Lapouge G. - L'Aryen, son rôle social

Ο Γάλλος ανθρωπολόγος Georges Vacher de Lapouge υπήρξε μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της Ευρωπαϊκής διανόησης. Ένα βιβλίο του που συζητήθηκε πολύ ήταν το "L'Aryen, son rôle social", στο οποίο παρουσίαζε τις απόψεις του περί βιολογίας και πολιτικής. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Νορδικό φυλετικό τύπο, όμως περιέχει εκτενείς αναφορές σε κοινωνιολογικά και πολιτικά ζητήματα. Το σύγγραμμα του Lapouge παρουσιάζει την σημασία της φυλής στην διαμόρφωση των ιστορικών, κοινωνικών και πολιτικών φαινομένων. Διαφορετικές ψυχικές φυλετικές προδιαθέσεις οδηγούν σε τελείως διαφορετικές συμπεριφορές, γεγονός που πρέπει να μελετηθεί. Ο Lapouge εισήγαγε τον όρο ανθρωποκοινωνιολογία για να περιγράψει την επιστήμη που μελετά τα κοινωνικά φαινόμενα υπό το φυλετικό-ανθρωπολογικό πρίσμα. Το βιβλίο περιλαμβάνει το υλικό μιας σειράς διαλέξεων που έκανε ο Lapouge στο Πανεπιστήμιο του Montpellier.

Το έργο, σύμφωνα με τον συγγραφέα, αποτελεί μια μονογραφία του Νορδικού τύπου. Ο Lapouge τον ονομάζει σε όλο το βιβλίο ως Homo Europaeus ακολουθώντας την διωνυμική ορολογία του Λιναίου. Παρά ταύτα, επέλεξε στον τίτλο του βιβλίου την λέξη Άριος, γιατί...
είναι πιο ευρέως γνωστή, παρά την παραφιλολογία επί του όρου. Ο Lapouge χρησιμοποιεί την λέξη Άριος για να χαρακτηρίσει τον Νορδικό τύπο, όμως οι λαοί τους οποίους χαρακτηρίζει ως Αρίους περιλαμβάνουν τουλάχιστον και Ατλαντοειδείς, με την σημερινή τυπολογία.

Παρουσιάζονται τα κλασικά γνωρίσματα του Νορδικού τύπου: δολιχοκεφαλία, ξανθά μαλλιά, ανοιχτό/ενδιάμεσο χρώμα ματιών, έντονη λεπτοπροσωπία, πολύ ανοιχτό χρώμα δέρματος, λεπτορρινία, γωνιώδες πρόσωπο, υψηλό ανάστημα, εξωμορφική σωματοδομή. Αναφέρονται κάποια στοιχεία για την φυσιολογία του, όπως το ότι δυσκολεύεται να προσαρμοστεί σε πολύ ζεστά κλίματα, ότι ο οργανισμός του παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα που τον κάνει να καταναλώνει πολλή τροφή, κτλ.

Εξετάζοντας τον αποχρωματισμό των Νορδικών από έναν σκουρότερο αρχικό τύπο, ο Lapouge προβαίνει σε μια εξαιρετική ανάλυση για το χρώμα του δέρματος και των μαλλιών στους πιθήκους και γενικά στα πρωτεύοντα. Διαπιστώνει ότι το χρώμα του δέρματος και των μαλλιών, πέρα από τον τυπικό πίθηκο που έχει σκούρο δέρμα και μαλλιά, έχει πραγματοποιηθεί αποχρωματισμός σε αρκετά είδη πιθήκων που έχουν λευκό δέρμα, υποκόκκινο ή κίτρινο τρίχωμα, κτλ.

