Ο Lapouge εξέτασε το ζήτημα της κληρονομικότητας σε μια δημοσίευση στο περιοδικό Revue d'Anthropologie. Το υλικό προέρχεται από τις διαλέξεις του στο πανεπιστήμιο του Montpellier, όπου δίδαξε ανθρωπολογία τα έτη 1886-1889 με πολή μεγάλη επιτυχία, μέσα σε ασφυκτικά γεμάτα αμφιθέατρα. Παρουσιάζονται τα κύρια σημεία του κειμένου.
Η έννοια της κληρονομικότητας είναι αυτή που μας βοηθά να ταξινομήσουμε τα έμβια όντα σε είδη. Είναι η επιμονή των χαρακτηριστικών που κάνει τα γένη, τα είδη, τις φυλές. Χωρίς αυτή, ο οργανικός κόσμος δεν θα ήταν παρά ένα χάος από μορφές ασύνδετες μεταξύ τους, χωρίς η γενιά να παίζει κάποιο ρόλο. Τα πλέον ξεχωριστά χαρακτηριστικά δεν αρκούν για να οριστεί ένα είδος, αλλά είναι απαραίτητη η κληρονομικότητα.
Η κληρονομικότητα δεν είναι μόνο ένα ζήτημα βιολογίας, αλλά είναι θεμέλιο της πολιτικής επιστήμης. Η πολιτική επιστήμη έχει αλλάξει για πάντα μετά τις ανακαλύψεις περί εξέλιξης και κληρονομικότητας. Το δόγμα της ισότητας...
έχει συντριβεί υπό το βάρος της κληρονομικότητας. Η αλήθεια είναι η ανισότητα και μάλιστα ανισότητα κληρονομική. Η κληρονομική ανισότητα υπάρχει παντού: μεταξύ φυλών, μεταξύ κοινωνικών τάξεων, μεταξύ οικογενειών, μεταξύ ατόμων. Η υποτιθέμενη διαρκής πρόοδος της ανθρωπότητας είναι μια χίμαιρα, καθώς ενάντιά της στέκεται η θεωρία της εξέλιξης, που δεν ορίζει αναγκαστικά την εξέλιξη προς την "καλύτερη" κατεύθυνση. Η μίξη των φυλών αποτελεί βεβήλωση και αλλοίωση των κληρονομημένων επιτυχών χαρακτηριστικών, αποτελώντας κίνδυνο για τις ανώτερες φυλές.
Το κράτος θα έπρεπε να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξαλείψει τους εκφυλισμένους και να πολλαπλασιάσει τους άριστους. Οι απόγονοι των εκφυλισμένων είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι εκφυλισμένοι. Οι εκτροφείς ζώων είναι πολύ πιο έξυπνοι από τους πολιτικούς. Εφαρμόζοντας τις μεθόδους της ευγονικής, γνωρίζουν ότι για να βελτιώσουν τη γενιά, πρέπει να επιλέγουν μεταξύ των καλύτερων γονέων για να παραχθεί η νέα γενιά. Αντιθέτως, οι αγνοούντες την επιστήμη, νομίζουν ότι οι μάζες θα βελτιωθούν μέσω της "εκπαίδευσης".
Με την ανάπτυξη των μέσων μεταφοράς, κάποιοι "ονειρεύονται" ένα παγκόσμιο χωριό, με τη φυλετική μίξη στο απόγειό της. Νομίζουν ότι οι φυλές θα ομογενοποιηθούν και θα εξαλειφθούν οι διαφορές τους. Ωστόσο, το αντίθετο συμβαίνει. Η μίξη μεταξύ δύο φυλών δημιουργεί μια αναρίθμητη ποικιλία συνδυασμών, οδηγώντας σε καταστροφική πολυδιάσπαση, παρά σε ομοιομορφία. Για να μην οδηγηθεί σε αυτόν τον ολέθριο δρόμο η ανθρωπότητα, πρέπει να μπει μια τάξη. Ήδη σήμερα βλέπουμε στους δρόμους όλους τους συνδυασμούς, έναν βραχυκέφαλο με Νορδικά χαρακτηριστικά προσώπου, κοντή μύτη με ξανθιά μαλλιά, κτλ. Η ίδια πολυδιάσπαση ισχύει και στα ψυχικά γνωρίσματα, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα του λαού.
