Η ιστορία της τέχνης αποτελεί μια σχετικά σύγχρονη επιστήμη, καθότι οι παλαιότεροι πολιτισμοί δεν είχαν βαλθεί να την μελετήσουν επιστημονικά. Οι βάσεις της επιστήμης αυτής τέθηκαν ως επί το πλείστον στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, στις αρχές του 20ού αιώνα. Η επίδραση των ιστορικών της τέχνης του συγκεκριμένου πανεπιστημίου ήταν τέτοια που ο κύκλος τους έγινε γνωστός ως η Βιεννέζικη Σχολή της Ιστορίας της Τέχνης. Θα εξετάσουμε τις απόψεις δύο κορυφαίοων ιστορικών της τέχνης του Πανεπιστημίου της Βιέννης, του Alois Riegl και του Josef Strzygowski, σχετικά με την σχέση φυλής και τέχνης. Επίσης, θα εξετάσουμε την περίπτωση του Heinrich Wolfflin, ο οποίος δίδαξε ιστορία της τέχνης στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Γερμανίας και της Ελβετίας.
O Alois Riegl, υπήρξε μία από τις κυριότερες φυσιογνωμίες που συνέδραμε στην καθιέρωση της ιστορίας της τέχνης ως ξεχωριστό επιστημονικό τομέα. Μελέτησε διεξοδικά την τεχνική με την οποία σχεδιάζονται τα αντικείμενα στους διάφορους πολιτισμούς, ειδικά τα μοτίβα της διακοσμητικής τέχνης.
Ως προς τον εθνικό και φυλετικό παράγοντα, έγραφε ο Riegl:
"Οι ιδιοφυΐες δεν στέκονται έξω από την εθνική τους παράδοση, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο αυτής."
Επίσης, μιλώντας για την τέχνη:
"Κάθε μεγάλη [ιστορική] φάση αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη φυλετική προδιάθεση."
Σε όλο του το έργο μιλούσε για την φυλετική ψυχή και το πώς αυτή καθορίζει το αποτέλεσμα της τέχνης. Ο Riegl έβλεπε την τέχνη ως έκφραση των ψυχικών γνωρισμάτων της εκάστοτε φυλής.
O Josef Strzygowski συνέβαλε σημαντικά στην μελέτη της τέχνης της ανατολής και των επιδράσεων της στην τέχνη της δύσης. Επίσης, μιλούσε για τις διαφορές στην τέχνη μεταξύ βορράς και νότου στην Ευρώπη, βασισμένη σε φυλετικά κριτήρια. Θεωρούσε ότι η φυλή παίζει κορυφαίο ρόλο στην έκφραση μέσω της τέχνης. Όντας παράλληλα ένθερμος θιασώτης του Γερμανικού εθνικισμού, ζητούσε την επιστροφή σε μια γνήσια Γερμανική τέχνη μακριά από ξένες επιδράσεις, άποψη που την διέδιδε μέσα σε ασφυκτικά γεμάτα αμφιθέατρα.
Αναφερόμενος στην Εβραϊκή "τέχνη", τις αθλιότητες των οποίων αποκαλούσαν "φαντασία" έγραφε στο βιβλίο του:
"Εκ φύσεως, η φαντασία βρίσκεται αποκλειστικά εντός του καλλιτέχνη: προκύπτει από τελείως αισθητηριακές προδιαθέσεις. Στη βάση αυτής της θεώρησης βρίσκεται η φυλή."
Στο τέλος της ζωής του στήριξε τον Αδόλφο Χίτλερ ως μια ελπίδα για την διάσωση της Γερμανικής τέχνης. Υποστήριζε ότι η μίξη με εβραϊκό αίμα θα μολύνει την Γερμανική τέχνη, με άλλα λόγια θεωρώντας ότι φυλετική αλλοίωση σημαίνει και αλλοίωση στο κριτήριο περί του ωραίου.
