Σχετίζεται η οικονομική ανάπτυξη ενός λαού με την φυλετική του σύνθεση;

Η οικονομία βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο της πολιτικής. Πόσω μάλλον στην σύγχρονη υλιστική εποχή, που το μόνο που απασχολεί τους κρατούντες είναι οι οικονομικοί δείκτες και τίποτε άλλο. Ένας λαός με υψηλό μέσο εισόδημα αυτομάτως θεωρείται "πρότυπο" προς μίμηση, ασχέτως αν πνευματικά είναι ανύπαρκτος ή φυλετικά έχει αλλοιωθεί σε βαθμό που να τείνει να εξαλειφθεί. Προφανώς είναι απαραίτητη η οικονομική ανάπτυξη, η γεωργία, η βιομηχανία και οι υπηρεσίες, δίνοντας ισχύ στο κράτος, αυξάνοντας την αυτάρκεια, μειώνοντας την φτώχεια και διευρύνοντας τις δυνατότητες για υψηλότερες πνευματικές αναζητήσεις. Συνεπώς, η οικονομική ανάπτυξη, μπορεί να μην είναι αυτοσκοπός, αλλά βοηθά σημαντικά στις επιδιώξεις ενός λαού. Σχετίζεται όμως η οικονομική ανάπτυξη ενός λαού με την φυλετική του σύνθεση;

Η οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται σημαντικά από το κρατούν καθεστώς. Έχουμε δει ιστορικά πολλούς λαούς...
που την μια ιστορική εποχή ήταν πλούσιοι και την άλλη ήταν φτωχοί, χωρίς να έχει αλλάξει η φυλετική σύνθεση στο μεσοδιάστημα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να διακρίνουμε τις δυνατότητες που έχουν οι λαοί για παραγωγική εργασία, μέσα από την φυλετική τους σύνθεση. Θα κάνουμε μια αναφορά στην συμπεριφορά των φυλετικών τύπων της Ευρώπης σε σχέση με την παραγωγική εργασία.

Ως γνωστόν, κάθε φυλή διαθέτει τα δικά της ψυχικά γνωρίσματα. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζει την εργασία με διαφορετικό τρόπο από τις υπόλοιπες.

Οι Μεσογειακοί έχουν μια ιδιαίτερη αντιπάθεια για την βαριά χειρωνακτική εργασία και συνήθως προτιμουν π.χ. να γίνουν σερβιτόροι ή διενεμητές φυλλαδίων από το να δουλέψουν στα χωράφια ή ως βιομηχανικοί εργάτες. Έχουν σημαντικές πνευματικές ικανότητες και επικοινωνιακές δεξιότητες και σε συνδυασμό με την φιλοδοξία τους, συχνά γίνονται καριερίστες αποκτώντας υψηλά πόστα στον κόσμο των επιχειρήσεων. Πολλοί λόγω φιλοδοξίας φεύγουν στο εξωτερικό, όπου μπορούν να αποκτήσουν πολύ χρήμα και "κύρος". Πληθυσμοί σημαντικά Μεσογειακοί ευημερούσαν στο παρελθόν λόγω δουλοκτητικής κοινωνικής διάρθρωσης, δηλαδή να δουλεύουν άλλοι, ή λόγω κυριαρχίας στο εμπόριο.

Οι Αλπικοί βαριούνται εκ φύσεως, αλλά γίνονται εργατικότατοι αν αναγκαστούν ή αν με κάποιον τρόπο αποκτήσουν εσωτερικό κίνητρο. Δουλεύουν και ως χειρώνακτες και ως επιστήμονες. Αποτελούν την βάση του πραγματικού εργατικού δυναμικού στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Έχουν την τάση να διατηρούν ότι παρέλαβαν από τους προηγούμενους. Η μιμητική αυτή τάση εντοπίζεται και στις φυλές της Άπω Ανατολής. Εν γένει αποτελούν μέτριας αποδοτικότητας εργατικό δυναμικό.

Οι Διναρικοί είναι εργατικότατοι και δουλεύουν συχνά σε χειρωνακτικά ή άλλα πρακτικά επαγγέλματα. Ως σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού της επαρχίας, αποτελούν βασική συνιστώσα των αγροτών της εκάστοτε χώρας όπου ζουν. Δεν λείπουν και άτομα με πνευματικές ικανότητες που γίνονται επιστήμονες και συμμετέχουν στον τριτογενή τομέα της οικονομίας.

Οι Κρομανοειδείς είναι εργατικοί και δραστήριοι. Κάνουν το καθήκον τους, σε όλα τα επαγγέλματα, με όποιες πνευματικές ικανότητες έχουν. Αποτελούν βασική παραγωγική συνιστώσα στις χώρες όπου ζουν.

Οι Νορδικοί και Ατλαντοειδείς είναι εργατικοί, φιλόδοξοι και με πνευματικές ικανότητες. Το οργανωτικό τους πνεύμα και η διάθεση για εργασία, τους κάνει να δημιουργούν ισχυρή βιομηχανική ανάπτυξη εκεί όπου ζουν. Δουλεύουν χωρίς πρόβλημα είτε στο χωράφι, είτε στη βιομηχανία, είτε στον τριτογενή τομέα.

Οι παρατηρήσεις αυτές έχουν έναν γενικό χαρακτήρα, αλλά μας βοηθούν στο να κατανοήσουμε το κατά πόσον σχετίζεται η οικονομική ανάπτυξη με την φυλή. Για παράδειγμα, μία φυλή που αποφεύγει την χειρωνακτική εργασία, πρέπει να βασίζεται σε άλλες για να υπάρξει παραγωγή. Οι διαφορές στην ψυχοσύνθεση των διαφόρων φυλών, οδηγούν σε μια μορφή διαστρωμάτωσης μέσα στην κοινωνία. Το ότι πολλοί αγρότες είναι Αλπικοί ή Διναρικοί στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαίο. Το ότι φεύγει σημαντικό ποσοστό Μεσογειακών στο εξωτερικό, βρίσκει την εξήγησή του στην συμπεριφορά αυτού του τύπου. Το ότι οι χώρες όπου ζουν Νορδικοί έχουν υψηλή βιομηχανική ανάπτυξη, σχετίζεται με την εργατικότητα και τις ικανότητες αυτού του τύπου ως προς την παραγωγή και την οργάνωση. Η διαστρωμάτωση υπάρχει ακόμα και μεταξύ εθνών. Για παράδειγμα, τα εκατομμύρια των δούλων της κομμουνιστικής-καπιταλιστικής Κίνας δουλεύουν για να καταναλώνουν οι πλουσιότεροι δυτικοί.

Το συμπέρασμα είναι ότι τη μεγαλύτερη σημασία για την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας την έχει το καθεστώς που βρίσκεται στην εξουσία, που μπορεί να ενθαρρύνει ή να εμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, οι παραγωγικές δυνατότητες του λαού, ασχέτως αν εκδηλώνονται ή όχι, εξαρτώνται και από το παραγωγικό της δυναμικό, δηλαδή εμμέσως και από την φυλετική του σύνθεση.