Η κληρονομικότητα των σωματικών γνωρισμάτων σύμφωνα με τον Karl Pearson

Ένας από τους μεγαλύτερους στατιστικολόγους όλων των εποχών, ο Karl Pearson, θιασώτης της ευγονικής, έδωσε μεγάλο αγώνα για την διάδοσή της σε επιστημονικούς κύκλους, αλλά και στην κοινωνία. Μελέτησε συστηματικά ζητήματα ευγονικής από στατιστικής απόψεως, που ήταν και η ειδίκευσή του. Μάλιστα ίδρυσε το περιοδικό Biometrika, όπου μαζί με τον Galton δημιούργησαν τον επιστημονικό κλάδο της στατιστικής βιολογίας, με έμφαση σε ζητήματα κληρονομικότητας και ευγονικής. Ο Pearson είχε βαθιά πίστη στην ευγονική και προσπάθησε να την μεταδώσει με πολλές διαλέξεις που έδωσε σε πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και ιατρικές ενώσεις. Θα παρουσιαστούν μερικά στοιχεία από μία από τις διαλέξεις του με τίτλο The scope and importance to the state of the science of national eugenics.

O Pearson διαπιστώνει ότι χωρίς ισχυρό σώμα και πνεύμα κανένα έθνος δεν μπορεί να σταθεί κυρίαρχο. Γι' αυτόν τον λόγο είναι απαραίτητο να λαμβάνονται υπόψη οι βιολογικοί παράγοντες. Το άτομο πρέπει να βάλει πάνω από όλα το συμφέρον του έθνους και οι λαοί πρέπει να κατανοήσουν τον τρόπο βελτίωσης της φυλής μέσω της επιλογής.

Για να αποδείξει την δύναμη της κηρονομικότητας, ο Pearson...
παραθέτει πίνακες με τον βαθμό συσχέτισης των γνωρισμάτων μεταξύ γονέα-παιδιού και μεταξύ αδερφών. Προκύπτει το αναμενόμενο περίπου 50% ή 0.5 στον πίνακα, καθώς τα παιδιά λαμβάνουν κατά μέσο όρο τα μισά γνωρίσματα από κάθε γονιό.

Από άλλη μελέτη μεταξύ αδερφών:

Παραθέτει μάλιστα και πίνακες από την κληρονομικότητα σε άλλα είδη, πλην του ανθρώπου, όπου και πάλι προκύπτει τιμή κοντά στο 0.5. Γεγονός που δείχνει τη θέση του ανθρώπου εντός του υπολοίπου ζωικού βασιλείου. Εκεί μπορούμε να μιλάμε για φυλές ελεύθερα, αλλά στον άνθρωπο όχι! Κι όμως ο μηχανισμός κληρονομικότητας είναι ο ίδιος.

Οι νόμοι της βιολογίας είναι αμείλικτοι. Ο Pearson είναι κατηγορηματικός. Δεν γίνεται φυλετική βελτίωση χωρίς επιλογή μεταξύ αυτών που θα αναπαραχθούν. Η κληρονομικότητα είναι κύριος παράγοντας εξέλιξης του ανθρωπίνου γένους και πρέπει να λαμβάνεται  υπόψη, ώστε να βελτιωθεί η φυλή. Δυστυχώς οι περισσότεροι πολίτες και η πολιτεία, αγνοούν αυτούς τους νόμους. Ο Pearson βλέπει ότι το αίσθημα συμπάθειας προς τους αδύνατους που έχει αναπτυχθεί, τείνει να έχει καταστρεπτικές φυλετικές συνέπειες. Για τον λόγο αυτό, ζητά να επιβληθεί να μην κάνουν απογόνους οι εκφυλισμένοι, ώστε να βελτιωθεί το φυλετικό υπόβαθρο του έθνους. Στο τέλος μάλιστα ο Pearson ζητά να αναχθεί η ευγονική, η φυλετική βελτίωση και η φυλετική διατήρηση σε θρησκευτικού επιπέδου αξία, έτσι ώστε να ανέλθει η φυλή στο ανώτερο δυνατό επίπεδο! Τέτοιο τελείωμα, ούτε εθνικοσοσιαλιστής να ήταν!