Πολλοί άνθρωποι, αγνοώντας την έννοια της μεταβλητότητας, αδυνατούν να κατανοήσουν τις μικροδιαφοροποιήσεις εντός μιας φυλής. Έτσι κάθε διαφοροποίηση από το στερεοτυπικό υπόδειγμα του φυλετικού τύπου θεωρείται κάτι διαφορετικό και εφευρίσκονται από το πουθενά νέοι φυλετικοί τύποι που υποτίθεται την περιγράφουν. Μια μελέτη στο θέμα της μεταβλητότητας σύντομα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε κάθε φυλή, υπάρχουν μικροδιακλαδώσεις (strains) που αποτελούν την βάση για περαιτέρω διαφοροποιήσεις, αν αυτές ευοδοθούν λόγω φυσικής και σεξουαλικής επιλογής.
Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη κάνει ο Wallace περί μεταβλητότητας στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου Darwinism. Το ζουμί του κεφαλαίου είναι τα διαγράμματα, στα οποία γίνεται απεικόνιση των μικροδιαφοροποιήσεων εντός συγκεκριμένων ειδών από πτηνά, ερπετά και θηλαστικά. Παριστάνονται οι μετρήσεις μήκους διαφόρων μερών του σώματος, όπως ουρά, φτερά, σώμα, κλπ. Ένα από τα διαγράμματα παρουσιάζεται στη φωτογραφία. Στο συγκεκριμένο πτηνό, έχουν δημιουργηθεί δύο κυρίαρχες τάσεις ως προς το μήκος του σώματος, όπως φαίνεται στη δεύτερη σειρά τελειών. Αυτό σημαίνει ότι παρά τη μεταβλητότητα, για κάποιους λόγους φυσικής ή σεξουαλικής επιλογής έχουν αρχίσει να επικρατούν συγκεκριμένοι συνδυασμοί περισσότερο από ότι άλλοι. Βέβαια όλα τα πτηνά ανήκουν στο ίδιο είδος και μοιάζουν αρκετά, ωστόσο η πρώτη βάση για περαιτέρω διαφοροποιήσεις έχει ήδη γίνει.
Τα ίδια ισχύουν και στον άνθρωπο. Η έντονη μεταβλητότητα...
δημιουργεί strains, τα οποία είναι μικροδιαφοροποιήσεις εντός της κάθε φυλής. Για παράδειγμα, εντός των Μεσογειακών, μπορεί να υπάρχουν κάποιες τάσεις, όπως στους Βάσκους με μικροδιαφοροποίηση στην κάπως κυρτή μύτη και στο μέτωπο, ενώ τα άλλα χαρακτηριστικά είναι ίδια. Δηλαδή υπάρχει τοπική επικράτηση ενός μικροκλάδου, αντίστοιχα με το παραπάνω σχήμα με τις τελείες.
Η έννοια της μεταβλητότητας εξηγεί πώς γίνεται να υπάρχει strain Μεσογειακών με κυρτή μύτη, strain Αλπικών με πλακουτσωτή μύτη ή άλλo strain με πολύ απομακρυσμένα μάτια μεταξύ τους, strain Κρομανοειδών με πλατύ πρόσωπο, strain Διναρικών με μεσοκεφαλία, κλπ. Δεν αποτελούν διαφορετικούς φυλετικούς τύπους, αλλά μικροδιαφοροποιήσεις λόγω μεταβλητότητας που μετά από χιλιάδες χρόνια με κατάλληλη φυσική-σεξουαλική επιλογή ή απομόνωση ίσως μεταβληθούν σε διακριτές φυλές.
Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη κάνει ο Wallace περί μεταβλητότητας στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου Darwinism. Το ζουμί του κεφαλαίου είναι τα διαγράμματα, στα οποία γίνεται απεικόνιση των μικροδιαφοροποιήσεων εντός συγκεκριμένων ειδών από πτηνά, ερπετά και θηλαστικά. Παριστάνονται οι μετρήσεις μήκους διαφόρων μερών του σώματος, όπως ουρά, φτερά, σώμα, κλπ. Ένα από τα διαγράμματα παρουσιάζεται στη φωτογραφία. Στο συγκεκριμένο πτηνό, έχουν δημιουργηθεί δύο κυρίαρχες τάσεις ως προς το μήκος του σώματος, όπως φαίνεται στη δεύτερη σειρά τελειών. Αυτό σημαίνει ότι παρά τη μεταβλητότητα, για κάποιους λόγους φυσικής ή σεξουαλικής επιλογής έχουν αρχίσει να επικρατούν συγκεκριμένοι συνδυασμοί περισσότερο από ότι άλλοι. Βέβαια όλα τα πτηνά ανήκουν στο ίδιο είδος και μοιάζουν αρκετά, ωστόσο η πρώτη βάση για περαιτέρω διαφοροποιήσεις έχει ήδη γίνει.
Τα ίδια ισχύουν και στον άνθρωπο. Η έντονη μεταβλητότητα...
δημιουργεί strains, τα οποία είναι μικροδιαφοροποιήσεις εντός της κάθε φυλής. Για παράδειγμα, εντός των Μεσογειακών, μπορεί να υπάρχουν κάποιες τάσεις, όπως στους Βάσκους με μικροδιαφοροποίηση στην κάπως κυρτή μύτη και στο μέτωπο, ενώ τα άλλα χαρακτηριστικά είναι ίδια. Δηλαδή υπάρχει τοπική επικράτηση ενός μικροκλάδου, αντίστοιχα με το παραπάνω σχήμα με τις τελείες.
Η έννοια της μεταβλητότητας εξηγεί πώς γίνεται να υπάρχει strain Μεσογειακών με κυρτή μύτη, strain Αλπικών με πλακουτσωτή μύτη ή άλλo strain με πολύ απομακρυσμένα μάτια μεταξύ τους, strain Κρομανοειδών με πλατύ πρόσωπο, strain Διναρικών με μεσοκεφαλία, κλπ. Δεν αποτελούν διαφορετικούς φυλετικούς τύπους, αλλά μικροδιαφοροποιήσεις λόγω μεταβλητότητας που μετά από χιλιάδες χρόνια με κατάλληλη φυσική-σεξουαλική επιλογή ή απομόνωση ίσως μεταβληθούν σε διακριτές φυλές.
Διαχειριστα,οι Βασκοι δεν είναι κατά το ήμισυ Διναρικοι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίνω ότι οι Βάσκοι είναι κλάδος του Μεσογειακού-Κρομανοειδή κλάδου στην Ιβηρική χερσόνησο και όχι Διναρικοί. Αυτό φαίνεται από το ότι είναι δολιχοκέφαλοι και η συμπεριφορά τους είναι πιο κοντά στους γειτονικούς συγγενείς και όχι Διναρική που θα ξεχώριζε... Βέβαια όλοι κοιτάζουν τη μύτη και το μέτωπο, όπου μερικές φορές υπάρχει ομοιότητα, αγνοώντας τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά και τη συμπεριφορά.
ΔιαγραφήΟι μετακινήσεις φυλών είναι αργές και σπάνιες, συνεπώς θα ήταν σχετικά απίστευτο να έχουν τηλεμεταφερθεί Διναρικοί στην Βόρεια Ισπανία και μάλιστα να έχει περάσει απαρατήρητο ιστορικά.
Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