Έπειτα, κάνει μια εκτενή ανάλυση για την προϊστορία στην Ευρώπη με στόχο να βρει στοιχεία για την καταγωγή των Νορδικών. Αφού εξετάσει μια σειρά από είδη κρανίων που βρέθηκαν, καταλήγει ότι Κρομανοειδείς, Μεσογειακοί/Σαχάριοι/Αραβικοί και Νορδικοί προέρχονται από κοινή προγονική μορφή. Εντυπωσιακά ορθό συμπέρασμα, πόσο μάλλον σε μια πρώιμη εποχή για την ανθρωπολογία.

Στο βιβλίο ο Lapouge διακρίνει ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα τους περισσότερους από τους Ευρωπαϊκούς φυλετικούς τύπους που είναι γνωστοί σήμερα: Νορδικός (Homo Europaeus), Κρομανοειδής (Homo Spelaeus), Μεσογειακός (Homo Meridionalis), Αλπικός (Homo Alpinus), Διναρικός (Homo Dinaricus), Λαπωνικός (Homo Hyperboreus). Επίσης αναφέρεται ο Σαχάριος (Homo Nuba), ο Αραβικός (Homo Arabicus), κτλ.

Αναλύονται τα σκελετικά υπολείμματα στην Ευρώπη με έμφαση στον κρανιακό δείκτη. Ο Lapouge προσπαθεί να βρει Νορδικούς στα περισσότερα δολιχοκέφαλα κρανία, υπερβάλλοντας όμως πολλές φορές. Κάνει την πολύ σημαντική διαπίστωση ότι η Ευρώπη ήταν κυρίως δολιχοκέφαλη μέχρι την εμφάνιση των βραχυκέφαλων Αλπικών, ήδη πριν αρχίσουν οι ιστορικοί χρόνοι. Ο Lapouge είναι Νορδικιστής και η νορδικιστική του αντίληψη διέπει όλο το βιβλίο. Υποστηρίζει ότι υπήρχαν αρκετοί Νορδικοί στην Αλγερία (!), στην Αίγυπτο (!), στην Περσία (!), με λίγα λόγια παντού... και βέβαια δημιούργησαν τους αντίστοιχους πολιτισμούς... Το βιβλίο περιέχει πληθώρα από νορδικιστικές γραφικότητες, όμως δεν παύει να παρέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Μελετώντας τους ιστορικούς χρόνους, ανατρέχει στους αρχαίους Έλληνες, Ρωμαίους και Ασσύριους-Βαβυλώνιους για να βρει στοιχεία από τις πηγές. Ο Lapouge έψαξε σε δεκάδες συγγραφείς της αρχαιότητας για αναφορές σε ξανθό χρώμα μαλλιών, ανοιχτό χρώμα ματιών, κτλ, δηλαδή στοιχεία που υποδεικνύουν πιθανή εξάπλωση των Νορδικών κατά την αρχαιότητα. Η ερευνά του ήταν εντυπωσιακή, δείχνοντας την ευρυμάθεια του ανδρός. Από τις αρχαίες πηγές ψάχνει να βρει ξανθούς Νορδικούς στην Αρχαία Ελλάδα, στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στους Σλάβους, στους Σκύθες και βέβαια στους αρχαίους Γερμανούς.

Μία σημαντική διαπίστωση του Lapouge είναι η σταδιακή αύξηση των βραχυκέφαλων στην Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα. Ενώ στην προϊστορική εποχή οι δολιχοκέφαλοι ήταν πλειοψηφία, βλέπουμε ότι σήμερα οι βραχυκέφαλοι υπερσκελίζουν τους δολιχοκέφαλους στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, τείνοντας να τους εξαφανίσουν σε μερικές περιοχές. Ο παρακάτω πίνακας είναι χαρακτηριστικός:

Ο πίνακας δείχνει την μεταβολή της κατανομής του κεφαλικού δείκτη στη Βαυαρία. Οι μεσο-δολιχοκέφαλοι αποτελούσαν το 86% προϊστορικά, ενώ στη σύγχρονη εποχή αποτελούν αθροιστικά μόλις το 17%. Η κατάσταση έχει αντιστραφεί πλήρως, με ότι κοινωνικές μεταβολές συνεπάγεται αυτό.

