Φυλή και τέχνη

Η τέχνη σχετίζεται με την αίσθηση του ωραίου και την εκδήλωση του εσωτερικού μας κόσμου. Η ποικιλομορφία της καλλιτεχνικής έκφρασης ανά τον κόσμο γίνεται άμεσα αντιληπτή και στον πλέον επιφανειακό παρατηρητή. Κάθε λαός εκφράζεται με τον δικό του τρόπο. Για τον πιο προσεκτικό παρατηρητή, η διαφορά αυτή εδράζεται στην διαφορετική φυλετική υπόσταση. Οι φυλετικές διαφορές στα ψυχικά γνωρίσματα, καταλήγουν αναπόφευκτα και σε διαφορετική καλλιτεχνική έκφραση.

Εξετάζοντας την αρχιτεκτονική, θα δούμε μεγάλη ποικιλομορφία στους διάφορους πολιτισμούς του πλανήτη. Η αρχιτεκτονική της κλασικής Ελλάδας, είναι τελείως διαφορετική από...
αυτήν της Ινδίας, της Κίνας και των Αζτέκων. Αναφέρουμε αυτά τα παραδείγματα πολιτισμών, καθότι δεν υπήρξε σχεδόν καμία αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Σημαντικές διαφορές μπορεί να δει κανείς επίσης μεταξύ Ευρώπης και μέσης Ανατολής. Ο βασικός παράγοντας που επηρεάζει την διαφορετική αρχιτεκτονική έκφραση είναι ο φυλετικός, που κρύβεται κάτω από την λέξη "πολιτισμός". Κάθε φυλή έχει διαφορετική εκτίμηση του ωραίου. Αν σε μας φαίνονται αποκρουστικοί οι Ινδικοί ναοί, ο Ινδός τους θαυμάζει. Και αν εμείς αποθεώνουμε τον κλασικισμό, άλλες φυλές μπορεί να μην συγκινούνται.

Γλυπτική και ζωγραφική βρήκαν πολύ διαφορετικό τρόπο έκφρασης ανά πολιτισμό. Κάθε φυλή έχει τα δικά της κριτήρια ομορφιάς, κάτι που αποτυπώθηκε στις εικονιζόμενες μορφές της γλυπτικής και της ζωγραφικής. Άλλες φυλές έδωσαν σημασία σε αυτές τις τέχνες καθώς τις εξέφραζαν, ενώ άλλες όχι. Αλλού η γλυπτική και η ζωγραφική έφτασαν στο απόγειό τους και αλλού υπήρξαν μόνο ως καρικατούρες. Επίσης, η χρήση τους και τα νοήματα που εξέφρασαν υπήρξαν πολύ διαφορετικά.

Ως προς την μουσική, ο φυλετικός παράγοντας παίζει κεφαλαιώδη ρόλο. Η ποικιλομορφία της μουσικής στον πλανήτη είναι αξιοσημείωτη. Διαφορές στις προτιμήσεις εντοπίζονται ακόμα και μεταξύ συγγενών φυλετικών τύπων. Μια προσέγγιση του ζητήματος έχει γίνει σε προηγούμενο άρθρο. Για τον χορό είναι πιο δύσκολο να βγουν συμπεράσματα. Λογοτεχνία και ποίηση δεν συγκινούν το ίδιο όλους τους λαούς του κόσμου. Όμως και εδώ η σύνδεση με τον φυλετικό παράγοντα είναι δύσκολη, καθώς συνδέονται περισσότερο με την γλώσσα.

Το θέατρο δεν εκφράζει όλες τις φυλές της γης. Και δεν είναι απαραίτητο ντε και καλά να υπάρχουν θέατρα παντού στον κόσμο. Άλλες φυλές έχουν έντονες συναισθηματικές εξάρσεις, ομιλητικότητα και κοινωνικότητα, ενώ άλλες όχι. Για το θέατρο έχει γίνει ξεχωριστό αφιέρωμα, καθότι είναι ένα πολύ τρανταχτό παράδειγμα. Το θέατρο είναι μια μορφή τέχνης, που ίσως να μην υπήρχε ούτε σήμερα, αν δεν εφευρίσκονταν στην αρχαία Ελλάδα. Και βέβαια το υπόβαθρο δημιουργίας των θεατρικών δρώμενων ήταν φυλετικό.

Η σχέση φυλής και τέχνης χρήζει περαιτέρω μελέτης. Είναι ένα δύσκολο ζήτημα, αλλά όποιος το μελετήσει ενδελεχώς, θα διαπιστώσει ξεκάθαρα ότι υπάρχουν διαφορετικές προτιμήσεις στην καλλιτεχνική έκφραση ανά φυλή. Οι εκφραστικές προτιμήσεις συγκλίνουν, όσο υπάρχει φυλετική συγγένεια. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι απαραίτητο κάθε φυλή του πλανήτη να υιοθετεί τον δικό μας τρόπο έκφρασης.

Το συμέρασμα είναι το εξής. Κάθε φυλή έχει τον δικό της τρόπο έκφρασης. Διαφορετικά ψυχικά γνωρίσματα, οδηγούν σε διαφορετική καλλιτεχνικη έκφραση. Μια τέχνη μπορεί να μην εκφράζει το ίδιο δυο διαφορετικές φυλές. Για λόγους κοινωνικής σύμβασης ή μιμητισμού, είναι πιθανό να χρησιμοποιείται η καλλιτεχνική έκφραση άλλων φυλών, όμως πάντοτε είτε χωρίς πραγματική βαθύτερη εσωτερική παρόρμηση, είτε με αλλοιωμένο χαρακτήρα.