"Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να διασκορπίζεται... η φύση του υπεβλήθη σε πολλές διαφοροποιήσεις... οι αλλαγές έχουν γίνει τόσο μεγάλες, ώστε δημιουργείται η εντύπωση ότι ο Νέγρος, ο Λάπωνας και ο Λευκός αποτελούν διαφορετικά είδη, αν, από την άλλη, δεν ήμασταν βέβαιοι ότι οι Λευκοί, οι Λάπωνες και οι Νέγροι μπορούν να μιχθούν μεταξύ τους"
Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon,
O Georges Buffon ήταν Γάλλος φυσιοδίφης, αριστοκρατικής καταγωγής, με τον τίτλο του κόμη. Υπήρξε πρωτοπόρος της μελέτης της φυσικής ιστορίας, επηρεάζοντας την σκέψη όλων των μετέπειτα επιστημόνων στον τομέα. Το έργο του Of the Varieties in the Human Species αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη...
όπου περιγράφονται οι ανθρώπινες φυλές όλου του κόσμου, με εντυπωσιακή λεπτομέρεια για την εποχή, σε βαθμό που ξεπερνά πολλούς σημερινούς "επιστήμονες".
Η ευρυμάθεια του Buffon τον έκανε να μπορεί εύκολα να διακρίνει τις φυλετικές διαφορές στον άνθρωπο. Σε αυτό τον βοήθησαν οι γνώσεις του περί του ζωικού βασιλείου, αφού ο άνθρωπος αποτελεί μέρος του. Οι διαφορές μεταξύ των κύριων κλάδων της ανθρωπότητας, που ο Buffon συνοψίζει σε Νέγρους, Μογγόλους (Λάπωνες στο κείμενο) και Λευκούς, εκ πρώτης όψεως μοιάζουν σαν διαφορές μεταξύ ειδών. Αυτό προκύπτει από τις μελέτες σε άλλα ζώα, όπου π.χ. έντονες διαφορές στο χρώμα του δέρματος, στο σχήμα της μύτης/ράμφους και στον σωματότυπο είναι εκδηλωτικά διαφοροποίησης επιπέδου είδους. Όμως, όπως σωστά διαπιστώνει ο Buffon, οι φυλές του ανθρώπου μπορούν να μιχθούν μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει ότι αποτελούν τελικά ένα κοινό είδος.
Να σημειώσουμε ότι το ανθρώπινο είδος, σε σχέση με άλλα ζωικά είδη, έχει την ιδιαιτερότητα οι κύριοι φυλετικοί κλάδοι του να διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους, όμως το αναπαραγωγικό σύστημά τους να είναι σχεδόν ίδιο. Και είναι οι διαφορές στο αναπαραγωγικό σύστημα αυτές που δημιουργούν τελικά την εξελικτική διάσπαση σε ξεχωριστά είδη. Συνεπώς, παρά τις πολλές αλλαγές σε εξωτερικά όργανα, τόσες που είναι ξεκάθαρα παρατηρήσιμες και κάνουν απαραίτητη την ταξινόμηση σε φυλές, το αμετάβλητο του αναπαραγωγικού συστήματος διατηρεί ακόμα το ενιαίο του ανθρωπίνου είδους.
Ἀνοησίες. Καὶ ὁ σκῦλος μπορεῖ νὰ κάνῃ γόνιμη διασταύρωσι μὲ τὸν λῦκο, ἀλλὰ εἶναι διαφορετικὰ εἴδη. Ὅπως γράφει καὶ ὁ Δαρβῖνος στὸ"Περὶ τῆς καταγωγῆς τοῦ ἀνθρώπου", οἱ 3 βασικὲς ἀνθρώπινες "φυλές" δὲν εἶναι στὴν πραγματικότητα φυλὲς τοῦ ἴδιου εἴδους, ἀλλὰ "ἐν τῇ γενέσει εἴδη", δηλαδὴ βρίσκονται ἤδη στὴν διαδικασία διαφοροποιήσεως σὲ διαφορετικὰ εἴδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινος Αριστοκρατης, που διεδιδε αληθειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθειες τις οποιες οι αγελες των μαρξιστικων ζομπι, αδυνατουν να εννοησουν.
Διαφορετικα ειδη, δυνανται να αναπαραχθουν, αλλα και παλι θεωρουνται διαφορετικα ειδη.
Οι ανθρωποι δεν ειναι ενα ειδος.
Δὲν εἶναι ἀπαραίτητον.
ΔιαγραφήΔιάφορες ράτσες σκύλων διαφέρουν πράγματι πλέον οὐσιαστικῶς ὡς εἴδη, ὅμως μείγνυνται - καθὼς καὶ μὲ τὸν λύκο.
