"Η ιστορία δείχνει τον έναν και μοναδικό τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκε υψηλό επίπεδο πολιτισμού, δηλαδή, με τον αγώνα μεταξύ φυλών και την επιβίωση της σωματικά και πνευματικά ικανότερης φυλής."
Karl Pearson, National life from the standpoint of science
Όπου βέβαια το ικανότερη φυλή, εννοείται η καλύτερα προσαρμοσμένη και όχι η πιο φυσικά ισχυρότερη. Επικρατεί η φυλή που κάνει περισσότερες γεννήσεις έναντι των άλλων και αυτό γίνεται με πολλούς τρόπους και όχι μόνο με την επικράτηση ή τις εξολοθρεύσεις.
Ο σχολιασμος φαινεται λιγο αστοχος. Το αποσπασμα του Pearson κανει λογο για πολιτισμο και για αγωνα μεταξυ των φυλων, ενω ο σχολιασμος αναφερεται σε λιγο διαφορετικο θεμα, στο ποια φυλη και πως επικρατει. Το αποσπασμα κανει λογο για υψηλο επιπεδο πολιτισμου. Αυτο προϋποθετει οτι η "ικανοτερη" φυλη ειναι και η "ποιοτικοτερη" και οχι απλα η καλυτερα προσαρμοσμενη οπως αναφερεται στο σχολιασμο. Ο σχολιασμος οτι επικρατει η φυλη που ειναι καλυτερα προσαρμοσμενη ειναι εν μερει σωστος, αλλα αυτο δεν σημαινει οτι η φυλη που θα επικρατησει θα δημιουργησει και υψηλο πολιτισμο. Στις μερες μας τεινουν να επικρατησουν κατωτερες φυλες που γεννοβολουν συνεχεια (αρμενοειδεις, μογγολοειδεις κτλ) ενω μειωνονται οι μεσογειακοι-νορδικοι, το αποτελεσμα ειναι η υποβαθμιση και ο εξευτελισμος του πολιτισμου. Εαν υπαρχει πραγματικος "αγωνας" για επιβιωση των φυλων τοτε η φυσικα και πνευματικα ισχυροτερη φυλη θα επικρατησει, σημερα που ο αγωνας αυτος δεν επιτρεπεται επικρατουν μονο οσοι ειναι παθητικοι και γεννοβολουν συνεχεια δηλαδη οι κατωτερες φυλες οι οποιες δεν ειναι δυνατον απο τη φυση τους να δημιουργησουν πολιτισμο. Σημερα οι κατωτερες φυλες ζουνε υπο ενα ιδιοτυπο καθεστως προστασιας απολαμβανοντας ενα σωρο προνομια με μοναδικο σκοπο τον πολλαπλασιασμο και την κυριαρχια τους, αν δεν ειχαν αυτα τα προνομια και επικρατουσε ο φυσικος αγωνας για επιβιωση τοτε θα ειχαν νομοτελειακα εξαφανιστει απο τους ισχυροτερους πνευματικα και σωματικα νορδικους-μεσογειακους-αλπικους-διναρικους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρθή η ανωτέρω παρατήρηση. Η προσαρμοστικότητα στη φύση δεν ταυτίζεται με την ανωτερότητα ενός οργανισμού. Ως γνωστόν, ύστερα από έναν ατομικό πόλεμο τα μόνα έμβια που θα επιβιώσουν αναμένεται να είναι οι κατσαρίδες. Συνήθως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο στον ανθρώπινο πολιτισμό. Η ευγενής φύση είναι πάντα η λιγότερο προσαρμοστική, πορεύεται με το ξίφος, δεν συναλλάσεται και πεθαίνει νέα. Αντιθέτως οι σκλάβοι και όσοι έχουν την ψυχοσύνθεση του κοπαδιού επιβιώνουν μπακαλευόμενοι, ταπεινωνώμενοι και προσαρμοζόμενοι. Αυτό ισχύει και για τις ράτσες. Οι ράτσες των πολεμιστών στο τέλος ηττώνται από τις ράτσες των εμπόρων. Είναι ζήτημα, επομένως, γούστου. Προσαρμογή και επιβίωση ή σύντομος βίος χωρίς παζάρια. Οι πολλοί ακολουθούν τον πρώτο κανόνα, οι ολίγοι και άριστοι τον δεύτερο. Όχι γιατί το σκέφτονται και το αποφασίζουν, αλλά γιατί το προστάζει η φύση τους. Έτσι απλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να ευημερήσει ένα πολιτισμός φίλε μου δεν χρειάζονται μόνο πολεμιστές όμως αλλά και έμποροι. Το καλύτερο παράδειγμα για αυτό είναι η αρχαία Αθήνα .
ΔιαγραφήΔεκτές και ενδιαφέρουσες οι παρατηρήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή