Κοινωνική επιλογή έναντι φυσικής επιλογής

H περιγραφή του μηχανισμού της φυσικής επιλογής από τον Δαρβίνο, κατέστησε σύντομα προφανές ότι αυτός ο μηχανισμός είναι καίριας σημασίας για τα περισσότερα ζώα, όμως ασκεί ελάχιστη επίδραση στον άνθρωπο. Και αυτό γιατί ο άνθρωπος έχει καταφέρει με την ευφυΐα του και την κοινωνική ζωή, εν πολλοίς να εξασφαλίσει την τροφή του, μη δεχόμενος έτσι την πίεση της φυσικής επιλογής. Αντιθέτως, στον άνθρωπο μεγαλύτερη επίδραση έχει η κοινωνική επιλογή, δηλαδή η επίδραση του κοινωνικού περιβάλλοντος στον σχηματισμό της επόμενης γενιάς. Κοινωνικοί παράγοντες, παρά η αδυναμία εύρεσης τροφής ή αποφυγής εχθρών, επηρεάζουν το ποιοι θα επιβιώσουν για να αποτελέσουν την επόμενη γενιά στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Πρώτος ο Γάλλος ανθρωπολόγος Georges Vacher de Lapouge ανέδειξε το ζήτημα με τις μελέτες του. Σε διαλέξεις του στο πανεπιστήμιο του Montpellier ανέλυσε την κοινωνική επιλογή στον άνθρωπο με όρους φυλετικούς. Οι διαλέξεις του δημοσιεύτηκαν σε μορφή άρθρου στο περιοδικό Revue d'Anthropologie, με τίτλο "Les Selections Sociales". Πέραν των επιστημονικών αναλύσεων, ο Lapouge εκφράζει τις κοινωνικές, πολιτικές και ευγονικές απόψεις του. Θα παραθέσουμε τα κύρια σημεία του άρθρου.

Η ζωή στον πλανήτη είναι σε αέναη κίνηση. Άτομα, οικογένειες και λαοί χάνονται και άλλοι παίρνουν την θέση τους. Μια χώρα που περιέχει πολλά φυλετικά στοιχεία, μπορεί να καταλήξει μετά από μερικούς αιώνες με τελείως διαφορετική φυλετική σύνθεση από την αρχική, παρότι η χώρα παραμένει η εξωτερικά η ίδια. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της κοινωνικής επιλογής, του εσωτερικού αγώνα ύπαρξης, που συνυπάρχει με τον αγώνα εναντίον του εξωτερικού φυλετικού παράγοντα. Πολλοί από τους παράγοντες της κοινωνικής επιλογής μας είναι ακόμη άγνωστοι. Θα αναφερθούμε στους κυριότερους παράγοντες: στρατιωτικούς, θρησκευτικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς.

Η στρατιωτική επιλογή ασκεί μεγάλη επίδραση στα άτομα, αλλά και στα έθνη. Υπήρξαν εποχές όπου οι περισσότεροι άνδρες...
δεν έφταναν ποτέ στα γηρατειά, αλλά πέθαιναν με βίαιο τρόπο, σε κάποια από τις διαρκείς μάχες. Σήμερα, τα έθνη έχουν πληθυσμούς εκατομμυρίων, παρατάσσοντας αντίστοιχους στρατούς, με περισσότερα και πιο φονικά όπλα. Οι αποικιακοί πόλεμοι έχουν οδηγήσει στην εξαφάνιση ολόκληρων φυλών. Και όπου οι ιθαγενείς δεν εξαφανίστηκαν, τυχόν μίξη με τους κατακτητές δεν πρόκειται να τους ανεβάσει στο επίπεδο των Ευρωπαϊκών φυλών.

Στους πρωτόγονους, ο πόλεμος, από πλευράς κοινωνικής επιλογής, αποτελούσε μάλλον κάτι θετικό. Τα προβληματικά άτομα ήταν πολύ δύσκολο να επιβιώσουν σε τέτοιες συνθήκες. Αυτοί που επιβίωναν ήταν οι πιο γενναίοι, οι πιο δυνατοί, οι πιο επιδέξιοι. Δεν είναι παράξενο ότι πρωτόγονες φυλές βρέθηκαν με άριστη υγεία και σε άριστη φυσική κατάσταση, κάτι που προέκυψε μέσα από χιλιετίες απόρριψης των αδυνάτων μέσω των διαρκών πολέμων.

Οι στρατιωτικοί λαοί, έχοντας αποκτήσει άριστες ικανότητες μέσω της στρατιωτικής επιλογής, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, όταν μετά από κατακτήσεις, στην κάστα των κατακτητών αρχίζουν να εισέρχονται σιγά-σιγά στοιχεία από την κατεκτημένη φυλή, ρίχνοντας το επίπεδο του πολιτισμού και του στρατού. Το ίδιο συνέβη στην Γαλλία, όπου οι Γερμανικές Νορδικές φυλές κατέκτησαν τους βραχυκέφαλους της Γαλλίας, όμως σήμερα οι περισσότεροι Γάλλοι αποτελούν απογόνους των βραχυκέφαλων δουλοπάροικων.

Στη σύγχρονη εποχή, ο πόλεμος και ο μιλιταρισμός αποτελούν αρνητικούς παράγοντες ως προς την στρατιωτική επιλογή. Αυτό διότι στον πόλεμο χάνονται οι πιο δραστήριοι, γενναίοι και υγιείς, την ώρα που στα μετόπισθεν επιβιώνουν οι μέτριοι και οι ανίκανοι. Συνεπώς οι πόλεμοι αποδεκατίζουν τα πλέον άξια φυλετικά στοιχεία ενός έθνους. Και ο χαμός ενός αρίστου είναι πολύ πιο επιβλαβής για το έθνος από τον χαμό εκατοντάδων μετρίων ατόμων.

Η θρησκευτική επιλογή δρα με δύο τρόπους, τον άμεσο και τον έμμεσο. Ο άμεσος τρόπος έχει να κάνει με την εξάλειψη των αιρετικών, καθώς και με την επιβολή της αγαμίας στους ιερείς. Ο έμμεσος τρόπος έχει να κάνει με την δημουργία ενός πνευματικού περιβάλλοντος που επιδρά σε κάθε πτυχή της κοινωνίας.

Η υποχρεωτική αγαμία σε κληρικούς και μοναχούς είναι φαινόμενο του Χριστιανισμού και του Βουδισμού. Ειδικά η Καθολική Εκκλησία επιβάλλει την αγαμία σε όλους τους ιερείς, πράγμα που οδήγησε σε διαρκή αρνητική κοινωνική επιλογή στην Ευρώπη, καθώς οι ιερείς υπήρξαν ανά τους αιώνες άνδρες με ικανότητες άνω του μέσου όρου. Το ίδιο δεν μπορούμε να πούμε για τους μοναχούς και τις μοναχές. Μια σωρεία λαμπρών επιστημόνων, βιολόγοι, χημικοί, φιλόλογοι, αστρονόμοι, μαθηματικοί υπήρξαν παιδιά προτεσταντών κληρικών, στους οποίους επιτρέπεται να παντρευτούν εν αντιθέσει με τον καθολικισμό. Το ποσοστό των επιστημόνων που ήταν γιοι κληρικών στις προτεσταντικές χώρες φτάνει το 14%. Πράγμα που σημαίνει ότι μόνη της αυτή η περιορισμένη τάξη έβγαλε ένα πολύ υψηλό ποσοστό διαπρεπών επιστημόνων, με το 86% να ανήκει σε όλες τις υπόλοιπες τάξεις μαζί. Προκύπτει ότι η επίδραση της αγαμίας του κλήρου ήταν αρνητική.

Η θρησκευτική επιλογή όχι μόνο αποδεκατίζει αυτούς που μπαίνουν στις τάξεις του κήρου, αλλά και αυτούς που του εναντιώνονται. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι, που έχουν εξαλειφθεί στην Ευρώπη, αλλά όχι στον υπόλοιπο κόσμο, έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους. Οι διώξεις των Ρωμαίων κατά των χριστιανών, οι διώξεις των χριστιανών κατά των εθνικών, οι διώξεις των Αράβων κατά των μη μουσουλμάνων, οι πόλεμοι των Οθωμανών, οι Σταυροφορίες, οι θρησκευτικοί πόλεμοι στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ολλανδία, οδήγησαν σε εκατόμβες θυμάτων ανά τους αιώνες.

Ο χριστιανισμός έφερε την Ευρώπη δύο χιλιάδες χρόνια πίσω, διώκοντας την επιστημονική σκέψη. Τα στοιχεία της κοινωνίας που απορρόφησε στον κλήρο θα μπορούσαν να είχαν γίνει επιστήμονες, εξερευνητές και εφευρέτες. Με την επικράτηση του χριστιανισμού, το πνευματικό επίπεδο της Ευρώπης έπεσε δραματικά.

