Φυλή και κινησιολογία

Η κληρονομικότητα επηρεάζει το σύνολο της ψυχοσωματικής ιδιοσυστασίας του ατόμου. Οι φυλετικές διαφορές στις σωματικές και ψυχικές ιδιότητες, είναι αναμενόμενο να επηρεάζουν τον τρόπο που κινεί κάθε άνθρωπος το σώμα του κατά την επικοινωνία του με άλλους ανθρώπους. Η κινησιολογία του ανθρώπινου σώματος απασχολεί τους ψυχολόγους, βιολόγους και ανθρωπολόγους. Σε μελέτη που εξετάζει τη μη λεκτική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, βρίσκουμε αναφορές στην φυλετική προσέγγιση του ζητήματος. Θα εστιάσουμε στη συνεισφορά της φυλετικής ανθρωπολογίας στον τομέα της κινησιολογίας και θα καταλήξουμε σε συμπεράσματα.

Ο συγγραφέας βρίσκει ότι η μελέτη της διαφορικής συμπεριφοράς ως προς την κινησιολογία διευρύνθηκε επί μεσοπολεμικής Γερμανίας. Γερμανοί ανθρωπολόγοι και κοινωνιολόγοι, με επικεφαλής...
τον Hans Günther, εισήγαγαν μια λεπτομερή φυλετική θεωρία, που λάμβανε υπόψη τα σωματικά και ψυχικά φυλετικά γνωρίσματα. Οι τέσσερις φυλές που αναφέρει ο συγγραφέας είναι οι εξής: Νορδικοί, Μεσογειακοί, Αλπικοί και Διναρικοί. Όπως γράφει το κείμενο:

"Οι Νορδικοί, που είναι χαρακτηριστικά ολιγόλογοι, σταθεροί και συγκρατημένοι. Οι Μεσογειακοί, συναισθηματικοί, παιγνιώδεις και πνευματικά ανήσυχοι. Οι Αλπικοί, χαρακτηρίζονται από φειδωλία, επιφύλαξη, βραδύτητα και περίσκεψη. Οι Διναρικοί είναι χαρακτηριστικά απότομοι και τείνουν σε ξαφνικά ξεσπάσματα."

Βλέπουμε ότι οι διαφορετικές φυλές διαθέτουν διαφορετικά ψυχικά γνωρίσματα, που τους οδηγεί σε διαφορετική κινησιολογία. Όσοι μπορούν να διακρίνουν τους φυλετικούς τύπους, θα έχουν προφανώς κατανοήσει την διαφορά μεταξύ των συγκεκριμένων φυλετικών τύπων στον τρόπο συμπεριφοράς και κίνησης. Στην Ελλάδα βλέπουμε καθημερινά τους ευέξαπτους και απότομους Διναρικούς, με τις ανάλογες επιθετικές κινήσεις του σώματος. Επίσης, οι συνεσταλμένοι, δυσκίνητοι και παθητικοί Αλπικοί δημιουργούν μια τελείως διαφορετική εντύπωση που αποτυπώνεται σε άκρως διαφορετική και πιο ήρεμη κινησιολογία. Οι συναισθηματικοί και δραστήριοι Μεσογειακοί, διαθέτουν μια πιο έντονη και θεατρική κίνηση του σώματος, ανάλογη του ψυχισμού τους. Οι Νορδικοί, είναι πιο ψυχροί, σταθεροί και αν χρειαστεί έντονα δραστήριοι, κάτι που εκφράζεται από την αντίστοιχη κινησιολογία.

Βέβαια, ο συγγραφέας αναφέρει την θεωρία και απλώς την προσπερνάει. Οι ψυχολόγοι που μελετούν την ανθρώπινη κινησιολογία, αν είναι αντικειμενικοί μελετητές, σύντομα θα διαπιστώσουν την στιβαρότητα της φυλετικής θεώρησης. Αρκεί να λάβουν ένα δείγμα ανθρώπων, να το χωρίσουν κατά φυλετικούς τύπους και να κάνουν διάφορα αντικειμενικά ψυχολογικά τεστ. Θα χωρίσουν το δείγμα, π.χ. σε δέκα Νορδικούς, δέκα Μεσογειακούς, δέκα Αλπικούς και δέκα Διναρικούς. Με τη σειρά κάθε ομάδα θα συμμετέχει σε ψυχολογικά τεστ που έχουν να κάνουν με την ταχύτητα απόφασης, το θάρρος για εκτέλεση μιας επίπονης ενέργειας, την ικανότητα προσανατολισμού, το πόσο εύκολα εξάπτονται, κτλ. Με την σύγκριση των αποτελεσμάτων, θα προκύψει με αντικειμενικό τρόπο ότι οι φυλετικοί τύποι έχουν εγγενώς διαφορετικές ψυχικές προδιαθέσεις. Παρόμοιες μελέτες μπορούν να γίνουν και ως προς την κινησιολογία, για τον τρόπο που κινούμαστε όταν επικοινωνούμε, όταν περπατάμε, όταν δρούμε. Πρωτοπόρος στην μελέτη της κινησιολογίας υπό το φυλετικό πρίσμα υπήρξε ο Γερμανός ανθρωπολόγος Ludwig Clauss. Οι κινήσεις του σώματος αποτελούν μια μορφή εξωτερικής έκφρασης των νευρο-σωματικού συμπλέγματος, που είναι μοναδικό σε κάθε φυλετικό τύπο.

Οι σύγχρονοι επιστήμονες (;) αγνοούν την φυλετική ανθρωπολογία, παρότι αυτή έχει ήδη ανακαλυφθεί και μελετηθεί σε επαρκή βαθμό ώστε να είναι αξιοποιήσιμη. Οι μελέτες τους γίνονται χωρίς κάποια σταθερά και αδυνατούν να εισέλθουν στην ενδότερη φύση του ζητήματος, καταλήγοντας διαρκώς σε αντικρουόμενα συμπεράσματα, αναμασώντας γενικολογίες και αοριστολογίες. Λαμβάνοντας υπόψη τον φυλετικό παράγοντα, το ζήτημα της ανθρώπινης κινησιολογίας αποκτά στέρεη βάση, ώστε να οδηγήσει σε μια εκ βαθέων μελέτη της ανθρώπινης φύσης.