Ο Heinrich Wolfflin άσκησε μεγάλη επίδραση στην αντίληψη περί ιστορίας της τέχνης. Πρώτος εισήγαγε τον όρο μπαρόκ για την ύστερη αναγεννησιακή τέχνη, ιδρύοντας έναν ξεχωριστό κλάδο μελέτης. Ακόμη, μελέτησε τον φορμαλισμό στην τέχνη, δηλαδή τις τεχνικές σχεδίασης των αντικειμένων, σε αντίθεση με το περιεχόμενο της απεικόνισης. Έγραψε πολλά βιβλία που επηρέασαν αποφασιστικά τον κλάδο της ιστορίας της τέχνης.
Ο Wolfflin υπογράμμιζε την σημασία της φυλής στην διαμόρφωση της τέχνης. Στο κορυφαίο του βιβλίο Principles of art history, το οποίο αποτελεί πανεπιστημιακό σύγγραμμα ακόμα και σήμερα, γράφει:
"Στο προσωπικό στυλ πρέπει να προστεθεί το στυλ της σχολής, της χώρας, της φυλής."
"Δεν παραμένει ιδιαίτερο πρόβλημα να ανακαλύψουμε τις συνθήκες οι οποίες, ως ουσιώδη στοιχεία - το ταμπεραμέντο, το πνεύμα των καιρών ή ο φυλετικός χαρακτήρας - καθορίζουν το στυλ ατόμων, περιόδων και λαών."
Σε όλο του το βιβλίο εξετάζει τις φυλετικές διαφορές στην καλλιτεχνική έκφραση. Κάθε καλλιτέχνης έχει την δική του ιδιαίτερη έκφραση, όμως επηρέαζεται αποφασιστικά από την φυλή. Να σημειώσουμε ότι ο Wolfflin συνέδραμε στον σύνδεσμο διανοούμενων Kampfbund fur Deutsche Kulture του Alfred Rosenberg, όντας υποστηρικτής μιας ξεχωριστής Γερμανικής έκφρασης στην τέχνη. Τέλος, μια ενδιαφέρουσα έκφρασή του είναι η εξής:
"Κάθε ζωγράφος ζωγραφίζει με το αίμα του."
Kορυφαίες μορφές στην μελέτης της ιστορίας της τέχνης σχημάτισαν την αυτονόητη άποψη ότι η φυλή έχει σημαίνοντα ρόλο στην καλλιτεχνική έκφραση. Τα ψυχικά γνωρίσματα διαφέρουν ανά φυλή, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαφορετική αντίληψη περί του ωραίου. Με λίγα λόγια, διαφορετική φυλή σημαίνει και διαφορετική τέχνη.
O Alois Riegl, υπήρξε μία από τις κυριότερες φυσιογνωμίες που συνέδραμε στην καθιέρωση της ιστορίας της τέχνης ως ξεχωριστό επιστημονικό τομέα. Μελέτησε διεξοδικά την τεχνική με την οποία σχεδιάζονται τα αντικείμενα στους διάφορους πολιτισμούς, ειδικά τα μοτίβα της διακοσμητικής τέχνης.
Ως προς τον εθνικό και φυλετικό παράγοντα, έγραφε ο Riegl:
"Οι ιδιοφυΐες δεν στέκονται έξω από την εθνική τους παράδοση, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο αυτής."
Επίσης, μιλώντας για την τέχνη:
"Κάθε μεγάλη [ιστορική] φάση αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη φυλετική προδιάθεση."
Σε όλο του το έργο μιλούσε για την φυλετική ψυχή και το πώς αυτή καθορίζει το αποτέλεσμα της τέχνης. Ο Riegl έβλεπε την τέχνη ως έκφραση των ψυχικών γνωρισμάτων της εκάστοτε φυλής.
