και την ενθουσιώδη φύση
και ιστορίες να φτιάχνω με χαρά
από την μητέρα μου έλαβα ως κλίση
Τον παππού μου τον λέγανε γυναικά
τα χνάρια του ακολουθώ
Η γιαγιά μου αγαπούσε κοσμήματα και χρυσαφικά
και ούτε εγώ μπορώ να τους αντισταθώ
Αν δεν μπορεί να διαχωριστεί
κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά
πώς γνήσιο μπορεί να ονομαστεί
κάτι που έχεις εσύ, φουκαρά;
Goethe, Zahme Xenien
Μετάφραση-απόδοση, δική μας
Ο Goethe μέσω του ποιήματος αυτού εκφράζει την αλήθεια της κληρονομικότητας. Δεν υπάρχει παρθενογένεση, τα χαρακτηριστικά μας βρίσκονται σχεδόν ατόφια στους προγόνους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.