Οι Αρμενοειδείς στην Ελλάδα

Όσοι αναγνωρίζουν τα ανθρωπολογικά γνωρίσματα και μπορούν να διακρίνουν τους φυλετικούς τύπους, θα έχουν διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει εμφανής αριθμός Αρμενοειδών, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το αποκρύψουν. Η παρουσία τους επιδρά στην εμφάνιση, στις δυνατότητες και στη νοοτροπία των κατοίκων της χώρας. Θα μελετήσουμε το ζήτημα, εξηγώντας τα γνωρίσματά τους, την καταγωγή τους και το ιστορικό της παρουσίας τους στον Ελλαδικό χώρο.

Οι Αρμενοειδείς δεν είναι γηγενείς στον Ελλαδικό χώρο. Οι ανθρωπολογικές μελέτες εντοπίζουν ως κοιτίδα των Αρμενοειδών τη Μικρασιατική χερσόνησο, από όπου έχουν επεκταθεί μέχρι τη Συρία και βαθύτερα στη Μέση Ανατολή. Στην αρχαία Ελλάδα...
δεν υπήρχαν Αρμενοειδείς, με εξαίρεση πιθανή εισαγωγή κάποιων σκλάβων, οι οποίοι όμως δύσκολα να άφησαν απογόνους. Οι κυρίως Αλπικο-Μεσογειακοί Έλληνες τους βλέπαν ως τους κατ'εξοχήν βαρβάρους με τους οποίους είχαν επαφές λόγω γεωγραφικής εγγύτητας. Με τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Έλληνες μετακινήθηκαν προς την ανατολή, αλλά όχι ανατολίτες στην Ελλάδα. Η πρώτη περίοδος που θα μπορούσε να γίνει είσοδος αρκετών Αρμενοειδών στον Ελλαδικό χώρο είναι επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπου δεν υπήρχαν εσωτερικά σύνορα. Είναι γνωστό ότι υπήρξε κύμα ανατολιτών προς την Ιταλική χερσόνησο, πιθανόν κάποιοι να ήρθαν και στην Ελλάδα. Αργότερα, επί Βυζαντίου, πάλι υπήρχε δυνατότητα εισόδου ανθρώπων από την ανατολή, όμως ο Ελλαδικός χώρος είχε δευτερεύουσα θέση στην Αυτοκρατορία. Επί Τουρκοκρατίας είναι βέβαιο ότι εισήλθαν Αρμενοειδείς, ως διοικητικό ή στρατιωτικό προσωπικό από πλευράς των κατακτητών. Όμως ο θρησκευτικός διαχωρισμός και οι μετέπειτα απελευθερωτικοί πόλεμοι της Επανάστασης του 1821 και των Βαλκανικών πολέμων, τους οδήγησε εκτός Ελλάδος. Από τα αναφερθέντα ιστορικά γεγονότα, προκύπτει το ερώτημα του κατά πόσον παρέμεινε κάποιο ποσοστό Αρμενοειδών στη χώρα ή αν τελικά το αποτύπωμά τους ήταν αμελητέο.

Στις αρχές του 20ου αιώνα αρχίζουν οι πρώτες ανθρωπολογικές μελέτες στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι ανθρωπολόγοι δίνουν βάση στον Μεσογειακό τύπο, ενώ στη χώρα εντοπίζονται επίσης ο Αλπικός και ο Διναρικός τύπος. Ο Αρμενοειδής τύπος αγνοείται από τους περισσότερους ανθρωπολόγους, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι που τους αναφέρουν. Οι Dudley Buxton, Duckworth, Hawes [1], [2] και Gunther γράφουν για ύπαρξη Αρμενοειδών στην Ελλάδα. Επίσης, τους αναφέρει και ο Κούμαρης. Από τις μελέτες των ανθρωπολόγων εξάγεται το συμπέρασμα ότι στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχαν Αρμενοειδείς στην Ελλάδα, αλλά αποτελούσαν μικρό ποσοστό του πληθυσμού.

Αθρόα είσοδος Αρμενοειδών φαίνεται να έγινε με την ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Από την απογραφή του 1928, στην Ελλάδα εισήλθαν 1.221.849 πρόσφυγες και ως προς πραγματικό πληθυσμό που ανερχόταν σε 6.204.694 άτομα, οι πρόσφυγες αποτελούσαν το 19,68% του αθροιστικού πληθυσμού, δηλαδή περίπου ένας στους πέντε. Οι πρόσφυγες κατανέμονται ως προς την περιοχή προέλευσης: Μικρά Ασία 626.954, Θράκη 256.635, Πόντος 182.169,  Καύκασος 47.091, Κωνσταντινούπολη 38.458 και οι υπόλοιποι από Βαλκάνια, Ρωσία και αλλού.