Η ιερά εξέταση και οι εκστρατείες κατά των αιρετικών οδήγησαν στην εξάλειψη δραστήριων και ανοιχτόμυαλων στοιχείων. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι στην Ευρώπη κατέστρεψαν συστηματικά φυλετικά στοιχεία υψηλού επιπέδου. Στην καθολική Γαλλία, οι προτεστάντες Ουογενότοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις γειτονικές χώρες, όπου έδωσαν πάρα πολλούς επιστήμονες, δυσανάλογα με τον μικρό πληθυσμό τους. Δηλαδή οι θρησκευτικές διώξεις αφαίρεσαν πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό από τις τάξεις της Γαλλίας.

Η θρησκευτική επιλογή δρα και έμμεσα. Οι κυρίαρχη θρησκευτική κοσμοθεώρηση δημιουργεί μια συγκεκριμένη νοοτροπία στον λαό, όπου είτε θα προσαρμοστείς, είτε θα απορριφθείς. Πράγμα που σημαίνει πως είναι πιο εύκολο να επιβιώσει αυτός που είναι απόλυτα υποταγμένος στην κρατούσα ιδεολογία, παρά ένας που αντιδρά, καθώς θα βρίσκει εμπόδια κάθε είδους στον δρόμο του. Και η ασφάλεια δίνει περισσότερες δυνατότητες αναπαραγωγής σε αυτούς που έχουν το πνεύμα του κοπαδιού. Η στασιμότητα διαφόρων πολιτισμών οφείλεται εν πολλοίς σε αυτόν τον λόγο.

Η πολιτική επιλογή δρα περίπου όπως και η θρησκευτική επιλογή. Εξαλείφει βίαια έναν αριθμό ατόμων που πεθαίνουν σε εμφυλίους, στην κρεμάλα, στις φυλακές και στις εξορίες. Το αποτέλεσμα είναι να επιβιώνουν αυτοί που έχουν το πνεύμα του κοπαδιού. Τα στοιχεία που εξαλείφονται έχουν αξία άνω του μέσου όρου. Μπορεί η θρησκευτική επιλογή να σταμάτησε να κάνει κακό, όμως η πολιτική επιλογή δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει.

Οι εσωτερικές πολιτικές έριδες ήταν αυτές που αποδεκάτισαν την αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη από τα πλέον άριστα στοιχεία τους. Η Γαλλική Επανάσταση εξοντώνοντας τους ευγενείς, απέφερε ένα συνταρακτικό πλήγμα στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας. Εξαφανίστηκε με μιας, μια ολόκληρη τάξη αρίστων η οποία είχε σχηματιστεί μετά από πολλούς αιώνες αυστηρής επιλογής. Ο αποδεκατισμός των πλέον δυναμικών στοιχείων της Γαλλίας συνεχίστηκε με τους εμφυλίους πολέμους που προκλήθηκαν λόγω της Γαλλικής Επανάστασης και έπειτα με τις εκστρατείες του Ναπολέοντα.

H ανισότητα των ανθρώπων είναι ο κανόνας· χίλιοι Αλπικοί δεν αξίζουν όσο χίλιοι Νορδικοί, χίλιοι Γάλλοι δεν αξίζουν όσο χίλιοι Αγγλοσάξονες, χίλιοι εργάτες ή χωρικοί δεν αξίζουν όσο χίλιοι ευγενείς.

Η δημοκρατία στοχεύει στην μετριότητα και στην δίωξη αυτών που ξεχωρίζουν από τη μάζα. Η δημοκρατία είναι τέκνο της ζήλιας. Το αιώνιο σύμβολο της δημοκρατίας είναι ο εξοστρακισμός του Αριστείδη του Δίκαιου, καθότι ξεχώριζε από τους διεφθαρμένους. Αν δεν μπορούμε να ανέβουμε εμείς, ας κατεβάσουμε στο επίπεδό μας όλους τους άλλους! Χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η ισοπέδωση. Η δημοκρατία ζηλεύει τους αρίστους και δεν τους δίνει χώρο να αναδειχτούν.