Ἐν τούτοις, πράγματι, οἱ μιγάδες παρουσιάζουν κάμψιν τῆς γονιμότητος.
Ἐξ ἄλλου καὶ μὲ τὸν Νεάντερταλ ἦτο δυνατὴ ἡ μεῖξις - κανεὶς ὅμως δὲν συνήγαγεν ἐκ τούτου πὼς ἐπρόκειτο περὶ ὁμοειδῶν!
ΔιαγραφήΜόνον ὁ δογματικὸς ἐγκαλιταριανισμὸς καὶ ἡ δογματική του δουλικὴ πολιτικὴ ὀρθότης ἐπιβάλλουν ἄλλα, ἄνωθεν, σήμερα...
Θὰ προσέθετα ὅτι ἡ διάκρισις καὶ λεπτότης τοῦ "Εἴδους" στὸν ἄνθρωπο προχωράει πολὺ παραπέρα...
Μερικὲς συζητήσιμες ἑνστάσεις. Παρακαλῶ τονίζω ὅτι τὶς θέτω ὄχι ὡς ἁλήθειες ἀλλὰ ὡς ἁντεπιχειρήματα ἄγνοια περιέχοντα.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Ἀριστοκρατισμός. Ἐλάχιστοι (ὅπως ὁ πρόγονος τοῦ Ἰωάννη, Ἀνδρέας Μεταξᾶς κράτησαν μετὰ τὴν κήρυξη τῆς Ἐπανάστασης τοὺς προεπαναστατικούς τους τίτλους εὑγενείας, γιὰ δύο λόγους. α) Ἡ ἐπανάσταση τοῦ 21 ἦταν φιλελεύθερου τύπου καὶ αὐτὸ οὐδεὶς ἱστορικὸς δύναται νὰ τὸ ἀμφισβητήσηι, μποροῦμε νὰ συζητήσουμε ὅμως γιὰ τὶς ὑπόγειες δυνάμεις καὶ τὶς παραλλαγές. Ἄρα, δὲν ἀναγνώριζε ἀριστοκρατία. 2) Ἡ ΒΥΖΑΝΤΙΝῊ (κρατῶ τὸ ὅνομα Βυζαντινὸς ἄν καὶ μεταγενέστερο τοῦ φαινομένου διότι μοῦ ἀρέσει τὸ πρῶτο ψευδοσυνθετικὸ τῆς λέξης Βυζάντιο 0-0) καὶ ἡ τουρκικὴ κληρονομιὰ δὲν ἀναγνωρίζουν κληρονομική, μόνο λειτουργικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἀριστοκρατία. Αὐτὴ ἡ διαφορὰ σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση εἶναι κεφαλαιώδους σημασίας.
Κάποιοι κόντηδες εἶχαν ἄλλα μυαλὰ (π.χ. μετὰ ὁ ἴσως ζάμπλουτος Ῥοδοκανάκης κ. ἄ. ἀλλὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὴν πατήσανε ὅπως τὴν πάτησε κι ὁ Ὑψηλάντης. Νωρὶς κατάλαβε ὁ Μαυροκορδᾶτος ὅτι δὲν τὸν ἔπαιρνε νὰ κρατήσηι τὸ Ἑκλαμπρότατε!!! γιὰ πάρα πολὺ καὶ τὸ Πρίγκηψ τὸ ἄφησε νὰ σβήσηι ἁφοῦ τὸ ἐκμεταλλεύτηκε στὸ ἔπακρο. Τέλος πάντων, ἁριστοκρατία μὲ τίτλους σημαίνει δυτικὸ φεουδαρχικὸ βασιλιά. Οἱ τίτλοι τοῦ πατριαρχείου (ὀφφίκια, π.χ. Λογοθέτης) εἶναι ἄλλη ἱστορία καὶ τὰ τούρκικα ἁξιώματα (μπέης, μπεγιόπουλο κ.λπ. ἄλλη).
2). Τρίτος ἑλληνικὸς πολιτισμός. Ἁπλὴ ἀντιγραφὴ τοῦ Τρίτου Ῥάιχ, ποὺ κι αὐτὸ νομίζω ἐκ τοῦ Μουσολίνι προέρχεται. Κόπυ-πέηστ ἀπὸ τὸ ῥομαντικὸ σχῆμα τοῦ 19ου αἰῶνα ποὺ ἀναγνωρίζει πλεόν τἠν μεσαιωνικὴ ἐποχή. Τὸ τραιδικὸ σχῆμα στὴν πρώτη φάση τῶν ἀστικῶν ἑπαναστάσεων βρίσκεται ἐν ὑπνώσει. Ἐκεῖ (π.χ. στὸ 21) τὸ σχῆμα εἶναι δυαδικό, ἐλευθερία ἤ θάνατος, Ἑλλὰς καὶ Τυραννία.
3) ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΙ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ. Ὁ Μεταξᾶς ἀνήκει μᾶλλον στοὺς δεύτερους. Ἡ τομὴ εἶναι ἀνάμεσα στὴν πολεμικὴ ὀρθοδοξία (αὐτὴν τὴν προβάλανε νομίζω οἱ χουντικοὶ τοῦ 67 πολὺ μετά) καὶ τὸ ἁγνωστικιστικὸ πρότυπο. Ὁ Μεταξᾶς δὲν ἀνήκει μοῦ φαίνεται στὸ ὀρθόδοξο κόμμα κι ἄς κατάγεται ἀπὸ ῥωσσόφιλη οἰκογένεια. Ἔνδειξη - πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ὁπαδοὺς τοῦ Μεταξᾶ, παρὰ τὸ ἀντικομμουνιστικὸ κυνῆγι ποὺ εἶχε αὐτὸς ἑξαπολύσηι, περάσαν μὲ κάποιον παράξενο τρόπο στὸ ΕΑΜικὸ στρατόπεδο, τουλάχιστον ἡ νεολαία (ὁ Πλεύρης δὲν χάνει εὐκαιρία νὰ ὑπενθυμίζει στοὺς κους Θεοδωράκη καὶ Γλέζο τὴν θηητεία τους στὴν ΕΟΝ). Ποιὰ εἶναι ἡ μεγάλη διαφορά. Ἡ σημασία ποὺ δίνεται στὴν ὁρθοδοξία εἶτε ἕναντι τοῦ κράτους εἶτε ὡς πρωταρχικὸ συστατικὸ τοῦ κράτους. Γιὰ τὸν Μεταξᾶ μοῦ φαίνεται ΔΕΝ εἶναι ἡ ὀρθοδοξία τὸ πρωτεῦον. Ποιὸ εἶναι;
4) ΑΝΑΞ. Ὁ Μεταξᾶς ὅπως καὶ ὁ Γρίβας κατόπιν εἶναι πιστοὶ ἄν ὄχι φανατικοὶ μοναρχικοί. Αὐτὸ εἶναι ἐνδεχομένως τὸ βασικώτερο. Μὴν ὑπερτονίζονται λοιπὸν ὑπάρχει ὁ φόβος τὰ δικά τους ἔργα ἔναντι τοῦ Παλατιοῦ.
5) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Στὰ κοινωνικὰ ὁ Μεταξᾶς ἀκολούθησε τὸ πρόγραμμα Βενιζέλου.
6) ΜΙΚΡΑΣΙΑ. Αὐτοὶ ποὺ τὰ κάνανε... (ἕνα μαλακὸ μέρος τοῦ σώματος στὴν ὀνομαστικὴ) στῆν ΜΑ ἐκστατεία ἦταν οἱ βασιλικοί, πράγμα ποὺ τὸ θεωροῦσαν ἔτσι ὅλοι οἱ πρόσφυγες, ποὺ ψηφίζανε εἶτε βενιζελικοὺς εἴτε ΚΚΕ καὶ ἀκόμα καὶ σήμερα ἔτσι ψηφίζουνε, παρέα μὲ τοὺς Κρητικούς. Βενιζέλος καὶ Βασιλέας μοιράζονται τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν καταστροφὴ καὶ μᾶλλον τὴν μεγαλύτερη τὴν ἔχουν οἱ Βασιλικοί. ἙΠειδὴ ὄμως ὅλοι οἱ Ἕλληνες εἴμαστε στὴν οὐσία Βασιλικοὶ καὶ Σουλτανικοὶ ποτὲ δὲν ῥίχνουμε τὴν εὐθύνη στὸν Πατισάχ ἁλλὰ πάντοτε στὸν Βεζύρη του.
Ἡ εὐθύνη γιὰ Μικρασία εἶναι βασικῶς καὶ κυριώτατα τῶν φιλελευθέρων, πρβλ. Ξενοφῶντος Στρατηγοῦ "Ἡ Ἑλλὰς ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ". Πρῶτον ἐξεστράτευσε ὑπείκων εἰς ἀγγλοσυμμαχικὰς ἐπιταγὰς ὁ ἀγγλόδουλος Βενιζέλος, δεύτερον ἄφησε τὸ ἐκστατευτικὸ σῶμα νὰ κάνῃ παραθέρισι στὴν Σμύρνη ἀντὶ νὰ συνεχίσῃ μέχρις συντριβῆς τοῦ τότε ἀδυνάμου καὶ ἐν διαλύσει ἐχθροῦ, δίδων ἀντ᾿ αύτοῦ χρόνον ἀναδιοργανώσεως στὸν Κεμὰλ εἰς τὴν ἐνδοχώραν τῆς Ἀνατολίας. Ἐπειδὴ οἱ "σύμμαχοι" ἐντολεῖς του δὲν τὸ ἐζήτησαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήἘπαναλαμβάνεις ἀκρίτως τὶς θρασύτατες ψευδολογίες τῶν ἀριστεροφιλελευθέρων ὡς ἀκλόνητα δεδομένα, ποὺ ἀνάγουν (καὶ αὐτόν...) εἰς ... "εθνάρχην" τὸν ἀπόλυτον προδοτικὸν σφουγγοκωλάριον τῶν Ἀγγλογάλλων Βελιζέλο, ποὺ τοὺς ἔφερε τὸ 1916 ὡς στρατὸν κατοχῆς, διαιρῶν μοιραίως καὶ ἐξαπατῶν (δημοκρατικότατα!) τὸ ἔθνος. Τέτοια "δεδομένα" μόνον ὡς δόγματα καὶ δυνάμει τῆς ἀριστεροφιλελευθέρας μονοκρατορίας μποροῦν νὰ σταθοῦν, μὴ ἀντέχοντα καὶ εἰς τὴν ἐλαχίστην κριτικὴν ἐξέτασιν!
Ὅσο γιὰ τὸν δῆθεν φιλελεύθερο χαρακτῆρα τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, τέτοιον ἐπάσχισαν νὰ τῆς προσδώσουν κάτι Μαυροκορδᾶτοι καὶ Κωλέτηδες μασονοπρακτορίσκοι... Ἀριστοκρατία συναφὴς πρὸς τὸ πνεῦμα τῆς Ἐπαναστάσεως θὰ μποροῦσε καὶ θἄπρεπε κατ᾿ ἀρχὴν νὰ εἶναι ἡ φυσικὴ ἀριστοκρατία τῶν πολεμιστῶν, ὅμως μετὰ τὴν δολοφονίαν Καποδιστρίου ἐπεκράτησαν σταδιακῶς πλήρως οἱ πνευματικοὶ ἐπίγονοι τῶν Μαυροκορδάτων...
Οἱ μικρασιᾶται ἦσαν συχνότατα βασιλικοί, περὶ δὲ τῆς ἀριστερολαγνείας τῶν Ποντίων, μᾶλλον εἰς τὸ ἐθνοφυλετικὸν ζήτημα πρέπει ν᾿ ἀναζητηθοῦν τὰ βαθύτερα αἴτια... Τὸ ΚΚΕ ἄλλως τε ὡμολόγησεν ὅτι ἐπεδίωξεν τὴν ἐν Μ. Ἀσίᾳ ἧττάν μας!
Γενικῶς πολὺν φιλελευθερισμὸν ἔχεις ἐμφανέστατα καταπιῆ - ἀμάσητο κι ἀχώνευτο...
Συγκρίνεις δὲ σχήματα-ἀπολιθώματα (π.χ. βασιλικοί-φιλελεύθεροι), πλέον ἄνευ καμμιᾶς ἰσχύος, καθὼς δὲν εἶναι ἀληθῶς ἐρριζωμένα εἰς τὸν χῶρον τῶν Ἰδεῶν.
Ἀπεναντίας θὰ σοῦ πρότεινα νὰ μελετήσῃς τὰ ἐδῶ http://www.armahellas.com/?p=14493 σκιαγραφούμενα...
Παρά τα όσα φαντασιώνεσαι, τα οποία προπαγανδίζουν οι νεορδόθοξοι οπαδοί της "οικουμενικότητας" της ρωμιοσύνης, στο Βυζάντιο κυρίως των τελευταίων αιώνων ίσχυε απόλυτα η κληρονομικότητα της αριστοκρατικής διαδοχής. Από το 11000 και ύστερα, εποχή η οποία μας ενδιαφέρει ως Έλληνες, οι Κομνηνοί και στη συνέχεια οι Παλαιολόγοι συγκρότησαν μια κλειστή αριστοκρατική τάξη πολεμικής αριστοκρατίας (πρόνοιες) στην οποία το αξίωμα μεταβίβαζόταν από πατέρα σε γιο. Και από το 1204 και ύστερα οι Βυζαντινοί-Έλληνες υιοθέτησαν μαζικά φραγκικά αριστοκρατικά έθιμα, όπως μονομαχίες, ακόμη και οικόσημα, ενώ οι ευγενείς παντρεύοταν μόνο εξ αίματος ευγενείς από τις βαλκανικές χώρες ή κυρίως τη Δύση (Φλάνδρα, Ιταλία κλπ).
ΑπάντησηΔιαγραφή