Πάνω από τους μισούς εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία, οι υπόλοιποι στη Θράκη και στην Αττική και ένα ελάχιστο ποσοστό στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στη Μακεδονία αποτελούσαν το 45,18% του πληθυσμού, στη Θράκη το 35,49% και στην Αττική το 27,52%, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα μόνο το 5,59%. Πολλοί νέοι οικισμοί στη Μακεδονία δημιουργήθηκαν από τους πρόσφυγες, ενώ και στην Αττική δημιουργήθηκαν νέοι δήμοι. Τα στοιχεία ίσως υπερεκτιμούν τους πρόσφυγες, αλλά σε κάθε περίπτωση αποτυπώνουν το μέγεθος της δημογραφικής μεταβολής.

Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, της Κωνσταντινούπολης και του Πόντου ζούσαν στα εδάφη αυτά από την αρχαιότητα. Μετά από χιλιετίες, είναι αναμενόμενο να έγιναν πολλές μίξεις με τους γηγενείς. Για παράδειγμα, αν ένας Έλληνας Μεσογειακός έπαιρνε για γυναίκα μια ντόπια Αρμενοειδή, τότε τα παιδιά τους, μισά Μεσογειακά, μισά Αρμενοειδή, όλα τους αποκτούσαν Ελληνική συνείδηση και εντάσσονταν στην Ελληνική κοινότητα. Με αυτόν τον τρόπο αλλοιώνεται φυλετικά ένα έθνος. Ωστόσο, η μίξη δεν πρέπει να ήταν πλήρης, γιατί τότε θα είχαν εξισωθεί πλήρως τα ψυχικά γνωρίσματα των δύο κοινοτήτων και θα εξέλιπε σε βάθος αιώνων ο πολιτισμικός διαχωρισμός μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες της Ανατολίας, παρότι δέχθηκαν ισχυρή φυλετική μίξη, διατήρησαν ένα φυλετικό πυρήνα από Ελλαδικούς φαινοτύπους, που τους έκαναν ως σύνολο να διαφέρουν αισθητά από τους γηγενείς ως προς την συμπεριφορά. Δηλαδή, οι Έλληνες εκεί, εκτός από την ισχυρή Αρμενοειδή συνιστώσα, διατήρησαν εμφανή ποσοστά Μεσογειακών, Αλπικών και κάποιων Διναρικών, κρατώντας διακριτή "Ελληνική" ιδιοσυστασία εντός του φυλετικού κράματος της Ανατολής.

Αν εξετάσουμε κάποιες φυσιογνωμίες με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, θα δούμε ότι υπάρχει σημαντική Αρμενοειδής συνιστώσα. Οι Μικρασιάτες που ήρθαν στην Ελλάδα, μίχθηκαν με τους γηγενείς Μεσογειακούς, Αλπικούς και Διναρικούς, με αποτέλεσμα να έχουν αποκτήσει πλέον και Ελλαδικούς φαινοτύπους. Γι' αυτόν τον λόγο θα επιλέξουμε άτομα καθαρά που γεννήθηκαν στη Μικρά Ασία και όχι σύγχρονους που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι των γραμμάτων, επειδή μόνο για αυτούς υπάρχουν διαθέσιμες φωτογραφίες:

Γ. Σεφέρης (από Βουρλά Σμύρνης): Αρμενοειδής
Κ. Καβάφης (γονείς από Κων/πολη): Αρμενοειδής
Κ. Δεσποτόπουλος (από Σμύρνη): Αλπικός-Αρμενοειδής
Α. Δόξας (από Κων/πολη): Αρμενοειδής-Αλπικός
Γ. Θεοτοκάς (από Κων/πολη): Αρμενοειδής-Αλπικός
Ι. Καμπούρογλου (από Κων/πολη): Αλπικός-Αρμενοειδής
Θ. Κραστανάκης (από Ταυτάλα Κων/πολης): Αλπικός-Αρμενοειδής
Σ. Σεφεριάδης (από Σμύρνη): κυρίως Αρμενοειδής
Α. Σημηριώτης (από Δικελί): Αρμενοειδής επίδραση
Δ. Ψαθάς (από Τραπεζούντα): Αρμενοειδής-Αλπικός
Π. Κατσέλης (από Ναζλί): Αρμενοειδής
Τ. Ευαγγελίδης (από Τρίγλια): Αρμενοειδής