Η μίξη με αλλόφυλους στον άνθρωπο, πιθανότατα δίνει υβρίδια που έχουν έναν βαθμό στειρότητας. Έχει παρατηρηθεί ότι οι μιγάδες σε περιοχές της Αφρικής γρήγορα εξαφανίστηκαν, όταν σταμάτησαν να εισρέουν λευκοί. Γεγονός που σημαίνει ότι η μίξη δεν παραμένει αν δεν είναι διαρκής και σύντομα οδηγούμαστε πίσω στις αρχικές μορφές. Ο Lapouge είναι ο πρώτος που δήλωσε ότι η μίξη μεταξύ φυλετικών τύπων στον άνθρωπο είναι μια πιθανή αιτία για τα ποσοστά στειρότητας μεταξύ των ζευγαριών στην Ευρώπη και αλλού. Η έλλειψη γονιμότητας ίσως οφείλεται σε γονιδιακά αίτια ή σε ελαφρά διαφοροποίηση των θηλυκών γενετικών οργάνων μεταξύ των διαφόρων φυλών, ακόμα και λευκών. Η ιδέα αυτή προέρχεται απ'ευθείας από τη θεωρία του Δαρβίνου και θα έχει τεράστια σημασία αν επιβεβαιωθεί στην πράξη, αν βέβαια γίνουν ποτέ έρευνες σε αυτήν την κατεύθυνση.
Η βελτίωση του ανθρώπινου γένους επαφίεται στην ευγονική. Η εύρεση των αρίστων με τα επιθυμητά κληρονομικά χαρακτηριστικά είναι το πρώτο ζήτημα. Ο πολλαπλασιασμός τους θα ήταν το επόμενο βήμα. O Galton πρότεινε το κράτος να βοηθά την ταχύτατη αναπαραγωγή τους μέσω διαφόρων προνομίων και οικονομικής ενίσχυσης. Η αύξηση των αρίστων θα αποτελούσε μια τεράστια δύναμη για τη χώρα.
O Lapouge θεωρεί κάθε άλλο φυλετικό στοιχείο που διαθέτει ισχυρό χαρακτήρα, σώμα και πνευματικά χαρίσματα αποτελεί τη βάση για να αρχίσει η ευγονική. Θεωρεί ως τους πλέον άριστους τους Νορδικούς -και οι Ατλαντοειδείς μαζί-. Από την άλλη, στα μέτρια ή κατώτερα φυλετικά στοιχεία, προτείνει να διαδοθεί το self-restraint, δηλαδή η εγκράτεια, για να μειωθεί ο αριθμός τους, καθώς η εξολόθρευση δια σιδήρου ή πείνας θα ήταν οδυνηρή για την κοινωνία. Ο Lapouge καταλήγει πως όλα τα παραπάνω φαντάζουν δύσκολα, αν όμως εφαρμοστούν οι ορθολογιστικές πρακτικές για την αξιοποίηση των νόμων της κληρονομικότητας, η ανθρωπότητα θα αλλάξει δραματικά προς το καλύτερο, σε έναν αδιάκοπο αγώνα τελειοποίησης.
Η έννοια της κληρονομικότητας είναι αυτή που μας βοηθά να ταξινομήσουμε τα έμβια όντα σε είδη. Είναι η επιμονή των χαρακτηριστικών που κάνει τα γένη, τα είδη, τις φυλές. Χωρίς αυτή, ο οργανικός κόσμος δεν θα ήταν παρά ένα χάος από μορφές ασύνδετες μεταξύ τους, χωρίς η γενιά να παίζει κάποιο ρόλο. Τα πλέον ξεχωριστά χαρακτηριστικά δεν αρκούν για να οριστεί ένα είδος, αλλά είναι απαραίτητη η κληρονομικότητα.
Η κληρονομικότητα δεν είναι μόνο ένα ζήτημα βιολογίας, αλλά είναι θεμέλιο της πολιτικής επιστήμης. Η πολιτική επιστήμη έχει αλλάξει για πάντα μετά τις ανακαλύψεις περί εξέλιξης και κληρονομικότητας. Το δόγμα της ισότητας...
έχει συντριβεί υπό το βάρος της κληρονομικότητας. Η αλήθεια είναι η ανισότητα και μάλιστα ανισότητα κληρονομική. Η κληρονομική ανισότητα υπάρχει παντού: μεταξύ φυλών, μεταξύ κοινωνικών τάξεων, μεταξύ οικογενειών, μεταξύ ατόμων. Η υποτιθέμενη διαρκής πρόοδος της ανθρωπότητας είναι μια χίμαιρα, καθώς ενάντιά της στέκεται η θεωρία της εξέλιξης, που δεν ορίζει αναγκαστικά την εξέλιξη προς την "καλύτερη" κατεύθυνση. Η μίξη των φυλών αποτελεί βεβήλωση και αλλοίωση των κληρονομημένων επιτυχών χαρακτηριστικών, αποτελώντας κίνδυνο για τις ανώτερες φυλές.