Κάνει συνεχώς συγκρίσεις μεταξύ της κυρίως Αλπικής Γαλλίας, που είναι γεμάτη δημοσίους υπαλλήλους και της σημαντικά Νορδικής Αγγλίας και Γερμανίας που έχουν πιο δυναμική οικονομία, πνεύμα ανεξαρτησίας και ισχυρότερο στρατό. Η διάλυση της κυρίως Νορδικης Μεσαιωνικής αριστοκρατίας της Γαλλίας κατά την Γαλλική Επανάσταση, αποτέλεσε σοβαρό πλήγμα για την χώρα, παραδίδοντας λίγο αργότερα την εξουσία στους μετριότατους βραχυκέφαλους.

Ο Lapouge βλέπει θετικά την εξάπλωση των Νορδικών στον Νέο Κόσμο, όμως βρίσκει ότι παντού οι Νορδικοί μειώνονται, είτε με την αθρόα μετανάστευση στη βόρεια Αμερική, είτε με την αύξηση των βραχυκέφαλων στην Ευρώπη. Κάνει μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για την εκτίμηση του ποσοστού των Νορδικών σε διάφορες χώρες του κόσμου. Ο πίνακας που χρησιμοποίησε ο Lapouge είναι ο εξής:

Για παράδειγμα, θεωρεί ότι οι καθαροί Νορδικοί είναι 20% στις ΗΠΑ και στη βόρεια Γερμανία, 15% στην Ολλανδία και μόλις 3% στη νότια Γερμανία, όσοι σε Αυστρία και Ελβετία. Οι εκτιμήσεις του είναι αρκετά συντηρητικές.

Φτάνουμε στο κυρίως μέρος του βιβλίου, όπου μελετώνται ψυχολογικά ζητήματα. Ο συγγραφέας ομολογεί ότι είναι πολύ πιο εύκολο να διακρίνουμε τα σωματικά γνωρίσματα από ότι τα ψυχικά. Κάθε άνθρωπος αποτελεί τον τελευταίο κρίκο μιας αδιάλειπτης αλυσίδας γενεών. Φέρει μέσα του τα γνωρίσματα όλης της γενιάς του, σωματικά και ψυχικά. Τα ψυχικά γνωρίσματα μεταδίδονται κληρονομικά, όπως ακριβώς και τα σωματικά. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τους προγόνους του. Δεν μπορεί να διαγράψει τις προδιαθέσεις που τον κάνουν να σκέφτεται και να δρα όπως σκέφτονταν και δρούσαν οι πρόγονοί του.

Η διδασκαλία του χριστιανισμού, αλλά και πολλοί φιλόσοφοι του παρελθόντος κάνανε το βασικό σφάλμα να θεωρήσουν όλους τους ανθρώπους ως ίδιους. Η γνώση για την καταγωγή και εξέλιξη του ανθρώπου εκμηδένισε αυτές τις ψευδαισθήσεις.

Η έννοια της ελευθερίας δεν νοείται στον άνθρωπο. Ο Lapouge γράφει ότι δεν πιστεύει στην ανθρώπινη ελευθερία. Γιατί κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τις έμφυτες τάσεις που του έχουν κληροδοτήσει οι πρόγονοί του, ενώ ταυτόχρονα το περιβάλλον και τα υπόλοιπα άτομα του θέτουν de facto περιορισμούς. Και όσον αφορά στην συμπεριφορά των ανθρώπων, η φυλη παίζει τον κυρίαρχο ρόλο.

