθώς τους είναι απαραίτητη στην δουλειά της ταυτοποίησης. Όταν οι διάφοροι σημερινοί "βιολόγοι" αρνούνται την ύπαρξη φυλών, οι forensic anhtropologists υποχρεώνονται ακόμη και σήμερα να την δεχτούν ως πραγματικότητα. Είναι η μοναδική επιστήμη στον καιρό της σημερινής σιωνιστοκρατίας όπου η ύπαρξη φυλών θεωρείται αυτονόητη και μελετάται, δίνοντας αποτελέσματα.

Δείτε μερικά παραδείγματα ταυτοποιήσεων με τη βοήθεια της ανθρωπολογίας

Δείτε και τις υπόλοιπες...

Οι Μεσογειακές χώρες είναι και φυλετικά Μεσογειακές, ή μήπως όχι;

Οι Μεσογειακές χώρες της Ευρώπης έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους. Ο αυθορμητισμός, η ομιλιτικότητα, η ενεργητικότητα, το πάθος και η εκφραστικότητα συχνά θεωρούνται κοινά στοιχεία των Μεσογειακών λαών. Τα ποικίλα κοινά χαρακτηριστικά τους συνοψίζονται στην φράση "μεσογειακό ταμπεραμέντο". Τα ψυχικά χαρακτηριστικά αυτά ανήκουν στον Μεσογειακό φυλετικό τύπο. Γίνεται προφανές ότι ο Μεσογειακός τύπος έχει προσδώσει τον χαρακτήρα του σε αυτά τα έθνη. Σχηματίζεται έτσι η εντύπωση ότι οι Μεσογειακές χώρες είναι σχεδόν εξ' ολοκλήρου φυλετικά "Μεσογειακές". Ωστόσο η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.


Όσοι δεν ζουν στις Μεσογειακές χώρες νομίζουν ότι οι κάτοικοί τους είναι σχεδόν όλοι Μεσογειακοί φυλετικά. Βλέπουν διάσημους ηθοποιούς, αθλητές και ιδιαίτερα επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό να ανήκουν κυρίως στον Μεσογειακό φυλετικό τύπο και νομίζουν ότι όλοι οι ομοεθνείς τους είναι το ίδιο. Οι Μεσογειακοί λόγω της ενεργητικότητας και του πληθωρικού χαρακτήρα τους καταφέρνουν να γίνονται διάσημοι, δίνοντας εσφαλμένη εντύπωση για τους υπόλοιπους κατοίκους της χώρας καταγωγής τους. Διάσημοι ή εκπρόσωποι συγκεκριμένων επαγγελμάτων αποτελούν μη αντιπροσωπευτικό δείγμα για εναν ανθρωπολόγο, καθώς μπορεί κάποια φυλή λόγω των ψυχικών της χαρακτηριστικών να συγκεντρώνεται σε κάποια επαγγέλματα. Η επιλογή πρέπει να γίνεται με δείγμα από όλον τον λαό.

Μεσογειακές χώρες θεωρούνται οι Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, μερικές φορές συμπεριλαμβάνεται ως περιοχή και τα Μεσογειακά παράλια της Γαλλίας. Σε Ισπανία και Πορτογαλία η πλειοψηφία ανήκει στην Κρομανοειδή μορφή του Ατλαντο-Μεσογειακού τύπου, με λίγους καθαρούς Μεσογειακούς. Επίσης αρκετοί είναι και οι Αλπικοί, πράγμα που υποτιμάται διαρκώς και στην Ιβηρική χερσόνησο. Συνεπώς Κρομανοειδείς και Αλπικοί αποτελούν σημαντικό μέρος του Ιβηρικού πληθυσμού.

Σε Ιταλία και Ελλάδα οι Αλπικοί, Κρομανοειδείς και Διναρικοί είναι πολύ περισσότεροι από τους Μεσογειακούς. Στη νότια Γαλλία οι Μεσογειακοί τείνουν να "πνιγούν" από τους Αλπικούς. Αυτό γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό σε όσους διαμένουν σε αυτές τις περιοχές, την ώρα που οι ανθρωπολόγοι υποτιμούν τους Αλπικούς και Διναρικούς. Οι Μεσογειακοί στην πραγματικότητα αποτελούν ισχνή μειοψηφία σε αυτά τα κράτη, παρότι θεωρούνται ως ο αντιπροσωπευτικός τους τύπος.

Έτσι εξηγείται και η εξής απορία κάθε ενός που πρωτοασχολείται με την φυλετική ανθρωπολογία: γιατί οι Μεσογειακές χώρες δεν είναι ανεπτυγμένες στην οικονομία και στις επιστήμες, εφόσον ο Μεσογειακός τύπος έχει έφεση σε αυτά; Η απάντηση είναι ότι οι Μεσογειακοί είναι μειοψηφία σε όλες αυτές τις χώρες. Επίσης, οι λίγοι Μεσογειακοί δεν αποτελούν την αριστοκρατία όπως στην αρχαιότητα για να διαπρέψουν. Το αποτέλεσμα των σημερινών Μεσογειακών κρατών είναι αναμενόμενο από φυλετικής σκοπιάς και αντιστοιχεί σε Αλπικές-Κρομανοειδείς και Διναρικές συμπεριφορές, εξ'ου και η μετριότητα αυτών των χωρών. Η αναγέννησή τους μπορεί να γίνει αν αυξηθεί ο Μεσογειακός τύπος ή αν αποκτήσει την πολιτική εξουσία, γινόμενος αριστοκρατία, ή ιδανικά και τα δύο.