O Josef Strzygowski συνέβαλε σημαντικά στην μελέτη της τέχνης της ανατολής και των επιδράσεων της στην τέχνη της δύσης. Επίσης, μιλούσε για τις διαφορές στην τέχνη μεταξύ βορράς και νότου στην Ευρώπη, βασισμένη σε φυλετικά κριτήρια. Θεωρούσε ότι η φυλή παίζει κορυφαίο ρόλο στην έκφραση μέσω της τέχνης. Όντας παράλληλα ένθερμος θιασώτης του Γερμανικού εθνικισμού, ζητούσε την επιστροφή σε μια γνήσια Γερμανική τέχνη μακριά από ξένες επιδράσεις, άποψη που την διέδιδε μέσα σε ασφυκτικά γεμάτα αμφιθέατρα.
Αναφερόμενος στην Εβραϊκή "τέχνη", τις αθλιότητες των οποίων αποκαλούσαν "φαντασία" έγραφε στο βιβλίο του:
"Εκ φύσεως, η φαντασία βρίσκεται αποκλειστικά εντός του καλλιτέχνη: προκύπτει από τελείως αισθητηριακές προδιαθέσεις. Στη βάση αυτής της θεώρησης βρίσκεται η φυλή."
Στο τέλος της ζωής του στήριξε τον Αδόλφο Χίτλερ ως μια ελπίδα για την διάσωση της Γερμανικής τέχνης. Υποστήριζε ότι η μίξη με εβραϊκό αίμα θα μολύνει την Γερμανική τέχνη, με άλλα λόγια θεωρώντας ότι φυλετική αλλοίωση σημαίνει και αλλοίωση στο κριτήριο περί του ωραίου.
Ο Heinrich Wolfflin άσκησε μεγάλη επίδραση στην αντίληψη περί ιστορίας της τέχνης. Πρώτος εισήγαγε τον όρο μπαρόκ για την ύστερη αναγεννησιακή τέχνη, ιδρύοντας έναν ξεχωριστό κλάδο μελέτης. Ακόμη, μελέτησε τον φορμαλισμό στην τέχνη, δηλαδή τις τεχνικές σχεδίασης των αντικειμένων, σε αντίθεση με το περιεχόμενο της απεικόνισης. Έγραψε πολλά βιβλία που επηρέασαν αποφασιστικά τον κλάδο της ιστορίας της τέχνης.
Ο Wolfflin υπογράμμιζε την σημασία της φυλής στην διαμόρφωση της τέχνης. Στο κορυφαίο του βιβλίο Principles of art history, το οποίο αποτελεί πανεπιστημιακό σύγγραμμα ακόμα και σήμερα, γράφει:
"Στο προσωπικό στυλ πρέπει να προστεθεί το στυλ της σχολής, της χώρας, της φυλής."
"Δεν παραμένει ιδιαίτερο πρόβλημα να ανακαλύψουμε τις συνθήκες οι οποίες, ως ουσιώδη στοιχεία - το ταμπεραμέντο, το πνεύμα των καιρών ή ο φυλετικός χαρακτήρας - καθορίζουν το στυλ ατόμων, περιόδων και λαών."
Σε όλο του το βιβλίο εξετάζει τις φυλετικές διαφορές στην καλλιτεχνική έκφραση. Κάθε καλλιτέχνης έχει την δική του ιδιαίτερη έκφραση, όμως επηρέαζεται αποφασιστικά από την φυλή. Να σημειώσουμε ότι ο Wolfflin συνέδραμε στον σύνδεσμο διανοούμενων Kampfbund fur Deutsche Kulture του Alfred Rosenberg, όντας υποστηρικτής μιας ξεχωριστής Γερμανικής έκφρασης στην τέχνη. Τέλος, μια ενδιαφέρουσα έκφρασή του είναι η εξής:
"Κάθε ζωγράφος ζωγραφίζει με το αίμα του."
Kορυφαίες μορφές στην μελέτης της ιστορίας της τέχνης σχημάτισαν την αυτονόητη άποψη ότι η φυλή έχει σημαίνοντα ρόλο στην καλλιτεχνική έκφραση. Τα ψυχικά γνωρίσματα διαφέρουν ανά φυλή, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαφορετική αντίληψη περί του ωραίου. Με λίγα λόγια, διαφορετική φυλή σημαίνει και διαφορετική τέχνη.