Εξετάζοντας την ψυχολογία των Νορδικών, βρίσκει ότι οι πολεμιστές και κυνηγοί της προϊστορικής εποχής προσαρμόστηκαν στις νέες συνθήκες που έφερε ο πολιτισμός και τα συγκεντρωτικά κράτη, διατηρώντας όμως μέσα τους τα περισσότερα αρχαία ένστικτα. Αυτή η μετάβαση έγινε ιστορικά με τη χρήση σκλάβων, που αποτέλεσαν τα εργατικά χέρια της αρχαίας εποχής. Τα ψυχικά γνωρίσματα των φυλών αποτελούν τον κύριο παράγοντα της ιστορικής εξέλιξης. Έπειτα γίνεται μια ανάλυση των σύγχρονων κοινωνιών υπό το πρίσμα της κοινωνικής επιλογής.

Στην συνέχεια ο Lapouge αναφέρεται στην αυτονόητη βιολογική πραγματικότητα του έθνους. Η ιδέα της "αφομοίωσης" ξένων σε ένα έθνος είναι αδιανόητη από πλευράς βιολογίας και ενάντια στην κοινή λογική από πλευράς πολιτικής. Το να δημιουργείς Γάλλους, Άγγλους ή Γερμανούς με διατάγματα αποτελεί εκτροπή του δικαίου.

Ως προς τα ψυχικά γνωρίσματα, οι Νορδικοί έχουν ισχυρή θέληση και πνευματικές ικανότητες, ευκολία στη μάθηση και καλή μνήμη. Οι Αλπικοί είναι ικανότατοι στη μάθηση, καθώς και στην μίμηση, όπως μάλιστα και οι Κινέζοι στο τελευταίο. Ο Lapouge κάνει την ορθή παρατήρηση ότι οι Νορδικοί δεν έχουν κάτι το εξαιρετικό από πλευράς καθαρής ευφυΐας, αλλά είναι ο συνδυασμός με τα υπόλοιπα ψυχικά γνωρίσματα που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Οι Νορδικοί μπορούν να δουλεύουν εντατικά, κάτι που δεν παρατηρείται στον νότο της Ευρώπης. Εφαρμόζουν ψυχρή λογική, κάνοντας επιλογές με αποφασιστικότητα. Έχουν ηγετικές ικανότητες, πράγμα που απέδειξαν πολλές φορές ιστορικά, καταφέρνοντας να διοικήσουν με ευκολία κατεκτημένους πληθυσμούς πολλαπλάσιους σε αριθμό. Η σκληρότητα, αλλά και η αλαζονεία, αποτελούν γνωρίσματά τους. Πάνω από όλα, το μαχητικό πνεύμα είναι αυτό που κάνει τον Νορδικό να ξεχωρίζει, είτε στο βιομηχανικό επίπεδο, είτε σε αυτό του πολέμου. Ο Νορδικός είναι πάνω από όλα μαχητής.

Από την άλλη, οι Νορδικοί είναι αρκετά ατομικιστές. Όταν όμως έχουν ανάγκη τους γύρω τους, θυσιάζονται για το κοινό καλό. Πάντα δίδουν άριστους μαχητές στο έθνος. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την νοοτροπία των Αλπικών, των οποίων το πνεύμα αλληλεγγύης είναι αυτό του κοπαδιού. Ψάχνουν να κρυφτούν πίσω από κάποιον άλλο, ώστε να αποφύγουν την δυσκολία και να περάσουν όσο το δυνατόν απαρατήρητοι. Εδώ ο Lapouge κάνει την αντιπαραβολή στη συμπεριφορά μεταξύ δολιχοκέφαλων και βραχυκέφαλων της Ευρώπης. Οι Αλπικοί τα περιμένουν όλα από το κράτος, για να έχουν ασφάλεια, ενώ οι Νορδικοί είναι πιο ανεξάρτητοι και απαιτούν ελευθερία κινήσεων στην οικονομική και πολιτική σφαίρα.

