Φυλετική ανθρωπολογία: η βασίλισσα των θεωρητικών επιστημών

Θα απορήσει κανείς με τον τίτλο του άρθρου. Πώς γίνεται μια επιστήμη που ελάχιστοι την γνωρίζουν, ακόμη λιγότεροι την έχουν μελετήσει και δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια να αποτελεί θεμέλιο των θεωρητικών επιστημών; Θα εξηγήσουμε τον λόγο για τον οποίο η μελέτη των ανθρωπίνων φυλών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή κατανόηση σχεδόν όλων των θεωρητικών επιστημών.

Αντικείμενο των θεωρητικών επιστημών είναι η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς στις διάφορες εκφάνσεις της. Ο άνθρωπος εξετάζεται είτε μεμονωμένα, είτε στο πλαίσιο μιας κοινωνίας. Όποιος έχει εντρυφήσει στην φυλετική ανθρωπολογία, καταλαβαίνει ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου καθορίζεται από την φυλετική του υπόσταση, ενώ σε κοινωνικό πλαίσιο, η φυλετική σύνθεση ενός λαού επιδρά στην φυσιογνωμία του.

Να σημειώσουμε ότι η φυλετική ανθρωπολογία, ως ο κλάδος της φυσικής ανθρωπολογίας που ταξινομεί τους ανθρώπους σε φυλές, βρίσκεται στο μεταίχμιο...
μεταξύ θετικών και θεωρητικών επιστημών. Η ανθρωπολογία προσφέρει μια ολιστική προσέγγιση στη μελέτη του ανθρώπου, σωματικά και ψυχικά. Η μελέτη των σωματικών γνωρισμάτων συνδέται με την ανατομία, την ιατρική και την βιολογία, είναι δηλαδή μέρος των θετικών επιστημών. Η μελέτη των ψυχικών φυλετικών γνωρισμάτων συνεισφέρει στη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο με τις θεωρητικές επιστήμες.

Η κοινωνιολογία μελετά την συμπεριφορά των ανθρώπων εντός της κοινωνίας. Η φυλετική σύνθεση μιας κοινωνίας καθορίζει τις προτιμήσεις, τις προδιαθέσεις και τις δυνατότητές της. Αλλιώς συμπεριφέρεται μια κοινωνία που αποτελείται κυρίως από Νορδικούς, αλλιώς μια κοινωνία που αποτελείται από Διναρικούς και αλλιώς μια κοινωνία που αποτελείται από νέγρους Sudanid. Τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα, όταν εντός της κοινωνίας κατοικούν πολλοί φυλετικοί τύποι. Αλλιώς συμπεριφέρεται ο Αλπικός και αλλιώς ο Νορδικός, εντός της ίδιας κοινωνίας. Σε μια πολυφυλετική κοινωνία, υπάρχει η τάση οι κοινωνικές τάξεις να διαφέρουν ως προς την φυλετική τους σύνθεση. Είναι τόσο σημαντική η επίδραση της κληρονομικότητας στην συμπεριφορά, που η μελέτη των φυλετικών τύπων είναι απαραίτητη για την μελέτη της κοινωνιολογίας.

Οι οικονομικές επιστήμες εξετάζουν την συμπεριφορά των ανθρώπων ως προς την παραγωγή και διάθεση προϊόντων και υπηρεσιών. Ακόμη και σε ένα τόσο εξειδικευμένο αντικείμενο, οι διάφορες φυλές παρουσιάζουν διαφορετικές τάσεις στην συμπεριφορά τους, ειδικά μακροσκοπικά, δηλαδή σε επίπεδο κοινωνίας. Άλλη οικονομική ανάπτυξη επιτυγχάνει μια χώρα με Νορδικούς-ΚΜ και άλλη μια χώρα με νεγροειδείς. Σε επίπεδο κράτους, απαιτούνται συγκεκριμένες προδιαθέσεις στο ανθρώπινο δυναμικό ώστε να μπορέσει να υπάρξει εύρωστη οικονομική ανάπτυξη, όπως ηγετικές ικανότητες, οργανωτικότητα, εργατικότητα, πνευματικές ικανότητες, πειθαρχία, κτλ. Όπως γίνεται κατανοητό, η φυλετική σύνθεση μιας χώρας επηρεάζει σημαντικά τις οικονομικές δυνατότητές της.