Παραθέτω ως σχόλιο χθες στο προηγούμενο άρθρο :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μία είναι η αλήθεια, οι Μινωΐτες άνηκαν φυλετικά ξεκάθαρα στο μεσογειακό υπόστρωμα που να χτυπάς τη κωλάρα σου κάτω. Ήταν ομόφυλοι των Πελασγικών φυλών Κάρων-Λελέγων-Λύδιων-(και αρχικών Χετταίων). Και βεβαίως οι λαοί αυτοί όπως έχει ειπωθεί ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με προσωασιατικούς-οριενταλίδες, πρόκειται για φυλή με ίσιες μύτες (μπορεί και κυρτές ρωμαϊκές κάποιες φορές) και σκούρα καστανά κυματιστά μαλλιά, ήτοι πρότυπο μεσογειακών προ μίξης Αρίων. Οι γυναίκες ήταν πολλές φορές πολύ λευκές, όπως και μερικοί άνδρες, ενώ οι περισσότεροι άνδρες είχαν έναν μέσο προς σκούρο τόνο "ερυθρότητος" στο δέρμα τους όπως και οι Αιγύπτιοι και οι Χαναναίοι (και οι αρχικοί Φοίνικες που άνηκαν σε αυτή τη φυλή και δεν ήταν ποτέ Σημίτες βεβαίως).
Μάλιστα η γενετική δείχνει ότι έχουν μεγαλύτερη σχέση με λοιπούς Ευρωπαϊκούς και μάλιστα ειδικά μεσογειακούς πληθυσμούς.
...
Έτσι στη πραγματικότητα ήταν οι πληθυσμοί Αιγαίου-Μικράς Ασίας-Κρήτης-Ανατολικής Μεσογείου-Αιγύπτου-Μεσοποταμίας (και ακόμα και βόρειας Ινδίας!). Η βίβλος ονομάζει τις φυλές αυτές ως απογόνους του Χαμ, όπως ο Χαναάν (Χαναναίοι-όπου είναι σήμερα το γυφτοΙσραήλ), ο Μιζραίμ (Αίγυπτος), ο Κους-Κις (Μεσοποταμία), Φουτ (Λιβύη-Λευκίζοντες Βέρβεροι). Ακόμα και οι πουτανοεβραίοι παραδέχονται την απόλυτη φυλετική αλήθεια, ότι ολόκληρη σχεδόν η Ασία κατοικούνταν απο μεσογειακά τέτοια φύλα. Μετά οι Αιγύπτιοι κάναν κατά πολύ αργότερα επιμειξία με νέγρους-άραβες-σημίτες. Μετά οι Χαναναίοι με σημίτες-άραβες. Μετά οι Μεσοποτάμιοι ομοίως. Μετά οι κάτοικοι της Ανατολίας ομοίως και με Τουρκο-μογγόλους (όπως οι απόγονοι των Χαναναίων, Φοίνικων και Φιλισταίων που ζουν ακόμα στις περιοχές αυτές). Και ακόμα και περιοχών όπως του Ελάμ-Πακιστάν-Αφγανιστάν-Ινδίας με Νεγρίτος-Βεδίδες-Ινδοβραχίδες-Αυστραλοειδείς που μας έδωσαν την σημερινή και μόνο εμφάνιση των κάτοικων της Ινδικής χερσονήσου."
Και διαβάζω σήμερα στο Έθνος :
"Ερευνητές αποκωδικοποίησαν το αρχαιότερο ανθρώπινο γονιδίωμα της Αφρικής, ηλικίας 4.500 χρόνων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης που δημοσιεύονται στο αμερικανικό περιοδικό Science και ρίχνουν φως στις μαζικές μεταναστευτικές κινήσεις από την Ευρασία προς το Κέρας της Αφρικής εδώ και 3.000 χρόνια.
Αυτό το μυστηριώδες κύμα μετανάστευσης από την Ευρασία προς την Αφρική έχει τις ρίζες του στη Μέση Ανατολή και τη Μικρά Ασία.
Το αρχαίο γονιδίωμα, που χρονολογείται πριν από τη μεγάλη μεταναστευτική ροή, επέτρεψε στους ερευνητές να κάνουν γενετικές συγκρίσεις που επεκτείνονται σε πολλές χιλιετίες και να προσδιορίσουν ότι αυτοί οι Ευρασιάτες συνδέονται στενά με τους πρώτους γεωργούς της Νεολιθικής Εποχής, που έφεραν την γεωργία στην Ευρώπη πριν από 4.000 χρόνια.
Eτσι, το DNA των σύγχρονων Αφρικανών της ανατολικής Αφρικής περιέχει μέχρι και 25% των γονιδίων των αρχαίων Ευρασιατών που μετανάστευσαν στην αφρικανική ήπειρο. Σε άλλες περιοχές της Αφρικής, στην δυτική και τη νότια Αφρική, οι σύγχρονοι πληθυσμοί έχουν επίσης κληρονομήσει τέτοια γονίδια, που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 5% του DNA τους.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι μετανάστες από την Ευρασία πριν από 3.000 χρόνια αντιπροσώπευαν περισσότερο του ενός τετάρτου του αυτόχθονου πληθυσμού και στη συνέχεια επεκτάθηκαν γενετικά σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο."
Αυτό που δεν μας λένε είναι ότι οι πληθυσμοί αυτοί είναι όλοι μεσογειακής φυλής όπως οι Κάρες-Λέλεγες-Λύκιοι-Λύδιοι-Μινωΐτες-Μυκηναίοι-ΠρωτοΧετταίοι και ότι γέννησαν : Μυκηναϊκό Ελληνικό (Πελασγικό)-Αιγυπτιακό-Χαναναϊκό-Μεσοποταμιακό και ακόμα και Ινδικό πολιτισμό.
Πάρε κάτω και την Θεωρία Εξ Αφρικής, και τον ισχυρισμό πως ο κάθε μπάσταρδος Σημίτης είναι γηγενής εώς και ακόμα πριν απο 4.500-5.000 χρόνια στο ασιατικό κομμάτι εκτός αραβικής χερσονήσου. Ελπίζω κάποια στιγμή ο πλανήτης να καθαρίσει απο τη σημιτική και τουρκο-μογγολική λαίλαπα και να αποκατασταθεί η αρχική φυλετική κατάσταση σε όλες τις περιοχές του πλανήτη. Κοινώς η Λευκή (ΙΕ) και η "εξωτική" Λευκή-Χαμιτική (που δεν είναι η νεγροειδής), απ' όπου προέρχονται και οι λευκοί των Καλάς.
Το παραθέτω εδώ με πάσα επιφύλαξη :
Διαγραφήhttp://filonoi.gr/2015/10/02/enas-minoikos-labyrinthos-sthn-india/
http://timesofindia.indiatimes.com/city/chennai/Second-largest-maze-of-ancient-stones-found/articleshow/48336948.cms
"Λαβύρινθος 2.000 ἐτῶν ποὺ ἀνεκαλύφθη στην Ἰνδία, ἐμφανίζει τὸ ἴδιο σχῆμα μὲ τὸν Ἑλληνικὸ Λαβύρινθο τοῦ 1200 π.Χ.
Οἱ λαβύρινθοι εἶναι σίγουρα μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ αἰνιγματικὲς συλλήψεις τῆς ἀνθρωπότητος.
Τὸ ἀρχαιότερο λαβυρινθικὸ σχῆμα βρίσκεται στὴν Σαρδηνία, στὸ Μνημεῖο τοῦ Λαβυρίνθου (Luzzanas), χαραγμένο σὲ βράχο, ποὺ ἀνήκει σὲ ταφή, ἡ ὁποία, σύμφωνα μὲ τοὺς εἰδικούς, χρονολογεῖται ἀπὸ τὸ 2500 π.Χ., τὴν νεολιθικὴ, δηλαδή, ἐποχή.
...
