Η Βρετανία είναι πλούσια σε επιστημονική και όχι μόνο, δημιουργία. Ο Galton ήταν μέλος ο ίδιος σημαντικής οικογένειας επιστημόνων. Δηλώνει ότι παρακινήθηκε στην μελέτη της κληρονομικής ιδιοφυΐας, όταν εξέταζε τις πνευματικές διαφορές των ανθρωπίνων φυλών. Στο βιβλίο του ο Galton θέλει να δείξει ότι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων προκύπτουν λόγω κληρονομικότητας, όπως και σε όλον τον οργανικό κόσμο.
Ο Galton εξετάζει διάφορες κατηγορίες διασήμων, όπως δικαστές, πολιτικούς, ευγενείς, στρατιωτικούς, λογοτέχνες, επιστήμονες, ποιητές, μουσικούς, ζωγράφους, κληρικούς, κτλ. Δυσκολία υπάρχει στον ορισμό της ιδιοφυΐας. Ο Galton γνωρίζει ότι...
είναι τελείως υποκειμενικός ο χαρακτηρισμός. Ακόμα και αν διαφωνεί στο κατά πόσον είναι "ιδιοφυΐες" οι επιλεγμένοι, σε κάθε περίπτωση έχουν ικανότητες επικοινωνίας, ηγεσίας και σημαντικές επαγγελματικές ικανότητες. Πολλές επιλογές του Galton έγιναν από επισημες λίστες όπως αυτές των ευγενών ή της ακαδημίας επιστημών.
Ο Galton εξετάζει για κάθε ιδιοφυΐα τους συγγενείς του, για να διαπιστώσει το κατά πόσον οι ικανότητές του ήταν κληρονομικές και εμφανίζονται και στους συγγενείς. Δηλαδή εξετάζει γονείς, αδέρφια, ξαδέρφια κτλ. για το αν έγιναν και αυτοί διάσημοι λόγω ικανοτήτων σε κάποιον τομέα. Βέβαια πέραν της δυσκολίας αντικειμενικής επιλογής των ιδιοφυϊών, υπάρχει περίπτωση οι γιοι διάσημων π.χ. καλλλιτεχνών, στρατιωτικών, κτλ να οφείλουν τη φήμη τους στο όνομα του πατέρα τους και όχι στις δικές του ικανότητες.
Ο Galton διαπιστώνει ότι οι ιδιοφυΐες είναι ένα μικροσκοπικό μέρος του πληθυσμού ανά τους αιώνες και συνήθως αποκτούν μέγιστο κύρος περίπου στην ηλικία των πενήντα. Ήταν ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησε μαθηματικές στατιστικές κατανομές, μετά τον Quetelet, για την κατανομή ανθρωπίνων γνωρισμάτων. Θεωρεί ότι η ευφυΐα των διαφόρων ανθρωπίνων φυλών μπορεί να απειονιστεί με κανονικές κατανομές επάνω σε έναν άξονα αυξανόμενης ευφυΐας, οι οποίες επικαλύπτονται εν μέρει, αλλά ο μέσος όρος κάθε φυλής είναι διαφορετικός. Επισημαίνει τη σημασία της βελτίωσης της φυλής, ώστε να εμφανίζονται περισσότερες ιδιοφυΐες στον πληθυσμό και το πώς επιδούν οι κοινωνικές συνθήκες σε αυτό.
Οι ιδιοφυΐες σχεδόν ποτέ δεν είναι κάποιοι με υψηλούς βαθμούς στα πανεπιστήμια, αντιθέτως επικεντρώνονται σε ένα στόχο και τον ακολουθούν με τους δικούς τους ρυθμούς και όχι σε μια κούρσα διαβάσματος. Για τις ιδιοφυΐες ο Galton διαπιστώνει το εξής σημαντικό: ότι όσοι είναι προικισμένοι με υψηλές ικανότητες, καταφέρνουν να ανέλθουν παρά τα εμπόδια που εισάγει πιθανή κατώτερη κοινωνική τάξη. Και επίσης ότι ένας άνδρας που ανήκει σε ανώτερες τάξεις, δεν μπορεί να φτάσει ψηλά, αν δεν είναι προικισμένος με σημαντικές ικανότητες.
Εξετάζοντας τους συγγενείς των σημαντικών ανδρών, προκύπτει ότι έγιναν διάσημοι σε λίγο κάτω από 50% για αδέρφια και γιους, ενώ έγιναν διάσημοι κάπως κάτω από 25% όταν μεσολαβούν δύο γεννήσεις, όπως σε θείους, παππούδες, εγγόνια, ανίψια, κτλ. Ο συγκεντρωτικός πίνακας δίνεται παρακάτω. Η σημαντικότερη στήλη είναι η τελευταία Β, τρίτη από το τέλος, που δείχνει πόσοι γίνανε διάσημοι για τις ικανότητές τους ως συγγενείς μιας ιδιοφυΐας.
Ο πίνακας δείχνει καθαρά ότι οι πνευματικές ικανότητες είναι κληρονομικές, καθώς όταν μεσολαβεί μία γέννηση, λαμβάνονται κατά το ήμισυ τα χαρακτηριστικά της μητέρας, που σχεδόν ποτέ δεν είναι επιλεγμένη με κριτήρια ανώτερης ευφυΐας. Αν ληφθούν υπόψη πιθανά εμπόδια ή αποτυχίες, είναι λογικό το ποσοστό να πέφτει κάπως κάτω από 50%, ενώ όταν μεσολαβούν δύο γεννήσεις, η πιθανότητα συσσωρευμένων ατυχιών, οδηγούν περαιτέρω μείωση του ποσοστού.
Στο τέλος υπάρχει κεφάλαιο για τις πνευματικές διαφορές των ανθρωπίνων φυλών. Θεωρεί ότι διαφέρουν σημαντικά, όμως ακόμα και στις πιο αδύναμες πνευματικά υπάρχουν εξαιρέσεις. Προσπαθεί να τις περιγράψει με επικαλυπτόμενες κανονικές κατανομές, όπου όμως ο μέσος όρος είναι υψηλότερος για τις ικανότερες φυλές. Μάλιστα διαπιστώνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν η πιο ικανή φυλή, όπου ειδικά στην Αθήνα, σε έναν αιώνα, προέκυψαν 14 ιδιοφυΐες, σε έναν εκτιμώμενο αριθμό 90.000 ελεύθερων Αθηναίων πολιτών, γεγονός αξεπέραστο.
Η μελέτη του Galton ήταν πρωτοποριακή και παραμένει μέχρι και σήμερα μία από τις ελάχιστες στον τομέα. Είναι μια προσπάθεια απόδειξης της αυτονόητης πραγματικότητας, ότι τα πνευματικά χαρακτηριστικά κληρονομούνται όπως και τα σωματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.