Τι γνώριζε ο Χίτλερ περί φυλετικής ανθρωπολογίας;

Το καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο Χίτλερ στη Γερμανία, ύψωσε σε κορυφαία θέση τον φυλετικό παράγοντα. Η φυλή απετέλεσε βασικό πυλώνα της Εθνικοσοσιαλιστικής θεώρησης, κάτι που αποτυπώθηκε στις πολιτικές του Τρίτου Ράιχ. Για να αποκτήσει ο Χίτλερ αυτήν την ιδεολογική κατεύθυνση και να την ακολουθήσει απαρέγκλιτα με τόσο πάθος, σημαίνει ότι είχε εντρυφήσει στο ζήτημα. Για την ιδεολογία του Χίτλερ περί φυλής και τις φυλετικές πολιτικές που εφάρμοσε έχει γραφτεί πλήθος βιβλίων. Εδώ θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τις γνώσεις που είχε ο Χίτλερ περί φυλετικής ταξινόμησης. Γνώριζε ο Χίτλερ για την εξελικτική διαφοροποίηση, τα ανθρωπολογικά γνωρίσματα και τους φυλετικούς τύπους;

Αρχικά θα εξετάσουμε το υπόβαθρο του Χίτλερ για να μπορεί να κατανοήσει αυτό το επιστημονικό αντικείμενο. Ως γνωστόν, ο Χίτλερ διάβαζε εντατικά. Ο συγκάτοικός του August Kubizek έγραφε: "Βιβλία κι άλλα βιβλία! Δεν θυμάμαι ούτε μία φορά τον Αδόλφο χωρίς βιβλία". Ο Χίτλερ είχε ακόρεστη δίψα για μάθηση, κάτι που τον οδήγησε να διαβάσει για μια πολύ μεγάλη γκάμα θεμάτων. Πέραν του συγγραφικού έργου του Richard Wagner και του Houston Stewart Chamberlain που έκαναν αναφορές σε φυλετικά ζητήματα, ο Χίτλερ είχε εμβαθύνει ακόμη περισσότερο. Είναι φανερό ότι ο Χίτλερ είχε διαβάσει...
τα βιβλία του Ernst Haeckel. Χρησιμοποιούσε την έκφραση "αριστοκρατική αρχή της φύσης", που χρησιμοποιούσε κατά κόρον και ο Haeckel. Επίσης μια φράση του Haeckel την βρίσκουμε με σχεδόν αυτούσια σύνταξη στο Mein Kampf: "υπάρχει μικρότερη διαφορά μεταξύ ενός πρωτόγονου ανθρώπου και ενός μέτριου ανθρώπου παρά μεταξύ του τελευταίου και ενός άνδρα σαν τον Schopenhauer", ενώ ο Haeckel στο βιβλίο του The Riddle of the Universe έγραφε: "η διαφορά πνευματικού επιπέδου μεταξύ ενός Goethe, ενός Kant, ενός Lamarck, ή ενός Δαρβίνου και ενός κατώτερου πρωτόγονου ανθρώπου... είναι πολύ μεγαλύτερη από την διαφορά μεταξύ του τελευταίου και του πιο "έξυπνου" ζώου". Άλλωστε όλοι οι ερευνητές έχουν αποφανθεί ότι οι απόψεις του Χίτλερ ήταν σχεδόν ταυτόσημες με αυτές του Haeckel. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Χίτλερ είχε διαβάσει το έργο του Haeckel, στο οποίο περιγράφεται και η φυλετική διαφοροποίηση στο ανθρώπινο είδος.

Κορυφαία επίδραση στην σκέψη του Χίτλερ άσκησε το βιβλίο του Αμερικανού ανθρωπολόγου Madison Grant, The Passing of the Great Race, όπου αναλύεται η ιστορία υπό το φυλετικό πρίσμα. Σχηματοποίησε την ιδεολογία του Χίτλερ, κάνοντάς τον να κατανοήσει την βαθύτερη σημασία του φυλετικού παράγοντα, βλέποντας πως σε επίπεδο αιώνων δεν είναι τα αποτελέσματα των πολέμων που έχουν σημασία, αλλά η φυλετική επικράτηση. Το βιβλίο του Grant κάνει λόγο για τους ανθρωπολογικούς τύπους της Ευρώπης, περιγράφοντας τα γνωρίσματά τους, γεγονός που σημαίνει ότι ο Χίτλερ είχε μάθει περί φυλετικών τύπων.