Πρόσφατα, μιὰ ὁμάδα Ἰνδῶν ἀρχαιολόγων ἀνεκάλυψαν ἕναν λαβύρινθο ποὺ χρονολογεῖται ἀπὸ τὸ 2000 π.Χ.
Ἡ κατασκευὴ βρίσκεται στὸ χωριὸ Gedimedu καὶ ἔχει ἔκταση 17 τετραγωνικῶν μέτρων.
Ὅπως ἀνεφέρθη ἀπὸ τοὺς Times τῆς Ἰνδίας, ὁ λαβύρινθος εἶναι σήμερα σὲ φάση ἀνασκαφῆς ἀπὸ ἐρευνητὲς τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ καὶ Ἱστορικοῦ Κέντρου Ἐρευνῶν, Verarajendran.
...
Ὑπάρχει ὅμως μιὰ περιέργη σύμπτωσις, ποὺ προκαλεῖ σύγχυση στοὺς ἐρευνητές: ὁ ἰνδικὸς λαβύρινθος δείχνει μιὰν διαδρομὴ σχεδὸν ὅμοια μὲ αὐτὴν ποὺ βρέθηκε σὲ μιὰ πήλινη πινακίδα τοῦ 1200 π.Χ. μία ἀπὸ τὰ παλαιότερα γνωστὰ σχήματα, ποὺ βρέθηκε στὴν Πύλο, στὴν Ἑλλάδα.
Εἶναι δύσκολο νὰ προσδιοριστῇ ἂν πρόκειται γιὰ διαβολικὴ σύμπτωση, ἢ ἂν μὲ κάποιον τρόπο ἡ ἑλληνικὴ κουλτούρα καὶ ἡ ἰνδικὴ ἦλθαν σὲ ἐπαφὴ κατὰ τὴν ἀρχαιότητα.
Σύμφωνα μὲ ὁρισμένες θεωρίες, ἐνδέχεται νὰ ἔχουν ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ ἔναν πολιτισμὸ πιὸ ἀρχαῖο, προϋπάρχοντα καὶ ἀπὸ τοὺς δύο."
Εδώ (εάν πράγματι ισχύει αυτό) θα μπορούσε να εξηγηθεί με την μετακίνηση των ως άνω μεσογειακών (χαμιτικών) φύλων που ανέφερα απο Μεσοποταμία σε Ινδία [οι απόγονοι του Χαμίτη Μεσοποτάμιου Κους στην Ινδία, ίδε περιοχή "Χίντου Κους"]. Πράγματι στο Μινωϊκό, Αιγυπτιακό και Ινδικό πολιτισμό υπάρχουν πολλά κοινά. Όπως η λατρεία του Ταύρου (και της Αγελάδος), η ομοιότητα στη χρήση παντός είδους τέχνης και ζωγραφικών παραστάσεων, η συμβολή του αθλητισμού στη καθημερινή ζωή, το γεγονός ότι τα μυστήρια καταλαμβάνουν σημαντική θέση στο πολιτισμό αυτό, καθώς και ότι πρόκειται για πολύ εξελιγμένους εσωτερικούς-πνευματικούς πολιτισμούς.