Πρακτικά δημοκρατία δεν υφίσταται με την θεωρητική της έννοια ότι όλοι έχουν ίση επίδραση στα πολιτικά δρώμενα. Υπάρχει μόνο μια ολιγαρχία λίγο πολύ από συγκεκριμένα άτομα που εξουσιάζουν. Μια κάστα πολιτικών που η ίδια επιλέγει τα μέλη της και καταρτίζει τους εκλογικούς καταλόγους είναι αυτή που έχει την πραγματική εξουσία, ενώ ο λαός δεν έχει καμία πρακτική συμμετοχή στην διακυβέρνηση και αρκείται σε «άρτο και θεάματα». Ακόμα και στην αρχαία εποχή δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία, τη στιγμή που από τους 400.000 κατοίκους της πόλης, μόνο οι 20.000 ήταν ελεύθεροι πολίτες με πολιτικά δικαιώματα. Το αποτέλεσμα της δημοκρατικής δημαγωγίας ήταν η υποδούλωση της Αθήνας στους εχθρούς της.

Η κοινωνική επιλογή αναφέρεται σε όλους τους υπόλοιπους παράγοντες που δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στους προηγούμενους. Η αύξηση του βιοτικού επιπέδου και η βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης των παρακμιακών μελών της κοινωνίας, τα οποία μπορούν με άνεση να διαιωνίζουν τα ελαττώματά τους στις επόμενες γενιές. Η τάση στις ανώτερες τάξεις να κάνουν λίγα παιδιά, για λόγους καλοζωίας, είναι καταστροφική, καθότι αντικαθίστανται σταδιακά από τις κατώτερες τάξεις που αναπαράγονται με γρηγορότερους ρυθμούς. Η πορνεία αναγκάζει καλοσχηματισμένες γυναίκες να μην κάνουν απογόνους. Οι μορφωμένοι κάνουν συνήθως λιγότερα παιδιά από τους υπόλοιπους, ενώ συχνά μένουν άγαμοι. Ο Νεύτων πέθανε εργένης, ενώ οι αγρότες την ίδια εποχή μπορεί να έκαναν έξι παιδιά. Η γραφειοκρατία, ειδικά σε χώρες με πολλούς βραχυκέφαλους, θέτει διαρκώς εμπόδια σε όποιον έχει ταλέντο, με αποτέλεσμα να συμβιβάζεται με την μετριότητα και να μπορεί να μεγαλώσει ένα ή δύο παιδιά το πολύ, παρότι θα είχε τις ικανότητες να κερδίσουν περισσότερα και να συντηρήσουν παραπάνω παιδιά.

Η θανατική ποινή αφαιρούσε τις εγκληματικές τάσεις βιολογικά, κάτι που δεν συμβαίνει πλέον με την κατάργηση της θανατικής ποινής. Κάθε κοινωνία πρέπει να εξαλείφει τα παρασιτικά στοιχεία αν θέλει να επιβιώσει. Επίσης, τα πρότυπα έχουν αλλάξει. Η ομορφιά, η επιστήμη, η ευγένεια, η αρετή, η γενναιότητα, όλα έχουν παραμεριστεί ενώπιον του χρυσού. Η λατρεία του χρήματος τείνει να αντικαταστήσει κάθε ανώτερη αξία στις μέρες μας. Οι ανώτερες τάξεις των πλουσίων σήμερα δεν έχουν σε καμία περίπτωση ευγενή στοιχεία. Για να γίνεις πλούσιος δεν χρειάζεται να έχεις αρετές, παρά μόνον τύχη, διασυνδέσεις, κτλ. Συνεπώς, στις λεγόμενες ανώτερες τάξεις σήμερα δεν συσσωρεύονται τα άριστα στοιχεία του πληθυσμού.

Ο Lapouge καταλήγει στα συμπεράσματα. Οι μάζες υπήρξαν ανέκαθεν μια θάλασσα μετριότητας. Τις βρίσκουμε ίδιες και απαράλλαχτες σε όλους τους πολιτισμούς και σε όλες τις εποχές. Οι άριστοι είναι αυτοί που κάνουν ένα έθνος να ξεχωρίζει. Η κοινωνική επιλογή παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της κοινωνίας. Η σύγχρονη επιστήμη απαιτεί να τεθεί ένα τέρμα στην παρούσα αρνητική κατάσταση των πραγμάτων. Πρέπει να δοθούν κίνητρα στις μάζες για αυτοσυγκράτηση, ώστε να κάνουν λίγα παιδιά, ενώ στους αρίστους να δοθούν κίνητρα να κάνουν πολλά παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο, σε λίγους αιώνες ολόκληρη η ανθρωπότητα θα ανέλθει σε υψηλότερο επίπεδο. Ο άνθρωπος θα μπει σε έναν αγώνα διαρκούς βελτίωσης, με στόχο γίνει ένας θνητός Θεός, μέχρι τη στιγμή που ο Ήλιος θα δύσει για πάντα!