Αργότερα, ο Χίτλερ εντρύφησε στα βιβλία του Hans Günther, τα οποία βρέθηκαν στην προσωπική του βιβλιοθήκη μετά τον πόλεμο. Στο βιβλίο του Timothy Ryback, Η βιβλιοθήκη του Χίτλερ, διαβάζουμε ότι τα βιβλία του Günther, όπως το Rassenkunde des deutschen Volkes, υπήρχαν στην βιβλιοθήκη του σε πολλές εκδόσεις και ήταν από τα πλέον φθαρμένα από την πολλή χρήση, ώστε μάλιστα να ανοίγουν εύκολα στις σελίδες όπου παρουσιάζονται οι φωτογραφίες με φυλετική τυπολογία. Ο Χίτλερ συνεπώς γνώριζε πλήρως την φυλετική τυπολογία του Günther, την οποία αργότερα επέβαλε στο κράτος, στην εκπαίδευση και στη νεολαία. Οι φυλετικοί τύποι διδάσκονταν στα σχολεία, γιατί ο Χίτλερ θεωρούσε ότι κάθε Γερμανός θα έπρεπε να γνωρίζει τους φυλετικούς τύπους, τουλάχιστον της Ευρώπης. Ο Χίτλερ παρευρέθηκε στην τελετή διορισμού του Günther ως καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Ιένα. Σε χειρόγραφη αφιέρωσή του, τον είχε χαρακτηρίσει "πρωτοπόρο της φυλετικής σκέψης".

Ο Χίτλερ είχε διαρκή επαφή με την ανθρωπολογική-ευγονική βιβλιογραφία της εποχής. Διάβαζε πολλά βιβλία επί του θέματος και όταν αργότερα βρέθηκε στην εξουσία, συνέχισε να διαβάζει στέλνοντας συγχαρητήτριες επιστολές στον συγγραφέα κάθε φορά, όταν έβρισκε το βιβλίο αξιόλογο. Είναι λογικό σε αυτά τα βιβλία να γίνεται αναφορά περί φυλετικής ταξινόμησης και ανθρωπολογικών γνωρισμάτων. Γνωρίζουμε ότι ο Χίτλερ όταν βρίσκονταν στη φυλακή του Landsberg το 1924, είχε πάρει στο κελί του και διάβαζε το βιβλίο των διαπρεπών Γερμανών ανθρωπολόγων Erwin Baur, Eugen Fischer και Fritz Lenz, Grundriss der Μenschliche Erblichkeitslehre und Rassenhygiene. Προφανώς ο Χίτλερ είχε όχι απλώς γνώση περί φυλετικών τύπων, αλλά φαίνεται να είχε διαβάσει όλα τα σημαντικότερα συγγράματα της εποχής επί του θέματος.

Οι γνώσεις που έλαβε από τα ανθρωπολογικά βιβλία που διάβασε ήταν αρκετές για να κατανοήσει την φυλετική σύνθεση της Γερμανίας. Στο βιβλίο του Mein Kampf, στον τόμο 2, κεφ. 2 "Το Κράτος", σε ένα απόσπασμα που συνήθως οι μεταφραστές αποδίδουν με απαράδεκτο τρόπο επειδή αγνοούν την φυλετική τυπολογία κατά Günther, ο Χίτλερ γράφει ξεκάθαρα:

"Αν θέσουμε το ερώτημα πώς αυτό το Κράτος, που εμείς οι Γερμανοί χρειαζόμαστε, πρέπει να δομηθεί, τότε πρέπει πρώτα να δούμε καθαρά τι είδους ανθρώπους πρέπει να συμπεριλάβει και τι σκοπό πρέπει να υπηρετεί.

Δυστυχώς, η Γερμανική εθνικότητά μας δεν βασίζεται πλέον σε έναν φυλετικά ομοιογενή πυρήνα. Επίσης, η διαδικασία της ανάμειξης διαφόρων πρωταρχικών στοιχείων δεν έχει προχωρήσει τόσο ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε για μια νέα φυλή. Αντιθέτως: η αλλοίωση του αίματος που επηρέασε το σώμα του έθνους μας, ειδικά έπειτα από τον Τριακονταετή Πόλεμο, οδήγησε όχι μόνο σε εκφυλισμό του αίματος, αλλά και της ψυχής. Τα ανοιχτά σύνορα της πατρίδας μας, η εξάρτηση από μη-Γερμανικά ξένα σώματα σε αυτές τις περιοχές, αλλά πάνω από όλα το ισχυρό ρεύμα εισόδου ξένου αίματος στο εσωτερικό του ίδιου του Ράιχ, λόγω της συνεχούς ανανέωσης δεν έδωσε αρκετό χρόνο για μια πλήρη συγχώνευση. Δεν προκύπτει μια νέα φυλή, αλλά τα φυλετικά στοιχεία παραμένουν πλάι πλάι, με αποτέλεσμα στις κρίσιμες στιγμές, που σε άλλες περιπτώσεις ο λαός θα ήταν ενωμένος, ο Γερμανικός λαός να διασκορπίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα φυλετικά στοιχεία βρίσκονται τοποθετημένα διαφορετικά, όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά και σε ειδικές περιπτώσεις εντός της ίδιας περιοχής. Δίπλα στους Νορδικούς (nordischen) βρίσκονται οι Αλπικοί (ostische), δίπλα στους Αλπικούς οι Διναρικοί (dinarische), δίπλα και στους δύο αυτούς βρίσκονται οι Μεσογειακοί (westische) και εν μέσω όλων οι μεταξύ τους μίξεις. Από την άλλη, αυτό αποτελεί σημαντικό μειονέκτημα: στον Γερμανικό λαό απουσιάζει αυτό το ένστικτο βεβαιότητας του κοπαδιού που βασίζεται στην ενότητα του αίματος και το οποίο προστατεύει το έθνος από την καταστροφή ειδικά σε επικίνδυνες ιστορικές περιπτώσεις, καθώς σε τέτοιους λαούς όλες οι επουσιώδεις εσωτερικές διαφορές συνήθως εξαφανίζονται άμεσα και το κοπάδι αντιμετωπίζει τον εχθρό με ένα κοινό μέτωπο...

Το γεγονός της μη ύπαρξης ομοιομορφίας στο αίμα του έθνους μας, έχει φέρει μεγάλα προβλήματα... Όσο επιζήμιο ήταν που τα φυλετικά στοιχεία μας δεν ήρθαν σε πλήρη συγχώνευση και έτσι δεν συγκροτήθηκε ένα ομοιογενές εθνικό σώμα, άλλο τόσο ευτυχές ήταν που τουλάχιστον ένα μέρος του αίματός μας διατήρησε την καθαρότητά του και απέφυγε την φυλετική αλλοίωση... Ακόμη και σήμερα διαθέτουμε μεγάλες συγκεντρώσεις Νορδικού-Γερμανικού (Nordic-Germanic) στοιχείου που παραμένει αναλλοίωτο, όπου εκεί βρίσκεται ο μεγαλύτερος θησαυρός για το μέλλον μας. Σε θολούς καιρούς άγνοιας των φυλετικών νόμων, όταν ο άνθρωπος αξιολογούνταν εξισωτικά απλά ως άνθρωπος, η διαύγεια περί της διαφορετικής αξίας των διαφόρων πρωταρχικών [φυλετικών] στοιχείων απουσίαζε. 

Όποιος μιλά για το ποια θα έπρεπε να είναι η αποστολή του Γερμανικού λαού σε αυτόν τον κόσμο, θα πρέπει να ξέρει ότι αυτή μπορεί να υπάρξει μόνο στην εδραίωση ενός κράτους που θα έχει ως κορυφαίο καθήκον του την διατήρηση και την προώθηση των πιο ευγενών στοιχείων της εθνικότητάς μας που έχουν απομείνει, ακόμη και σε όλη την ανθρωπότητα, αναλλοίωτα...

Το Γερμανικό Ράιχ, ως Κράτος, θα πρέπει να συμπεριλάβει όλους τους Γερμανούς, όχι απλώς συγκεντρώνοντας από τον λαό τα πιο αξιόλογα φυλετικά στοιχεία και διατηρώντας τα, αλλά επίσης να τα οδηγήσει, σταδιακά και με ασφάλεια, σε κυρίαρχη θέση."

Ο Χίτλερ αναφέρει φυλετικούς τύπους που κατοικούν στη Γερμανία, καθώς και το ότι έχουν συγκεκριμένη γεωγραφική κατανομή. Αναγνωρίζει ότι η Γερμανία δεν έχει φυλετική ομοιογένεια, αντιθέτως στα εδάφη της κατοικούν αρκετοί ξεχωριστοί φυλετικοί τύποι, κάτι που αποδυναμώνει το έθνος, ειδικά σε κρίσιμες ιστορικές περιπτώσεις. Διαπιστώνει ότι το Νορδικό στοιχείο είναι ο πυρήνας της Γερμανικότητας, υπάρχει ακόμα σε σημαντικες συγκεντρώσεις και ότι η παρουσία του ισχυροποιεί εν δυνάμει το Γερμανικό έθνος. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Χίτλερ γνώριζε αναλυτικά περί φυλετικής ανθρωπολογίας.

Όπως ήταν λογικό, ως Γερμανός, έδινε βαρύτητα στον Νορδικό φυλετικό τύπο, τον οποίο ήθελε να αυξήσει στη Γερμανία και να επεκτείνει στην Ευρώπη. Αυτό σκιαγραφείται στα Hitler's Table Talks που βασίστηκαν σε σημειώσεις του γραμματέα του, Martin Bormann. Ακόμη και αν τα λεγόμενα του Χίτλερ δεν μεταφέρθηκαν αυτούσια, φαίνεται ότι ο Χίτλερ μιλά με περί φυλής και όχι απλώς περί έθνους, δηλαδή για Νορδικούς και όχι απλά για Γερμανούς:

"Δεν θα ηρεμήσω αν δεν καταφέρω να φυτέψω έναν σπόρο Νορδικού αίματος όπου ο πληθυσμός έχει ανάγκη από αναγέννηση."

"Αν την περίοδο των Γερμανικών μεταναστεύσεων, όπου τα μεγάλα φυλετικά ρεύματα ασκούσαν την επιρροή τους, ο λαός μας απέκτησε τόσο διαφορετικά γνωρίσματα, αυτά άνθισαν στον μέγιστο βαθμό μόνο λόγω της παρουσίας ενός Νορδικού φυλετικού πυρήνα."

"Όσον αφορά στο νέο Ράιχ, όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα Γερμανικά (Germanic) στοιχεία στον κόσμο θα προσπαθήσουμε να τα ανακτήσουμε."

Από την άλλη, υπάρχουν αποσπάσματα, όπου ο Χίτλερ μιλά για την σύνθεση άλλων λαών της Ευρώπης, αναφερόμενος εμμέσως στην φυλετική τους σύνθεση:

"Στους λεγόμενους νότιους Σλάβους οι Διναρικοί κυριαρχούν."

"Οι Κροάτες είναι σίγουρα πιο Γερμανικοί (Germanic) παρά Σλάβοι.
Οι Εσθονοί, επίσης έχουν πολύ Γερμανικό (Germanic) αίμα. Οι Εσθονοί είναι η ελίτ των Βαλτικών λαών. Έπειτα έρχονται οι Λιθουανοί και τέλος οι Λετονοί.
Ένα μεγάλο μέρος των Τσέχων είναι Γερμανικής (Germanic) καταγωγής και δεν είναι ανέφικτο να τους Γερμανοποιήσουμε ξανά."

Πέρα από τα γραπτά και τις γενικές συζητήσεις του περί φυλής, ο Χίτλερ είχε κάνει και ατομικές φυλετικές ταξινομήσεις, κάτι που σημαίνει ότι το ζήτημα τον ενδιέφερε ανά πάσα στιγμή. Είναι γνωστό ότι είχε χαρακτηρίσει τον Μουσολίνι "τυπικό εκπρόσωπο της Αλπικής φυλής", αρκετά σωστή ταξινόμηση, αν και ο Μουσολίνι είχε λογικά και κάποια Μεσογειακή επίδραση που φαίνεται καλύτερα στα νιάτα του. Για τον Ρουμάνο στρατηγό Ion Antonescu είχε πει στα Table Talks: "O Antonescu είναι Γερμανικής (Germanic) καταγωγής, δεν είναι Ρουμάνος". Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Unity Mitford, αδερφής της γυναίκας του Βρετανού Oswald Mosley. Η Unity Mitford, γόνος της οικογένειας Mitford με καταγωγή από τους Νορμανδούς κατακτητές της Αγγλίας τον 11ο αιώνα, είχε παθιαστεί τον Χίτλερ, πήγε στη Γερμανία και κατάφερε να τον γνωρίσει. Η εν λόγω γυναίκα άρεσε λογικά στον Χίτλερ, αλλά δεν την πήρε για γυναίκα του επειδή ήταν κάπως "άστατη" (η αριστερά). Ο Χίτλερ την είχε χαρακτηρίσει ως "ένα τέλειο δείγμα Αρίας γυναίκας", πιθανότατα εννοώντας Νορδικής, αν και η συγκεκριμένη έχει και Κρομανοειδή επίδραση.

Το συμπέρασμα είναι ότι ο Χίτλερ, εκτός από ένα τεράστιο εύρος γνώσεων σχετικά με την πολιτική, την κοινωνία, την εκπαίδευση, την τέχνη, το δίκαιο, την ιστορία, κτλ., γνώριζε λεπτομερώς και περί φυλετικής ανθρωπολογίας. Ήταν πλήρως εξοικειωμένος με τους φυλετικούς τύπους, διέκρινε σε ικανοποιητικό βαθμό τα ανθρωπολογικά γνωρίσματα και κατανοούσε ότι οι φυλετικές διαφορές εκφράζονται σε διαφορετικά ψυχικά γνωρίσματα, επηρεάζοντας έτσι την ιστορία και τον πολιτισμό.