Αυτές τις θέσεις ανέλυε και ο Έλληνας μεταφυσικιστής Νικόλαος Μαργιώρης στο βιβλίο του "Δραβίδες οι Πρόγονοι των Ελλήνων" και εξηγούσε ότι τα αρχικά φύλα που είχαν το όνομα Δραβίδες-Δρυΐδες δεν είχαν να κάνουν με τη σημερινή εμφάνιση της πλειοψηφίας των Ινδών που έχουν δεχτεί επι αυτών γερή επιμειξία Νεγρίτος-Αυστραλοειδών-Βεδίδων-Ινδοβραχίδων κλπ αλλά με φύλα της ανατολικής μεσογείου που κατοικούσαν αρχικά σε Κρήτη-Μικρά Ασία-Αίγυπτο-Φοινίκη/Χαναναία, στην αρχή ακόμα και ύπο αυτές τις προϋποθέσεις θεωρούσα υπερβολικό το τίτλο του (όχι το περιεχόμενο του βιβλίου του το οποίο έγραψε αφού είχε ζήσει πολλά χρόνια στην Ινδία) αλλά τελικά ίσως να είχε δίκιο
Ολοι αυτοι που εφτιαξαν τους αρχαιους πολιτισμους της μεσοποταμιας, ινδιας, αιγυπτου, μινωικης και μυκηναικης ελλαδας, ανηκαν στο αιγαιομεσογειακο φυλο. Παραλαγες του δημιουργησαν και αλλους πολιτισμους, οπως το ατλαντομεσογειακο. Προφανως σε παναρχαιες εποχες οι μεσογειακοι ειχαν φτασει μεχρι την αμερικη, κατι που αναφερει και ο πλουταρχος, οπου λατρευαν τον κρονο, οταν εφτασαν και αλλοι αποικοι με τον βιρακοτσα-ηρακλη. Ετσι την πατησαν και οι ντοπιοι περιμενοντας την επιστροφη του οταν ειδαν τον ισπανο κορτεζ. Οι πιο καθαροι λοιπον πελασγοι ας τους πουμε ελληνες, ειναι οι αιγαιοπελασγοι, καταχρηστικα και οι παραλαγες τους, που καταγονται απο τον ιδιο κρομανοειδη προγονο. Οι υπολοιποι διναρικοι με καταγωγη απο καυκασο, αλπικοι, καθως και οι εξωευρωπαικοι αρμενοειδεις, οριενταλιδες, σαχαριοι, κ.α., ειναι απλως εισβολεις, που εφτασαν σε διαφορες περιοδους εδω.
ΔιαγραφήSon Of Odin
Φίλε Son of Odin συμφωνώ απολύτως στα όσα παραθέτεις στο ως άνω σχόλιο σου πέραν του γεγονότος ότι θεωρώ ότι και οι (σκούροι) Κρομανοειδείς-Σάπιενς δεν είναι ο προγονικός τύπος κανενός άλλου (όπως κανείς τύπος δεν έχει προγονικό/ούς τύπους), αλλά πρόκειται για εισβολείς απο τη βόρεια αφρική σε Ευρώπη και Ασία, ίσως έχουν δε βέβαια συντελέσει στη δημιουργία μικτών τύπων στην Ευρώπη. Έτσι και οι ανοικτόχρωμοι μη-σάπιενς γηγενείς στην Ευρώπη τύποι (Νεάντερνταλ) είναι ξεχωριστοί, όπως και οι μεσογειακοί. Στην απώτατη αρχαιότητα οι μεσογειακοί είχαν αναμειχθεί με τους μη-σάπιενς και όχι σάπιενς-κρομανοειδείς τύπους. Η αύξηση των κρομανοειδών στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη της Ευρώπης στο βαθμό αυτό που ισχύει σήμερα είναι αρκετά πρόσφατο φαινόμενο, και υπήρχε και μειοψηφία κρομανοειδών στην αρχαιότητα (πάντα συναντάμε περιπτώσεις μεμειγμένων κρομανο-μεσογειακών κλπ).
ΔιαγραφήΟ ηγέτης της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ σε ποιον φυλετικό τύπο ανήκει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαλτικός-Αρμενοειδείς;
Μάλλον στον τοπικό Καυκάσιο (Caucasid ή Mtebid) τύπο ανήκει, ο οποίος κατά κάποιον τρόπο είναι κάτι σαν ενδιάμεσο μεταξύ των δύο τύπων που αναφέρεις.
ΔιαγραφήΔιαχειριστά,κάνε μία ανάρτηση στην οποία να αναλύεις τα ψυχικά χαρακτηριστικά και την καταγωγή του τύπου pontid.Επίσης να μας εξηγήσεις τους όρους east med,coarse med,cappadocian med,γενικά τις παραλλαγές του μεσογειακού.
ΑπάντησηΔιαγραφή