Τα μαλλιά του ανθρώπου ως φυλετικό γνώρισμα σύμφωνα με τον Pruner-Bey

Ο Pruner-Bey ήταν Γερμανός ιατρός και ανθρωπολόγος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Franz Ignaz Pruner, αλλά όταν πήγε στην Αίγυπτο έγινε ιατρός του βασιλιά, έλαβε τιμές, υψηλές θέσεις και πήρε τον τίτλο του Bey, τον οποίο διατήρησε στο επώνυμό του. Ήταν πολύ δραστήριος, έκανε πολλές ανθρωπολογικές μελέτες και θεωρούνταν ένας από τους πρωτοπόρους της εποχής του. Στη μελέτη του με τίτλο "On Human Hair as a Race Character" που δημοσιεύτηκε στο Journal of the Royal Anthropological Institute, ο Pruner-Bey μελέτησε τη μορφή της τρίχας ως φυλετικό γνώρισμα.

Ο Pruner-Bey κάνει μια εισαγωγή λέγοντας ότι από την αρχαιότητα ακόμη, υπήρξε έντονο ενδιαφέρον για την μορφολογία των μαλλιών, από διάφορους παρατηρητές. Ήδη οι αρχαίοι Έλληνες δίνουν χαρακτηρισμούς λειότριχες, συλότριχες, καθώς και χρωματικούς προσδιορισμούς. Η σύγχρονη επιστήμη, έδωσε τη δυνατότητα μέσω του μικροσκοπίου να μελετηθεί περαιτέρω η μορφή της τρίχας στον άνθρωπο.

Κάνει μερικές παρατηρήσεις σχετικά με τα γνωρίσματα της μορφολογίας των μαλλιών στον άνθρωπο, όπως το χρώμα, το σχήμα, το μήκος, κτλ, βλέποντας σημαντικές διακυμάνσεις στις διάφορες φυλές του πλανήτη. Τα μαλλιά, ως προς την μορφολογία, μπορούμε να τα διακρίνουμε σε ίσια, κυματιστά, σγουρά και κατσαρά. Όσο πιο ελλειπτική είναι η διατομή της τρίχας, τόσο πιο...
σγουρά προκύπτουν τα μαλλιά. Επίσης, όσο πιο χοντρή η τρίχα, τόσο πιο λεία ειναι τα μαλλιά. Έπειτα εξετάζεται λεπτομερώς η βιολογική δομή της τρίχας και η σχέση της με τον χρωματισμό.

Έπειτα περνά στην παρατήρηση με το μικροσκόπιο, που είναι και το κύριο μέρος της μελέτης. Εξετάζεται η διατομή της τρίχας, ως προς το γεωμετρικό της σχήμα και τις διαστάσεις της διατομής. Ο Pruner-Bey πήρε μεγάλο δείγμα και εξέτασε τις διάφορες φυλετικές κατηγορίες του κόσμου. Η μέθοδος εξέτασης είναι πλήρως αντικειμενική.

Στους κλασικούς Νέγρους (1α), η διατομή της τρίχας ήταν ελλειπτική και σχετικά πεπλατυσμένη, με τα μαλλιά να είναι κατσαρά. Στους Οτεντότους-Βουσμάνους (1β) η τρίχα ήταν επίσης ελλειπτική με κατσαρά μαλλιά. Στους Μελανήσιους της Παπούα Νέας Γουινέας (1γ) βρέθηκε έντονα ελλειπτική μορφή και πεπλατυσμένη, με μαλλιά φυσικά κατσαρά. Στους Μελανήσιους της Ωκεανίας (1δ), η διατομή της τρίχας ήταν πάλι ελλειπτική, αλλά έτεινε στο οβάλ, με τα μαλλιά να είναι λιγότερο σγουρά και πιο χοντρά, πλησιάζοντας αυτά των μογγόλων. Παρόμοια αποτελέσματα στα νησιά Φίτζι και στην Πολυνησία. Στη Μαλαισία (1ε) πάλι τα ίδια. Στους Αβορίγινες της Αυστραλίας (1στ), έχουμε πάλι ελλειπτική μορφή και σγουρά μαλλιά. Σε Ιαπωνία (2α), Ινδοκίνα (2β) και Κίνα (2γ), η διατομή είναι κυκλική, με ελλειπτικές τάσεις σε μερικούς Κινέζους. Στους ιθαγενείς της Αμερικής (3α), η διατομή είναι κυκλική, στους Εσκιμώους (3β) επίσης, όπως και στους Μογγόλους (3γ). Τούρκοι (4α) από την Σμύρνη έχουν διατομή με ελλειπτικές τάσεις, με τα μαλλιά να είναι κυματιστά. Αιγύπτιοι (4β), Βερβέροι (4γ), Άραβες (4δ) και Πέρσες (4ε), έχουν πιο ελλειπτική τρίχα, με τα μαλλιά να είναι σγουρά ή κυματιστά. Στην Ινδία (5α,5β), υπάρχουν διαφοροποιήσεις με την διατομή να είναι από ελλειπτική, μέχρι οβάλ. Στους Ευρωπαίους (6α, 6β, 6γ, 6δ) η διατομή ποικίλει από κυκλική μέχρι οβάλ, με τα μαλλιά να είναι από κυματιστά μέχρι ίσια. Επίσης εξετάστηκαν τρίχες από μουστάκι και από πίθηκους.

Οι διατομές φαίνονται στο παρακάτω σχήμα, με τον αριθμό να αναφέρεται στην σειρά και το γράμμα στη στήλη.

Τα κυριότερα συμπεράσματα της όλης μελέτης, σύμφωνα με τον Pruner-Bey, είναι τα εξής:

-  Όσο πιο ελλειπτική είναι η διατομή της τρίχας, τόσο πιο σγουρά τα μαλλιά και όσο πιο κυκλική η διατομή, τόσο πιο ίσια.
-  Στη μία άκρη βρίσκονται οι νέγροι και οι νεγροειδείς, στην άλλη οι μογγόλοι και στο ενδιάμεσο οι Ευρωπαίοι-Μεσανατολίτες-Βορειοαφρικανοί.
-  Η μορφολογία της τρίχας αποκαλύπτει μικτούς πληθυσμούς.
-  Η  μορφή των μαλλιών αποτελεί φυλετικό χαρακτηριστικό.

Δημοσιεύσεις σαν και αυτή του Pruner-Bey οδήγησαν στην καθιέρωση των εξής διαδεδομένων επεξηγηματικών σχημάτων: