Ο Νίτσε για την φυλετική καθαρότητα

"Οι μικτές φυλές, πάντοτε, αποτελούν ταυτόχρονα και μικτή κουλτούρα και μικτή ηθική: είναι, κατά κανόνα, πιο κακές, πιο βίαιες και πιο ανήσυχες. Η καθαρότητα είναι το τελικό αποτέλεσμα αμέτρητων προσαρμογών, αφομοιώσεων και εξαλείψεων· και η πρόοδος προς την καθαρότητα μιας φυλής φαίνεται από το γεγονός ότι η λανθάνουσα δύναμη της φυλής περιορίζεται όλο και περισσότερο σε λίγες συγκεκριμένες λειτουργίες, ενώ πρωτύτερα έπρεπε να κάνει πολλά και συχνά αντικρουόμενα πράγματα. Ένας τέτοιος περιορισμός θα δημιουργεί πάντοτε την εντύπωση ότι οδηγεί σε κάτι φτωχότερο και πρέπει να κρίνεται με σύνεση και μετριοπάθεια. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, όταν η διαδικασία που θα κάνει την φυλή καθαρή φτάσει στο επιτυχές τέρμα της, όλες οι δυνάμεις που δαπανήθηκαν πρωτύτερα στον αγώνα μεταξύ των δυσαρμονικών ιδιοτήτων, πλέον βρίσκονται ολόκληρες στην διάθεση του οργανισμού και γι' αυτό το λόγο οι καθαρές φυλές είναι πιο δυνατές και όμορφες."

Friedrich Nietzsche, Χαραυγή

Η φυλή απασχόλησε όλους τους γίγαντες της ανθρώπινης διανόησης, ως προς την επίδραση που έχει στις ανθρώπινες κοινωνίες. Ο Νίτσε εξετάζει το ζήτημα από την πλευρά...
μόνο των ψυχικών γνωρισμάτων. Αμέσως διαπιστώνει ότι φυλετική μίξη σημαίνει και μίξη ψυχισμών, που κοινωνικά μεταφράζονται σε πολιτισμό και ηθική. Κοιτάζοντας, αντίθετα, την φυλετική καθαρότητα, ο Νίτσε βρίσκει ότι αυτή είναι αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας προσαρμογών και διαρκών βελτιώσεων. Και αυτή η επίπονη διαδικασία βελτιστοποίησης, οδηγεί στο άριστο αποτέλεσμα δύναμης και ομορφιάς.

Μάλιστα, αμέσως μετά ο Νίτσε εκθειάζει τους αρχαίους Έλληνες και ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα ανατείλει μια καθαρή Ευρωπαϊκή φυλή και πολιτισμός. Συνεπώς, ο Νίτσε διαπιστώνει τις συγκρούσεις που οι μικτές φυλετικά κοινωνίες, ενώ αντίθετα εκθειάζει την φυλετική καθαρότητα, ελπίζοντας στον πολιτισμό που αυτή θα φέρει.