Επιμέρους κλάδοι της οικονομίας, απαιτούν την γνώση φυλετικής ανθρωπολογίας. Όσοι μελετούν τη συμπεριφορά καταναλωτή, πρέπει απαραιτήτως να γνωρίζουν τις ψυχικές προδιαθέσεις των φυλετικών τύπων. Για παράδειγμα, οι Μεσογειακοί ξοδεύουν πολύ περισσότερο για ανέσεις από τους ολιγαρκείς Αλπικούς, συνεπώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά ως εν δυνάμει καταναλωτές. Επίσης, η προσέγγιση στον μεμονωμένο καταναλωτή θα πρέπει να γίνεται βάσει φυλετικού τύπου. Αλλιώς μιλάς στον αυθόρμητο, ομιλητικό Μεσογειακό και αλλιώς στον καχύποπτο, μαζεμένο Αλπικό. Αντίστοιχα πράγματα ισχύουν και για τον τομέα των επιστημών διοίκησης. Είναι αδιανόητο κάποιος στις μέρες μας να διοικεί, χωρίς να γνωρίζει τους φυλετικούς τύπους εφόσον τα γνωρίσματά τους έχουν μελετηθεί. Αλλιώς διοικείς μια ομάδα κυρίως Κρομανοειδών και αλλιώς μια ομάδα κυρίως Διναρικών. Αλλιώς επιβάλλεις την πειθαρχία σε έναν Αλπικό και αλλιώς σε έναν Διναρικό. Η επιλογή στελεχών θα πρέπει να γίνεται βάσει των εγγενών δυνατοτήτων κάθε ατόμου, για παράδειγμα ως στέλεχος επικοινωνίας μπορεί να επιλεγεί ένας ομιλητικός, δραστήριος Μεσογειακός, ενώ ως μελετητής ένας φιλήσυχος, υπεύθυνος Αλπικός.

Στις πολιτικές επιστήμες, η γνώση της φυλετικής ανθρωπολογίας είναι βασικό προαπαιτούμενο. Οι δυνατότητες ενός λαού προκύπτουν από την φυλετική του σύνθεση. Η συνοχή ενός κράτους, σε επίπεδο ηθών, θρησκείας και κοινωνικών προτιμήσεων, εξαρτάται από τη φυλετική ομοιογένεια. Σε έθνη-κράτη, η φυλή αποτελεί το βασικό θεμέλιο του έθνους, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να εφαρμόζονται πολιτικές για τη φυλετική αναβάθμιση του έθνους. Η πολιτική και στρατιωτική ελίτ του έθνους θα πρέπει να επιλέγεται και με φυλετικά κριτήρια, ώστε το κράτος να έχει ισχυρή ηγεσία.

Στις παιδαγωγικές επιστήμες, η γνώση των φυλετικών τύπων βοηθάει. Είναι σύνηθες ένας Διναρικός μαθητής να είναι οξύθυμος και με αδυναμία συγκέντρωσης. Αντίστοιχα, ένας Αλπικός δεν είναι καθόλου παράξενο αν είναι φιλήσυχος και εύστροφος. Ένας Κρομανοειδής πειθαρχείται πιο εύκολα από έναν Διναρικό. Πολλές από τις ψυχικές προδιαθέσεις των φυλετικών τύπων θα βοηθούσαν τους παιδαγωγούς αν τις είχαν μελετήσει.