Το κράτος θα έπρεπε να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξαλείψει τους εκφυλισμένους και να πολλαπλασιάσει τους άριστους. Οι απόγονοι των εκφυλισμένων είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι εκφυλισμένοι. Οι εκτροφείς ζώων είναι πολύ πιο έξυπνοι από τους πολιτικούς. Εφαρμόζοντας τις μεθόδους της ευγονικής, γνωρίζουν ότι για να βελτιώσουν τη γενιά, πρέπει να επιλέγουν μεταξύ των καλύτερων γονέων για να παραχθεί η νέα γενιά. Αντιθέτως, οι αγνοούντες την επιστήμη, νομίζουν ότι οι μάζες θα βελτιωθούν μέσω της "εκπαίδευσης".
Με την ανάπτυξη των μέσων μεταφοράς, κάποιοι "ονειρεύονται" ένα παγκόσμιο χωριό, με τη φυλετική μίξη στο απόγειό της. Νομίζουν ότι οι φυλές θα ομογενοποιηθούν και θα εξαλειφθούν οι διαφορές τους. Ωστόσο, το αντίθετο συμβαίνει. Η μίξη μεταξύ δύο φυλών δημιουργεί μια αναρίθμητη ποικιλία συνδυασμών, οδηγώντας σε καταστροφική πολυδιάσπαση, παρά σε ομοιομορφία. Για να μην οδηγηθεί σε αυτόν τον ολέθριο δρόμο η ανθρωπότητα, πρέπει να μπει μια τάξη. Ήδη σήμερα βλέπουμε στους δρόμους όλους τους συνδυασμούς, έναν βραχυκέφαλο με Νορδικά χαρακτηριστικά προσώπου, κοντή μύτη με ξανθιά μαλλιά, κτλ. Η ίδια πολυδιάσπαση ισχύει και στα ψυχικά γνωρίσματα, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα του λαού.
Η μίξη με αλλόφυλους στον άνθρωπο, πιθανότατα δίνει υβρίδια που έχουν έναν βαθμό στειρότητας. Έχει παρατηρηθεί ότι οι μιγάδες σε περιοχές της Αφρικής γρήγορα εξαφανίστηκαν, όταν σταμάτησαν να εισρέουν λευκοί. Γεγονός που σημαίνει ότι η μίξη δεν παραμένει αν δεν είναι διαρκής και σύντομα οδηγούμαστε πίσω στις αρχικές μορφές. Ο Lapouge είναι ο πρώτος που δήλωσε ότι η μίξη μεταξύ φυλετικών τύπων στον άνθρωπο είναι μια πιθανή αιτία για τα ποσοστά στειρότητας μεταξύ των ζευγαριών στην Ευρώπη και αλλού. Η έλλειψη γονιμότητας ίσως οφείλεται σε γονιδιακά αίτια ή σε ελαφρά διαφοροποίηση των θηλυκών γενετικών οργάνων μεταξύ των διαφόρων φυλών, ακόμα και λευκών. Η ιδέα αυτή προέρχεται απ'ευθείας από τη θεωρία του Δαρβίνου και θα έχει τεράστια σημασία αν επιβεβαιωθεί στην πράξη, αν βέβαια γίνουν ποτέ έρευνες σε αυτήν την κατεύθυνση.
Η βελτίωση του ανθρώπινου γένους επαφίεται στην ευγονική. Η εύρεση των αρίστων με τα επιθυμητά κληρονομικά χαρακτηριστικά είναι το πρώτο ζήτημα. Ο πολλαπλασιασμός τους θα ήταν το επόμενο βήμα. O Galton πρότεινε το κράτος να βοηθά την ταχύτατη αναπαραγωγή τους μέσω διαφόρων προνομίων και οικονομικής ενίσχυσης. Η αύξηση των αρίστων θα αποτελούσε μια τεράστια δύναμη για τη χώρα.
O Lapouge θεωρεί κάθε άλλο φυλετικό στοιχείο που διαθέτει ισχυρό χαρακτήρα, σώμα και πνευματικά χαρίσματα αποτελεί τη βάση για να αρχίσει η ευγονική. Θεωρεί ως τους πλέον άριστους τους Νορδικούς -και οι Ατλαντοειδείς μαζί-. Από την άλλη, στα μέτρια ή κατώτερα φυλετικά στοιχεία, προτείνει να διαδοθεί το self-restraint, δηλαδή η εγκράτεια, για να μειωθεί ο αριθμός τους, καθώς η εξολόθρευση δια σιδήρου ή πείνας θα ήταν οδυνηρή για την κοινωνία. Ο Lapouge καταλήγει πως όλα τα παραπάνω φαντάζουν δύσκολα, αν όμως εφαρμοστούν οι ορθολογιστικές πρακτικές για την αξιοποίηση των νόμων της κληρονομικότητας, η ανθρωπότητα θα αλλάξει δραματικά προς το καλύτερο, σε έναν αδιάκοπο αγώνα τελειοποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.