Η Φυλή ως θεμέλιο του Εθνικισμού

Η μόνη πολιτική ιδεολογία που αναγνωρίζει την σημασία της φυλής είναι ο Εθνικισμός. Ο κοσμοπολίτικος φιλελευθερισμός και ο κομμουνιστικός διεθνισμός αρνούνται την έννοια της φυλής, καθώς ακολουθούν τις επιδιώξεις της κοινής μήτρας τους, του Σιωνισμού. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί καλοπροαίρετοι πατριώτες και εν δυνάμει Εθνικιστές, οι οποίοι αγνοώντας τα φυλετικά ζητήματα, πέφτουν στην προπαγάνδα των εθνομηδενιστών σχετικά με την έννοια της φυλής.

Πολλοί ανγοί πατριώτες θεωρούν ότι η έμφαση που δίνεται στη φυλή από τους Εθνικιστές είναι κάπως παράταιρη και υπερβολική. Επηρεάζονται από την σχολική μασονική εκπαίδευση και τα σιωνιστικά ελεγχόμενα ΜΜΕ που προφανώς αποκρύπτουν ή υβρίζουν την επίδραση της φυλής στην ιστορία και στην κοινωνία. Οι απλοί αυτοί πατριώτες, ενώ αγαπούν το Έθνος τους, φτάνουν πολλές φορές στο σημείο να θεωρούν ότι ένας Κινέζος, ένας Ινδός, ένας Νέγρος, ένας Αβορίγινας, άμα γεννηθεί π.χ. στην Ελλάδα, μάθει Ελληνικά και πάει σε Ελληνικό σχολείο θα γίνει Έλληνας. Αυτή όμως είναι ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ και η προπαγάνδα των πανταχού διεθνιστών. Αυτοί οι απάτριδες διεθνιστές υποστηρίζουν ότι Έλληνας δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι και πρωτοστατούν στην "Ελληνοποίηση" λαθρομεταναστών.

Αν φέρουμε στην Ελλάδα Κινέζους λίγους λίγους και σταδιακά αντικαταστήσουμε τον γηγενή πληθυσμό, είναι προφανές ότι θα μιλάμε για έναν άλλο λαό. Ακόμα και αν σταδιακά μαθαίνουν Ελληνικά και πάνε σε Ελληνικά σχολεία, είναι βέβαιο ότι αυτοί μετά από κάποιες γενιές μπορεί να λέγονται Έλληνες, αλλά δεν θα έχουν καμία σχέση με τους προηγούμενους κατοίκους, τους σημερινούς Έλληνες. Αυτό γίνεται διότι οι διάφορες φυλές έχουν διαφορετικά σωματικά και ψυχικά γνωρίσματα. Ωστόσο η επίδραση της φυλετικής αλλοίωσης δεν είναι τόσο προφανής όταν οι αλλόφυλοι είναι λίγοι. Πολλοί αγνοί πατριώτες δεν μπορούν να την εντοπίσουν και την δικαιολογούν μέσω της τυχαιότητας. Άλλος λόγος αδυναμίας εντοπισμού είναι η φυλετική μίξη που έχει συμβεί στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, με τα κράτη να διαθέτουν αρκετά διαφορετικά φυλετικά στοιχεία που αλληλεπικαλύπτονται. Όταν όμως οι αλλόφυλοι γίνουν πολλοί, τότε η διαφοροποίηση γίνεται εμφανής κοινωνικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά, πολιτικά. Οι αλλόφυλοι δρουν με τον δικό τους ψυχισμό, έχουν διαφορετικά και συχνά αντικρουόμενα συμφέροντα και η κοινωνία καταλήγει ζούγκλα, με αδυναμία να αναπτυχθούν κοινά οράματα και επιδιώξεις. Οι πατριώτες, αν μελετήσουν τα φυλετικά ζητήματα και τους φυλετικούς τύπους στον άνθρωπο, γρήγορα θα διαπιστώσουν την σημασία της φυλής.

Οι Εθνικιστές επιδιώκουν την φυλετική ομοιογένεια, ώστε το Έθνος να έχει ψυχική ομοιογένεια και να είναι ευκολότερο να γίνει ισχυρό, με κοινά ιδανικά και θέληση. Όποιος θεωρεί ασήμαντη την έννοια της φυλής και υποστηρίζει ότι η εκπαίδευση αρκεί για να χαρακτηριστεί κάποιος ως μέλος του Έθνους, τότε δεν μπορεί να είναι Εθνικιστής. Όσο και αν είναι υπερήφανος Έλληνας, οι απόψεις του τελικά θα ταυτίζονται με αυτές των εθνομηδενιστών και θα επικροτεί έμμεσα το έργο της παγκόσμιας φυλετικής μίξης που υλοποιούν οι Σιωνιστές. Οι Εθνικιστές είναι φυλετιστές και βάζουν πάνω το αίμα από την "εκπαίδευση".