Η φιλολογία και η γλωσσολογία σχετίζονται με τον φυλετικό παράγοντα. Οι διαφορετικές ψυχικές προδιαθέσεις, οδηγούν σε διαφορετικό τρόπο έκφρασης των σκέψεων και των συναισθημάτων. Η λογοτεχνία διαφέρει σημαντικά στους διάφορους λαούς, ειδικά όσο λιγότερο συγγενείς είναι φυλετικά. Ακόμη και η ύπαρξη διαφορετικής διαλέκτου εντός μιας χώρας, οφείλεται συχνά σε φυλετική διαφοροποίηση. Επίσης, η διαφορετική δομή των οργάνων της ομιλίας, οδηγεί σε διαφορετική έκφραση των φθόγγων.

Η ιστορία αποτελεί το πλέον κλασικό παράδειγμα επιστήμης που διαπνέεται από τον φυλετικό παράγοντα. Η φυλετική σύνθεση μιας χώρας καθορίζει τον πολιτισμό, τις κοινωνικές συμπεριφορές και την ιστορική της πορεία. Αλλαγή της φυλετικής σύνθεσης μιας χώρας ή ιδιαίτερα της ηγετικής τάξης, οδηγεί ιστορικά σε ακμή η παρακμή ενός έθνους. Η πολιτική ισχύς ενός έθνους εξαρτάται από τη φυλετική σύνθεση του λαού και των ανωτέρων τάξεων. Πόλεμοι, θρησκείες και εθνικές διαμάχες έχουν την βαθύτερη αφετηρία τους στη φυλή. Άλλωστε, έχει ήδη γραφτεί βιβλία για την ερμηνεία της ιστορίας υπό το φυλετικό πρίσμα. Η μελέτη των φυλετικών διαφορών αποτελεί βασικό εχέγγυο για την ορθή κατανόηση της ιστορίας, γιατί αλλιώς καταλήγει να είναι μια απλή καταγραφή ασύνδετων γεγονότων μεταξύ τους.

Η ψυχολογία στην πραγματικότητα αποτελεί κλάδο της φυλετικής ανθρωπολογίας. Πέραν κάποιων κοινών συμπεριφορών στο ανθρώπινο είδος, κάθε άλλη συμπεριφορά σε επίπεδο ατόμου εξαρτάται από τη φυλή. Όσο και να το αρνούνται κάποιοι, νομίζοντας ότι μπορούν να αλλάξουν την φύση του ανθρώπου μέσω της εκπαίδευσης, η κληρονομικότητα θα παραμένει για πάντα ακλόνητη. Η συμπεριφορά του μεμονωμένου ατόμου καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη γέννηση, δηλαδή από την φυλετική του υπόσταση και οι βασικές προδιαθέσεις του δεν πρόκεται να αλλάξουν ποτέ όσο ζει. Κάποιος που γεννήθηκε Αλπικός, θα έχει κατά κανόνα την τυπική συμπεριφορά Αλπικού σε όλη τη ζωή του. Οι διαφορές είναι εμφανείς ιδιαίτερα μεταξύ διαφορετικών φυλετικών κλάδων, όπως λευκοί, μογγόλοι και νέγροι-νεγροειδείς. Είναι αντιεπιστημονικό να αντιμετωπίζονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο στις ψυχολογικές μελέτες. Επίσης, ένας ψυχολόγος πρέπει να αντιμέτωπίζει τους ασθενείς διαφορετικά, ανάλογα με τον φυλετικό τύπο τους. Με λίγα λόγια, εφόσον πλέον είναι γνωστοί οι φυλετικοί τύποι με τις ψυχικές προδιαθέσεις τους, η ψυχολογία οφείλει να τους λάβει υπόψη.

Συμπερασματικά, η συμπεριφορά κάθε ανθρώπου καθορίζεται από την φυλετική του υπόσταση. Οι θεωρητικές επιστήμες, που μελετούν τις διάφορες εκφάνσεις της συμπεριφοράς σε ατομικό και κοινωνικό πλαίσιο, οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τον φυλετικό παράγοντα. Όποιος καταφέρει να εμβαθύνει στη φυλετική ανθρωπολογία, θα διαπιστώσει ότι η γνώση περί ψυχικών φυλετικών γνωρισμάτων είναι θεμελιώδης στη μελέτη των θεωρητικών επιστημών.