Τυπικός Γάλλος του Αλπικού τύπου

Οι Νορδικοί έχουν ικανότητες στο να δημιουργούν πλούτο, βάσει των πνευματικών ικανοτήτων τους, της ενεργητικότητάς τους και του ατομικισμού τους. Δεν έχουν πρόβλημα να εργαστούν χειρωνακτικά, στο χωράφι ή στο εργοστάσιο. Αντιθέτως, οι Εβραίοι όπου και αν βρεθούν δεν εργάζονται σχεδόν ποτέ χειρωνακτικά, παρασιτώντας έναντι των άλλων που δουλεύουν σκληρά. Οι Νορδικοί βγάζουν χρήματα με την αξία τους, αλλά μπορεί και να χάσουν περιουσίες πολύ γρήγορα.

Ως προς τις προδιαθέσεις των Νορδικών περί θρησκείας, ο Lapouge γράφει: "Η Μεταρρύθμιση πρέπει λοιπόν να θεωρηθεί σαν μια προσπάθεια προσαρμογής του Χριστιανισμού στις κληρονομικές προδιαθέσις της Αρίας (εννοεί Νορδικής) φυλής". Πράγματι, αν κοιτάξει κανείς τις περιοχές που εισχώρησαν στη Θρησκευτική Μεταρρύθμιση κατά τον Μεσαίωνα, θα δει ότι είναι αυτές με κυρίως Νορδικό πληθυσμό. Το πνεύμα ανεξαρτησίας και ατομικισμού οδήγησε στην ρήξη με την πιο συγκεντρωτική Καθολική εκκλησία.

Ο Lapouge διαπιστώνει πως είναι μάταιο να αλλάξουμε μέσω της εκπαίδευσης την συμπεριφορά ενός λαού. Όσο και να τους εκπαιδεύσουμε, η συμπεριφορά θα παραμένει αυτή της φυλής στην οποία ανήκουν.

Ο συγγραφέας κάνει μια ενδιαφέρουσα ανάλυση περί ανωτερότητας και κατωτερότητας στην φύση. Δεν υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα ή καλά και κακά πράγματα στην φύση. Το ζήτημα ανωτερότητας ή όχι είναι μια σύμβαση που κάνει ο άνθρωπος. Και γιατί να μην είναι ο βραχυκέφαλος, που είναι έξυπνος, ειρηνικός, εργατικός, μαζεμένος, ανώτερος από τον ξανθό δολιχοκέφαλο που εκμεταλλεύεται τους αδυνάτους; Ο Lapouge απαντά: μπορεί ο Αλπικός να είναι έξυπνος, αλλά βρίσκει τη γνώση έτοιμη παρά την παράγει· μπορεί να ειρηνικός, αλλά μόνο επειδή είναι μαλθακός· μπορεί να είναι εργατικός, αλλά είναι μέτριος σε αυτό που κάνει· μπορεί να μην σπαταλά, αλλά αυτό το κάνει επειδή του είναι δύσκολο να ξαναβγάλει χρήματα αν τα χάσει. Από την άλλη οι Νορδικοί δεν μπορεί να θεωρούνται εκμεταλλευτές, καθότι πολλοί από αυτούς δουλεύουν σκληρά στα εργοστάσια και στα χωράφια, ενώ όταν έχουν υψηλές θέσεις συνήθως το αξίζουν. Αυτοί οι λόγοι κάνουν τον συγγραφέα να θεωρεί τον Νορδικό τύπο εκ φύσεως ανώτερο σε κοινωνικό επίπεδο από τον Αλπικό.

Έπειτα γίνεται μια κατάταξή των φυλών περί των ικανοτήτων τους δημιουργίας πολιτισμού, όπως έχει κάνει σε πρωτύτερη δημοσίευση. Επίσης, διατυπώνει τους νόμους της ανθρωποκοινωνιολογίας, στους οποίους εξηγεί με μετρήσεις κεφαλικού δείκτη, ότι σε περιοχές όπου κατοικούν μόνο Νορδικοι και Αλπικοί, ισχύουν τα εξής: οι Νορδικοί είναι πιο πλούσιοι, κατοικούν σε χαμηλότερο υψόμετρο αφήνοντας Αλπικούς στα ορεινά, συσσωρεύονται στις πόλεις παρά στην επαρχία, μεταναστεύουν πιο εύκολα για οικονομικούς λόγους και καταλαμβάνουν συγκριτικά ανώτερες κοινωνικές θέσεις.

Βέβαια τα στοιχεία που συνδέουν ανθρωπολογικά και κοινωνιολογικά δεδομένα δεν είναι αρκετά, όμως η αρχή έχει γίνει. Παρά την αξία των συμπερασμάτων, υπάρχουν αντιδράσεις, αφού οι αλήθειες που αποδεικνύουν έρχονται σε σύγκρουση με την έννοια της πανανθρώπινης ισότητας που προωθεί η εκκλησία και η δημοκρατία. Όμως η αλήθεια δεν μπορεί να καταπιέζεται για πολύ και κάποτε θα λάμψει.

Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι το κεφάλαιο με το οποίο κλείνει το βιβλίο, όπου αναφέρεται στο μέλλον των Αρίων. O Lapouge θεωρεί ότι ο μόνος επικίνδυος αντίπαλος των Νορδικών είναι οι Εβραίοι. Οι τελευταίοι αποτελούν έθνος και όχι συγκεκριμένο φυλετικό τύπο, όντας αρκετά μπασταρδεμένοι φυλετικά. Η σύγχρονη πλουτοκρατική δημοκρατία τους δίνει την δυνατότητα να γίνουν κυρίαρχοι του κόσμου, αξιοποιώντας την οργάνωση, τον πλούτο και την ικανότητά τους να διαφθείρουν. Και μπορούν να γίνουν κυρίαρχοι του κόσμου χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν, όπως έκανε ο Αλέξανδρος ή ο Καίσαρας. Η σημερινή πλουτοκρατία, κακώς αποκαλούμενη "δημοκρατία", τείνει να γίνει μια Εβραϊκή φεουδαρχία, που ελέγχει τα πάντα: τη γη, τα εργοστάσια και το κεφάλαιο. Ο Lapouge θεωρεί ότι η εξουσία των Εβραίων θα είναι το ίδιο καταπιεστική με αυτή των Καρχηδονίων, καθώς η ψυχολογία είναι η ίδια.

Αναρωτιέται αν οι Εβραίοι σκοπεύουν να αντικαταστήσουν τον ιθαγενή πληθυσμό. Θεωρεί ότι πάντα οι Εβραίοι θα χρειάζονται κάποιους να εργάζονται για να παρασιτούν εις βάρος τους. Μάλιστα, παρουσιάζει και πίνακες με στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι στις περιοχές που ζουν οι Εβραίοι, το ποσοστό των Εβραίων που είναι έμποροι υπερβαίνει το 50%, ενώ στους αγρότες πλησιάζει το μηδέν τοις εκατό.

Ο Lapouge θεωρεί ότι η κυριαρχία των Εβραίων δεν θα διαρκέσει πολύ, λόγω της ανικανότητάς τους να διοικήσουν σωστά. Δεν έχουν ορθό πολιτικό κριτήριο, είναι απασχολημένοι μόνο το παρόν, βλέπουν κάθε πολιτικό ζήτημα από την πλευρά του οικονομικού οφέλους, διαχέοντας στις κοινωνίες ανηθικότητα και τάσεις αποδιοργάνωσης. Μάλιστα ο συγγραφέας κάνει την πρόβλεψη ότι θα είναι πολύ εύκολο για τους Εβραίους να αρπάξουν την γη της Παλαιστίνης και να ιδρύσουν εκ νέου το αρχαίο τους κράτος, εφόσον ελέγχουν σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη.

Από όλα τα παραπάνω, διαπιστώνουμε ότι ο Lapouge είχε κατανοήσει ότι οι Εβραίοι έχουν πάρει την παγκόσμια εξουσία στα χέρια τους, με την βοήθεια της δημοκρατίας, της διαφθοράς και του χρήματος. Πόσο δίκιο είχε! Και πόσο μέσα έπεσαν τόσες προβλέψεις του!

Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Lapouge, είχε την πρόθεση να γράψει ένα ακόμη βιβλίο βασισμένο στις διαλέξεις του, με τίτλο "Ο σημίτης, ο κοινωνικός του ρόλος" σε αντιπαραβολή με το παρόν βιβλίο περί του Αρίου. Καθόλου παράξενο βέβαια που λίγο αργότερα ο Lapouge εκδιώχτηκε από τις Πανεπιστημιακές αίθουσες με εντολή του εβραιόδουλου καθεστώτος της τρίτης Γαλλικής "Δημοκρατίας". Του απαγορεύτηκε ακόμη και να δημοσιεύει σε επιστημονικά περιοδικά της Γαλλίας (!), αναγκάζοντάς τον να δημοσιεύει στο εξωτερικό...

Ο Lapouge κάνει μια αποτίμηση της εξελικτικής θεωρίας. Δεν επιβιώνει ο άριστος, αλλά αυτός που καταφέρνει με οποιονδήποτε τρόπο να διαιωνίζει την γενιά του. Δεν υπάρχει η έννοια της προόδου στην βιολογία, αλλά αυτή της επιλογής. Αυτό σημαίνει ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία το ποιος κάνει απογόνους, κάτι που οδήγησε στην εφαρμογή ευγονικής νομοθεσίας, η οποία πρέπει να γενικευτεί στο μέλλον. Ο συγγραφέας θεωρεί ότι θα πρέπει να στειρώνονται τα ανεπιθύμητα στοιχεία της κοινωνίας, ώστε να αυξηθούν τα επιθυμητά στοιχεία.

Τέλος, ο Lapouge κατακρίνει τους "επιστήμονες" που αδυνατούν να εξετάσουν αντικειμενικά και επιστημονικά τα στοιχεία που έχουν και να διαπιστώσουν την ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων, παραμένοντας προσκολλημένοι στις παρωχημένες αντιεπιστημονικές χριστιανικές ιδεοληψίες περί ισότητας. Αδυνατούν να διαπιστώσουν την αλήθεια της Δαρβινικής θεώρησης, κρυπτόμενοι πίσω από μεταφυσικές και αντιεπιστημονικές "εξηγήσεις", καταφεύγοντας μόνο σε κραυγές αντί να συζητούν, αποκαλώντας βάρβαρους τους θιασώτες του Δαρβινισμού, της ευγονικής και της ανθρωποκοινωνιολογίας! Και όλα αυτά βέβαια σε καθεστώς "δημοκρατίας", κάτι που δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει, αν θυμηθούμε την φράση βάσει της οποίας αποκεφαλίστηκε στην γκιλοτίνα ο διάσημος Γάλλος ευγενής και επιστήμονας Lavoisier κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, όταν γίνονταν εκκλήσεις να τον αφήσουν: "Η δημοκρατία δεν έχει ανάγκη από επιστήμονες!"

To σύγγραμμα του Lapouge άφησε εποχή. Περιέχει πλήθος αληθειών για την σύνδεση του παράγοντα φυλή με την ιστορία, την κοινωνία και την πολιτική. Αλήθειες που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την έννοια της ισότητας, της δημοκρατίας και του φιλειρηνισμού, αλλά σε πλήρη σύμπλευση με την φύση, την επιστήμη και την πραγματικότητα γύρω μας. Όπως γράφει ο ίδιος ο Lapouge παραστατικά:

Ότι πέρασε, πέρασε, ότι πέθανε, πέθανε. Η ιδεαλιστική συναισθηματική πολιτική του χριστιανισμού τελείωσε. Στις ψευδαισθήσεις της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, της Αδελφότητας, η επιστήμη της πολιτικής προτιμά την πραγματικότητα των Δυνάμεων, των Νόμων, των Φυλών και της Εξέλιξης. Αλίμονο στους λαούς που ακόμα ονειροπολούν!