Και χωρίς Αρμενοειδή επίδραση:

Μ. Φιλήντας (από Αρτάκη Κυζίκου): Αλπικός
Ι. Φιλήμων (από Κων/πολη): Μεσογειακός-Αλπικός
Η. Τανταλίδης (από Κων/πολη): αρκετά Μεσογειακός
Ι. Συκουτρής (από Σμύρνη): Αλπικός-Μεσογειακός
Π. Σούτσος (από Κων/πολη, γόνος ευγενών): Μεσογειακός-Αλπικός
Ι. Ρίζος Νερουλός (από Κων/πολη, γόνος ευγενών): Διναρικός-Μεσογειακός
Α. Μυλωνάς (από Σμύρνη): Αλπικός-Μεσογειακός
Μ. Λουντέμης (από Αιγιαλό): Διναρικός-ΚΜ
Σ. Κομανούδης (από Αδριανούπολη): Αλπικός

Βλέπουμε ότι οι περισσότεροι έχουν Αρμενοειδή συνιστώσα. Ενδιαφέρον θα είχε μια πιο εκτετεμένη ανάλυση φαινοτύπων Ελλήνων εξ ανατολής.

Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια εκτίμηση για την αύξηση των Αρμενοειδών στον Ελλαδικό χώρο μετά την ανταλλαγή πληθυσμών. Αν υποθέσουμε ότι ένας στους δύο εισελθόντες είχαν κάτι το Αρμενοειδές και οι πρόσφυγες αποτελούσαν το 19,68% του Ελλαδικού πληθυσμού, προκύπτει ότι το ποσοστό των Αρμενοειδών στη χώρα έφτασε διψήφιο ποσοστό. Σε αυτό το ποσοστό θα πρέπει να προσθέσουμε τους Αρμενοειδείς που υπήρχαν στη χώρα πριν την ανταλλαγή πληθυσμών. Όλοι μας γνωρίζουμε Αρμενοειδείς στον κοινωνικό μας περίγυρο, οι οποίοι δεν είναι απόγονοι Μικρασιατών ή Πόντιων προσφύγων. Το συμπέρασμα είναι ότι οι Αρμενοειδείς στην Ελλάδα αποτελούσαν μονοψήφιο ποσοστό στον πληθυσμό και μετά την ανταλλαγή πληθυσμών έφτασαν διψήφιο ποσοστό, με τον αριθμό τους πλέον να είναι εμφανέστατος στη χώρα.

Η ανταλλαγή πληθυσμών ήταν ένα έγκλημα σε βάρος του Ελληνισμού. Από εθνικής απόψεως, επειδή ξερίζωσε τους Έλληνες από τις αρχαίες εστίες τους και αφαίρεσε στοιχεία από τα εδάφη της ανατολής που θα μπορούσαν να δράσουν υπέρ του εθνικού συμφέροντος. Από φυλετικής απόψεως, που εστιάζουμε εδώ, επειδή εισήγαγε ένα σημαντικό ποσοστό Αρμενοειδών στην Ελλάδα, αλλοιώνοντας την φυλετική ιδιοσυστασία του Ελληνισμού. Συνηθέστερα εντοπίζονται ως ενδιάμεσοι Αλπικο-Αρμενοειδείς. Η επίδρασή τους στον πληθυσμό είναι ξεκάθαρη πλέον, από πλευράς εμφάνισης και συμπεριφοράς. Το σημαντικό ποσοστό Αρμενοειδών είναι ο βασικός λόγος, μεταξύ άλλων, που αρκετοί βορειοευρωπαίοι νομίζουν ότι οι Έλληνες είναι ανατολίτες ή μαυριδεροί. Αύξησαν την ενδομορφικότητα, την τριχοφυΐα, την βραχυκεφαλία και την κυρτή μύτη των Ελλήνων. Διάφοροι επαγγελματίες ανθέλληνες κατηγορούν τους "Ελληνάρες", όμως τις πιο πολλές φορές τα εν λόγω παρακμιακά άτομα που στηλιτεύονται είναι Αρμενοειδείς, δηλαδή ανατολίτες και όχι πραγματικά Έλληνες. Να σημειώσουμε ότι δεν είναι κάθε κάτοικος της Ελλάδας απόγονος Ελλήνων και ούτε αυτό είναι υποχρεωτικό. Και σε κάθε περίπτωση, όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φαινοτύπου, είναι θεμιτό να θέλουν να ζουν σε ένα ισχυρό κράτος, με ευημερία, οργάνωση και ασφάλεια, στηρίζοντας όποιον επιδιώκει να τα προσφέρει.

Ως προς τα τυπικά ψυχικά τους γνωρίσματα, είναι ικανοί στο εμπόριο, είναι ομιλητικοί και έχουν γνωριμίες, είναι άτομα της πιάτσας, όμως είναι φιλοχρήματοι, χρησιμοποιούν ψέμα ή διαφθορά για το προσωπικό τους συμφέρον, δεν έχουν πραγματικές ηγετικές ή πνευματικές ικανότητες, ούτε τρόπους και γενικότερα η συμπεριφορά τους θυμίζει ανατολίτη. Οι προτιμήσεις τους, όπως στο ανθυγιεινό παχυντικό φαγητό, στο νταλκαδιάρικο χορό και στη βαριά "λαϊκή" μουσική, δείχνουν απευθείας ανατολή. Τη γενικότερη νοοτροπία τους περιέγραψε χαρακτηριστικά ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που τους αντιμετώπισε πολλάκις στα πεδία των μαχών ως Τούρκους:

"Στον Τούρκο όταν δείχνεις τα “μπροστινά” σου, σου δείχνει τα “πισινά” του και όταν του δείχνεις τα “πισινά” σου, σου δείχνει τα “μπροστινά” του"

Δηλαδή, οι Αρμενοειδείς αν σε δουν ότι δειλιάζεις, σου βγαίνουν από πάνω, ενώ αν δείξεις ατρόμητος, γίνονται δουλικοί απέναντί σου. Αν κοιτάξετε βαθύτερα, θα δείτε ότι αυτή η συμπεριφορά αυταρχισμού, όταν έχουν εξουσία και δουλικότητας, όταν βρίσκονται από κάτω, χαρακτηρίζει όλη την ιστορία της Ανατολής.

Ο Ελληνισμός ήταν από την αρχαιότητα μίξη Μεσογειακών με Αλπικούς και λίγους Διναρικούς. Με κάποιες μικρές προσθήκες και μεταβολές στα ποσοστά, φαίνεται ότι η ίδια φυλετική εικόνα διατηρούνταν μέχρι και στις αρχές του 20ου αιώνα. Η προσθήκη ενός εμφανούς ποσοστού Αρμενοειδών φαίνεται να έχει αλλάξει σταδιακά την Ελλάδα, προς το χειρότερο. Οι πρόσφυγες, όπου και αν καταφτάσουν, χρειάζονται περίπου δύο γενιές, εφόσον έχουν ίσες ευκαιρίες, για να ανέλθουν σε υψηλές θέσεις στην κοινωνία και να την επηρεάζουν σημαντικά. Στη σύγχρονη ιστορία του Ελληνισμού, μετά την Εθνεγερσία, βλέπουμε μια ανοδική πορεία σε όλους τους τομείς, με εδαφική επέκταση και σταδιακή άνοδο του πνεύματος και της ευημερίας, μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και λίγο αργότερα. Ύστερα, ξεκινά μια υποβάθμιση της κουλτούρας και του πνεύματος, που κορυφώνεται στη μεταπολίτευση, κάτι που συμπίπτει χρονικά με τις δύο γενιές από την είσοδο των προσφύγων. Βέβαια πολυάριθμοι παράγοντες που οδήγησαν στη σημερινή παρακμή της Ελλάδος, υλικά και πνευματικά, αλλά η είσοδος των Αρμενοειδών ήταν σίγουρα μία από αυτές. Ο απλός κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται, ενώ ακόμη και ασχολούμενοι με τη φυσική ανθρωπολογία, πολλές φορές αδυνατούν να ξεχωρίσουν έναν Αρμενοειδή από έναν Μεσογειακό. Το τι μέλλει γενέσθαι άγνωστο, όμως ο Ελληνισμός φέρει βαρύ φορτίο πλέον, με ακόμη περισσότερα αλλόφυλα στοιχεία να του αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι Αρμενοειδείς στον Ελλαδικό χώρο αποτελούν μετά βεβαιότητας διψήφιο ποσοστό στον πληθυσμό, με τα σωματικά και ψυχικά τους γνωρίσματα να γίνονται αισθητά στη δημόσια σφαίρα. Δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνισμό, όμως μέσω μίξης, οι άλλοτε ανατολίτες πλέον λογίζονται ως Έλληνες. Καταλήγουμε επισημαίνοντας την ανάγκη να γίνει μια ανθρωπολογική τυπολογική μελέτη ώστε να ευρεθεί το ποσοστό τους, ειδικά στη Μακεδονία και στη Θράκη, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα.